อีบุคยอดนิยม

 สิเน่หาอาคม
สิเน่หาอาคม
สร้อยดอกรัก
  • Romance Lover
…โอมโองการผ่านฟ้า กูจะร่ายมนตราอันศักดิ์สิทธิ์ ขอจงสำแดงฤทธิ์ครูโลกีย์ประสิทธิ์ให้แก่กู จงรักกู หลงกูมิไปไหน พิศวาสหลงใหลเพียงแต่กู อยากเสพสังวาสกายกูมิเสื่อมคลาย ด้วยอำนาจมนตราที่กูร่ายในบัดดล! โอมโองการผ่านฟ้า กูจะร่ายมนตราอันศักดิ์สิทธิ์ ขอจงสำแดงฤทธิ์ครูโลกีย์ประสิทธิ์ให้แก่กู จงรักกู หลงกูมิไปไหน พิศวาสหลงใหลเพียงแต่กู อยากเสพสังวาสกายกูมิเสื่อมคลาย ด้วยอำนาจมนตราที่กูร่ายในบัดดล! โอมโองการผ่านฟ้า กูจะร่ายมนตราอันศักดิ์สิทธิ์ ขอจงสำแดงฤทธิ์ครูโลกีย์ประสิทธิ์ให้แก่กู จงรักกู หลงกูมิไปไหน พิศวาสหลงใหลเพียงแต่กู อยากเสพสังวาสกายกูมิเสื่อมคลาย ด้วยอำนาจมนตราที่กูร่ายในบัดดล! “เหลือขั้นตอนสุดท้าย ผมต้องร่วมรักกับคุณพิธีถึงจะสมบูรณ์” “อะไรนะคะ ต้องร่วมรักด้วยงั้นเหรอคะอาจารย์” เชอร์รี่ลืมตาโพลง แม้จะมีความปรารถนาซุกซ่อนอยู่เต็มห้วงอารมณ์หวาม ทว่าสิ่งที่ได้ยินก็เกินความคาดหมาย “คุณจะไม่ทำก็ได้ แต่ถ้ายอม…ความขลังของพิธีกรรมนี้ก็จะศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น” อาจารย์หนุ่มมองเข้าไปในดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความสิเน่หาของหญิงสาว “หนู…เอ่อ” หญิงสาวทำท่าทางอึกอักด้วยมีแว่บหนึ่งนึกถึงดวงหน้าของสามีขึ้นมา “คุณไม่อยากมีอะไรกับผมจริงเหรอ” อาจารย์เทพก้มลงกระซิบที่ใบหูของหญิงสาว ในขณะที่บริกรรมมนต์พระเวทย์ในใจ แล้วเป่าพ่วงไปที่หญิงสาว ทันทีที่ลมแห่งพลังเวทย์กระทบผิวเนื้อ ราวกับมีไอเย็นยะเยือกอาบไล้ไปทั่วร่างของหญิงสาว ส่งผลให้หล่อนเหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งภวังค์ ไร้การควบคุมตนเอง
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 22
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 22
Pingfan Moshushi
  • Action-กำลังภายใน
ผู้ถือลิขสิทธิ์ในไทย : Novel Kingdom แปล : Khun Lhong เรียบเรียง : Novel Kingdom ---------------------------------------------------- เรื่องย่อ เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน—— เด็กหนุ่มที่ถูกช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 23
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 23
Pingfan Moshushi
  • Action-กำลังภายใน
ผู้ถือลิขสิทธิ์ในไทย : Novel Kingdom แปล : Khun Lhong เรียบเรียง : Novel Kingdom ---------------------------------------------------- เรื่องย่อ เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน—— เด็กหนุ่มที่ถูกช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้
สามวิวาห์
สามวิวาห์
ไป๋เหลียน
  • Romance Lover
