โปรยเพราะแผนการของบรรดาแม่ๆ ที่อยากให้ลูกๆ ได้ร่วมหอลงโลงกัน แต่ทั้งหมดทั้งมวลเพราะวิญญาณสองดวงที่สิงสถิตอยู่ ณ บ้านหลังนั้น ทำให้ธีระกับกมลชนกได้ครองคู่กันอย่างมีความสุขในชาตินี้

พฤกษาสวรรค์หวนคืน เป็นเรื่องราวของเทพพฤกษานางหนึ่งที่ สละตนเพื่อหยุดสงครามระหว่างเหล่าเทพเซียนและเผ่ามาร จนตนเองเหลือเพียงดวงจิตสุดท้ายล่องลอยไปยังภพภูมิและยุคสมัยที่ตนไม่เคยรู้จัก จงหนิงฮวา จะต้องฝึกผู้ฝึกตนให้มีความแข็งแกร่งขึ้น เพราะตอนนี้มีกลุ่มพวกผู้ฝึกตนนอกรีต ที่คอยฆ่าและดูดพลังชีวิตของผู้ฝึกตนคนอื่นๆ เธอต้องร่วมมือกับลู่เสียนและกองทัพในการจัดการกับพวกนอกรีต ที่มีเป้าหมายอยู่ที่เธอ แต่เธอจะกลัวอะไรล่ะ เพราะตอนนี้เธอเป็นผู้ฝึกตนขั้นเซียนแล้ว อีกทั้งรอบตัวเธอก็เป็นผู้ฝึกตนระดับสูงทั้งนั้น โดยเฉพาะอดีตเทพสงครามอย่างลู่เสียน ที่จะไม่มีวันปล่อยให้เธอได้รับอันตรายแม้แต่น้อย ชีวิตของหนิงฮวาช่างมีสีสันมากมายนัก ทั้งเพื่อนที่รู้ใจเพิ่มขึ้น ทั้งอดีตคู่หมั้นมาขอคืนดี ทั้งน้องสาวต่างแม่ที่กลับมาเพื่อแก้แค้นเธอ และยังโดนหยอกเย้าจากหัวหน้าผู้ฝึกตนนอกรีตอีกด้วย แต่เธอไม่สนใจแม้แต่น้อย เพราะเธอรู้ว่ามีลู่เสียนอยู่ข้างกายเสมอ และเขามักจะมีขนมอร่อย ๆ มาให้เธอทุกครั้ง แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะแบ่งปันกลับไปนะ “ขนมที่คุณซื้อมาอร่อยมากเลยค่ะ ลองชิมดูสิคะ” หญิงสาวเคี้ยวจนหมดแล้วเอ่ยชวนชายหนุ่ม พลางใช้ส้อมจิ้มขนม แล้วยื่นไปให้เขาลองชิม “ขอบคุณ” เขายื่นมือไปรับส้อมมา แล้วส่งขนมเข้าปากทันที   (อยากจะสปอยว่า เล่มนี้เขามีความฟินเพิ่มขึ้นด้วยล่ะค่ะ อิอิอิ)    

