เป็นแค่เพื่อนสนิทแล้วไง! อยากได้เป็นแฟนถึงมีแฟนแล้วก็จะแย่ง!

ครั้งนี้ ฉู่ชวิ๋นต้องเอาตัวฆาตกรโหดไปแลกตัวกับถางโร้วที่ถูกทหารรับจ้างจับตัวไปท่ามกลางการถ่ายทอดสดไปทั่วโลก เขาที่ถูกบีบบังคับจะสามารถเอาคืนอีกฝ่ายได้หรือไม่ ครั้งนี้อีกฝ่ายมีอาวุธลับที่เตรียมมาจัดการเขา เขาจะเอาตัวรอดจากสถานการณ์ในครั้งนี้ไปได้อย่างไร?! ติดตามเรื่องราวครั้งนี้ได้ใน จักรพรรดิเซียนหวนคืนเล่มที่ 3

หลังจากออกมาจากค่ายกักกันได้ ก็ต้องพบว่า คุณครูที่รักของเขาติดอยู่ในค่ายกักกัน เซี่ยปู้เอ้อร์ จึงต้องวกกลับเข้าไปอีกครั้ง แต่การกลับไปครั้งนี้ยิ่งยากกว่าการออกมา...

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

“คุณมันคนเจ้าเล่ห์ ฉันไม่คิดเลยนะว่าคุณจะเป็นพวกลิ้นสองแฉกตลบตะแลง นี่น่ะหรือสุธนา วงศ์นพกานต์ทายาทเวิร์ลเรียลเอสเตทผู้มั่งคั่ง แท้จริงแล้วก็ไม่ต่างอะไรจากอสรพิษ” เมริศาโพล่งออกไปอย่างเหลืออดพร้อมกับระดมกำปั้นเล็กๆทุบตีไปตามอกกว้าง แม้เรี่ยวแรงที่หญิงสาวประทุษร้ายจะไม่ได้สร้างความระคายเคืองให้กับสุธนาเลยแม้แต่น้อย แต่ด้วยแรงโทสะเพราะความดื้อดึงอวดดีของหญิงสาวทำให้สุธนาลืมตัว “ผมก็ไม่คิดว่านางแบบสาวลูกเศรษฐีอย่างคุณจะปากคอเราะร้ายไม่ต่างจากแม่ค้าในตลาดติดแอร์” “แล้วไอ้โจรชั่วบ้ากามคนไหนที่ใช้ให้ลูกน้องไปจับตัวแม่ค้าปากตลาดอย่างฉันมา” เมริศาทิ้งมาดนางแบบสาวมานิ่งกลายเป็นสาวปากร้ายต่อปากต่อคำอีกฝ่ายอย่างไม่ลดละ “มันจะมากไปแล้วนะเมริศา” “มันน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับคนหน้าเนื้อใจเสืออย่างคุณ...” เสียงหวานเอ่ยยังไม่ทันจบประโยคก็ถูกริมฝีปากร้อนกดประทับเรียวปากสีอิ่ม “อื้อ อนอ้า อ่อยอ๊ะ (คนบ้าปล่อยนะ)” หญิงสาวพยายามเปล่งเสียงร้อง แต่ดูอีกฝ่ายจะไม่สดับรับฟังเธอเลยสักนิดนอกจากเพิ่มแรงกดบดเคล้าขยี้จนริมฝีปากบางชอกช้ำด้วยความเอาแต่ใจ สุธนาดันร่างบางชนชิดติดกำแพงโดยไม่ยอมถอนจุมพิตร้อนจากกลีบปากแสนหวาน ร่างหนาเบียดชิดจนอกแกร่งบดเบียดกับความนุ่มหยุ่นของทรวงอกอวบจนแทบไม่อยากจะเชื่อว่านางแบบสาวหุ่นบอบบางจะซ่อนความอวบใหญ่ไว้ภายใต้เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ ร่างสูงถึงกับอดใจไม่ไหวที่จะสัมผัสเนื้อแท้ของความอวบอิ่มนั้น

“คุณจะให้ฉันทำอะไร” คนกล้าๆกลัวๆโพล่งถามด้วยความหวั่นใจ “ถอดเสื้อผ้า...” “ถะ...ถอดเสื้อผ้า? คุณต้องบ้า..ไปแล้วแน่ๆ ฉันไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด” พะพราวปฏิเสธโดยไม่ต้องคิดแม้เธอจะเคยมีคนรักแต่เธอก็ไม่เคยทำเรื่องน่าอายแบบนี้ต่อหน้าผู้ชายคนไหน “ฮึ...ก็ดี ผมจะได้เรียกลูกน้องให้มาจับคุณแก้ผ้าแล้วมัดไว้กับเตียง คิดดูนะผู้ชายหื่นๆที่มันไม่ค่อยเจอเรื่องอย่างว่ามานับเดือนจะหื่นกระหายขนาดไหนถ้าได้เจอผู้หญิงหุ่นน่าฟัดอย่างคุณ...ผมแทบไม่อยากจะคิด...ว่ามันจะสนุกถึงใจคุณขนาดไหน” อากิยกยิ้มร้ายหลังจากข่มขวัญจนอีกฝ่ายกระเจิดกระเจิง

