แม้ว่าจุดเริ่มต้นคือความผิดพลาด...แต่ต่อไปนี้ต่างหากคือของจริง!

**********

เหตุเพราะความผิดพลาดของหลงจู๊ประจำโรงเตี๊ยมที่ได้รับมอบหมายให้นำกำยานสูตรพิเศษไปวางเอาไว้ให้สามีภรรยาคู่หนึ่ง

ซึ่ง...เขานำกำยานไปวางเอาไว้ผิดห้อง

และพาแขกผู้หนึ่งเข้ามา...

และ...

หลังจากนั้น....

ความผิดพลาดอันหอมหวานจึงบังเกิด...

ฮึ่ม! อาเป่า!!!

************

บทนำ

ตรงทางเดินที่ทางด้านหน้าของห้องพักสองห้องที่กำลังเกิดเสียงแปลกประหลาดจากกิจกรรมระหว่างชายหญิงอยู่ในขณะนี้ หลงจู๊ประจำโรงเตี๊ยมนามว่าอาเป่ากำลังยืนสงบเรียบนิ่งอยู่ตรงด้านหน้าของห้องสองห้องนี้อย่างมึนงงและสับสนอยู่ไม่น้อย

ห้องพักสองห้องตรงด้านหน้าของอาเป่านี้ แน่นอนว่ามันไม่มีทางเก็บเสียงอันใดได้หากว่ามันอยู่ติดกันและเมื่อมีเขามายืนแอบฟังอยู่ใกล้ๆ อย่างนี้

แต่เนื่องจากว่ามันมีเพียงสองห้องนี้เท่านั้นที่อยู่ตรงสุดทางเดินด้านในสุดของโรงเตี๊ยมแห่งนี้ มันจึงนับได้ว่าเก็บเสียงได้เป็นอย่างดีเช่นเดียวกัน เพราะนอกจากสองห้องนี้แล้วมิได้มีห้องใดอยู่ใกล้ๆกันแต่อย่างใด เพียงแต่...

นั่นมิใช่สิ่งที่กำลังสร้างความมึนงงและสับสนให้กับอาเป่า

สิ่งที่กำลังสร้างความสับสนและมึนงงให้อาเป่า คือโถกำยานผสมยาสูตรพิเศษของท่านหมอหญิง นามว่าเฉินเจียวเหมย

อาเป่านำโถกำยานอันนั้นมาใส่เอาไว้ในห้องใดกัน ห้องทางซ้ายหรือห้องทางขวา

แล้วเขาพาแขกที่บอกกล่าวแก่เขาว่าต้องการห้องด้านในสุด ลับตาที่สุด เข้ามาพักถูกห้องหรือไม่

แล้วท่านหมอเฉินมาหยิบเอาโถกำยานคืนไปได้แล้วหรือยัง

หลงจู๊นามว่าอาเป่าได้แต่ยืนสงบเรียบนิ่งอยู่อย่างนั้นอีกเพียงอึดใจ ก่อนสบถออกมาว่า ช่างเถอะ!

แล้วเดินจากไปอย่างเงียบงัน...