“สิ่งที่คนซื้อยอมจ่ายเงินซื้อ ต้องจ่อติดกล้องให้เห็นว่า ความชอกช้ำของกลีบสาว โดนความใหญ่ๆกระแทกแทงใส่ ความเหยิบพยาบของเนื้อน้อยสีชมพู ซอกหลืบยวงเนื้อสีชมพูยู่เข้ารูดออก ความรุนแรงทำแล้วให้สีชมพูแดงก่ำคั่งเลือด แล้วรูโบ๋ใหญ่ๆก็เห็นด้วยการหลุดออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ โอ้น้ำเจิ้งนองซะขนาดนี้ ความใหญ่ๆเคยเจาะทะลวงแบบนี้ ความสุขเป็นที่สุดโดนมาตลอด อสรพิษร้ายกลับเข้าไปเจอน้ำเจิ่งนอง แล้วรูดเข้ายู่ออกก็กลับเข้าสู่ความพยายามซอยถี่ ทั้งคู่กรีดเสียงร้อง ความสะใจแสนสุขเค้นเส้นเสียง กล้องต้องจ่อติดใบหน้า เน้นว่า แก้มแดงเป็นสีชมพู ความเสียวนี่สุดจะทานทน กล้องในมือถือย้ายกลับมาสู่ ความใหญ่กำลังป๊าป ป๊าปด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี กล้องจ่อติดความฉ่ำแฉะเยิ้มออกมา ความยับเยินแห่งกลีบสาว การเพยิบพยาบอันแสนงดงามของสีชมพูน้อยๆ เป็นใครก็อยากโดนทั้งนั้น คนดูได้เห็นเนื้อน้อยสีชมพูต้องการ ดังนั้นคนถ่ายต้องเอากล้องในมือถือจ่อใส่เข้าไป ต้องเห็นเป็นลองช๊อต แค่2นาทีไม่พอ ต้องยื้อให้ได้ถึงนาทีที่3”

การเป็นฮูหยินแม่ทัพนั่นไม่ง่าย เพราะต้องคอบคุมอารมณ์ไม่ชักกระบี่ฟาดฟันใคร

เธอไปเที่ยวญี่ปุ่น พึ่งเข้าร่วมเทศกาลอาซากุสะคันนง ครั้งแรกในชีวิต อยุ่ดีๆ ก็ต้องย้อนกลับไปสมัยเอโดะ จุดเริ่มต้นของความวุ่นวาย ป่วน จึงเกิดขึ้น เมื่อลืมตาพบว่าเธออยู่ ในสถานที่เรียกว่า "โคมแดง"

“แฟนคุณไปไหน” “ผมยังไม่มีแฟน” “แต่ผู้หญิงคนนั้นประกาศต่อหน้าฉันว่าเป็นแฟนคุณ” “ผมก็ประกาศต่อหน้าคุณไปเหมือนกันว่าโสภิตาไม่ใช่แฟนผม” “แต่เธอ...” “ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น แล้วคุณก็รู้เอาไว้ด้วยว่าผมยังโสด ส่วนใครจะมาอ้างเป็นแฟนผม คุณก็อย่าไปใส่ใจ” “ถ้าคุณไม่มีใจให้เธอ เธอคงไม่กล้าประกาศตัว” “ผมไม่เคยมีใจให้โสภิตา แต่ถ้าเป็นคุณ ผมคิดว่าผมจะลองพิจารณาดู เพราะคุณนี่ก็...” ธรัฐหยุดพูดไว้แค่นั้น แล้วก็มองสำรวจว่าที่เจ้าสาว ที่บิดาหาใส่พานมาเสิร์ฟให้ถึงบ้าน “คนบ้า! ฉันไม่สินค้านะ อย่ามามองฉันแบบนี้” “ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่สินค้า” “งั้นก็เลิกมองฉันสิ” “เลิกไม่ได้ เพราะคุณจะมาเป็นแม่พันธุ์ให้ผม ผมก็ต้องเลือกบ้าง ไม่ใช่คลำดูว่ามีแค่ตรงนั้น แล้วก็จับทำพันธุ์ได้เลย” “ไอ้คนลามก!” ฐิตาภาหน้าแดงระเรื่อ ทั้งโกรธทั้งอายกำลังคำพูดของเขา

เพราะความเหมือน เธอจึงเป็นแค่ 'เงา' ที่เขาไม่มีวันรัก ความสัมพันธ์ลับๆ ที่เกิดขึ้น จึงถูกร้อยรัดไว้ด้วยความเร่าร้อน ทว่าเธอเจ็บ...แต่กลับพูดไม่ได้ เพราะคำว่าตัวแทนที่ชีวิตนี้ก็ไม่มีใครอยากเป็น!

เหว่ยลู่เสี่ยน โดนหักหลัง จุติเป็นมารฟ้าเต็มตัวพร้อมสังหารทุกคนที่เคยทำร้าย สติอันพร่าเลือนสั่งให้เขาต้องสังหารให้หมดไม่ว่าจะเป็นฝ่ายธรรมะ หรือ ฝ่ายอธรรม พวกมันทั้งหมดล้วนไม่มีดี แม้แต่... ทว่าวันหนึ่งเมื่อลืมตาขึ้นมา ทุกอย่างกลับไม่เคยเกิดขึ้นราวกับเป็นแค่ฝันตื่นหนึ่ง ศิษย์ร่วมสำนักที่เคยทำร้ายยังคงเดิมเรื่องราวดำเนินเหมือนเดิม ยกเว้นเพียงนาง..... "หลอกลวง กลับกลอก หักหลังเป็นเช่นไรข้ารู้ดีที่สุด อดีตเป็นเช่นไร อนาคตก็ไม่ต่าง แต่ที่ต่างคราวนี้ก็คือตัวนาง ทำดีกับข้า เป็นห่วงข้า อยากอยู่เคียงข้างข้า จะหลอกลวงก็ดี สำนึกผิดก็ช่างเมื่อต้องการอยู่เคียงข้างข้าแล้วชั่วชีวิตนี้ก็ไม่อาจเปลี่ยนใจได้...นั้นคือการไถ่โทษของเจ้า!" ฮวาเหิงเยว่ รู้ความจริงเมื่อสายความตายไม่ใช่จุดจบ ทำลายทุกอย่างด้วยน้ำมือตนเองเพราะความโง่งม เมื่อทุกสิ่งที่ทำลงไปไม่ใช่อย่างที่คิด สัมพันธ์ในอดีตมิอาจลบเลือน อยากกลับไปแก้ไขได้แต่อ้อนวอนสวรรค์... "หากสวรรค์มีจริงข้าขออ้อนวอนแม้ต้องแลกด้วยชีวิต ก็ไม่ขัดข้อง...ข้าทำผิดพลาดครั้งใหญ่ต่อคนผู้หนึ่ง อยากจะแก้ไข มีความจริงบางอย่างที่อยากบอก หากย้อนกลับไปได้ข้าจะไม่มีวันทำร้ายเขา บีบคั้นเขา ข้าจะไม่มีวันปล่อยเขาทุกข์ทรมานจนเป็นมารร้าย ศิษย์พี่...หากย้อนกลับไปได้ ข้าจะอยู่เคียงข้างท่านจวบจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต"

ข้าเป็นวิญญาณที่มาเกิดใหม่ในร่างสหายสนิทที่ถูกลดทอนอายุขัยมิให้ต้องตายอย่างน่าเวทนา "เฉิงเสี่ยวเม่ย" ข้าตั้งใจจะสืบให้รู้ว่าตระกูลข้าคิดกบฏจริงหรือไม่.... แต่แล้ววันหนึ่งก็มีเหตุการณ์ให้ข้าต้องนั่งม้าศึกตัวเดียวกับ "ชิงอ๋องหลิงหลง" เข้าเมืองหลวง นับแต่นั้น...ชีวิตข้าก็วุ่นวาย ข้าต้องรับมือกับสตรีร้ายกาจที่คลั่งไคล้ในตัวชิงอ๋อง แต่...หึหึหึ พวกเจ้าไม่รู้หรืออย่างไรว่า "แบ็กอัพ" ข้าเป็นใคร!!! ต่อให้เป็นถึงจวิ้นจู่ ข้าก็หากลัวไม่! เช่นนั้น...ตัวโง่งมในสายตาพวกเจ้าอย่างข้า...มีหรือจะถูกหยามได้ง่ายๆ!!!

เว่ยชีเยว่ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางรองที่แสนโง่งม ในนิยายของตัวเองหลังเธอสิ้นอายุขัยในวัยเบญจเพส ทั้งๆ ที่พยายามหลีกเลี่ยงพวกตัวเอกเพื่อเปลี่ยนแปลงเส้นเรื่อง ทว่ากลับกลายเป็นพัวพันไม่สิ้นสุด

นิทานคำสาปรักจะกล่าวถึง... ฮ่องเต้ผู้โง่เขลา ด้วยโทสะ ลั่นวาจาคิดจะสังหารคนรัก ดวงใจของนางแตกสลาย จึงจำเอ่ยคำสาปแช่งออกไป

“คนที่ข้ารักมีเพียงชายผู้นั้น คนที่ช่วยเหลือข้าแค่ครั้งแรก และเขาก็ได้หายไปแล้ว เขาเป็นแค่ภาพมายา ส่วนท่าน....ท่านมันก็แค่บุรุษมากเล่ห์ รู้เอาไว้” หญิงสาวมัวแต่หลับหูหลับตาและพูดพร่ำโดยไม่มองสีหน้าคนฟังแม้แต่น้อย ไม่รู้เลยสักนิดว่ายามนี้ชายหนุ่มเหนือร่างกำลังทำสีหน้าอย่างไร ยิ้มกว้างแค่ไหน

"พี่พุฒิจะไปไหนคะ"พิมพ์มาดาร้องถาม เมื่อชายหนุ่มเดินไปที่ประตู ที่ญาติผู้ใหญ่ปิดไว้ให้ หลังจากอวยพรเสร็จแล้วพากันออกไป "ไปกินเหล้า"ตอบโดยที่ไม่หันมามองหน้าเธอ "แต่คุณแม่บอกว่า ไม่ให้เราออกไปข้างนอก จนกว่าจะเช้า..."พิมพ์มาดายกคำพูดผู้ใหญ่ขึ้นมาอ้าง เพราะไม่อยากถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว "อยากอยู่ก็อยู่ไปคนเดียวเถอะ แค่นี้ยังไม่พอใจอีกเหรอ ได้ใบทะเบียนสมรสไปแล้วนี่ จะเอาอะไรอีก"ถามด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน "ถ้าคิดว่าทำแบบนี้ แล้วจะได้ตัวพี่ ก็ฝันต่อไปเถอะ!"พูดจบก็เดินออกไป ทิ้งให้เจ้าสาวให้อยู่เพียงลำพังในห้องหอ หยดน้ำตาไหลลงมาเป็นสาย เมื่อได้ยินเสียงปิดประตู เขาไปแล้ว ไม่มีอะไรรั้งเขาไว้ได้จริงๆ เขาไม่อยากแต่งงาน แต่เธอก็ยังบังคับเขา มือบางหยิบกลีบกุหลาบสีแดงสด ที่ถูกแต่งให้เป็นรูปหัวใจบนที่นอนโปรยลงพื้น จบสิ้นกันแล้วสินะ หน้าที่ที่ทำร่วมกัน เธอก็คงไม่ต่างจากกลีบกุหลาบพวกนี้ ที่รอวันถูกโกยลงถังขยะ ***นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ

-- เนื้อหาบางส่วน -- “พะ พี่ต้นอ้อ อ๊า! เมียอยากได้ของเล่น อืม...” ไม่พูดเปล่าพร้อมกับส่งสีหน้าออดอ้อนแฟนตรงหน้า ที่นอนขบเม้มริมฝีปากจนแน่น “จะเอาแบบไหนละ ไปเลือกเอาซิ ซื้อไว้เยอะเลยไม่ใช่เหรอ” ต้นอ้อหยักคิ้วเหมือนรู้ว่าแฟนสาวจะใช้แบบไหน ส่วนมัดหมี่เองก็ยิ้มให้กับเธอ ก่อนที่เจ้าตัวจะสาวเท้าไปหยิบของบางอย่างและสวมมันให้เรียบร้อย “หึ คืนนี้พี่ต้นอ้อต้องเป็นเมียให้กับมัดหมี่ซะดี ๆ “

คำโปรยปกหน้า : เธอผู้เป็นนักลอบสังหารมือวางอันดับหนึ่งกลับพลาดท่าให้แมวจรตัวอ้วน ได้สติขึ้นมาอีกทีกลายเป็นคุณหนูจวนเสนาบดีไปเสียแล้ว! คำโปรยปกหลัง : ไป๋หลิวอิงนักลอบสังหารมือวางอันดับหนึ่งวัยยี่สิบหกปี ที่ไม่ขึ้นตรงกับองค์กรใด เธอถูกเพื่อนในวงการตั้งฉายาให้ว่า ‘ไร้เงา' เนื่องจากไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอ และไม่ว่าภารกิจจะเป็นอย่างไร ไป๋หลิวอิงก็ไม่เคยทิ้งร่องรอยให้สาวไปถึงตัวได้เลย ทว่าใครจะรู้เล่าว่าวันหนึ่งเธอกลับหายหน้าไปจากวงการอย่างลึกลับ สาเหตุกลับไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเพียงแมวจรอ้วนๆ ตัวหนึ่งเท่านั้น! เมื่อความตายเป็นเพียงจุดเริ่มต้นให้ไป๋หลิวอิงไปสิงร่างของคุณหนูแห่งจวนเสนาบดีที่ขึ้นชื่อว่าร่างกายอ่อนแอ บอบบาง ยามลมพัดก็แทบจะปลิวตามลม แท้จริงแล้วใครเล่าจะล่วงรู้... "ร่างกายอ่อนแอ บอบบางอะไรกัน เห็นทีคนทั้งเมืองหลวงจะถูกคุณหนูจวนเสนาบดีหลอกเข้าซะแล้ว!" มิใช่ว่าสิ่งที่คุณหนูจวนเสนาบดีทำลงไปจะเพื่อความสบายเพียงอย่างเดียว แต่มันยังเป็นข้ออ้างในการหลบหน้าชินอ๋องเฉินเฟยหลงคู่หมั้นที่ขึ้นชื่อว่าตายด้านคนนี้นี่สิ!

“ฉันไม่ชอบเธอ! อย่าเข้ามายุ่งกับฉันอีก” “ชะเอมก็ไม่เคยคิดที่จะชอบคนอย่างพี่เหมือนกัน แต่ที่ทำก็เพราะ..”

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

เจ้าบุรุษสมควรตายพวกนั้น พวกมันทำลายแผนการของข้าเสียจนย่อยยับไม่มีชิ้นดี ข้าจะตามล่าพวกเจ้า สับพวกเจ้าให้เป็นหมื่นๆ ชิ้น บดขยี้วิญญาณเจ้าให้เป็นผุยผง!

แรกเริ่มเขา 'ซื้อ' เธอมาเพื่อบำบัดความใคร่ เมียชั่วคราวที่มีไว้แก้เหงา แต่สุดท้ายแล้ว...เมียชั่วคราวนั่นแหละ ที่อยากได้เป็นเมียจริงๆ ผู้หญิงสู้ชีวิตอย่างนับดาว...ไม่ยอมแพ้โชคชะตาที่นำพาตนเองไปรับบทน่าอดสู เธอถูกหลอกจากคนที่ไว้ใจที่สุด!! กับการ 'ขายตัว' เขาเหยียดหยามสารพัด ดุถูกจนเธอเจ็บช้ำเจียนตาย เธอเลือกทางหนี เพื่อจบปัญหาน่าปวดหัวครั้งนี้.... ขอเริ่มต้นใหม่ กับชีวิตแบบใหม่ แต่ทำไมล่ะ?...ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อยเธอ ในเมื่อเขาชิงชังเธอนักหนานี่นา?????

“อ้อ ชอบหนุ่มตี๋” กายหนาขยับเข้าเบียดชิดมากขึ้น แล้ววงแขนกำยำแน่นมัดเนื้อก็วาดมาโอบกอดไหล่ดึงเข้าหาตัว คนตัวเล็กกว่าสะดุ้ง รีบยกมือดัน แต่... ยามที่มือพลาดแตะลงไปบนผิวกายเย็นๆ เธอตัวเกร็งมากขึ้น ภาสยิ้มล้อเลียน เลิกคิ้วยั่วเย้า ไม่นำพาต่อท่าทีแตกตื่น “น่าเสียดายผู้ชายในชีวิตจริงไม่มีเชื้อจีนสักนิดเดียว” ใกล้ไปแล้วไหม... หญิงสาวใจสั่นจนหัวใจจะวายอีกครั้งแล้ว พลันนึกถึงคำพูดเพื่อนกับผู้หญิงที่มหา’ลัยของเขา ภาสเชี่ยวชาญการเข้าหาผู้หญิงขนาดนี้ ถ้าไม่เคยคบใครเป็นแฟนจริงๆ ลวดลายเสือบนตัวเขาคงไม่เบานักหรอก ในจอทีวี พระเอกกำลังซัดพลังภายในใส่กันระหว่างศิษย์พี่น้อง นอกจอ... พลังความร้อนแปลกๆ กรุ่นกำจายออกมาจากมัดกายแน่นแกร่ง แผ่ขยายปกคลุมไปทั่วโซฟาอย่างรวดเร็ว “แต่เรื่องกำลังภายในคงไม่น้อยหน้าใครเท่าไหร่ เธออยากลองพิสูจน์ดูไหม” เธอถูกกักอยู่ในวงเวทพลังแห่งความสนิทเสน่หาที่เปล่งแสงแรงกล้าจากดวงตาพราวระยับเข้าอย่างจังเสียแล้ว “เธอเป็นแฟนฉัน เราตกลงคบกันแล้วนะเตยหอม เพราะงั้น เธอจะเอาแต่คิดกระโดดหนีทุกสามวินาทีที่ฉันเข้าใกล้ไม่ได้”

“ข้าต้องการให้เจ้าเป็นศิษย์คนแรกของข้าในชีวิตนี้!” หลิงตู้ฉิง ไม่เคยนึกฝันว่าจะได้เจอกับผู้ที่คู่ควรกับการเป็นศิษย์คนแรกของเขาเร็วขนาดนี้ แต่แล้วในระหว่างที่เรื่องราวกำลังดำเนินไปได้ด้วยดีบางสิ่งบางอย่างกลับบังเกิดขึ้นกับตัวเขาและมันทำให้เขากลายเป็นเหมือนกับคนบ้าจนครอบครัวของตัวเองยังต้องหนีไปให้ห่าง แต่ด้วยภารกิจมากมายที่เขาจำเป็นต้องทำมากมายเขาจึงต้องออกเดินทางต่อไปและมันทำให้เขาได้พบกับเผ่าภูตอันแข็งแกร่งที่ใกล้จะสูญพันธุ์รวมไปถึงได้เห็นเรื่องน่าเวทนาที่เกิดขึ้นกับเผ่าภูตนางฟ้า ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นเผ่าที่คอยรับใช้เขาในอดีต

คุณหนูเสิ่นใช้ชีวิตเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยแสนร้ายกาจอยู่ดี ๆ ก็หลุดเข้ามาในการ์ตูนที่เปิดอ่านผ่าน ๆ ซะอย่างนั้น

โรมัน นักศึกษาแพทย์หนุ่ม หล่อ รวย ฉลาด เขาเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์และไอคิวระดับอัจฉริยะ แต่ดันตกหลุมรักเพื่อนสาวร่วมห้อง ที่ทั้ง เฉิ่ม เชย แถมยังเรียนไม่เก่งขั้นสุด จนแทบจะสอบไม่ผ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่าง ธารา ชีวิตอันสงบสุขตลอดหลายปีของเธอถูกทำลายเพียงเพราะเขาก้าวเข้ามาในหัวใจที่เคยนิ่งสงบ...

เมื่อลูกสาวพาเพื่อนสนิทมาบ้าน...อาการของคุณพ่อบ้านก็เปลี่ยนไปทันที!