หนี้ร้ายลวงใจ

เขียนโดย พรมัน

(พร-มัน แปลว่า พระอาทิตย์)

“อยู่คอนโดกับพี่เหอะ” เอสหยั่งถาม

“ไม่”

เอสยิ้มพราย “ถ้าอยู่กับพี่ พี่ลดหนี้ไปเดือนละสามหมื่น ทำความสะอาดห้องให้พี่ลดไปหนึ่งหมื่น ทำงานเขียนแบบลดไปอีกหนึ่งหมื่น เดือนหนึ่งหนี้หายไปเดือนละ ห้าเหมื่นสนใจไหม” ร่างสูงหันไปมองหน้าชล แล้วหันหลับมาดูทางต่อ

“คิดให้ดีๆ ล่ะ หนี้หายไปเดือนละห้าหมื่นเลยนะ” เอสพูดย้ำ

ชลเอามือลูบคางเบาๆ อย่างใช้คำความคิด ใช้หางตามองเอสนิดๆ ก่อนถามในสิ่งที่ตัวเองหวั่นๆ อยู่

“พี่ไม่ได้แกล้งชลใช่ไหม”

“แกล้งอะไร”

“แกล้งแบบว่า...ว่า” ชลมองค้อนเอส แล้วถอนหายใจออกมาอย่างอ่อนใจ

เอาว่ะ อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิด คงไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้แล้ว

“ชลจะอยู่กับพี่เอสก็ได้ แต่”

เอสมองชลด้วยหางตา “แต่อะไร”

“ช่างเถอะ ไม่มีอะไรแล้ว”

“งั้นก็ไปเก็บของเลยละกัน จะได้ไม่เสียเที่ยว”

“ครับ” ชลตอบเสียงแผ่วๆ ในใจคิดบ่น เหมือนหนีตามมาอยู่กับผู้ชายเลยว่ะ แต่เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว และตัดสินใจไปแล้ว หนี้ลดเดือนละห้าหมื่นก็ดีกว่าไม่ลดสักบาท

..............................................

“กูหลอกทำดีกับชลทุกอย่าง ใจดี เอาใจชลสารพัด อยากได้อะไรก็ให้ทุกอย่าง เพราะว่ากูอยากได้ชลเป็นคู่นอนของกู มึงก็รู้นิสัยกูอยู่แล้ว กูไม่เคยจริงใจกับใครสักคน”

น้ำตาของคนที่ได้ฟังไหลพรากลงมาจนอาบแก้ม มือบางปิดปากกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ ตัวโยนสั่นหัวใจร้าววูบ

“กูก็นึกว่ามึงหลงชลจริงๆ เสียอีก”

“กูอาจะรักชลเพราะความสมเพชก็ได้ เพราะชลอกหักจากแฟน กูก็เลยใช้โอกาส และสถานการณ์ให้เป็นประโยชน์ เพื่อให้ชลหันมาหลงรักกู และยอมนอนกับกู นั่นคือช่วงแรกๆ ที่กูรู้สึกกับชล แต่ว่าตอนนี้กูรู้สึกกับชลแบบ...”

“รู้สึกแบบไหน หรือว่าแบบเดิม แบบที่มึง....รักชลเพราะความสมเพช”

“กูว่ากู”

คนพูดเงียบเสียงไปในทันที

ชลทนฟังไม่ไหว รีบเดินปรี่ไปหาเจ้าของเสียง

“ชล” เอสอุทานด้วยความตกใจ เมื่อเห็นร่างบางร้องไห้อาบแก้มยืนตรงหน้าเขา

“ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน พี่เอสคิดและรู้สึกกับชลเป็นแค่คู่นอน ไม่ต่างจากคนอื่นที่ผ่านมาใช่ไหม รวมถึงคำพูดและการกระทำทุกอย่าง พี่หลอกลวงชลมาตลอด ทำไมพี่เอสถึงใจร้ายแบบนี้ ทำไม”

“เพราะชลมันไร้ค่า น่าสมเพช เป็นตัวทุเรศน่าเวทนาในสายตาพี่มากใช่ไหม พี่ถึงได้โยนเศษเหลือเดนความรักมาให้ชล ทำร้ายปั่นหัวชลแบบนี้ ชลเกลียดพี่เอส เกลียดพี่ที่สุด ได้ยินไหมว่าเกลียดพี่ เอาทุกอย่างของพี่ของคืนไป เอาคืนไป เอาความรักเหลือเดนของพี่คืนไป” ชลร้องเสียงสะอื้น ปากุญแจรถยนต์ใส่ตัวของเอส

เอสรีบคว้าแขนชลเอาไว้ เมื่อเห็นร่างบางกำลังจะวิ่งหนีเขา “ชลฟังพี่ก่อน พี่รักชล รักมาก รักมากที่สุด พี่ไม่ได้รักชลเพราะความสมเพช พี่รักชลจริงๆ ฟังพี่ พี่รักชลจริงๆ ความรักของพี่ที่ให้ชลไม่ใช่เหลือเดนจากใคร พี่รักชลจนหมดหัวใจพี่จริงๆ เชื่อพี่นะชล เชื่อพี่”

“ชลไม่ฟังคำพูดแก้ตัวอะไรจากพี่อีกแล้ว ไม่ฟัง ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ขอให้เรื่องระหว่างเราสองคนจบกันเสียที ปล่อย บอกให้ปล่อย” ชลตวาด รวบแรงทั้งหมดผลักร่างเอสจนล้มกระแทกกับเก้าอี้อย่างแรง

......................................

