แมวของข้า ใครก็อย่าอาจหาญมาแตะต้อง!

นามปากกา หลินหลิน 林麟

ใครๆ ต่างกล่าวหาว่ามารดาของนางเป็นปีศาจ

ส่วนนางเป็นลูกปีศาจที่แม้แต่บิดาบังเกิดเกล้ายังไม่คิดเลี้ยงดู

ชีวิตของนางไม่มีใคร มีเพียงแมวตัวหนึ่งอยู่เป็นเพื่อนข้างกาย

แมวตัวนี้อยู่กับนางตั้งแต่นางแรกคลอด

เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นดั่งญาติเพียงคนเดียวของนาง

วันเกิดปีที่สิบหก ก็มีเพียงแมวตัวนี้ช่วยชีวิตนางไว้

นางมีชีวิตรอดแต่ความจำเสื่อม

และได้พบบุรุษผู้หนึ่ง

เขาเลี้ยงดูนางอย่างดี เพียงแต่เหี้ยมโหดไปสักเล็กน้อย

นางทำผิดเพียงนิด เขาถึงกับจะจับนางไปย่าง

บุรุษกินแมวผู้นี้ นางอยากหนีไปให้พ้นๆ เสียจริง!

สวรรค์กลั่นแกล้งนางไม่พอ ยังลงทัณฑ์นางอย่างไร้ปรานี

ยามกลายร่างเป็นคน กลับคืนถิ่นฐานบ้านเกิดและครอบครัว

นางก็ได้รับราชโองการให้อภิเษกเป็นชายาขององค์ชายห้าแห่งเป่ยหนาน

เมื่อเป็นราชโองการย่อมไม่อาจขัดได้

นางเดินทางออกจากต้าฝู ด้วยใจอันห่อเหี่ยวสิ้นหวัง

แต่เมื่อได้พบว่าที่สวามี

นางถึงกับพูดไม่ออกไปแปดส่วน

ตรงหน้านางในเวลานี้คือโจรใจทรามนามว่าท่านห้า หรือมิใช่?

นางยกมือขยี้ตา เพ่งแล้วเพ่งอีก จ้องแล้วจ้องอีก

มิผิดแล้ว! เป็นเขาจริงๆ!

ท่านห้าผู้นั้นเป็นถึงองค์ชายห้าแห่งเป่ยหนานหรอกหรือ!!

***นวนิยายเรื่องนี้ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์

เป็นเมืองสมมติจากจินตนาการของคนเขียนเท่านั้น***

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งการถ่ายเอกสาร สแกน ถ่ายภาพ ในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ทั้งปวงโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร