“ขอยอมรับแบบอายๆ ว่าผมนัด Fet.ผู้ชายผ่านแอป”

ตอนที่ 181-240 ความวุ่นวายครั้งใหม่เกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อเกิดโรคระบาดร้ายแรงภายในหมู ทั้งซูหวานหว่านยังถูกใส่ร้ายว่าเป็นฆาตกรรมผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ แต่แล้วเรื่องแสนวุ่นวายยังไม่หมดแค่นั้น เมื่อนางและฉีเฉิงเฟิงค้นพบว่ามีการค้าประเวณีเกิดขึ้น และต้องการหาตัวเด็กชายคนหนึ่ง ทำใหนางต้องออกมาสืบหาว่าใครกันแน่เป็นผู้บงการที่แท้จริง แต่สุดแล้วก็ทำนางและฉีเฉิงเฟิงถูกจับตัวไป ซูหวานหว่านและฉีเฉิงเฟิงจะเอาตัวรอดออกมาได้หรือไม่ติดตามได้ใน ‘เกิดใหม่เป็นสาวน้อยชนบทเล่ม 4’

สายหมอก็มีแล้ว นักฆ่าก็มาแล้ว สตรีมากความสามารถล้วนตบเท้าข้ามภพมามาสยบทั้งพระเอกและตัวร้ายในนิยาย…วันนี้มาใหม่ มาแปลก… ไม่มีกระเป๋ายา ไม่มีสมุนไพร ไม่มีสูตรลับ ไม่มีมิติ อาวุธยุทธภัฑธ์แปลกใหม่ มีเพียงแอ่งน้ำตาเป็นอาวุธติดกาย…ขอเชิญโบกเช็ดหน้ารับขวัญ"น้องเจียวเจียว" ^^ หยิ่นเจียวเข้ามาเป็นตัวประกอบในนิยายอย่างไม่รู้ตัว เจ้าของร่างเดิมเป็นหญิงสาวเย่อหยิ่ง น่าชัง ที่ผู้คนเกลียดกันทั้งเมืองหลวง แอบรักผู้ชายหน้าซื่อใจคด ผลสุดท้ายตายไปอย่างอเนจอนาถ ชาตินี้นางเลยขออยู่ห่างๆ จากสามีเดิม ทำตัวให้น่ารักน่าเอ็นดูแล้วเกาะต้นขาทองคำของพี่สาวฝาแฝดที่เป็นนางเอกในนิยายเรื่องนี้..ทำแบบนี้แล้วนางจะหนีรอดเคราะห์กรรมไปได้แล้วใช่ไหม? ..... ผิด!!! นางกลับเจอผู้ชายใจโหดอย่างองค์ชายสี่ที่ใครๆ กลับเรียกเขาว่า.."นายท่านแปด" . เล่มนี้เป็นเล่ม3 (บทที่61-90) สามารถอ่านรายตอนต่อได้ readawrite หรือ hongsamut ได้ค่ะ

เมื่อผัวฉันทำงานบนเรือ เซ็กส์โฟนอย่างเดียวไม่อาจตอบสนองความคันของฉันได้ ทางออกที่คิดได้ตอนนี้ ก็คือ เดินไปเคาะห้องข้าง ๆ ให้ช่วยเกา...

สถานการณ์ภายในนั้นนับว่าย่ำแย่งยิ่ง การเข้าปะทะกับยอดยอดคนแท้จริงมากมายนับว่าตึงมือเยี่ยฉวนมิใช้น้อย แต่ทว่ามีหรือที่ชายหนุ่มจะยอมถอย เพื่อน้องสาวแล้ว... ใครหน้าไหนที่มันบังอาจขวางหน้า ข้าเยี่ยฉวนคนนี้จะจัดการมันด้วยกระบี่ในมือให้หมด ! นี่คือเรื่องราวสุดมันส์ของชายหนุ่มที่ชื่อว่าเยี่ยฉวย กับการเดินทางอันยิ่งใหญ่ของคนตัวเล็ก ๆ ที่ต้องต่อสู้กับขุมอำนาจใหญ่ !!!

