(บทที่ 13- บทที่ 18)
ช่างแสนดี

            นางเป็นถึงบุตรสาวที่เกิดจากฮูหยินใหญ่แท้ๆ แต่กลับมีชีวิตไม่ต่างกับสาวใช้ในบ้าน!

            เพราะไร้มารดาคอยกางปีกปกป้อง แต่ละวันซีเหลียงมั่วจึงต้องทนถูกรังแกจากแม่รองและน้องสาวต่างมารดา นางอาศัยอยู่ในบ้านร่วมกับบิดาที่เก่งเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ มีท่านย่าที่เย็นชาและเหี้ยมโหด มีญาติพี่น้องมากมายที่หวังจะเหยียบนางให้จมดิน ชีวิตของคุณหนูใหญ่ผู้นี้จะว่าต่ำต้อยแต่นางก็คือบุตรสาวคนโตของแม่ทัพใหญ่ จะว่าสูงส่งแต่ก็ถูกบ่าวรับใช้ในจวนด่าทอถากถางได้อย่างไม่ยำเกรง

            ไม่มีใครสนใจ ไร้คนไยดี แม้กระทั่งโดนกลั่นแกล้งจนตายไปตั้งแต่เมื่อใดยังไม่มีใครในบ้านรู้!



ช่างร้ายเหลือ

            ยืมดาบฆ่าคนเป็นท่าไม้ตายที่นางใช้ประจำ!

            ผู้ช่วยสาวตัวร้ายของนักการเมืองอันดับหนึ่ง จู่ๆ ก็ตื่นขึ้นมาในร่างผ่ายผอมใกล้ตายของคุณหนูซึ่งไม่เป็นที่รักของใคร ด้วยความที่อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างเรียบง่ายนางจึงเก็บตัวอย่างเงียบเชียบ แต่คนรอบด้านกลับไม่ยอมให้นางอยู่ดีมีสุข สงสัยคนบ้านนี้ ‘ดอกไม้ไม่ชอบ ชอบก้อนหิน’ งานนี้สกิลเก่าๆ เลยถูกเอามาใช้!

            ไม่อยากจะบอกว่าเรื่องยุแยง ซ่องสุม วางเพลิง นางถนัดนักล่ะ!