เขาไม่รอช้าที่จะเดินทางสู่ประเทศไทยเพื่อสู่ขอลภาภัทร น้องสาวของอดีตว่าที่น้องเขย แต่เขาหาใช่สู่ขอนางไปเป็นชายาอย่างที่ใครๆ คิดไม่...หากแต่เขาสู่ขอเธอไปเป็นนางบำเรอต่างหาก!!
โปรย...
ลภาภัทรเชิดริมฝีปากขึ้นอย่างไม่พอใจพลางโน้มตัวขึ้นไปผลักคนที่ยังหัวเราะไม่หยุดอย่างแรง แต่รอม์ฮิมกลับลุกตัวหนีจับร่างบางขึ้นมาบนที่นอนโดยที่มีตัวเขาขึ้นคร่อมอยู่แทน
จู่ๆ ลภาภัทรก็แปลกใจเอาเสียดื้อๆ เมื่ออีกฝ่ายตัวร้อนจัด ใบหน้าคมแดงเข้มเมื่อความปรารถนาถูกปลุกขึ้นเมื่อหญิงสาวดิ้นไปมาใต้ร่าง หล่อนจะรู้ไหมว่าไอ้ ส่วนนั้น ของเขามันแทบจะตื่นทันทีเลยเชียวที่หล่อนพลิกไปพลิกมา!!
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมตัวคุณร้อนอย่างนี้ล่ะ” เสียงหวานถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ เมื่ออีกฝ่ายดูท่าทางไม่ดีเท่าไหร่
“ผมก็แค่โดนพิษจากคุณ”
“พิษอะไร คุณเป็นอะไรคะ!” หญิงสาวมองอีกฝ่ายตาตื่นพร้อมทั้งยกมืออังหน้าผากอีกฝ่ายอย่างร้อนรน ‘หรือว่าพิษที่อยู่ในตัวเธอยังไม่หมดหว่า’
“มันเป็นพิษที่หวานๆ อย่างหนึ่ง” รอม์ฮิมตีหน้าตาย
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปตามหมอมาให้ ลุกก่อนสิ” ลภาภัทรผลักอีกฝ่ายออกแต่ชายหนุ่มกลับแน่นิ่งกับที่ “คุณอย่าทำหน้าหื่นแบบนั้นสิ ฉันกลัวนะ! อุ๊บส์!!”
ชายหนุ่มไม่รอให้ร่างบางได้ทำตามอย่างที่พูด เขาโน้มใบหน้าลงมาไล้เลียความหวานจากริมฝีปากบางก่อนจะเคลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ แม้ตอนแรกเด็กสาวจะดิ้นสักแค่ไหนแต่เขากลับยึดร่างเล็กไว้มั่น ความช่ำชองที่มีมากกว่าทำให้อีกฝ่ายคล้อยตามได้ไม่ยากเมื่อเสียงครวญครางเล็ดลอดออกมาเสียงใสผสมกับเสียงอันพึงพอใจของชายหนุ่ม
‘พิษ...สวาทไงฮาบีบาตี’
กรุณาล๊อคอินเพื่อรีวิว