โล่กำบังที่มีความรู้สึก แต่คุณไม่รู้เลยว่าภายใต้เงื่อนไขทั้งหมดทั้งมวลเป็นเพราะ... 'รัก'
___________________

“คุณภรีม” หญิงสาวลืมตาพลางขานชื่อด้วยเสียงหวานมือเล็กยกตะปบใบหน้าเขาแล้วผงกศีรษะขึ้นจุมพิตตรงแก้มเขาเบาๆ หนหนึ่งก่อนนอนลงเช่นเดิมแต่ใบหน้าแต้มรอยยิ้มน่ารัก
ยัยบ๊องของเขาเมาแบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบ
ภัทรกรโน้มตัวลงจุมพิตตรงหน้าผากคนลืมตาหากแต่ไม่ใสแจ๋ว ดูคล้ายจะถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์เล่นงานอย่างหนักหน่วง
“คุณดื่มไปเยอะขนาดไหนเนี่ย”
หญิงสาวกะพริบตาเชื่องช้าเหมือนสมองถูกลดความสามารถลงต้องใช้เวลาคิดทบทวนนานกว่าปกติ
“4 ค่ะ”
“แค่ 4 แก้วก็เมาขนาดนี้แล้วเหรอ”
เขาคิดว่าภรรยาคออ่อนแต่ต้องปรับความเข้าใจเสียใหม่
“ไม่ค่ะโซจู 4 ขวด” เธอทำ 4 นิ้วให้เขาดูประกอบ
“4 ขวด!”
อื้อออ!!
คนขี้เมาพยักหน้า
น่าตีให้ก้นลายชะมัด
ชายหนุ่มพยักหน้าด้วยความเอ็นดู ก่อนกระซิบถามเรื่องที่ยังคาใจด้วยความเป็นห่วงเป็นใย
“ประจำเดือนคุณมาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่”
“อื้อ ไม่รู้”
หญิงสาวตอบห้วนๆ พลางสั่นใบหน้าไปมาบนหมอน
ผู้หญิงอะไรเนี่ยไม่รู้ว่าประจำเดือนมาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่
“เดือนนี้มาหรือยัง” ปลายเดือนแล้วถ้าตลอดทั้งเดือนยังไม่มาเขาอาจมีลุ้น แต่ก็ลุ้นด้วยความเป็นกังวลเล็กๆ เพราะสาวเจ้าเล่นกระดกเหล้าไปตั้ง 4 ขวดนั่นแหละ
กณิกนันท์ทำท่าคิด ...คิดตั้งนาน