“ทำไมคุณยังอยู่อีก” คนที่ยังลุกลงจากเตียงไม่ได้เพราะว่าเจ็บร้าวกลางหว่างขาขยับจะลงจากเตียง แต่เจ็บจึงนั่งพิงหัวเตียงอยู่แบบนั้น
“แผลยังไม่หายจะไปได้ยังไง อีกอย่างหนูสี่ก็เป็นเมียพี่แดนแล้ว พี่แดนยิ่งต้องอยู่ที่นี่ว่าไหม” เขาปิดประตูลากกระเป๋ามาหยุดข้างเตียงนอนแล้วขึ้นนั่งบนเตียงเบียดคนตัวเล็ก
“ยะ...อย่านะ” เธอเบือนหน้าหนีเมื่อเขายื่นมือมาสัมผัสหน้าตนเอง
“ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว ก่อนหน้านี้ยังบอกพี่แดนเอาแรงๆ เข้าลึกๆ อยู่แท้ๆ ไปอาบน้ำกันไหม เดี๋ยวพี่แดนอาบให้” ยิ่งมองผู้หญิงคนนี้ยิ่งสวยและให้ตายสิ เขาตื่นอีกแล้ว ทั้งๆ ที่จัดไปหลายยกแล้วแท้ๆ วันนี้
“ขอ ‘เอา’ อีกได้ไหมหนูสี่ พี่แดนอยากได้อีกแล้ว” เขาพูดพร้อมกับเอามือจับเป้าตัวเองที่กำลังตุงโต
“ทุเรศ! มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว คุณทำให้ฉันต้องขาดงาน”
“ไม่เอาสิ ตอน ‘เอา’ กัน ยัง ‘คราง’ พี่แดนอยู่เลย ทำไมตอนนี้ห่างเหินล่ะ เอาล่ะ พี่แดนรู้หนูสี่ไม่ไหว งั้นพี่แดนจัดการตัวเองก็แล้วกัน” แล้วเขาก็ล้วงมือเข้าไปในกางเกงเพื่อช่วยตัวเองต่อหน้าหญิงสาว ส่วนอีกมือก็ยื่นไปกอบกุมอกอวบอูมที่มีผ้าห่มปิดบังอยู่
“เอามือของคุณออกไปนะ” มือน้อยผลักมือใหญ่ออกจากหน้าอกตนเองพร้อมห่มกอดผ้าห่มแน่น
“เลือกเอาจะให้พี่แดนบีบนมตอนช่วยตัวเองไปด้วยหรือให้พี่สอดใส่หนูสี่” แดนเอ่ยตอบเสียงแข็งห้าว