“ยะ อย่าเอามือสกปรกของอามาร์คมาแตะต้องตัวพริส” พริสซิล่าแหวใส่เสียงลั่น ตอนนี้ดีกรีความกรุ่นโกรธของมาร์คทะลุเกินความอดทน จนไม่อาจคุมสติตัวเองได้ สิ่งเดียวที่มาร์ครู้ในตอนนี้คือเขาต้องกำราบเด็กสาวในปกครองให้ยอมศิโรราบใต้ร่างเขาเท่านั้น “ปากดีนักนะพริสซิล่า” มาร์คไม่ฟังคำทัดทานของคนตัวเล็กเลยสักนิด มือหนาหยาบกระด้างเคล้นขยี้ทรวงอกอิ่มของเด็กสาวอย่างแรงจนพริสซิล่าถึงกับร้องครางทั้งน้ำตา

ฉู่อวี๋-- วีรสตรีสองชาติ ชาติที่แล้วนางไล่ตามความรักไปไกลสุดหล้า ละทิ้งทั้งเกียรติยศ ศักดิ์ศรี และคู่หมั้นผู้องอาจจากตระกูลแม่ทัพใหญ่ ไปเป็นเพียงภรรยาไร้ศักดินาของนายอำเภอตัวเล็ก ๆ ใช้เลือดเนื้อและหยาดเหงื่อของตน ผลักดันจนเขาคนนั้นกลายเป็นมหาเสนาบดีอันดับหนึ่ง แต่สุดท้ายเขากลับทอดทิ้งนาง กู้ฉู่เซิง-- มหาเสนาบดีคู่บัลลังก์ หลังจากที่นางสิ้นลมหายใจ เขาเพิ่งตระหนักถึงความรู้สึกที่แท้จริงของตน เขารักนาง! ชีวิตที่เหลืออีกสามสิบปีต่อจากนั้นช่างว่างเปล่าเมื่อไม่มีดวงตะวันดวงนั้นอีก หากความตายเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยปลดปล่อยเขาจากความทุกข์... เขาก็ยอม ขอเพียงได้เจอนางอีกครั้ง ได้บอกรักนางอีกหนก็พอ! เว่ยอวิ้น แม่ทัพของแผ่นดิน นางเป็นสะใภ้ใหญ่ของบ้าน เป็นภรรยาของพี่ชายที่เขาไม่ควรใกล้ชิดด้วย แต่วันเวลากลับผลักดันให้เขาเข้าใกล้นาง ร่วมเป็นร่วมตายกับนาง พอรู้สึกตัวอีกที... เขาก็อยู่ในโลกที่ไม่มีนางไม่ได้อีก ถ้ารักนี้ผิดนัก ก็ขอให้ความผิดบาปทั้งหมดตกอยู่ที่เขาคนเดียวเถอะ!

การเดินทางครั้งใหม่ได้เริ่มต้นขึ้น เมื่อเขา ฉู่เหิน สัญญากับ ซ่างกวงเสี่ยวฟู๋ ว่าจะไปส่งเธอให้ถึงบ้านอย่างปลอดภัย มีเหตุการณ์มากมายเกิดขึ้น ได้ทั้งมิตรสหายและศัตรูคู่อาฆาต และสัตว์กลายพันธุ์มาเป็นสัตว์เลี้ยง แต่ถึงกระนั้น ระว่างทางกลับเขาได้บาดเจ็บหนัก และสูญเสียความทรงจำทุกอย่างไป!

จูบแรกที่ผมหวงแหน เพื่อเก็บไว้ให้คนที่ผมรัก กลับโดนไอ้บ้าโรคจิตที่ไหนไม่รู้ มาขโมยไปอย่างป่าเถื่อน ผมเกลียดมันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ แต่ก็อย่างที่โบราณว่า "ยิ่งเกลียด ยิ่งเจอ" "เกลียดสิ่งไหน มักได้สิ่งนั้น" มันคงจะจริง เพราะตั้งแต่วันนั้นมันก็ติดตามผมไปเกือบทุกที่ แม้กระทั้งในหัวใจ....ดวงนี้!!