ล่มงานมงคลกับบุรุษ 'ปกติสมบูรณ์' มาได้แล้วถึงสองครา ครั้งที่สามกับ 'อดีตแม่ทัพพิการตาบอดโมโหร้าย' แค่นี้จะไปยากอะไร หากนางทำไม่ได้ นางจะยอมเป็นแม่พันธุ์หมูให้เขาเลย ว่าแต่...เขาหลอกกินเต้าหู้นางบ่อยไปหรือไม่? ผู้ใดเคยกล่าวเอาไว้ว่าจะยอมตาบอดไปชั่วชีวิตดีกว่ารับนางเป็นภรรยา! --------------------------- เพียงชั่วอึดใจเดียวร่างบอบบางก็หันเข้าหาเป้าธนูพร้อมกับแผ่นอกกว้างโอบล้อมรอบ ความอุ่นร้อนกำจายไปทั่วจนจางอวี่ซินต้องนิ่งงันไปพักใหญ่เพื่อวิเคราะห์ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ จวินอี้เฟิงเพิกเฉยต่อดวงตาของหวังลี่ที่เบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง ก็เขาตาบอด ไม่สามารถเล็งเป้าเองได้ สายตาสาวใช้คู่เดียวจะไปอายอะไร! “ข้ามองมิเห็น” วาจาห้วนสั้น พร้อมกับมือที่คว้าเอาคันธนูและลูกธนูด้ามยาวมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ยัดใส่มือนาง จางอวี่ซินกะพริบตา คิดจะเบี่ยงตัวออก แต่ก็รับรู้ได้ว่าท่อนแขนที่รัดนางไว้ไม่ปล่อยให้นางได้ปฏิเสธเป็นแน่! จวินอี้เฟิงหัวเราะในลำคอ มองดูร่างบอบบางที่พยายามเอาตัวรอดในขณะที่ชายหนุ่มได้แต่ยืนซ้อนร่างเล็กไว้อย่างไม่รู้สึกรู้สา ไม่ได้รู้สึกเลยว่าตัวเองกำลังทำเรื่องพิลึกอันใด “ข้าขอใช้ดวงตาร่วมกับเจ้า แค่นี้ก็มิได้เชียวหรือ” --------------------------- ขอฝากนิยายแนว feel good ของไป๋เหลียนไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่า
ข้าก็ร้ายเช่นนี้ เล่ม 2
ข้าก็ร้ายเช่นนี้ เล่ม 2
เสี่ยวลี่
  • รักโรแมนติก
'หากวันใดคุณชายคิดตบแต่งฮูหยิน วันนั้นซิ่งหลิงจะจากไปไม่ให้คุณชายต้องหมองใจ' นางร้ายกาจ ส่วนเขาเจ้าเล่ห์ นางรังเกียจเขา แต่รักก้อนตำลึงทองที่เขามี ส่วนเขาก็รังเกียจนาง แต่ไม่มีสิ่งใดเลยที่เขาชอบพอ... นางเรียนรู้ได้หนึ่งอย่างไม่ว่าจะชาติก่อนหรือชาตินี้สิ่งที่สำคัญที่สุดล้วนเป็นเงินทอง ต่อให้นางต้องตบตีผู้อื่นเพื่อเงินทอง นางก็จะทำ! ต่อให้นางต้องคลานเข่าก้มเก็บเงินทอง นางก็จะทำ! ต่อให้ต้องทอดกายขายเรือนร่าง นางก็จะทำ! ทว่ามีสิ่งเดียวที่นางยึดถือเอาไว้ไม่ยอมปล่อยวาง ต่อให้จะต้องสูญเสียเงินทองเป็นตั้งตรงหน้าก็จะไม่ขัดหลักการของตนเอง 'ตัวข้าถือคติไม่แย่งชิงของผู้ใดและผู้อื่นก็ไม่อาจแย่งชิงของของข้า แน่นอนว่า...รวมถึงคนด้วยเจ้าค่ะ' ... แนะนำจากนักเขียน นิยายเรื่องนี้มี 3 เล่มจบค่ะ กรุณาโหลดตัวอย่างเพื่อพิจารณาประกอบการซื้อ ***เล่ม 3 จะมาในวันที่ 05/6/66 นะคะ ขอบคุณนักอ่านทุกคนค่ะ
พรหมบันดาล(เล่ม ๑)
พรหมบันดาล(เล่ม ๑)
สัตบงกช(อนาคตอาจเปลี่ยน)
  • ซาบซึ้งตรึงใจ
คำโปรย ไม่รู้ว่าความบังเอิญหรือโชคชะตาที่ทำให้เธอ หลงยุค หลงสมัย ข้ามภพข้ามชาติมาอยู่ที่นี้ได้ ให้ตายเถอะที่นี่มันคือที่ไหน? เด็กกะโหลกกะลาเพิ่งจบม. 6อย่างเธอ ความรู้ประวัติศาสตร์มีเท่าหางอึ่ง....แล้วแบบนี้อีบัวจะเอาตัวรอดยังไงกันเนี้ย ***************** ตัวอย่าง “เจ้าหิวแล้วฤา?” “ว้าย....” จงกลนีร้องลั่นสะดุ้งวาบเมื่อจู่ๆ ขุนสิงห์ก็โผล่มาจากข้างเกวียนเอ่ยทะลุกลางปล้องแบบไม่ทันให้ตั้งตัว หญิงสาวมองใบหน้าเรียบนิ่ง ท่าทางองอาจที่นั่งอยู่บนหลังม้าด้วยสายตาไม่เป็นมิดแบบที่ตั้งใจให้เขารู้ไปเลยว่าอย่ามายุ่งแล้วรีบปิดม่านสะบัดบ๊อบหนีเข้าข้างในทันที ซวยจริงๆ ...จากที่เห็นข้างนอก ขบวนขนาดนี้คนคงจะเยอะน่าดู แล้วมันประจวบเหมาะอะไรกันนักเขาถึงต้องมาเจอตอนเธอขอข้าวกิน คิดแล้วใบหน้างามยิ่งหงิกงอนั่งกอดเข่าฟังท้องร้องโครกครากอยู่อย่างนั้นเพราะไม่อยากออกไปเจอหน้าคนที่ไม่อยากเจออีก ขุนสิงห์มองร่างที่หายลับไป แม้นจักรู้แจ้งแก่ใจว่าเพราะเหตุใดนางจึงมีกิริยาต่อต้านตนนัก แต่ก็หาหักห้ามใจมิให้รุ่มร้อนด้วยโทสะได้ ถึงกระนั้นก็จำต้องข่มกลั้นไว้เอ่ยให้บ่าวไปนำข้าวปลาอาหารมาเสียโดยไว มิกี่อึดใจต่อมาร่างใหญ่ก็ลงจากม้าแล้วนำอาหารเข้าไปภายในเกวียน ลุงผู้บังคับเกวียนเห็นดังนั้นจึงเร่งลงไปเดินเท้าอยู่ข้างวัวด้านหน้าเยี่ยงผู้รู้หน้าที่ มือใหญ่วางถาดที่สานจากไม้ไผ่ ซึ่งมีกับข้าวเป็นปลาแห้งย่าง น้ำพริกผักต้มแลข้าวเหนียวร้อนๆ อีกหนึ่งถ้วยไว้ตรงหน้าร่างน้อย ก่อนจักหันไปจัดการปิดผ้าให้มิดกันหลากสายตาของผู้คนภายนอกแล้วนำกระบอกน้ำวางไว้ข้างๆ กัน “กินเสียคงจักหิวมากแล้วสิหนาเจ้า เมื่อคืนไข้ขึ้นสูงจักปลุกให้ลุกมากินข้าวปลาก็เกรงจักทำให้จับไข้หนักขึ้นเสียเปล่า แล้วเป็นเยี่ยงไรแล้วบ้าง?” เอ่ยเสียงทุ้มมองหน้างอง้ำนั่งกอดเข่า จงกลนีมองการกระทำนั้นตาขวาง ไม่ตอบคำซ้ำยังหันหลังให้ ไม่อยากเห็นทั้งคนที่ย่ำยีทั้งอาหารที่เรียกน้ำย่อยให้ไหลโจ๊กๆ จนแสบกระเพาะไปหมด ขุนหนุ่มเห็นท่าแสนงอนนั้นก็ให้ทอดถอนใจ ข่มกลั้นความขวยอายไว้แล้วเขยิบไปนั่งชิดหลังบาง หากเอ่ยกันตามตรงตนก็เพิ่งจักเคยคิดทำกระไรขัดกับวิสัยเป็นคราแรกก็เพลานี้แล ใบหน้าครึ้มหนวดร้อนซ่านเกาท้ายทอยก่อนจักเอ่ยคำที่ทำให้รู้สึกเก้อกระดากนัก “เจ้าป่วยไข้เสียสองคราติดกัน ร่างกายคงจักมิค่อยมีแรงสิหนา เช่นนั้นให้ข้าป้อนเจ้าเถิด” เอ่ยไปมือก็บิเนื้อปลาเป็นชิ้นน้อยประกบกับข้าวเหนียวก้อนเล็ก แล้วจึงเอี้ยวตัวนำไปจ่อตรงปากอิ่มเอิบของร่างน้อย หญิงสาวตาเบิกกว้างแทบถลนมองก้อนข้าวเหนียวกับเนื้อปลาหอม แล้วหันไปมองหน้าเรียบนิ่งมีเพียงดวงตาเท่านั้นที่พราวระยับ ไหนจะคำพูดลิเกขัดกับบุคลิกนั่นอีก จงกลนีได้แต่เม้มปากแน่นหันหน้าหนี “กินเถิดหนาสักคำก็ยังดี” “ไม่กินแล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับข้า” ไม่ว่าเปล่ามือเล็กยังปัดมือใหญ่ที่คอยคะยั้นคะยอให้ออกห่าง จนข้าวที่ขุนสิงห์สู้บรรจงเปิบให้หล่น กราวไปบนพื้นไม้ไผ่ ดวงตาคมกล้าที่เคยพราวระยิบกลับมาเรียบนิ่งดุจดั่งเก่า ก่อนจับร่างน้อยให้หันมาเผชิญหน้ากันแล้วเอ่ยบอกเสียงเย็น “จักโกรธเกลียดปานใดก็อย่าหาลงกับเสบียง ข้าวทุกเม็ดกว่าจักได้มานั้นมิใช่เรื่องง่าย” หญิงสาวจ้องด้วยความวาวโรจน์เช่นเดียวกัน แม้ลึกๆ แล้วจะอดเสียดายแถมยังรู้สึกไม่ดีที่แสดงกิริยาเหมือนทำร้ายจิตใจคนอื่นลงไปแต่พอคิดอีกทีก็ช่วยไม่ได้เขาทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจกันก่อนนี่ รู้เอาไว้เลยทิฐิมันค้ำคอ จะลงให้ง่ายๆ เธอทำไม่ได้หรอก “นั้นมันก็เรื่องของท่าน....” จงกลนีตอบแบบมะนาวไม่มีน้ำสะบัดตัวเองออกจากสองมือใหญ่แล้วเขยิบถอยไปราวหนึ่งช่วงแขน ก่อนทำหน้าคว่ำไม่ยอมเงยขึ้นดูอีกฝ่ายอีกเลย “เรื่องของข้าคือเหตุใดเจ้าถึงมิยอมกิน” “ก็เพราะว่าข้าเกลียดท่าน แค่เห็นหน้าของท่านข้าก็พะอืดพะอมจะแย่” พะอืดพะอมเชียวฤา? ขุนสิงห์ได้ยินแล้วก็จนด้วยคำพูด เลือดในอกเดือดพล่าน หน้าจากที่เห่อร้อนด้วยความเก้อเขินกลับกลายเป็นโทสะ ร่างใหญ่ยืดตัวตรงมิเอ่ยต่อความ แต่หันไปเปิบเข้าแลกับเข้าปากตนเองแทน จงกลนีเหลือบตามอง แม้จะแปลกใจแต่ก็อดสะใจไม่ได้ หน่อยอะไรๆ ก็บังคับ ให้มันรู้ซะบ้างถ้าคนอย่างเธอบอกไม่กินซะอย่างใครจะทำอะไรได้ แต่กระหยิ่มใจได้ไม่เท่าไหร่ร่างน้อยก็ต้องเบิกตาด้วยความตะลึง กรีดร้องลั่นเมื่อจู่ๆ ขุนสิงห์ก็จับร่างเธอดึงให้ไปนั่งคร่อมตัก ทั้งเร็วแรงจนคิดจะขัดขืนยังทำไม่ทัน “ทำบ้าอะไรปล่อยข้านะ...อื้อ” ประคุณเจ้าช่วยลูกด้วย! จงกลนีอยากจะดิ้นพล่านชักดิ้นชักงอเสียตรงนี้ แต่เกินปัญญาเมื่อมือสองข้างถูกมือข้างหนึ่งของคุณสิงห์รวบไว้ด้านหลังพร้อมกับล็อกเอวไม่ให้ขยับหนี ส่วนมือสากข้างที่เหลือจับท้ายทอยเธอไว้มั่นแล้วนำปากมาประกบกับปากของเธอ ซึ่งทั้งหมดที่ว่ามามันไม่ทำให้เธอแทบจะลมจับดิ้นทุรนทุรายอยู่อย่างนี้หรอกถ้าเขาแค่จูบเฉยๆ แต่นี่มันกลับ... ร่างกำยำจับบังคับร่างน้อยให้อยู่นิ่งๆ ริมฝีปากแข็งกระด้างใช้จังหวะที่แม่เน่งน้อยเผยอปากจักส่งเสียงดุนลิ้นให้ปากอิ่มเปิดกว้างแล้วนำอาหารที่ตนเคี้ยวจนละเอียดลำเลียงเข้าไป แม้นนางพยายามจักคายออกมาก็หาทำได้ เพราะตนปิดทางออกไว้เสียสนิทพร้อมกับจูบบังคับให้นางกลืนลงท้อง ดวงตาฉายประกายโทสะค่อยผ่อนคลายลงแล้วดูดซับปากน้อย เมื่อรู้สึกว่าอาหารถูกกลืนไปเรียบร้อยจึงได้ถอนปากออกมาและเล็มริมฝีปากอิ่มทั้งบนแลล่าง ส่วนมือข้างที่ล็อกข้อมือเล็กเปลี่ยนมาโอบเพียงเอวคอดแทน จงกลนีอยากจะเป็นลมเสียเดียวนี้จากที่พะอืดพะอมเพียงลมปาก มาตอนนี้หญิงสาวแทบอยากจะอ้วกจริงๆ รสอาหารที่ถูกเคี้ยวจนละเอียดแล้วกลืนเข้าลำคอคงไม่น่าขยะแขยงหรอกหากคนเคี้ยวเป็นเธอไม่ใช่คนอื่น มือน้อยทุบบ่ากว้างสุดแรงแต่แทนที่เขาจะสะทกสะท้านกลับเป็นเธอที่เจ็บมือซะเอง ก่อนจะผละหน้าออกมาสำเร็จแล้วทำท่าจะขย้อนของเก่าออกแต่กลับถูกมือใหญ่แทบจะเท่าหน้าของเธอปิดมันไว้แน่น “อย่าแม้นแต่จักคิดขย้อนมันออกมาเชียวหนา มิเช่นนั้นข้าจักป้อนเจ้าเยี่ยงนี้จนกว่าข้าวแลกับในถาดนี้จักหมด” เสียงทุ้มต่ำเย็นเหยียบเอ่ยมาพร้อมกับคำขู่ทำเอาเธอขยาดขนลุกไปทั้งร่าง ดวงตากลมใสน้ำตาเล็ดมองสายตาเอาเรื่องของคนตรงหน้าแทบอยากจะกินเลือดกินเนื้อ แล้วจำต้องกัดฟันกลืนก้อนฝาดๆ ที่ขึ้นมาถึงคอให้ลงกระเพาะดั่งเดิม เรียวนิ้วสองข้างจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งแน่น บอกได้สองคำว่า’ เจ็บใจ’ เขาจงใจแก้เผ็ดเธอ เห็นสายตาแม้เรียบนิ่งแต่มีแววระรื่นนั่นก็พอจะดูออก น้ำตาหยดน้อยไหลลงข้างแก้มแม้อยากกรีดร้องแล้วทุบตีคนตรงหน้าซะให้ตายคามือ ********************* ปล.ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะคะ
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 16
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 16
Pingfan Moshushi
  • Action-กำลังภายใน
ผู้ถือลิขสิทธิ์ในไทย : Novel Kingdom แปล : Khun Lhong เรียบเรียง : Novel Kingdom ---------------------------------------------------- เรื่องย่อ เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน—— เด็กหนุ่มที่ถูกช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 17
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 17
Pingfan Moshushi
  • Action-กำลังภายใน
ผู้ถือลิขสิทธิ์ในไทย : Novel Kingdom แปล : Khun Lhong เรียบเรียง : Novel Kingdom ---------------------------------------------------- เรื่องย่อ เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน—— เด็กหนุ่มที่ถูกช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้
เล่ห์ลิขิต ชะตาลวง เล่ม 2
เล่ห์ลิขิต ชะตาลวง เล่ม 2
ซ่านจื่อ
  • แรงชัดจัดเต็ม
นางถูกบรรดาสตรีวังหลังทารุณกรรมสารพัด จนแทบเสียสติไร้ซึ่งความเป็นคน ถูกกล่าวหาว่าลอบปลงพระชนม์ฮ่องเต้ จนผู้คนล้วนตราหน้าว่านางเป็นสตรีแพศยาล่มชาติล่มเมือง ทั้งยังต้องโทษทัณฑ์ตายไปอย่างทรมานพร้อมกับลูกในท้อง ทว่า... เขาที่มีฐานะอันต่ำต้อย เป็นเพียงเศษธุลีดินใต้ฝ่าเท้านาง แม้มีใจคิดจะปกป้อง แต่ชีวิตอันด้อยค่ากลับมิอาจกระทำได้ดังหวัง กระทั่งวิญญาณหลุดออกจากร่างก็ได้แต่เฝ้ามองดูนางทนทุกข์ทรมานจนอยู่มิสู้ตาย หากชาติหน้ามีจริง ขอให้เขาได้เกิดมามีชีวิตอันสูงศักดิ์ ได้ปกป้องนางด้วยชีวิตและใจรักภักดีที่มีให้นางแต่เพียงผู้เดียว และเขาสาบานว่า โลหิตและหยาดน้ำตาทุกหยดที่นางสูญเสียไป ความเจ็บปวดทั้งมวลที่นางได้รับ เขาจะทำให้เดรัจฉานตัวนั้นชดใช้คืนให้นางทั้งหมด! และเขาจะตามจองล้างจองผลาญให้มันไม่ตายดี!
