บทนำ

“กรี๊ดดดดดด ฉันเจ็บ ฮือ ฉันขอร้องหยุดเถอะ ได้โปรด”

จิรประภาอ้อนวอนซาตานร้ายทั้งน้ำตา ร่างกายเธอโดนลุกล้ำอย่างรุนแรง กายสาวที่ไม่เคยผ่านมือชายใดปวดร้าวราวกับร่างกายจะแยกออกจากกันเมื่อความใหญ่โตที่รุกรานนั้นกระแทกกระทั้นเข้าหาไร้ซึ่งความปราณี

“โอ แน่นเหลือเกิน”

ชายหนุ่มบดโขยกเร่งเร้าตักตวงความสุขอย่างไม่สนใจหญิงสาวใต้ร่างแต่อย่างใด ทุกจังหวะที่แทรกกระหน่ำเต็มไปด้วยความหนักหน่วงและรัวแรง

“ฮือๆๆ..”

จิรประภากัดริมฝีปากแน่น ดวงตาที่ชุ่มฉ่ำปิดสนิทพร้อมทั้งภาวนาให้เหตุการณ์นี้มันผ่านไปเร็วๆ ก่อนที่เธอจะตายเพราะความเจ็บปวดที่ไอ้ซาตานตนนี้สร้างขึ้น นี่น่ะหรือความสัมพันธ์ชายหญิง มันช่างเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและทรมานจนเกินทน ยิ่งเขากระแทกกระทั้นเข้ามา กายเธอยิ่งรวดร้าวราวกับมันจะปริแยก แต่ดูท่าไอ้ซาตานจะไม่สนใจอะไรเลย มันครางออกมาด้วยน้ำเสียงน่ารังเกียจและดูมีความสุขบนความทุกข์ของเธอ..ขณะที่เธอได้แต่นอนน้ำตาไหลพรากอย่างอดสู..

“โอ..อา..”

เอวหนาเร่งจังหวะบดกระแทกอย่างรุนแรง ก่อนจะร้องครางลั่นเมื่อถึงจุดอย่างรุนแรง..

“ฮึกๆ”

เมื่อมันเริ่มนอนนิ่งๆ เธอจึงพยายามดันร่างหนาบึกให้ผละออก แต่ดูเหมือนไอ้ซาตานร้ายจะไม่สนใจและใบหน้าขาวผ่องต้องซีดเผือดเมื่อรับรู้ถึงสิ่งที่มันจะทำอีกครั้ง

“ไม่นะ ม่าย”

ใบหน้าหวานที่หลับใหลดิ้นไปมาด้วยความทรมาน มือทั้งสองข้างผลักดันอะไรสักอย่างไปมากลางอากาศ ก่อนจะกรี๊ดลั่นยาวๆ แล้วผวาตื่น

“ฝัน..เราฝันอีกแล้วหรอ..ฮือๆๆ ออกไปจากชีวิตฉันซะที ออกไปซะที โฮ..”

###นางเอกน่าสงสารมากนะคะ ดังนั้นถ้าคนไม่ชอบแนวนี้ผ่านไปเลยนะคะ