เหม่ยเซียน เทพจิ้งจอกสาวถูกมนุษย์ใจโฉดตามไล่ล่าทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส ก่อนร่างดับสูญนางได้ฝากดวงจิตไว้กับหลี่ฉุนนักล่าเงินรางวัล แต่กลับชาติมาเกิดใหม่อีกครั้งในร่างของหนุ่มน้อยหน้าหวาน หลี่ฉุน. นักล่าเงินรางวัลกลายเป็นผู้รับฝากดวงจิตแห่งเทพจิ้งจอกโดยไม่ตั้งใจ เนิ่นนานนับร้อยปีที่เขาเฝ้ารอให้เทพจิ้งจอกสาวกลับมาเกิดใหม่เพื่อคืนของสำคัญแก่นาง จนกระทั่งต้องเป็นฝ่ายออกตามหาเจ้าของดวงจิตแบบตกระกำลำบาก ซ้ำยังต้องคอยหักห้ามหัวใจตัวเองไม่ให้เผลอไผลล่วงเกินหนุ่มน้อยหน้าสวยเกินไซซีนาม ‘หยางจื้อ’

“ปออยากทำงานค่ะ” “ฉันจะเลี้ยงดูเธอเอง ส่วนค่าบ้าน ฉันจะจ่ายให้ทั้งหมด เธอไม่ต้องห่วง ส่วนข้าวของ ถ้าอยากกลับไปเอาอะไรมาเพิ่ม ก็บอกโยธิน เดี๋ยวโยธินจะพาไป” ปณิตาตกใจกับคำบอกกล่าว ‘เลี้ยงดู’ หมายความว่าอย่างไรกัน หรือเขาจะเลี้ยงดูเธอเหมือนที่เพื่อนบางคนของเธอ มีเสี่ยเลี้ยง? “ปอขอบคุณนะคะที่คุณจะจ่ายค่าบ้านให้ปอ แต่ปอไม่ต้องการรับความช่วยเหลือจากคุณค่ะ” หญิงสาวปฏิเสธเมื่อคิดว่าเขาจะเลี้ยงดูเธอในฐานะอะไร “ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว อย่าเรื่องมาก!” ภากรดุแล้วหันไปสนใจกับเครื่องดื่ม เขาดื่มราวกับน้ำเปล่า ด้านปณิตาก็ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม “ทำไมยังไม่ไปอาบน้ำนอน” “ก็ปออยากกลับไปอยู่บ้าน” “กลัวที่ต้องอยู่กับฉันหรือไง หรือหน้าตาฉันมันเหมือนพวกหื่นกาม เธอถึงอยากกลับไปอยู่บ้านนัก ทั้งที่เธอก็รู้ว่าที่บ้านมีอันตรายรออยู่” “อยู่กับคุณก็อันตรายเหมือนกัน” ปณิตาแย้งเบาๆ ก่อนจะรีบถอยหลังหนี เมื่อเขาเดินเข้ามาหา “ฉันอันตรายตรงไหน” “เอ่อ…” “ตอบมาสิว่าฉันอันตรายตรงไหน หรือเธอกลัวฉันจะบุกไปขืนใจเธอในห้อง” ภากรยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อพูดจบ สายตาของเขาก็มองใบหน้าของหญิงสาวนิ่ง

อีกวิธีหนึ่งที่จะทำให้นางเอกของเรื่องได้เปรียบคนอื่นคือ... การย้อนเวลา พวกที่ย้อนเวลากลับมาในร่างของตัวเองสมัยยังเยาว์ มักจะแก้ไขในเรื่องที่ตนเคยพลั้งพลาดในอดีต ซินยู่ก็เหมือนกัน... ชาติที่แล้วเธอหนีงานแต่งไปกับชายที่ตนรัก ทิ้งให้น้องสาวฝาแฝดต้องแต่งงานแทน แต่ที่ไหนได้ ฟู่ยู่กลับได้ดีส่วนคนอย่างเธอต้องตกอับยากไร้ ใครเล่าจะยอม! เมื่อย้อนกลับมาได้อีกครั้ง สิ่งแรกที่ซินยู่ทำคือจัดการนังน้องสาวตัวแสบให้ย่อยยับกันไปข้าง แต่เธอจะทำได้หรือ เพราะน้องสาวคนนี้ไม่ใช่คนเดิมที่เธอจะเอาเปรียบได้อีก!

