“นายจะไปทำอะไร คุก คุก นะนาย” เสียงตติยะตะโกนเกือบเป็นเสียงกระซิบใต้ต้นมะม่วง
“แล้วมึงจะยืนอยู่ทำไมวะหรือจะดูต้นทางให้กู” ไม่สำนึกยังชักชวนลูกน้องร่วมชะตากรรม ช่างเป็นเจ้านายที่ดีชวนลูกน้องเข้าคุก ตติยะรีบเผ่นแนบก่อนจะได้รับแจกอาวุธรอบสอง ได้แต่คิดในใจเจ้านายชอบปีนเข้าห้องสาวแล้วอ้างเรื่องเจ้าหนี้ลูกหนี้ จะไปปล้ำเขาก็หาเหตุผลบ้าๆบอๆ
“ฉันมาเก็บดอกเบี้ย เดือนนี้ถึงเวลาจ่ายแล้ว” อีกฝ่ายเอ่ยปากทวงค่าดอกเบี้ยพิศวาส
“ห๊ะ! เมื่อคืนเพิ่งทำกันไปหยกๆ จะมาจ่ายดอกเบี้ยอะไรอีก ไอ้คนเฮงซวย” ลูกหนี้ทำหน้าตกใจกับการทวงดอกเบี้ยแสนโหดที่เพิ่งจ่ายไปไม่ถึงชม.ก่อนหน้านี้ แถมสบถด่ามาเป็นของแถม
“เนี่ย เธอกล้าด่าผัวเหรอ ถ้าคิดจะโกงไม่ง่ายหรอกนะ ฉันมีสัญญาลับที่เธอเซ็นไว้ อยากดูไหมล่ะ เมื่อคืนเป็นการจ่ายดอกของเดือนที่แล้ว ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนสิบนาทีหมายความว่าเป็นของเดือนใหม่ มาแล้วไม่อยากเสียเที่ยว เรียกเก็บจากเธอตอนนี้เลย” เขาไม่พูดเปล่าแต่คว้านาฬิกาที่หัวเตียงมาจ่อตรงหน้าแทบจะถิ่มตาเธอก็ว่าได้
“คุณมันไอ้คนเฮงซวยที่เข้ามาในชีวิตฉัน ไอ้คนใจดำ” เธอไม่เคยด่าใครมาก่อนเลยในชีวิตนี้ แต่เขาทำให้เธอเหลืออดจริงๆ เธอต้องจ่ายดอกเบี้ยอีกครั้งในเวลาข้ามคืน หลังจากจบเกมรักหักสวาทกับเขาไปหยกๆ ยังไม่หายเหนื่อยเลย ต้องมาตกใจกับการทวงดอกเบี้ยของอีกเดือน เธออยากกรี๊ดดังๆ อย่างขัดใจ
“ด่าพอหรือยังจอมขวัญ มานี่เร็วๆเข้า ด่าอย่างเดียวเงินต้นไม่ลดหรอกนะ ถ้าปรนนิบัติดีอาจใจดีลดเงินต้นให้” ภูมินทร์ไม่ยอมให้ลูกหนี้อย่างจอมขวัญได้หยุดพัก เพราะตอนนี้โดนเมียด่าไอ้เจ้าอาวุธลับเขายิ่งคึกคักเหมือนเสียงบ่นเสียงด่าเป็นเพลงที่มันโปรดปราน ตอนนี้มันกำลังพองตัวและแข็งอยู่ใต้หว่างขาพร้อมออกศึก
“คุณภูขา ขวัญเหนื่อยแล้วยกยอดไปวันหลังไม่ได้เหรอคะ” ทั้งบ่นทั้งด่าแล้วไม่ได้ผลกลับมาใช้ลูกอ้อนใหม่