“กูหลงรักคนทรยศแบบมึงได้อย่างไง มึงมันสารเลว เห็นกูเป็นไอ้งั่ง ไอ้โง่ใช่ไหม มึงถึงกล้าเอาตัวเข้าแลกเพื่อล้วงข้อมูลของบริษัทกูไป เขาจ้างมึงมาเท่าไหร่ มึงถึงกล้าทรยศกู” เอสตะคอกใส่หน้าชล ใบหน้าหวานสะบัดหน้าไปมากัดเม้มริมฝีปากแน่น

“ไม่จริง ชลไม่ได้ทำ คนอื่นเป็นคนทำ เลขาพี่เป็นคนทำ ชลรักพี่เอส ชลไม่กล้าหักหลังพี่เอสหรอกครับ ปล่อยชลไปเถอะ ชลขอร้อง ชลกลัว” ชลยกมือไหว้ขอความเมตตา

“ปล่อยงั้นเหรอ มันง่ายไปไหม ไอ้ชล” เอสหัวเราะเย็นยะเยือก จนชลหน้าซีดเผือด

“ปล่อยชลไปเถอะ ชลสัญญาจะเป็นเด็กดีจะอยู่กับพี่ด้วยกันตลอดไป ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ”

“หึหึ ปล่อยงั้นเหรอ มันง่ายเกินไป เมื่อกี้มึงรักกูใช่ไหม” เอสถาม ชลพยักหน้าตอบ “ถ้าอย่างนั้นมึงจะยอมกูทุกอย่างใช่ไหม กูจะทำอะไรมึงก็ได้สินะ” เอสเอามือลูบไล้ที่ซอกคอขาวลงมาเรื่อยๆ

“ทำรุนแรงแค่ไหนก็ได้สินะ มึงคงยังไม่รู้ กูเกลียดคนโกหก และคนที่ทรยศหักหลังกูที่สุด กูจะทำให้มึงรับรู้ถึงความน่ากลัว ความป่าเถื่อน และนิสัยสัตว์ป่าอย่างกู กูจะทำให้มึงตายทั้งเป็น ฝันร้ายและจดจำกูไปชั่วชีวิตของมึง ต่อไปนี้มึงไม่มีค่าให้กูรักอีกต่อไป มึงจะเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ความต้องการ ความป่าเถื่อนของกูเท่านั้น ไม่มีวันได้เป็นคนรักของกูอีกต่อไป” เอสลูบแก้มนิ่มเบาๆ

สายชล อัครบวร หรือ ชล

ชายหนุ่มรูปร่างเพรียวบาง สูง 170 ใบหน้าน่ารักออกหวาน ผู้อาภัพรักถูกแฟนสาว

คบเพื่อสูบเงิน แล้วยังทิ้งหนี้ก้อนใหญ่ให้เขาใช้หนี้แทนเธอ เจ้าหนี้หนุ่มก็จ้องจับ

เขาบังคับเขาขึ้นแต่งเตียง แล้วแบบนี้เขาจะรอดหรือยอกก็ต้องดูกันต่อไป

เอกวัส อัศว์วัชร หรือ เอส

ชายหนุ่มหน้าตาขั้นเทพ หุ่นสูงกำยำ รวย ยังน้อยไป ต้องเรียกว่าอภิมหารวย ได้รับมรดกจากพ่อและแม่มากมายมหาศาลใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด เขามีรสนิยมชอบผู้ชายด้วยกัน เปลี่ยนคู่นอนบ่อยยิ่งกว่าเสื้อผ้าเบรนด์เนมเสียอีก เป็นเจ้าหนี้วายร้าย ก็ลูกหนี้น่าฟัดแบบนั้นจะปล่อยให้ลอยนวลได้ไง ต้องพาขึ้นเตียงซิถึงจะสนุก

นิยายเรื่องนี้หรือทุกรื่องที่เขียนขึ้น เขียนจากประสบการณ์จริงๆ ของชีวิตของพรมัน ไม่ว่าตอนเด็ก วัยรุ่น หรือตอนนี้ และรวมถึงเรื่องราวของคนรอบข้าง นำมาเขียนให้เป็นนิยายให้ทุกคนได้อ่าน

เรารู้ตัวว่าตัวเราเขียนไม่ดีเท่าไหร่ สำนวนก็แย่

แต่ก็ต้องขอบคุณที่ทุกคนยังตามอ่าน

เรื่องคอมเม้นท์ก็คงไม่หวังอะไร กดโหลดหรือไม่ก็ไม่หวังแล้ว

ขอทำหน้าที่เขียนอย่างเดียวก็พอ