เธอ...ยอมแลกทุกอย่างเพื่อให้ได้รัก เขา...ยอมแลกทุกอย่างเพื่อให้ได้รักกลับคืน

เพราะสะใภ้คนนี้... บุตรสาวของนางจึงต้องตาย เพราะสะใภ้คนนี้... บุตรชายที่เคยดีกลับหลงใหลภรรยา ถึงขั้นขับไล่มารดาแก่ ๆ ไปให้พ้นหูพ้นตา เพราะสะใภ้คนนี้... แม่สามีผู้พ่ายแพ้อย่างนางจึงต้องจบชีวิตลงในศาลบรรพชน เพราะตรอมใจตาย! ชาติที่แล้วนางเป็นเสมือน ‘ตัวประกอบอดทน’ ที่ต้องกรีดร้องไปตามบทบาท ออกท่าทางใส่จริตจะก้านให้เยอะเข้าไว้ เพื่อช่วยส่งเสริมให้นางเอกดูน่าทะนุถนอมยิ่งกว่าเดิม ใครจะไปสนเล่าว่านางจะมีจุดจบแบบไหน ในเมื่อเป็นแค่ตัวประกอบ! ชาตินี้... เมื่อนางมีโอกาสย้อนกลับมาเล่นบทเดิมซ้ำเป็นรอบสอง ได้กลับมาตอนที่บุตรชายยังเยาว์วัย บุตรสาวยังมีชีวิตและตัวนางยังไม่แก่เฒ่า ใครจะยอมตายโง่ ๆ ครั้งที่สองเล่า โจวหวั่นหนิง สะใภ้ใหญ่สุดที่รัก มาเลย... แม่จะลับมีดรอ!

“ว่าแต่เมื่อไหร่คุณจะเป็นเมียผมจริงๆ สักทีล่ะ เราต้องรีบปั๋มลูกกันแล้วนะคืนนี้เลยไหม ผมพร้อมเป็นผัวคุณมาก พร้อมแบบสุดๆ เลยด้วย คุณอยากได้ลูกผู้หญิง หรือผู้ชาย จะเอาเดี่ยวหรือเอาแฝดผมจัดให้คุณได้ทั้งนั้น ผมรู้จักท่าเด็ดๆ อยู่หลายท่า รับรองได้ดั่งใจชัวร์” “ยี้!!! อีตาเฒ่าลามก งูเลื้อยออกมายังเยียวเต็มหัวไปหมดแล้ว คิดเป็นแต่เรื่องพรรค์นี้หรือไง คุณรอไปก่อนเถอะมันยังไม่ถึงเวลานั้นหรอก ฉันยังไม่พร้อม ขอเวลาฉันทำใจสักวัน-สองวันก่อน คุณไม่ต้องกลัวฉันไม่เชิ่ดเงินหนีคุณไปไหนหรอกน่า ฉันรู้หน้าที่ของฉันดีน่า” “โธ่!!! เห็นพูดดีมาตลอดไอ้เราก็คิดว่าแน่ ที่แท้ก็ป๊อด เก่งแต่ปากนี่นา คุณมาเสนอตัวเป็นแม่อุ้มบุญให้ลูกผมเองแท้ๆ แต่พอถึงเวลาชวนคุณไปทำลูก คุณกลับปฏิเสธซะอย่างนั้น นี่ผมควรหาผู้หญิงคนอื่นมาทำหน้าที่แทนคุณดีไหมเนี่ย” “ก็แล้วแต่นะ...คุณสะดวกแบบไหนเชิญตามสบายเลย ฉันโนสนโนแคร์เพราะฉันได้เงินเท่าที่ฉันต้องการจากคุณแล้ว คุณจะไปหาคนอื่นก็ได้ ดีซะอีกฉันจะได้ไม่ต้องเปลืองตัว ฉันบอกไว้ก่อนนะว่าคุณต้องให้เวลาฉันเล่นตัวบ้าง ฉันยังซิงนะคะคุณผู้ชาย มดสักตัวยังไม่เคยเดินผ่านขาหนีบฉันเลย อยู่ๆ คุณจะให้เดินหน้าเข้าห้องไปปั๊มลูกอย่างที่คุณว่ามันก็ยังไงๆ อยู่ รอวันที่ฉันมีอารมณ์ก่อนแล้วฉันจะสะกิดคุณเอง” “ไม่ต้องเข้าห้องก็ได้ ตรงนี้ก็ได้ ว่าแต่คุณซิงจริงๆ หรือ ขอพิสูจน์เลยได้ไหมทูนหัว” “คุณลิม!!! ถ้าคุณยังไม่หยุดพูดลามกกับฉัน ฉันจะไม่คุยกับคุณแล้วนะ และอีกอย่างนะ ฉันจะไม่ยอมมีอะไรกับคุณทั้งนั้นจนกว่าคุณจะไปตรวจโรคกับฉันก่อนว่าคุณไม่มีโรคร้ายเป็นพาหะนำเชื้อโรคมาสู่ฉัน ไปหาหมอตรวจด้วยกันเลย เราจะได้รู้วันไข่ตกด้วย ไข่ตกวันไหนก็วันนั้นล่ะ” “คุณจะยอมผมแค่วันไข่ตกไม่ได้นะที่รัก สามเดือนนี้คุณโดนผมฟันจนยับแน่” “อันนี้มันก็ขึ้นแล้วแต่ว่าคุณจะทำให้ฉันประทับใจได้แค่ไหน ถ้าคุณไม่เก่งเหมือนที่คุณแสดงออกมาในตอนนี้ฉันก็ขอบายนะ” “โคตรดูถูกกันเลยที่รัก ได้เจอของจริงเมื่อไหร่ ถ้าร้องเอาอีกๆ ผมจะไม่แยแสคุณเลยคอยดู” “ทำให้ได้อย่างที่ปากพูดก่อนก็แล้วกัน จะมาโม้ตอนนั้นก็ยังไม่สาย” โรมานซ์โรแมนติก

