มัลลิกา ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะย้อนเวลาไปยังปี ค.ศ. 1892 แล้วค้นพบว่าตัวเองกำลังอยู่บนเตียงกับผู้ชาย!

เธอไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะต้องเสียพรหมจรรย์ตั้งแต่วันแรกที่มาถึง

ต่อให้จะร้องไห้คร่ำครวญขนาดไหน แต่ในเมื่อกลับไปไม่ได้แล้ว เธอก็จะขอใช้ชีวิตอยู่ต่อไปให้ดี แม้ว่าสามีหมาดๆ นั่นจะหมางเมิน เฉยชา แถมยังไปหากิ๊กหลายต่อหลายคนก็เถอะ!

เธอไม่สนใจ จะไม่สนใจ

แต่ทำไมมันเจ็บนักนะ...

“เป็นสามีแล้วยังไงคะ คุณมีชู้รักของคุณข้างนอกนั่นเป็นโขยง แล้วจะมาหวงอะไรกับคนที่คุณลืมไว้ที่บ้าน อย่ามาทำตัวเป็นหมาหวงก้าง เพราะมันแปลว่าคุณรักฉัน!”

ลอร์ดแพทริค มัลลอรี่ เอิร์ลแห่งรอมเวลล์ ต้องประหลาดใจเมื่อเมียที่เขาแต่งเพราะถูกบังคับ จู่ๆ ก็ลุกขึ้นมาโวยวายอาละวาดตอนเข้าด้ายเข้าเข็ม ทั้งที่ตอนแรกก็ตัวแข็งทื่อเหมือนท่อนไม้อยู่แท้ๆ

ก็ไม่เป็นไร เขาเป็นพวกชอบสาวๆ ลีลาเด็ดอยู่แล้ว ไม่ว่าใครก็เหมือนกัน ยังไงแม่ชู้รักทั้งหลายของเขาก็มีรออีกตั้งมาก ไม่เอาใจยากเหมือนผู้หญิงไร้เดียงสาคนนี้หรอก

แต่ไม่รู้เพราะอะไร ยิ่งแต่งงานนานไป เมียเขาคนนี้ก็เหมือนจะสวยขึ้น ทรงเสน่ห์มากขึ้น แล้วยังรู้จักเล่นหูเล่นตาให้กับผู้ชายคนอื่นอีกแน่ะ

จริงอยู่ว่าเธอเป็นแค่เมีย แต่...ยังไงก็เมียเขา

เขาไม่ยอมให้เมียตัวเองไปเป็นชู้รักของคนอื่น พร้อมกับสวมเขาให้เขา ด่าเขาว่าเป็นไอ้งั่งลับหลังเด็ดขาด!

“รัก? ระหว่างเรามันมีความรักด้วยหรือ? ฉันกับเธอไม่เต็มใจแต่งงานกันก็จริง แต่ไอ้เรื่องพรรค์นี้...” เขาหรี่ตา กวาดมองทุกอณูเนื้อของหญิงสาวตรงหน้า ปล่อยให้สายตาอ้อยอิ่งเล้าโลมอยู่ที่อกขาวๆ ซึ่งกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรง ความปรารถนาดำมืดผุดขึ้นมาทุกขณะ “ไม่จำเป็นต้องรักก็มีได้นะที่รัก”

I can't help but love you

Even though I try not to

I can't help but want you

I know that I'd die without you

I can’t help but be wrong in the dark

'Cause I’m overcome in this war of hearts

I can’t help but want oceans to part

'Cause I’m overcome in this war of hearts

เรื่องนี้เปิดจองแล้วนะคะ ตามลิ้งค์ที่ให้ไว้เลยค่า