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 18
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 18
Pingfan Moshushi
  • Action-กำลังภายใน
ผู้ถือลิขสิทธิ์ในไทย : Novel Kingdom แปล : Khun Lhong เรียบเรียง : Novel Kingdom ---------------------------------------------------- เรื่องย่อ เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน—— เด็กหนุ่มที่ถูกช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 19
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 19
Pingfan Moshushi
  • Action-กำลังภายใน
ผู้ถือลิขสิทธิ์ในไทย : Novel Kingdom แปล : Khun Lhong เรียบเรียง : Novel Kingdom ---------------------------------------------------- เรื่องย่อ เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน—— เด็กหนุ่มที่ถูกช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 20
เคล็ดกายานวดารา เล่ม 20
Pingfan Moshushi
  • Action-กำลังภายใน
ผู้ถือลิขสิทธิ์ในไทย : Novel Kingdom แปล : Khun Lhong เรียบเรียง : Novel Kingdom ---------------------------------------------------- เรื่องย่อ เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน—— เด็กหนุ่มที่ถูกช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้
ข้าก็ร้ายเช่นนี้ เล่ม 3 (จบ)
ข้าก็ร้ายเช่นนี้ เล่ม 3 (จบ)
เสี่ยวลี่
  • รักโรแมนติก
'หากวันใดคุณชายคิดตบแต่งฮูหยิน วันนั้นซิ่งหลิงจะจากไปไม่ให้คุณชายต้องหมองใจ' นางร้ายกาจ ส่วนเขาเจ้าเล่ห์ นางรังเกียจเขา แต่รักก้อนตำลึงทองที่เขามี ส่วนเขาก็รังเกียจนาง แต่ไม่มีสิ่งใดเลยที่เขาชอบพอ... นางเรียนรู้ได้หนึ่งอย่างไม่ว่าจะชาติก่อนหรือชาตินี้สิ่งที่สำคัญที่สุดล้วนเป็นเงินทอง ต่อให้นางต้องตบตีผู้อื่นเพื่อเงินทอง นางก็จะทำ! ต่อให้นางต้องคลานเข่าก้มเก็บเงินทอง นางก็จะทำ! ต่อให้ต้องทอดกายขายเรือนร่าง นางก็จะทำ! ทว่ามีสิ่งเดียวที่นางยึดถือเอาไว้ไม่ยอมปล่อยวาง ต่อให้จะต้องสูญเสียเงินทองเป็นตั้งตรงหน้าก็จะไม่ขัดหลักการของตนเอง 'ตัวข้าถือคติไม่แย่งชิงของผู้ใดและผู้อื่นก็ไม่อาจแย่งชิงของของข้า แน่นอนว่า...รวมถึงคนด้วยเจ้าค่ะ' ... แนะนำจากนักเขียน นิยายเรื่องนี้มี 3 เล่มจบค่ะ กรุณาโหลดตัวอย่างเพื่อพิจารณาประกอบการซื้อ เล่มนี้จะประกอบด้วย บทที่ 56-79 (จบ) + (ตอนพิเศษ 3 ตอน) ขอบคุณนักอ่านทุกคนค่ะ