“หนูท้อง!!!” คำพูดเพียงแค่สองพยางค์นี้มันทำให้ชาลีรู้สึกเหมือนราวกับว่าเขาถูกเธอฟาดด้วยไม้หน้าสามลงมาตรงแสกหน้าเลยทีเดียว เธอท้องอย่างนั้นหรือ ท้องกับใคร ท้องกับเขาอย่างนั้นหรือ “ท้องกับใคร ท้องกับพี่เหรอ ฟันธงแล้วยังและที่หนูมาหาพี่ถึงที่นี่หนูมั่นใจแล้วหรือว่าเด็กในท้องของหนูเป็นลูกพี่ นับเดือนนับวันถูกหรือเปล่า เราเลิกกันมาตั้งนานแล้วนะ หนูเพิ่งจะรู้ว่าท้องหรือไง” ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตนใดสิงสู่อยู่ในตัวเขา หรือไม่รู้ว่าเป็นเพราะความมึนเมาหรือความมึนงงสั่งการมาให้เขาพูดเช่นนี้ออกไป แต่เขารู้ตัวแล้วว่าคำพูดของเขามันทำให้อีกฝ่ายเสียใจเป็นอย่างยิ่งเพราะน้ำในตาของเธอมันไหลเอ่อออกมาคลออยู่ที่สองหน่วยตาทันทีที่เขาพูดจบ “พี่พูดอะไรออกมา” “ก็พี่พูดจริง พี่สงสัยว่าที่หนูมาร้องแรกแหกกระเชอว่าท้องเนี่ย หนูท้องกับใคร ก็เราเลิกกันไปตั้งสามเดือนแล้ว และตลอดเวลาสามเดือนที่ผ่านมาหนูก็อยู่กับไอ้คริสทุกวัน มันก็เป็นไปได้ไม่ใช่หรือที่พี่จะสงสัยว่าใครเป็นพ่อเด็ก แล้วที่หนูมาพี่เนี่ยมาทำไม มาเพราะไอ้คริสมันไม่รับเป็นพ่อเด็กหรืออย่างไรกันถึงต้องแจ้นมาหาพี่ถึงแหล่งอโคจรที่ตัวเองรังเกียจแบบเนี๊ย” เผี๊ยะ!!! ฝ่ามือบางฟาดลงไปที่แก้มสากของคนที่พูดจาดูถูกเหยียดหยามเธออย่างรุนแรงจนใบหน้าของเขาสะบัดไปตามแรงปะทะของฝ่ามือเธอ คำพูดของเขาเป็นเหมือนคำสาปของพ่อมดร้ายที่สาปส่งให้เธอตกลงไปในนรกอเวจีก็ไม่ปาน ตรีบุหลันคิดมาตลอดทางว่าถ้าเธอมาบอกพี่ชาลีที่รักของเธอว่าเธอท้องเขาจะต้องดีใจมากแน่ๆ เลย แต่ที่ไหนได้ เขาเคลือบแคลงสงสัยว่าลูกของเขาเป็นลูกของใครกันแน่ เขาดูถูกเธอ ดูถูกความรักของเธอ เขาไม่รับเป็นพ่อของลูกเธอ เธอจะไม่ว่าอะไรสักคำ แต่เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอเช่นนี้ “หุบปากเน่าๆ ของคุณเสียคุณชาลี ฉันไม่น่าบากหน้ามาบอกคุณถึงที่นี่เลย เด็กในท้องของฉันเป็นลูกของคุณมันคือความจริงที่ฉันจะบอกให้คุณรู้ ส่วนคุณจะเชื่อหรือไม่มันเป็นเรื่องของคุณ เพราะนับจากวินาทีนี้ไปคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะเป็นพ่อของเขา ไม่มีสิทธิ์จะมาแตะต้องแม้ปลายเล็บของลูกฉัน ถึงอนาคตคุณจะพิสูจน์ได้ว่าเด็กในท้องของฉันคือลูกของคุณก็ตาม คุณไม่สิทธิ์ ไม่มีสิทธิ์อีกต่อไปเพราะคุณโยนสิทธิ์ความเป็นพ่อของคุณทิ้งไปแล้ว ฉันจะสอนให้เขาเกลียดคุณ คุณจะเป็นคนเดียวบนโลกใบนี้ที่ลูกของฉันจะเกลียด เด็กคนนี้เป็นลูกคุณค่ะคุณชาลีฉันกล้ายืนยัน แต่มันคงเปล่าประโยชน์ไปแล้วเพราะคุณไม่ใช่พ่อของเขาอีกต่อไป ขอโทษนะคะที่มารบกวนเวลาอันมีค่าของคุณกับเพื่อนๆ ของคุณ ฉันลาล่ะค่ะ เราคงจะได้พบกันอีกในฐานะคนที่เกลียดกัน คนที่เป็นศัตรูกัน คุณเตรียมรอรับความเกลียดชังจากลูกของคุณได้เลยคุณชาลี คุณไม่ยอมรับตั้งแต่วันนี้และถ้าถึงเวลาคุณอยากได้เขาขึ้นมา เขาจะเป็นฝ่ายที่ผลักไสคุณเหมือนอย่างที่คุณผลักไสเขาในเวลานี้ ฉันไปล่ะค่ะ ขอโทษอีกครั้งที่มารบกวน” ในขณะที่พูดเจ้าของดวงหน้าสวยหวานเชิ่ดขึ้นด้วยความถือดี ดวงตาคู่สวยกระพริบถี่ๆ เพื่อขับไล่น้ำตาไม่ให้มันไหลรินออกมาประจานความพ่ายแพ้ของตัวเอง ตรีบุหลันพยายามทำตัวให้เข็มแข็งไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้เขาเห็น ทุกถ้อยคำที่เธอพูดมันออกมาจากใจที่เจ็บช้ำของเธอจริงๆ หมดกันแล้วความรัก ความหวังที่แสนสวยงามของเธอและเขา หมดสิ้นไม่มีเหลือแม้แต่เยื่อใยใดๆ “จันทร์เจ้า!!! เดี๋ยวก่อนพี่ขอโทษนะจันทร์เจ้า” “เก็บคำขอโทษของคุณเอาไว้เถอะค่ะคุณชาลี คุณไม่จำเป็นที่จะต้องเอ่ยคำคำนี้ออกมาเพราะคุณไม่ได้ทำความผิดอะไรเลย ดิฉันผิดเองที่เข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของคุณ ดิฉันสัญญาค่ะว่านับจากนี้ไปเราสองแม่-ลูกจะไม่มาวุ่นวายกับคุณอีก ลาก่อนค่ะคุณชาลี เราคงจะได้พบกันอีกในเร็วๆ นี้ ในวันนี้คุณทำฉันเจ็บช้ำยังไง วันข้างหน้าคุณจะต้องเจ็บช้ำมากกว่าฉัน คุณจำเอาไว้นะคุณชาลี”

แอนทอน แอนโทนี่หนึ่งในสี่จตุรเทพของนครปารีสต้องได้พบกับเรื่องคาดไม่ถึง ก็อยู่ๆ ในวันหนึ่งมีเด็กหญิงตัวอ้วนกลม หน้าตาน่ารักน่าชังมาบอกกับเขาว่าเธอเป็นลูกสาวของเขา และที่มันเซอร์ไพรส์ไปกว่านั้นก็คือเธอมาขอความช่วยเหลือให้เขาช่วยไปทำลายงานแต่งงานของแม่เธอที่กำลังจะเกิดขึ้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไร จะวุ่นวายแค่ไหนลองมาติดตามกันดูนะคะ “พ่อของหนูรวยมากค่ะดาร่า บอกมาสิลูกว่าจะเอาอะไร หนูอยากได้อะไร” “หนูไม่ได้อยากได้อะไรทั้งนั้นค่ะ ที่หนูหนีแม่ออกมาตามหาคุณเนี่ยเพราะว่าหนูมีเรื่องอยากให้คุณช่วย” “หนูจะให้พ่อช่วยอะไรคะ บอกมาสิลูกหนูจะให้พ่อช่วยอะไร พ่อทำเพื่อหนูได้ทุกอย่าง” คุณพ่อป้ายแดงที่ในยามนี้น้ำตาที่ไหลนองออกมาเมื่อครู่นั้นได้แห้งเหือดไปหมดแล้ว ตอนนี้ความสนใจทั้งหมดเลยมาอยู่ที่คนตัวกลมที่นั่งอยู่บนตักของเขา ณ เวลานี้ เรื่องอื่นไปไงมาไงเดี๋ยวค่อยคุยกัน ตอนนี้เขาอยากจะรู้เหลือเกินว่าลูกสาวของเขาต้องการอะไร มันจะต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ เจ้าตัวน้อยถึงได้ออกตามหาเขา จากอีกเมืองมาถึงอีกเมืองแบบนี้ “ช่วยไปทำลายงานแต่งงานของแม่ทีค่ะ แม่กำลังจะแต่งงาน หนูไม่อยากได้โจเซฟเป็นพ่อ หนูไม่อยากให้แม่รักคนอื่น หนูไม่ชอบโจเซฟเลย” “ห๊า!!!” “ไม่หาล่ะค่ะ แม่กำลังจะแต่งงานกับโจเซฟ แม่ขออนุญาตหนู หนูไม่ยอมแต่แม่ก็จะแต่ง เพราะแม่บอกว่าโจเซฟเป็นคนดี เขาเป็นคนเดียวที่ดูแลแม่กับหนูมาตั้งแต่หนูเกิด แต่หนูไม่อยากได้เขามาเป็นพ่อ หนูบอกแม่แล้วว่าไม่มีพ่อหนูก็อยู่ได้ หนูอยู่มาจนเก้าขวบแล้วไม่เห็นหนูจะเป็นไรเลย” คำพูดของลูกสาวทำให้ผู้เป็นพ่อสะอึกขึ้นมาอีกครั้ง แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในเวลานี้มันเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น มันไม่มีเรื่องไหนสำคัญมากไปกว่าการที่พรดาราจะแต่งงาน “นอกจากจะให้พ่อไปทำลายงานแต่งงานของแม่แล้ว หนูอยากให้พ่อทำอะไรอีกคะดาร่า พ่อทำได้ทุกอย่าง ฆ่าไอ้โจเซฟพ่อก็ทำได้” “จะไปฆ่าเขาทำไมเล่าคะ เดี๋ยวก็ติดคุกหัวโตกันพอดี หนูเพิ่งจะเจอพ่อจะให้ไปเยี่ยมพ่อในคุกหรือคะ หนูแค่อยากให้พ่อไปทำลายงานแต่งของแม่เฉยๆ ทำอย่างไรก็ได้ไม่ให้แม่แต่งงานกับโจเซฟ เรื่องแค่นี้ทำได้ไหมคะ ส่วนเรื่องอื่นถ้าหนูไม่โดนแม่บ่นจนเฉาตายไปก่อนเดี๋ยวหนูจะบอกคุณอีกทีค่ะ ว่าหนูต้องการอะไร” “โอเค พ่อจัดให้ บอกมาสิคะว่าแม่หนูจะแต่งงานวันไหน แต่งที่ไหน” “แต่งวันนี้ค่ะ ที่ริมทะลสาปชื่อว่า...” “แต่งวันนี้ หนูบอกพ่อว่าแม่ของหนูจะแต่งงานเย็นนี้แล้วหรือคะดาร่า” “ค่ะวันนี้ค่ะ แต่งแน่แต่งชัวร์ เขาเตรียมงานทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว แต่งเย็นนี้แน่นอนค่ะ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นมันเกินความสามารถของคุณหรือคะ คุณทำไม่ได้หรือคะ” “ไม่เกินค่ะไม่เกินเลยสักนิด ให้พ่อต้องยิงขีปนาวุธเพื่อให้งานแต่งของแม่ยกเลิกพ่อก็ทำได้จ้ะ เรื่องแค่นี้มันเล็กน้อยมากค่ะที่รักของพ่อ” “เวอร์ไปเปล่าคะ หนูมาขอร้องคุณนี่มันจะได้เรื่องไหมคะนี่” “ได้สิคะทูนหัว วันนี้จะไม่มีงานแต่งงานของแม่หนูเกิดขึ้นอย่างแน่นอน อ้อ...ถ้าเปลี่ยนเจ้าบ่าวมาเป็นพ่อล่ะก็ไม่แน่” “เยี่ยมเลยค่ะพ่อ” “ไปเถอะที่รัก เราไปทำลายงานแต่งงานของแม่หนูกันเถอะ”

