สังคมประณามไม่เท่าไหร่หรอก เพราะสังคมไม่มีวันเข้าใจ
ฉันเป็นคนเทา ๆ แต่บางคนว่าไม่เทาแล้ว แต่ถึงขั้นดำเลยละ หัวใจฉันทำด้วยอะไร จริง ๆ ก็เป็นหัวใจแบบเดียวกับคนอื่น
ตัวตนของฉันเป็นอย่างไร ฉันเป็นผู้หญิงที่น่ากลัวหรือ ไม่รู้สิคะ ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่พยายามดูแลตัวเอง รักตัวเอง จนอาจลืมไปว่า ครั้งหนึ่ง ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้
ฉันเปลี่ยนไปจนแม้แต่ฉันเองก็เริ่มจะกลัวตัวเอง
ฉันยังกล้าที่จะมองแววตาของตัวเองจากกระจกเงาหรือเปล่านะ ไม่รู้สิ ตอนนี้ฉันเศร้า ไม่หรอกนะ ไม่ใช่เศร้า แต่มันคือความเคว้งคว้าง
ความเคว้งโดดเดี่ยว และกำลังดิ่งลง
ฉันหวังเพียงแค่ว่า มันจะไม่ได้เป็นอย่างนี้อีกนานเท่าไรนัก เพราะถึงอย่างไร ฉันต้องอยู่ต่อ ชีวิตต้องก้าวต่อไป