ขอบคุณค่ะ
ซิ่วท้อ
หลันหลัน สุดยอดนักกินแห่งยุค โดนคนสนิทหักหลังวางยา ตายอย่างอนาถ แต่วิญญานกลับข้ามภพมาอยู่ในร่างสาวน้อยแสนอาภัพ ตืนขึ้นมาเหมือนฝันร้าย ถูกขายตัวมาเป็นคนใช้ บัดซบ! ห้องครัวบ้านนี้ยังว่างเปล่าอีกด้วย!
*******************************
“ไม่นะ! คุณชาย...ถึงตายข้าก็ไม่ยอมพลาดของอร่อยหรอก (ภาคต้น ก่อร่างสร้างตัว) ”
มือหนึ่งถือซาลาเปา มือหนึ่งถือน่องไก่
หลันหลันไม่รู้จะทำยังไง ผ้าเช็ดหน้าผืนสวยก็คาบอยู่ในปาก
รู้ดีว่าควรจะทิ้งน่องไก่และซาลาเปา
เอาผ้าเช็ดหน้ามาถือไว้ แล้วก้มหน้า บิดตัวไปมาด้วยความขวยเขิน
ท่าทางแบบนี้สิ! ถึงจะเป็นหญิงสาวผู้อ่อนโยน น่าทนุถนอม
แต่! ซาลาเปาของหอรื่นรมย์ กับน่องไก่ที่ร้านของอาเป่าเป็นของเลิศรส
ใต้หล้านี้นอกจากฮ่องเต้แล้ว ก็ไม่ว่าใครก็ต้องต่อแถวพันลี้ถึงจะได้ชิม
แบบนี้ ข้าจะตัดใจได้ยังไงเล่าคุณชาย...
*******************************
:: คำเตือน ::
นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายที่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง
เป็นนิยายจีนโบราณที่ไม่ได้อิงข้อมูลจริงทางประวัติศาสตร์จริง
เป็นการหยิบยืมวัฒนธรรมทางด้านการดำรงชีวิต อาหารการกินเข้ามา
ผสมจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น จึงอาจจะมีเนื้อหาบางประการ ที่ไม่ถูกต้องตรงกับ
ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม รวมทั้งธรรมเนียมปฏิบัติ ที่มีอยู่ในโลกนี้จริง ๆ
*******************************
“ตัวละครทั้งหมดเป็นเรื่องสมมติขึ้นในจินตนาการเท่านั้นค่ะ”
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว