เพราะความฝันที่อยากเป็นนักเขียน อยากแต่งนวนิยายกะเขาบ้าง แต่ก็รู้สึกว่ามือไม่ถึง ยังห่างชั้นเหลือเกิน เมื่อเทียบกับนวนิยายของนักเขียนคนโปรด จึงหันมาฝึกเขียนเรื่องสั้นตั้งแต่ยังเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย และด้วยคำแนะนำที่พบได้บ่อยสำหรับนักเขียนมือใหม่คือให้เริ่มจากเรื่องใกล้ตัว เมื่อมาเรียนปริญญาตรีทางวิทยาศาสตร์ ก็เลยหันมาเขียนแนววิทยาศาสตร์จนเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งได้ตีพิมพ์ในนิตยสารสกุลไทย และเขียนนิยายเรื่องแรกจบ ก็เลยหยุด หันมาตั้งใจเขียนนิยายอย่างเดียว

จนปัจจุบัน (พ.ศ. ๒๕๖๑) เมื่อตัดสินใจนำนิยายเก่าๆที่เขียนไว้ออกมาลองขายเป็นอีบุก ก็เลยลองค้นเรื่องสั้นเก่าๆที่แต่งเก็บไว้ในสมุด คัดเรื่องที่คิดว่าพอใช้ได้มาขัดเกลาสำนวนใหม่ จำนวน ๑๐ เรื่อง และแต่งเพิ่มอีก ๑ เรื่อง มาเป็นรวมเรื่องสั้นชุด หนึ่งคนสองโคลน ได้แก่ ๑) ยักษ์กินคน แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๔ ๒) ผู้พิชิตดาวอังคาร แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๔ ๓) อุดมการณ์ที่ผ่านเลย แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๔ ๔)โคลนวิญญาณ แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๓ ๕) วีรบุรุษลวงโลก แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๖๑ ๖)ปรสิต แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๔ ๗) หนึ่งคนสองโคลน แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๕ ๘) ผู้แพ้ แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๓ ๙) รอยอดีต แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๐ ๑๐) แม้วันนี้...ก็สายเสียแล้ว แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๒ และ ๑๑) เด็กวัด แต่งครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๗ ในที่นี้จะลงเป็นตัวอย่างไว้ ๔ เรื่อง

สุดท้ายนี้ขอน้อมระลึกถึงอาจารย์มณฑา พุทสอน อาจารย์สอนภาษาไทยตั้งแต่ยังเรียนอยู่ชั้นม.ปลาย ที่สนับสนุนให้เขียนเรื่องสั้นและบทกลอนส่งประกวด ผ่านไป ๒๔ ปีแล้ว ลูกศิษย์ (ที่อาจารย์คงจะจำไม่ได้) คนนี้ที่อยากเป็นนักเขียนในวันนั้น ก็ก้าวมาถึงอีกจุดหนึ่งของความฝันแล้ว ไม่ว่าวันนี้ครูจะอยู่ที่ไหน ขอฝากความระลึกถึงและขอขอบคุณทุกคำแนะนำในวันที่ผ่านมา ทางข้างหน้าอีกยาวไกล แต่คงไม่ไกลเกินกว่าเส้นทางที่ผ่านมาแล้ว

เพชร ฉายแสง