จิรัชเดินทางมาที่บ้านของโฉมชบาเพียงเพราะบิดามารดาขอให้มาดูตัว และนั่นทำให้เขาได้พบกับหญิงสาวแสนสวยที่ผู้ชายต่างแย่งชิง

ตัวอย่างบางช่วงบางตอน
จิรัชที่เห็นหญิงสาวคนหนึ่งโบกรถ เขาก็จำได้ว่าเป็นโฉมชบา หญิงสาวที่เขาต้องไปดูตัววันนี้
เขาลังเลว่าระหว่างจะขับผ่านไปหรือจอดรับเธอดี สภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยทำให้เขากัดกรามเข้าหากัน สงสัยจะรำลึกความหลังกับผัวเก่ารุนแรงกันไปหน่อย
จิรัชไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงต้องหยุดรถจอดเทียบกับร่างที่ดูกระเซอะกระเซิงนั้น
"เปิดประตูหน่อย ช่วยด้วย" เธอตบประตูฝั่งข้างคนขับ สีหน้าแตกตื่น มองไปด้านหลังอย่างลนลาน
จิรัชปลดล็อกประตู เธอก็เปิดประตูขึ้นมาบนรถ
"ไปเลย ไปเลยค่ะ ฉันขอร้อง" เธอหันไปด้านหลังก็ไม่เห็นเคนออกมาจากรถ หรือว่าเขาจะตายแล้ว
ใบหน้าของโฉมชบาซีดเผือด ถ้าเขาตายเธอก็จะมีความผิดและติดคุกด้วย
"แล้วผัวคุณล่ะ ไม่กลับด้วยกันเหรอ" เขามองสภาพเธอแล้วเหยียดยิ้ม จิรัชรังเกียจผู้หญิงใจง่ายสำส่อนแบบนี้ที่สุด
"เขาไม่ใช่ผัวของฉันค่ะ ฉันขอร้องล่ะคะ พาฉันไปที่ไหนก็ได้ ตอนนี้เลย" เธอยกมือไหว้ กลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง ถ้าจิรัชลงไปดูเคนในรถ เขาต้องรู้ว่าเธอฆ่าคนตาย โฉมชบารู้สึกสติแตก
"พวกคุณสองคนเอากันในรถจนเสื้อผ้าหลุดลุ่ยยังบอกไม่ใช่ผัวอีก เขาทำรุนแรงไปเหรอคุณเลยหนีมา หรือลีลารักมันไม่ถูกใจ"
"ฉันขอร้อง คุณพาฉันไปจากที่นี่หน่อย แล้วคุณจะให้ฉันทำอะไร ฉันยอมทุกอย่าง พาฉันไปด้วย ไปเป็นคนใช้ของคุณก็ได้" เธอปล่อยโฮออกมา พลางเขย่าแขนของเขา
จิรัชสะบัดออกอย่างรังเกียจก่อนจะเคลื่อนรถจากมาจากจุดนั้น คิดว่าผัวเก่าของเธอคงกำลังนอนมีความสุขเสร็จสมอยู่ในรถ และเผลอทำรุนแรงไปหน่อยเธอเลยต้องหนีมา
ท่าทีรังเกียจขอบเขาทำให้โฉมชบาเม้มปากตัวสั่นอย่างนึกน้อยใจ เป็นการดูตัวที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต
เธอกับเขาเหมือนได้ดูตัวกันแล้ว และเธอก็เหลวแหลก ฉาวโฉ่ อธิบายไปเขาก็คงไม่เชื่อ
โฉมชบากอดตัวเองเอาไว้ด้วยความอายเพราะเสื้อผ้าขาดวิ่น เปิดเผยเนื้อกายบางส่วนให้เขาได้เห็น
"จะให้ผมส่งคุณที่ไหน" จิรัชถามอย่างเย็นชา สีหน้าของเขากระด้าง
"ฉันไม่มีที่ไปค่ะ"
"บ้านของคุณไง คุณไม่กลับบ้านเหรอ" เขาเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย
"ฉันกลัวเคนตามมาก่อกวนอีก" เธอกลัวทุกคนจะมาหาเคนแล้วรู้ว่าเขาตาย เธอก็จะโดนจับติดคุก ใบหน้าของโฉมชบาซีดขาวราวกระดาษ
เขาเห็นเธอหน้าซีดก็คิดไปว่าเธอกลัวสามีเก่ามาก่อกวน
"เลยจะหนีผัวเก่าว่างั้น แล้วจะหนีไปไหน ก็บอกมาแล้วกัน เดี๋ยวผมไปส่ง"
"ไปอยู่กับคุณได้ไหมคะ"