แล้วพริบตานั้นเอง ริมฝีปากแดงงามของชายผู้นั้นก็ประกบจูบกับชิงถิงในทันใด หญิงสาวตกใจแทบสิ้นสติ มือทั้งสิบของนางหงิกงอเกร็ง ทำท่าเหมือนจะยกขึ้นมาผลักอกเขาให้ไปห่างๆ แล้วก็เหมือนจะสิ้นเรี่ยวแรงในทันใด มือกิ่งหลิวสองข้างนั้นก็ค่อยๆ วางลงไว้แนบกายของตน

ปากและลิ้นของคุณชายที่ดูดดื่มกลีบปากของนางนั้น ทำให้ชิงถิงหมดสิ้นความคิดที่จะปฏิเสธคุณชายท่านนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรที่นางจะต้านทานรสรักของเขาอีกแล้ว

โธ่เอ๋ย ความใจกล้าบ้าบิ้นที่นางดิ้นรนกับชายโฉดผู้นั้นหายไปไหนเล่า ทำไมกับคุณชายท่านนี้ ร่างกายของนางกลับไม่ดิ้นรนเลยนะ

เขาจูบนางอยู่นานแสนนาน ชิงถิงเคลิบเคลิ้มจิตล่องลอยไปกับรสจูบที่เขามอบให้ ไม่เพียงแต่เขาดื่มด่ำนางเท่านั้น ชิงถิงก็ยังโต้ตอบเขา ดูดลิ้นเขาอย่างเอร็ดอร่อยอีกด้วย

แล้วเขาก็คลายจูบนาง กระซิบบอกกับชิงถิงว่า....

“ถ้าเจ้ายังไม่มีชายในดวงใจ ต่อให้เจ้าเป็นฮองเฮาของเจ้าเฒ่านั่น ข้าก็หาสนใจไม่ ข้าก็จะฝ่าองครักษ์ร้อยพันของวังหลวงไปชิงตัวเจ้ามา เจ้ารู้หรือไม่”

คนบ้า! – ชิงถิงร้องด่าเขาในใจ