ศกุนตลา เห็นท่าทางคุกคามกับแววตาที่แสดงความรู้สึกโดยไม่เปิดเผยของชายหนุ่มรู้สึกนึกขยาดขึ้นมาครามครัน หญิงสาวรู้ดีว่าความผิดของเธอนั้นคือเรื่องใด
“ก็ได้ค่ะ หนูเมี่ยงผิด หนูเมี่ยงขอโทษ” ศกุนตลารีบเอ่ยปากขอโทษ
“รู้ว่าผิดแต่ก็ยังทำ มาให้พี่ลงโทษซะดีๆ บอกไม่รู้จักจำไม่ให้ถ่ายแบบหวือหวา แหวกๆ ถกๆ ไม่ให้ถ่ายแต่ก็ยังรั้น” พูดพลางรวบเอวหญิงสาวเข้ามาประชิดกับอกกว้าง ศกุนตลาขืนตัวออกด้านหลังเอ่ยเสียงแหวเถียงเขาอย่างไม่ลดละ
“ไม่ได้แหวก ไม่ได้ถกซะหน่อย”
“หนอย...ยังจะมาเถียง ไม่ได้ถก แต่รัดจนโหนกปลิ้นมันไม่ยิ่งกว่าเหรอ ห้ะ รู้ไหมว่าพวกผู้ชายที่เห็นหนูใส่ชุดนั้นบนปกมันพูดกันว่าไง?”
“ว่าไงคะ?”
“มันก็บอกว่าหนูน่าเอาน่ะสิ”
ภัทธิยะเอ่ย ก็มันเป็นเรื่องจริงขนาดเพื่อนรักของเขา ปาทริส เฟอร์นองแดซ นักรักเพลย์บอยที่มีผู้หญิงวิ่งเข้ามาเสนอตัวให้ไม่ซ้ำหน้ายังมาหลงรูปเธอเลย
หญิงสาวเตรียมอ้าปากจะเถียงแต่เหมือนเป็นการเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มส่งลิ้นร้อนเข้าไปทักทายโพรงปากนุ่ม ปากหยักหนาเข้าครอบครองดูดดุนตวัดไปมาเข้าหาก่อน จากเร่าร้อนกลับกลายเป็นอ่อนหวานเรียกร้องอยู่ในที
ปากหนาละจากการดูดดึงเปลี่ยนมาเป็นขบเม้มริมฝีปากบางระเรื่อยขึ้นไปข้างแก้มจูบที่ไรผมตามแนวข้างหูก่อนระเรื่อยลงมาตามแนวคาง แล้วหยุดมองหน้าคนตัวเล็กที่กำลังยืนตัวอ่อน
“พี่หวงรู้ไหม ไม่อยากให้ใครเห็นตรงนี้ของพี่” พลางใช้มือกอบกุมเต้าตึงข้างหนึ่งแล้วออกแรงเค้น มืออีกข้างเลื่อนลงไปประกบเนินเนื้อนางทางด้านล่างกลางกายสาว
“ตรงนี้ก็ของพี่” ศกุนตลาอยากจะตายเสียให้ได้กับสัมผัสอันร้อนระอุ มือใหญ่ลูบไล้ไปตามร่างกายคล้ายถูกเหล็กเผาไฟนาบไปทั่วทั้งตัว
“พี่จะลงโทษหนู ฐานที่แหกกฎไม่เชื่อฟัง”
ภัทธิยะเอ่ยเสียงเข้มแต่ไม่จริงจัง แววตาเป็นประกายระยับ แขนใหญ่ที่โอบรอบเอวบางไว้กดกระชับให้สะโพกอวบเข้ามาแนบชิดกับสะโพกหนา ก่อนตั้งใจออกแรงให้จุดกึ่งกลางกายของทั้งสองสัมผัสกัน
“อื้อ...” เสียงครวญหวานหลุดออกจากปากของหญิงสาว เสมือนเป็นการตอบรับบทลงโทษที่กำลังจะเริ่มขึ้น



***กรุณาอ่านตัวอย่างเนื้อหา เพื่อประกอบการพิจารณาก่อนตัดสินใจโหลดนะคะ
นิยายเรื่องนี้...ไม่เน้นสาระสำคัญใด เป็นเพียงจินตนาการเพื่อความกระชุ่มกระชวยในหัวใจเท่านั้น
ขอบพระคุณค่ะ