เธออยากมีลูกแต่ไม่มีผัว และไม่อยากมีด้วย ปฏิบัติการซื้อผู้ชายกลางคืนมาเป็นสามีชั่วคืนของเธอก็เกิดขึ้นเพราะต้องการรีดเมล็ดพันธุ์จากเขาเท่านั้น แต่เรื่องมันไม่จบเพียงแค่คืนเดียว “แล้วถ้าฉันไม่เอาแค่เหล้า แต่ฉันจะเอาคุณด้วยล่ะคุณจะว่ายังไง” ภาษาไทยชัดๆ เน้นๆ ที่ออกมาจากปากของหญิงสาวคนที่นั่งมองเขาด้วยแววตาที่เปี่ยมล้นไปด้วยความหมายมากมายหลายอย่างมองจ้องเขาอยู่อย่างไม่วางตา “คุณพูดอะไรออกมาคุณผู้หญิง คุณรู้ตัวไหมครับ คุณบ้าหรือว่าคุณเมากันแน่” “ฉันยังไม่เมา และฉันก็ไม่ได้บ้า ฉันพูดเรื่องจริง ฉันอยากได้คุณจริงๆ กี่ยูโรหรือคะค่าตัวของคุณคืนหนึ่งน่ะ อยากได้เท่าไหร่ก็บอกฉันมา ฉันพร้อมจะจ่ายถ้าคุณตกลงว่าคุณจะอยู่กับฉันตลอดทั้งคืน แต่เราจะทำอะไรกันทั้งคืนหรือเปล่า มันก็สุดแท้แต่เรี่ยวแรงของคุณว่าจะมีพละกำลังมากแค่ไหนกัน” “เมื่อกี้คุณยังไม่อยากเป็นเพื่อนกับบาร์เทนเดอร์ผู้ต่ำต้อยอย่างผมอยู่เลย แล้วนี่อะไรกันครับคุณผู้หญิง ผีแม่หม้ายเข้าสิงหรือไงกัน ถึงได้อยากกินผู้ชายจนต้องมาร่ำร้องหาคนไปสนองตัณหาของตัวเองแบบหน้าด้านๆ เช่นนี้” “นี่!!! ฉันเป็นลูกค้าของคุณนะ ฉันมีข้อเสนอดีๆ มาให้ คุณอย่าโง่ไปหน่อยเลยน่า ว่ายังไงฉันถามว่าค่าตัวคุณน่ะเท่าไหร่” “จะเอาผมจริงๆ ว่างั้น” “ใช่ คนอย่างฉันพูดจริงทำจริงอยู่แล้ว” “พันยูโร ถ้ารับได้ก็จ่ายมา แต่ถ้ารับไม่ได้ผมก็ขอบาย เพราะคุณผู้หญิงโต๊ะโน้นเธอพร้อมจ่าย” “จะบ้าหรือไง พันยูโรคิดเป็นเงินไทยเกือบสี่หมื่น ตัวคุณเลี่ยมทองหรือไงยะ” “ตัวผมไม่ได้เลี่ยมทองหรอกครับคุณผู้หญิง แต่ลีลาของผมน่ะมันเด็ดสะระตี่ ถ้าคุณได้เจอสักทีคุณจะมีความสุขจนลืมผู้ชายเป็นร้อยที่คุณเคยผ่านมาเลยแหละ พันยูโรครับขาดตัว ขาดสักยูโรเดียวก็ไม่ได้ ผมรับเงินสดนะ เช็คไม่เอากลัวเด้ง ว่าไงครับคุณผู้หญิง เยส ออร์ โนว์ ถ้าคุณเซย์โนว์ผมจะได้ไป คืนนี้ยังมีคนอีกคนที่ต้องการผมอยู่” “ก็ได้ ฉันพร้อมจ่าย แต่ฉันมีข้อแม้นะ ข้อแม้ข้อเดียวเท่านั้น” “ไหนลองพูดถึงข้อแม้ของคุณมาก่อน ถ้ารับได้ผมก็จะรับไว้พิจารณา” “ข้อแม้ของฉันก็ไม่มีอะไรมา แค่คุณห้ามใส่คอนด้อมก็เท่านั้นเอง” “บ้าไปแล้ว นี่คุณคิดบ้าๆ อะไรของคุณเนี่ย” “ฉันไม่ได้บ้า สติฉันยังสมประกอบอยู่ หยวนๆ อย่าคิดมากเลย คุณมั่นใจได้ว่าฉันสะอาดพอสำหรับคุณ และฉันก็ค่อนข้างมั่นใจว่าคุณสะอาดพอสำหรับฉัน ฉันบอกตรงๆ เลยนะ ฉันชอบแบบสดๆ มากกว่าที่จะมีอะไรมาขวางกั้น เอาแบบนั้นมันได้อารมณ์กว่ากันเยอะ คุณติดขัดอะไรกับข้อเสนอของฉันหรือเปล่า ถ้าคุณไม่คิดอะไรเราก็ไปกันได้เลย เวลาของคุณคืนนี้คุณขายให้ฉันแลกกับเงินหนึ่งพันยูโรแล้วล่ะ”