เรื่องยุ่งๆวุ่นๆเหล่านี้คงจะไม่เกิดขึ้น หากเสนาบดีตรวจการเจ้าระเบียบไม่ถูกตัดด้ายแดงจนไร้วาสนารัก เทพชะตาซือมิ่งทนเห็นเชื้อสายสืบตระกูลขาดสะบั้นไม่ได้จึงฝ่าฝืนกฎสวรรค์แอบนำหญิงสาวจากโลกกาลข้างหน้าข้ามภพมาเป็นเหลนสะใภ้สืบตระกูล แต่อดีตวาสนารักของเสนาบดีผู้เถรตรงกลับไม่ยินยอมปล่อยมือ ตั้งหน้าตั้งตาตามล้างผลาญสตรีทุกนางที่ก้าวเข้ามาแทนที่

เยื่อใยแห่งรักที่เคยมีกับสายใยแห่งแค้นที่เพิ่งเริ่มก่อ....สายใยเส้นไหนจะถูกตัดทำลายก่อนกัน

“เหตุเกิดเพราะเทพจันทราทำงานผิดพลาด เจ้าหนุ่มผู้นั้นจึงถูกลิขิตให้ไร้รัก ไร้ทายาท”

“อ้าว แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ”

“เจ้าหนุ่มนั่นเป็นเชื้อสายของข้า จะปล่อยให้เชื้อสายของข้าสั้นกุดแค่นี้ได้อย่างไร”

“เอ๊า!!! เกี่ยวอะไรกับฉันเล๊า” ยิ่งถามเสียงยิ่งสูงเพี้ยน

“เดิมทีก็ไม่เกี่ยวแต่ข้าจะให้เกี่ยว เรื่องนี้หากจะโทษก็ต้องโทษเทพจันทราบรรพบุรุษของเจ้าทำงานสะเพร่าตัดด้ายแดงคู่ครองทายาทสืบเชื้อสายของตระกูลข้าจนขาดต่อไม่ติด ปล่อยไปเช่นนี้สายตระกูลของข้าถึงคราวล่มสลายไร้ทายาทสืบต่อ ข้าจึงต้องรีบแก้ไขเร่งด่วน ในเมื่อเจ้าเป็นทายาทสืบเชื้อสายจากเทพจันทราก็ต้องร่วมรับผิดชอบ อีกอย่างข้าชอบเจ้าอยากได้เจ้ามาเป็นเหลนสะใภ้ผู้สืบเชื้อสาย”

เสิ่นฉิงเหมย/ดอกเหมย ท่านหญิงแห่งจวนอ๋องไร้พ่าย แรกเริ่มเป็นคนขี้ขลาดอ่อนแอ หลังตกน้ำหลับใหลไปนานสองเดือน ตื่นมาเป็นคนใหม่ มั่นใจ กล้าและชอบทำเรื่องโลดโผนแปลกประหลาดจนผู้คนตกใจ

สือเหยียนเต๋อ เสนาบดีตรวจการ ผู้ถูกตัดด้ายแดงวาสนารักถึงสองครั้งจนไร้ทายาท ครั้งแรกถูกสตรีที่คบหาตัดทิ้งเพื่อก้าวสู่ความเป็นใหญ่ ครั้งที่สองถูกเทพจันทราตัดทิ้งด้วยความเมา เดือดร้อนบรรพบุรุษอย่างเทพชะตาซือมิ่งต้องดึงหญิงสาวข้ามภพมาผูกชะตารัก

เทพชะตาซือมิ่ง เทพสวรรค์ผู้หวาดกลัวการไร้ทายาทสืบตระกูล

พระสนมหลิว อดีตด้ายแดงวาสนารักที่ถูกตัดขาด

หมายเหตุ : ไรท์อัพให้ทดลองอ่านกันค่ะ นิยายเรื่องนี้มีจำหน่ายแบบเล่ม ที่เพจ รินณ์ณาเดลลี่และ แบบ E-BOOK ที่ MEB

มาเดากันว่า ฉากแบบเนี้ยอยู่ตรงไหนของเรื่อง 5555

คำพร่ำสอนตักเตือนเลือนหายไปกะทันหัน เพราะสตรีที่กำลังถูกอบรมตักเตือนกระโดดขึ้นยืนบนเก้าอี้แล้วโน้มใบหน้าเข้าหาใช้ริมฝีปากบางประกบเข้าบดเบียดกับริมฝีปากหนาอย่างเงอะงะ สองมือขาวนวลยกคล้องลำคออีกฝ่ายแน่นป้องกันมิให้เคลื่อนหนี

ครึ่งก้านธูปที่ริมฝีปากของบุรุษสตรีคู่หนึ่งแนบชิดสัมผัส สือเหยียนเต๋อปล่อยให้ท่านหญิงกระทำตามอำเภอใจโดยไม่คิดห้าม แม้คราแรกจะมีดิ้นขัดขืนบ้างแต่สุดท้ายก็สยบต่อนาง

“จูบนี้ข้าตีตราจองท่าน หากกล้านอกใจข้า ต้องได้เห็นดีกัน”