(◕W◕✿) อัศจรรย์วันที่ฉันกลายเป็นเซียน (✿◕W◕)

**********

นับตั้งแต่ที่ข้าได้มาเกิดใหม่หรือจะเรียกว่าอะไรก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะชีวิตที่เริ่มต้นใหม่นี้ก็ดี โลกใบใหม่ที่ข้าเพิ่งโผล่มานี้ก็ดี อะไรๆล้วนเกิดขึ้นได้ทั้งนั้นสำหรับข้า

มาเลยเรื่องมหัศจรรย์พันลึกระดับสุดขอบจักรวาลข้ามภพข้ามกาแลคซี่ขนาดไหนก็เข้ามาเลย หากมีเรื่องไหนพิสดารกว่านี้ข้าก็คงไม่แปลกใจแล้วล่ะ เพราะข้ารู้แล้วว่าที่โลกนี้เรื่องเหลือเชื่อใดๆก็เกิดขึ้นได้ อนิจจา...ข้าคงปลงแล้วล่ะ…เฮ้อ

*****(◠△◠✿)*****

เพราะชอบอ่านมาก และอ่านเข้าไปมาก

เมื่อความอินมันมีมาก ครานี้ข้าจึงจักหาทางระบาย

แรกๆคิดว่าอยากได้สไตล์บู๊ล้างผลาญ ลุยๆมันส์ๆ

แต่ปัจจุบันดันออกแนวสาธยาย สายบำเพ็ญเพียรเป็นเซียนเสียอย่างนั้น

แล้วต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นกันละเนี่ย

*****(◕ ◡ ◕)*****

เรื่องนี้ขุดมาจากจินตนาการ งานมโน เมคขึ้นล้วนๆ

คิดไปเขียนไป ไว้รอเขียนจบเมื่อไหร่ค่อยกลับมาป่าวประกาศอีกทีนะขอรับ

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรเดอร์(ไรท์ฯ)เลยที่กล้าเอามาลง

หากขัดอกขัดใจประการใด

ขอประทานอนุญาติใช้ป้ายทองละเว้นโทษด้วยนะขอรับ

อยากให้ทุกคนรู้สึกสนุกที่ได้อ่าน

เพราะไรเดอร์ที่ได้อ่านของผู้อื่นก็สนุกเช่นกัน

**********

ข้อมูลประกอบนิยาย

ตัวละครในเรื่อง

หานเฉิงหมิง

พระเอก จะแสดงความสนิทสนมกับคนใกล้ชิดเท่านั้น ผู้อื่นล้วนไม่สนใจ

ซ่งเซียงอิ่ง

นางเอก วิญญาณที่ไม่รู้ที่มา แต่ยังคงสติสัมปชัญญะและความทรงจำในชาติก่อนเอาไว้ได้ พอรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าตนได้กลายเป็นเด็ก ทารกที่ถูกนำมาทิ้งไว้ข้างทางเสียแล้ว

หานซีซือ

มารดา ของ หานเฉิงหมิง

เซียวอี้หลาง

บิดา ของ หานเฉิงหมิง

ซ่งเผิงจิ่ง / จินหมิงเซียง

บิดามารดาบุญธรรมที่เก็บและรับเลี้ยงของ ซ่งเซียงอิ่ง

ลู่คง

สหายร่วมหมู่บ้านอู๋โหยว เขาโตกว่าหานเฉิงหมิงสองปี ตั้งตัวเป็นหัวโจกเด็ก นับถือหานเฉิงหมิงเป็นลูกพี่ของตน

เสี่ยวไป๋ / ไป๋หวิน

เทพอสูรจิ้งจอกฟ้า ละสังขารกำเนิดใหม่เป็นลูกสุนัขจิ้งจอกสีขาวตัวน้อย

จี้จวินหาว

คุณชายเล็กแห่งสกุลจี้ เจ้าของกิจการรับแลกเงินที่มีสาขาอยู่ทั่วแคว้นเซี่ยแห่งนี้

จี้ซาน

ผู้ติดตามและข้ารับใช้คนสนิทของ จี้จวินหาว

หลิวเฟิ่งถิง

คุณหนูใหญ่ของบ้านสาม แห่งสกุลหลิว ตระกูลผู้ทรงอิทธิพล

**********

ผลงานประพันธ์ที่ได้แรงบันดาลใจมาจากนิยายสไตล์จีนโบราณหลายๆเรื่อง

------ (✪㉨✪) -----

เขียนมาถึงตอนที่ 17 แล้ว ไรเดอร์จะพยายามแต่งให้มันมีคุณภาพมากยิ่งขึ้น อย่างน้อยๆเอาให้ได้ตอนละ 3,000 คำเป็นมาตรฐานกำลังดีนะขอรับ ส่วนในตอนที่ 1- 16 ไรเดอร์วางไว้แค่ตอนละ พันต้นๆเท่านั้น รีดเดอร์ที่น่ารักจะได้ไม่งงว่าทำไมอยู่ๆตอนที่ 17 ถึงปริมาณเยอะกว่า

แล้วไรเดอร์จะแต่งต่อไปขอรับ ตามแรงใจและไฟมโนที่กำลังโหมลุกไหม้ในช่วงนี้

โครงเรื่องคร่าวๆไรเดอร์มีไว้อยู่ในใจแล้วขอรับกระผม รับรองว่าจะดำเนินไปจนจบแน่นอน

เรื่องของสำนวนภาษาอาจจะพ่นพรรณนาสาธยายเสียเยอะ

แต่ไรเดอร์ก็ยังสนุกและมีความสุขไปกับมันขอรับ

ยังหวังว่ารีดเดอร์มีความสุขที่ได้อ่านจินตนาการของกระผมนะขอรับ

แล้วพบกันกันใหม่ในตอนที่ 18 เร็วๆนี้

ข้าน้อยขอคารวะ

ヾ(＠⌒▽⌒＠)ﾉ

ปล. ดีใจทุกครั้งที่เห็นว่ามีคนกด favorite นิยายของกระโผมมม

แค่นี้ไรเดอร์ก็ยิ้มยันเช้าเลยนะขอรับ

สุขเล็กๆของคนที่อยากระบายจินตนาการออกมาเป็นตัวหนังสือ

พอได้ลองแต่งนิยายถึงรู้สึกว่าภาษาไทยของเราเป็นภาษาที่สวยงามจริงๆนะขอรับ

(อันนี้ไม่ได้อวยชาตินิยมนะเอ้อ 555)