(บทที่ 181-240) นับตั้งแต่วันแรกที่ได้พบถ้ำหินเกลือ หยุนเชวี่ยจึงวางแผนอันสวยหรูและเก็บไว้ในใจตลอดเวลา นางไม่เพียงต้องการทำให้ชีวิตครอบครัวของตนเจริญก้าวหน้าเพียงอย่างเดียว แต่ยังหวังให้ชาวบ้านที่ขยันแต่มีฐานะยากจน ได้ใช้แรงกายแลกกับรายได้ เพื่อให้มีชีวิตที่ดีขึ้น นางหวังจะนำเรื่องที่นางพบเจอหินเกลือแจ้งให้ราชสำนักได้รู้ หากแต่นางเป็นเพียงเด็กบ้านนอกในพื้นที่ชนบท นอกจากนี้หยุนเชวี่ยและเหอยาโถวคิดริเริ่มการทำสินค้าตัวใหม่สำหรับหน้าหนาวขึ้นมา ไม่รู้ว่าแผนการและกิจการใหม่ในครั้งนี้ของนางจะสำเร็จหรือไม่ มาเอาใจช่วยเด็กสาวกันได้ในทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยชาวสวนเล่ม 4

ตอนที่ 241-300 ความแตกหักของคู่รักอย่างซูหวานหว่านกับฉีเฉิงเฟิงได้เกิดขึ้น อีกทั้งชายหนุ่มยังมาขอร้องให้นางรักษาอาการป่วยของฮูหยินเฉียวในฐานะแม่ยายของตนอีกด้วย การกระทำของฉึเฉิงเฟิงทำให้ซูหวานหว่านเจ็บช้ำน้ำใจ การที่นางได้เข้าไปยังบ้านตระกูลเฉียวครั้งทำให้นางได้พบตัวตนที่แท้จริงของซูหวานหว่าน ว่าแท้จริงแล้วนางเป็น….ลูกสาวของแม่จ้าวกับนายท่านตระกูลเฉียว?! เรื่องราวเป็นมาอย่างไรติดตามได้ใน ‘เกิดใหม่เป็นสาวน้อยชนบทเล่ม 5’

ขอเพียงทำให้ข้าพึงพอใจ เจ้าจะได้ในสิ่งที่ปรารถนา นางคือปีศาจราคะ ครั้งหนึ่งนางเคยเพียรพยายามฝึกฝนเพื่อเป็นเทพเซียน ผ่านมาพันปีนางคิดว่าหนทางเป็นเซียนนั้นเป็นเรื่องเหลวไหลไร้สาระ นางมุ่งสู่วิถีมารกลายเป็นปีศาจอันดับหนึ่ง ล่อลวงผู้คนให้มัวเมาราคะ เสพสมสูบพลังวิญญาณ หากผู้ใดทำให้นางพึ่งพอใจ นางจะบันดาลในสิ่งที่ปรารถนา ด้วยเหตุนี้เทพเซียนจึงลงมาปราบมาร กักขังนางไว้ที่ภูผาเทียมเมฆา ร่างกายถูกกักขังแต่สามารถถอดดวงจิตสิงสู่มนุษย์ มนุษยกลุ่มหนึ่งบูชานาง ก่อตั้งพรรคลิขิตจันทรา คัดเลือกเด็กหญิงมาเพื่อเป็น ‘ร่างทรง’ ถวายแด่ปีศาจราคะ ชิงหรูมาอยู่ที่พรรคลิขิตจันทราตั้งแต่อายุสิบสอง นางไร้ความทรงจำ สิ่งที่นางจำได้คือลืมตาขึ้นมาโดยมีสตรีรายล้อม เด็กหญิงมากมายถูกส่งเข้ามาที่แห่งนี้ จนอายุสิบห้า เด็กหญิงวัยเยาว์เติบโตเป็นหญิงสาวแรกแย้ม ทั้งหมดถูกคัดเลือกจนเหลือเพียงห้าคน สุดท้ายนางคือผู้ที่ ‘ท่านประมุข’ เลือกใช้ร่างของนาง นางจึงเป็น ‘ร่างทรง’ ของปีศาจราคะ ตั้งแต่วันที่นางถูกเลือก ชิงหรูไม่อาจพูดได้อีกเลย มีเพียง ‘กวงหมิน’ บุรุษใบหน้าเรียบเฉยคอยดูแลรับใช้และเป็นคนปกป้องนาง ชิงหรูไม่รู้ที่มาที่ไปของกวงหมิน เหตุใดเขาจึงเข้าพรรคลิขิตจันทรา เหตุใดเขายอมเป็นทาสรับใช้ท่านประมุข และที่สำคัญนางไม่รู้ว่าท่านประมุขจะใช้ ‘ร่างกาย’ ของนางไปนานเพียงใด และเมื่อถึงจุดสิ้นสุด ชีวิตของนางจะเป็นอย่างไร นางได้แต่หวังว่าช่วงชีวิตสุดท้ายของนางจะไม่เลวร้ายจนเกินไป ***นิยายเรื่องนี้แต่งเพื่อความบันเทิง หาสาระอันใดไม่ได้ Ha เน้น NC 20+ , 3P ชื่อตัวละครและสถานที่ เป็นเพียงการสมมติขึ้นเท่านั้น

บทที่ 101-150 จ้าวเหวินเทายังคงไว้ซึ่งภาพลักษณ์​ชายหนุ่มขี้เกียจลอยชายประจำหมู่บ้านเช่นเดิม​แม้จะมีประกาศออกมาว่านับจากนี้เป็นต้นไปแต่ละครอบครัวจะต้องแบ่งที่ดินทำไร่ทำนาเป็นของตัวเองแล้วก็ตาม​ เรื่องนี้ทำให้ชาวบ้านทั้งหลายต่างอยากรู้ว่าเขาจะหาเลี้ยงครอบครัวอย่างไร​ ทั้งยังพากันสงสารเย่ฉูฉู่ภรรยาที่กำลังตั้งครรภ์ว่าโชคร้ายได้สามีไม่เอาไหนอย่างเขาด้วย​ แต่หารู้ไม่ว่า... จ้าวเหวินเทาจะมีเรื่องอะไรมาทำให้ทุกคนประหลาดใจอีกบ้าง​ ติดตามได้ใน 'เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค​ 70' เล่ม​ 3

ระวังให้ดี! ชายาผู้นี้จะกลับมาทวงแค้น เล่ม 7 (บทที่ 310-367) ระหว่างที่เฟิ่งมู่ชิง, จวินหรูเย่ และจิ๋วจิ่วกำลังตามหาสถานที่สำหรับฝึกฝนวิชา พวกนางก็ถูกใครบางคนที่มาพร้อมกับ ‘บางสิ่ง’ ไล่ล่า ไม่เพียงแค่นั้น จู่ ๆ กลุ่มคนแปลกหน้าก็ปรากฏตัวและต้องการปลิดชีวิตของจวินหรูเย่! ในตอนนั้นเอง พวกนางบังเอิญได้เข้าไปในสถานที่ปริศนาแห่งหนึ่ง ที่นั่นจะมีอะไรรอพวกนางอยู่บ้าง? และที่สำคัญมันอันตรายกว่าดินแดนซิงหยุนหลายเท่า!

คู่หมั้นเธอปล้ำน้องสาวฉัน จนน้องสาวฉันท้องแล้วมันก็จะหนีมาแต่งงานกับเธอ ฉันจะทำให้มันรู้สึกเจ็บปวดเหมือนที่ครอบครัวฉันต้องเจอ

คิดว่าแค่แกล้งแต่งตัวปอนๆมาสมัครเป็นคนขับรถแล้วจะตบตาคนอย่าง มันตา ได้อย่างนั้นเหรอง่ายไปหน่อยไหม ฉันนี่แหละจะกระชากเสื้อผ้า เอ๊ย!กระชากหน้ากากนายออกมาเอง

หัวใจที่อ่อนไหวยิ่งไหวเอนเมื่อคนเป็นพ่อของลูกกลับมาชิดใกล้ พร้อมทำตัวราวกับเป็นพ่องูจงอางหวงไข่ แต่ทำตัวปากแข็งหนักหนาว่าไม่ได้รัก เขารู้มาตลอดว่าอีกฝ่ายรู้สึกอย่างไรตลอด 6 ปีเต็ม ที่ผ่านมาแต่ยังคงวางสถานะของฉันเป็นเพียงแม่ของลูก คนที่ใกล้ชิดเพียงตัวแต่ไม่เคยใกล้หัวใจ แต่จะหักห้ามหัวใจตัวเองอย่างไรเมื่อลูกสาวตัวน้อยของเรารับบทเป็นแม่สื่อแม่ชัก ท่ามการหนุนหลังจากคุณย่าของหลานเพื่อช่วยโน้มน้าวให้สองหัวใจได้ลงเอยกันดีๆ เสียที... --------------------------------------------- "ทำไมพ่อกับแม่ถึงต้องอยู่บ้านคนละหลังด้วยละคะ" ฉันขบริมฝีปาก ขณะที่เหนือเอาแต่ยิ้มพลางใช้หัวนิ้วโป้งมือแตะริมฝีปากอย่างจนตรอก เราถูกลูกสาวคนเก่งซักไซ้ ซักเสียจนสะอาดตั้งแต่ 1 ชั่วโมงที่แล้ว วกไปเวียนมาในหลายคำถาม แต่มี 2 ประเด็นสำคัญคือ ทำไมพ่อกับไม่อยู่บ้านเดียวกันเหมือนพ่อแม่ของคนอื่นๆ กับประเด็นที่สองเมื่อไหร่หนูจะมีน้องเป็นเพื่อนเล่นบ้าง ช่วงแรกเราผลัดกันตอบโดยใช้เหตุผลเป็นกลาง แต่คำตอบนั้นก็ยังไม่ถูกใจแกอยู่ดี จึงเริ่มตั้งคำถามใหม่อีกครั้ง เช่น หนูก็ต้องมีน้องใช่มั้ยคะ เพื่อนหนูทั้งมีบุญ จินนี่ ออเดรย์ก็มีพี่น้องหมดเลย เธอยกตัวอย่างเพื่อนร่วมชั้นอนุบาลที่มีพี่น้องให้ฟังเป็นหนที่สอง "ใช่จ้ะ แต่คนทุกคนไม่จำเป็นต้องมีพี่น้องเหมือนๆ กันหมดหรอกนะ น้องจันทร์เจ้าเป็นเด็กโชคดีมากที่เป็นลูกคนเดียว พ่อกับแม่สามารถให้ความรักกับหนูได้คนเดียวแบบเต็มที่ไม่ต้องเผื่อใครเลยไงจ๊ะ"ฉันอธิบาย แต่พยักหน้าหงึกๆ เหมือนจะเข้าใจโดยดี แต่... "แต่คุณปู่คุณย่าบอกว่าน้องจันทร์เจ้าควรรู้จักแบ่งปัญเผื่อแผ่ให้คนอื่นนี่คะ งั้นหนูก็สามารถแบ่งความรักของพ่อกับแม่ให้น้องได้เหมือนกัน" "แต่ว่าพ่อกับแม่รักน้องจันทร์เจ้ามากๆ จนแบ่งความรักให้ใครอีกไม่ได้เลยไงครับ เราก็เลยมีน้องจันทร์เจ้าแค่คนเดียว"เหนือ พ่อของแกอธิบายบ้างพลางใช้นิ้วจิ้มพุงแกเล่นระหว่างพูด "ไม่เอาอ่ะค่ะ ยังไงหนูก็อยากมีน้อง!"

ครึ่งหลังการผจญภัยในเขตแดนวิญญาณผู้ล่วงลับซึ่ง หลิงตู้ฉิง ได้พบว่าเงื่อนงำการกำเนิดสถานที่แห่งนี้นั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างที่เขาไม่เคยนึกฝันมาก่อนพร้อมกับการได้รับสุดยอดสมบัติซึ่งในโลกนี้มีเพียงชิ้นเดียว! แต่ถึงแม้จะได้รับประโชน์มากมายจากการเดินทาง หลิงตู้ฉิง ไม่ทราบเรื่องเลยว่า ณ ที่บ้านเกิดของเขาจะเกิดปัญหา! หลิงว่านถิง ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนกลับไปตกหลุมชายหนุ่มผู้ซึ่งไม่คู่ควรกับนางแม้แต่น้อย! และเป็นต้นเหตุให้เกิดสงครามครั้งใหญ่ล้างผลาญชีวิตผู้คนมากมายนับล้าน!

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

เพื่อความอยู่รอดในช่วงคับขัน เซียวหลงจึงต้องสร้างบุคลลึกลับที่หนุนหลังเขาอยู่ เพื่อแก้สถานการรณ์ตรงหน้า มาดูว่าเขาจะสร้างมารถหลอกเซียวฟ่างได้อีกนานเท่าไหร ติดตามในเล่ม

ชีวิตเอมิตราเปลี่ยนไปทันใดเมื่อเธอหลงเข้ามาทำงานในโรงพยาบาลสุดแปลก สถานที่แห่งนี้มีบริการทางด้านความสุขให้ผู้ป่วยโรคร้าย คนไข้ทุกคนต่างก็เป็นพวกรวยๆที่อยากทำเรื่องสุดเหวี่ยงก่อนตาย แต่ละวันเธอต้องคอยบริการผู้ชายมากหน้าหลายตา ครั้นจะลาออกก็ไม่ได้เพราะว่าที่นี่เงินดีเกินคาด

สามีก็ชิงชังข้า คนในจวนสามีก็หาเรื่องกลั่นแกล้งปรักปรำข้า ในเมื่ออยู่ให้ดีไม่ได้... เช่นนั้นก็สู้ตายกันไปข้างหนึ่งเลยจะดีกว่า!!!

พระเวทมนตราที่เขาโอมอ่าน ดลบันดาลให้เกิดความกำหนัด… เรื่องราวแห่งกามโลกีย์ของหมอเสน่ห์หนุ่มใหญ่ไซส์ยักษ์กับบรรดาลูกศิษย์สาวที่เดินเข้ามาให้เขากินตับถึงที่ เมญ่ากระตุกยิ้ม กำตลับสีผึ้งโยนีเอาไว้ในมือพร้อมกับท่องคาถาปลุกสีผึ้งมหาเสน่ห์สามจบ จากนั้นก็เป่าลงไปเปิดตลับสีผึ้งออกมา กลิ่นของของสีผึ้งโยนีหอมรัญจวนอวบอวลไปทั่วห้อง แค่เพียงได้กลิ่นหอมนี้ชายใดในใต้หล้าล้วนแต่เกิดความกระสันอยากร่วมรักเสพสังวาทขึ้นมาในบัดดลทันใด เมญ่าใช้ปลายนิ้วแตะสีผึ้งแล้วถ่างขาออกป้ายสีผึ้งลงไปยังเนินสวาทของหล่อน รวมทั้งเนินถันทั้งสองเต้าทรวง “โอม… ผีฟ้า ผีป่า ผีเขา ขอให้เหล่าพวกเจ้ามาอวยชัย จงรักกูหลงกูไม่ห่างหาย อยากเสพสังวาทร่างกายเพียงแต่กู เพี้ยง”

ข้าทำให้ท่านต้องพรากจากนางอันเป็นที่รัก ต่อให้ข้าทำดีต่อท่านมากแค่ไหน ท่านก็ไม่เคยเห็นความดีของข้า วันที่ข้าเจ็บปวดที่สุดคือวันที่ข้ามีข่าวดีจะบอกท่าน... แต่ท่านกับนาง...พลอดรักกัน เช่นนั้นข้าจะเป็นฝ่ายให้ท่านสมหวัง ครั้งแรกข้าให้อภัยท่าน... แต่นับจากนี้...คำว่าอภัย...ข้าไม่รู้จักอีกต่อไป!!!

จับพลัดจับพลูเข้ามาในวังหลวงจนได้ นึกว่าเข้ามาแล้วจะสบาย แต่เหยียนอี้กลับโดนกลั่นแกล้งสารพัด กระนั้นฝีมืออันโอชะก็ได้พาเหยียนอี้ไปพบพานกับรัชทายาทผู้งามสง่า เข้าวังแล้วย่อมมีเรื่องวุ่นวาย หากไม่ระวังตัวก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงการถูกใส่ร้ายป้ายสีได้ หลบเรื่องแก่งแย่งชิงดียังไม่ได้ นับประสาอะไรกับเรื่องความรักต้องห้ามที่เบ่งบานในรั้ววังหลวง ดูท่าจะต้องอยู่ห่างๆรัชทายาทและเฉินฟู่เซินเสียแล้ว

ฟู่เซียงเซียง บุตรสาวภรรยาเอกของเสนาบดีกรมพิธีการฟู่เจี้ยนกั๋ว อาศัยในแคว้นสือเจ้า ตั้งแต่มารดาของนางตายจาก บิดาละเลยไม่สนใจ นางจึงทุ่มเทแรงใจศึกษาแพทย์ปรารถนาจะเป็นหมอหญิง ขณะที่เดินผ่านตลาดค้าทาส บังเอิญได้พบทาสหนุ่มผู้หนึ่ง แม้สภาพร่างกายบอบช้ำเต็มไปด้วยบาดแผล แต่แววตาแข็งกร้าวทำให้นางตัดสินใจซื้อตัวทาสหนุ่มผู้นั้น โดยไม่รู้เลยว่า... ด้ายแดงแห่งโชคชะตาร้อยรัดพันเกี่ยวชีวิตของนางและเขาไว้ด้วยกัน “ข้าซื้อชายคนนี้สองตำลึง” นางกล่าวย้ำ “ไม่มีต่อรอง” ชายร่างท้วมกัดฟันกรอด แต่หันไปมองทาสที่ตนได้มาก็ได้แต่หัวเสีย ช่างเถอะ อย่างน้อยก็ได้เงินมาในมือดีกว่าขายไม่ได้แล้วยังต้องหาที่ทิ้งศพอีก “ได้! ขายสองตำลึง” ฟู่เซียงเซียงลอบถอนหายใจเบาๆ แล้วเดินตามไปด้านหลังเพื่อรับสัญญาทาส ทว่าทาสที่นางซื้อมาไม่มีแรงเดินด้วยซ้ำ ชายฉกรรจ์สองคนหิ้วปีกลากร่างที่ไร้เรี่ยวแรงมากองที่พื้นแทบเท้านาง เด็กสาวชักเท้าไม่ทัน ใบหน้าของเขาจึงแทบจะซบกับรองเท้าของนาง เด็กสาวย่อตัวลงแล้วกระซิบเบาๆ “อดทนมาได้ถึงเวลานี้แล้วก็อดทนอีกนิดเถอะนะ อย่างไรก็มีชีวิตให้คุ้มค่าเงินสองตำลึงของข้าหน่อย”

เรื่องราวของไป๋เฉิน ชายผู้ใช้ชีวิตอยู่ในเรือนจำถึง 12 ปีเต็ม โดยเขาที่ไม่ได้ทำอะไรผิด เขาถูกยัดข้อหา พ่อและแม่ถูกฆ่าตาย เพียงเพื่อผลประโยชน์ของคนในตระกูลใหญ่ เขามีความโกรธแค้น และเขาก็ได้รับโอกาสในการแก้แค้น เขาได้ย้อนกลับไปเมื่อ 12 ปี ก่อน ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่หายนะจะมาถึงเขาและครอบครัว และสิ่งที่ทำให้เขาย้อนกลับไปก็คือระบบเปลี่ยนชีวิตอันน่าอัศจรรย์ เขาได้สาบานว่าจะแก้แค้น เขาจะฆ่าและทำลายตระกูลของคนที่ทำให้เขาต้องทุกข์ทรมานถึง 12 ปีเต็ม! นอกจากนี้กุญแจสำคัญที่จะทำให้การแก้แค้นของเขาประสบความสำเร็จก็คือ ระบบเปลี่ยนชีวิต!