"เธอคือสมบัติของฉันที่พ่อของเธอยกให้ด้วยความเต็มใจ
ฉะนั้นฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้ แม้แต่...."



"พริสไม่มีวันยอมตกอยู่ใต้อำนาจอามาร์คเด็ดขาด สิ่งใดที่อามาร์คห้ามพริสจะยิ่งทำ"
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

บทสรุปความรักต่างวัยของนักธุรกิจหนุ่มผู้มีอดีตอันเจ็บปวดในความรัก
กับสาวน้อยแสนรั้น

*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*

“ไม่นะ อามาร์คอย่าทำอย่างนี้กับพริสเลยนะคะ” เด็กสาวอ้อนวอนเสียงสั่นด้วยความหวาดกลัวเมื่อเห็นประกายหื่นกระหายจากดวงตาคู่คมของชายหนุ่ม

“ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ กับเวลานับสิบปีที่เฝ้ามองดูเธอเติบโตจนเป็นสาวสะพรั่ง รู้ไหมว่าเรามันน่ากินมากแค่ไหน ผิวขาวราวกับน้ำนม หน้าอกอวบใหญ่เกินตัวที่ทำให้อาใจสั่นเพราะอยากสัมผัสบีบเคล้นความอวบอิ่มเต็มตึงนั้นเหลือเกิน อยากรู้นักว่ามันจะนุ่มอุ่นสักแค่ไหน” ชายหนุ่มไม่พูดเปล่า แต่ลากไล้ฝ่ามือร้อนไปตามส่วนต่างๆ ก่อนจะเคลื่อนมากอบกุมดอกบัวงามคู่สวยผ่านบราลูกไม้เนื้อบาง

“ยะ อย่าเอามือสกปรกของอามาร์คมาแตะต้องตัวพริส” พริสซิล่าแหวใส่เสียงลั่น ตอนนี้ดีกรีความกรุ่นโกรธของมาร์คทะลุเกินความอดทน จนไม่อาจคุมสติตัวเองได้ สิ่งเดียวที่มาร์ครู้ในตอนนี้คือเขาต้องกำราบเด็กสาวในปกครองให้ยอมศิโรราบใต้ร่างเขาเท่านั้น

“ปากดีนักนะพริสซิล่า” มาร์คไม่ฟังคำทัดทานของคนตัวเล็กเลยสักนิด มือหนาหยาบกระด้างเคล้นขยี้ทรวงอกอิ่มของเด็กสาวอย่างแรงจนพริสซิล่าถึงกับร้องครางทั้งน้ำตา

“อื้อ อื๊ย” เด็กสาวหวาดหวั่นกับสัมผัสเน้นหนักของผู้ปกครองหนุ่ม

“รู้สึกอย่างไรบ้างสาวน้อย” มาร์คถามเสียงกระด้างในขณะที่มือแกร่งยังคงบีบเคล้นทรวงงามก่อนจะรั้งบราลูกไม้ที่ขวางกั้นเนื้อแท้แห่งปทุมมาลย์

“ไม่นะ อามาร์คอย่าทำอย่างนี้กับพริสเลยนะคะ” เด็กสาวอ้อนวอนเสียงสั่นด้วยความหวาดกลัวเมื่อเห็นประกายหื่นกระหายจากดวงตาคู่คมของชายหนุ่ม

“ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ กับเวลานับสิบปีที่เฝ้ามองดูเธอเติบโตจนเป็นสาวสะพรั่ง รู้ไหมว่าเรามันน่ากินมากแค่ไหน ผิวขาวราวกับน้ำนม หน้าอกอวบใหญ่เกินตัวที่ทำให้อาใจสั่นเพราะอยากสัมผัสบีบเคล้นความอวบอิ่มเต็มตึงนั้นเหลือเกิน อยากรู้นักว่ามันจะนุ่มอุ่นสักแค่ไหน” ชายหนุ่มไม่พูดเปล่า แต่ลากไล้ฝ่ามือร้อนไปตามส่วนต่างๆ ก่อนจะเคลื่อนมากอบกุมดอกบัวงามคู่สวยผ่านบราลูกไม้เนื้อบาง

“ยะ อย่าเอามือสกปรกของอามาร์คมาแตะต้องตัวพริส” พริสซิล่าแหวใส่เสียงลั่น ตอนนี้ดีกรีความกรุ่นโกรธของมาร์คทะลุเกินความอดทน จนไม่อาจคุมสติตัวเองได้ สิ่งเดียวที่มาร์ครู้ในตอนนี้คือเขาต้องกำราบเด็กสาวในปกครองให้ยอมศิโรราบใต้ร่างเขาเท่านั้น

“ปากดีนักนะพริสซิล่า” มาร์คไม่ฟังคำทัดทานของคนตัวเล็กเลยสักนิด มือหนาหยาบกระด้างเคล้นขยี้ทรวงอกอิ่มของเด็กสาวอย่างแรงจนพริสซิล่าถึงกับร้องครางทั้งน้ำตา

“อื้อ อื๊ย” เด็กสาวหวาดหวั่นกับสัมผัสเน้นหนักของผู้ปกครองหนุ่ม

“รู้สึกอย่างไรบ้างสาวน้อย” มาร์คถามเสียงกระด้างในขณะที่มือแกร่งยังคงบีบเคล้นทรวงงามก่อนจะรั้งบราลูกไม้ที่ขวางกั้นเนื้อแท้แห่งปทุมมาลย์