ปณิธานอันยิ่งใหญ่ของสตรีธรรมดาคนหนึ่งก็มีเท่านี้ เติบโต งดงาม ยืนหยัด สืบทายาท

แม้มิมีหญิงใดทั่วทั้งยุทธภพเทียบความงาม หากฟางซินคือนางมารหมื่นบุปผาที่แม่ทัพเฉิงจิ้นเหอ ต้องลากตัวมาลงอาญาฐานที่นางฆ่าคู่หมายของเขา แม่ทัพเฉิงจิ้นเหอ หนึ่งในแม่ทัพผู้เยี่ยมยุทธถูกส่งตัวมายังดินแดนลับเร้นเพื่อกวาดล้างอำนาจของเหล่ามาร และหนึ่งในเหตุผลที่เขาต้องมาที่นี่ก็เพื่อตามล่า นางมารหมื่นบุปผา ผู้ซึ่งปลิดชีวิตคู่หมายของเขาโดยไร้ความปราณี หากแต่เมื่อเฉินจิ้นเหอได้พบนาง โลกอันเปล่าร้างนั้นเสมือนกลับมาเบ่งบานในหัวใจของจอมยุทธผู้ไร้รัก ฟางซิน ประมุขพรรคบุปผาสวรรค์ ความงามของนางเป็นที่เลื่องลือพอ ๆ กับความอำมหิตที่เข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์มากมายนับไม่ถ้วน นางกำลังจะบรรลุการฝึกวิทยายุทธขั้นสูงสุด หากไม่พบแม่ทัพเฉิงจิ้นเหอเสียก่อน บุรุษผู้เย็นชาไร้หัวใจที่ทำให้โลกของนางแปรเปลี่ยนไปจนยอมละทิ้งทุกอย่างได้แม้กระทั่ง...ลมหายใจของตัวเอง

“ข้าขอโทษ ซือหมิน” หงเหม่ยหลงเอ่ยปากออกมาก่อนอย่างรู้สึกผิดอยู่บ้าง “ข้าเคยบอกแก่ท่านแล้ว ว่าข้ามิใช่สตรีใจดี และความอดทนของข้าย่อมมีจำกัด” หลี่ซื่อหมินก้มหน้าตรงซอกคอของหญิงสาวในอ้อมกอดจากทางด้านหลัง เขาพยายามเอ่ยแม้เสียงจะแหบเบา “ข้ารู้ ข้าขอโทษ” “ท่าน...เอ่อ...” หงเหม่ยหลงถามเสียงเบา นางอยากถามให้แน่ใจ “ยังเหมือนเดิม ใช่หรือไม่...” “แน่นอน หลงเอ๋อร์” ชายหนุ่มกระซิบพร้อมกระชับร่างบางไม่ยอมปล่อย “ข้าขอโทษ” หงเหม่ยหลงหมุนตัวเองในอ้อมแขนของชายหนุ่มเพื่อกอดตอบเขาก่อนระเบิดอารมณ์ออกมา “ข้าน่ะ...ข้าจะไม่ทนอีกต่อไป ข้าจะไม่ทนกับอะไรอีกแล้ว ข้าไม่สนใจระบบเมืองหลวง ระบบขั้วอำนาจอะไรทั้งนั้น ท่านเป็นของข้าคนเดียว ท่านเข้าใจหรือไม่” “อืม” หลี่ซื่อหมินตอบเสียงแผ่ว “ต่อไป ข้าจะไม่ให้ใครเข้าใกล้ท่านอีก ข้าจะฆ่าทิ้งให้หมด” หญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าและแววตาดื้อรั้นจนหลี่ซื่อหมินนึกขัน “ข้ารู้ เจ้าเป็นนางมารน้อยของข้า หลงเอ๋อร์” เขากล่าวพลางยกมือขึ้นบิดแก้มนวลนั้นอย่างนึกเอ็นดู “ข้าจะไม่ทนอีกแล้วนะ” “อืม...” “ข้าไม่ได้ล้อท่านเล่น” “ข้ารู้” หงเหม่ยหลงยังคงบ่นอุบอิบอย่างขัดเคืองพลางก้มหน้าซุกซบอยู่กับแผงอกอบอุ่นของหลี่ซื่อหมิน ชายหนุ่มเพียงยืนอมยิ้มประคองกอดนางพลางนึกขอบคุณสวรรค์ เขาขอบคุณทุกสรรพสิ่งไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ส่งสตรีนางนี้ให้เกิดมา ขอบคุณที่ทำให้เขาได้พบเจอกับนาง ได้รักนาง... นางเป็นหนึ่งเดียวในดวงใจของเขา เป็นสตรีนางเดียวที่เขาจะรักตลอดไป...

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

ขนเสบียงนับล้าน มาเป็นมาร(ดา)ของเหล่าวายร้าย เล่ม 5 (บทที่ 218-260) ในที่สุดฤดูหนาวก็มาเยือน ทว่ามันมาพร้อมกับภยันตรายจากนักล่าผู้โหดเหี้ยมอย่างเผ่าหมาป่า! ทางด้านเผ่าของหูเจียวเจียวได้เตรียมการรับมือศัตรูเอาไว้เรียบร้อยแล้ว พวกเธอจะสามารถป้องกันเผ่าจากการรุกรานของเหล่าภูตหมาป่าได้หรือไม่? แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น… และมันบีบหัวใจของหลงโม่เป็นอย่างมาก! **Trigger Warning** - การทำร้ายร่างกาย - การทารุณกรรมเด็ก - การกักขังหน่วงเหนี่ยว - ความรุนแรงแบบเลือดโชก ถึงขั้นอวัยวะต่าง ๆ ฉีกขาด

++ คำโปรย ++ เมื่อคุณหนูชวนบ่าวไพร่ของตนไปเล่นน้ำในลำธาร แต่หากทว่ามันไม่จบเพียงแค่นั้น เมื่อพวกเขาทั้งสาม แอบลักลอบได้เสียกันในน้ำ ไฟร่านสวาทของหญิงสาว จะเร่าร้อนขนาดไหน สามารถติดตามอ่านได้เลยค่า ++ เนื้อหาบางส่วน ++ “อืม... อ๊า! อ๊าสสสส อ๊ะ! อ๊า!” ช่อฟ้าผละริมฝีปากออกจากนายดิน เมื่อพบว่ามีนิ้วของชายอีกคนเข้าไปสำรวจด้านในร่างกายของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “คุณหนูยังไม่เคยใช่มั้ยขอรับ” นายแดนว่าพลางขยับนิ้วไปพลาง จนหญิงสาวกระสับกระส่ายร่างไปมา จนเธอต้องขบเม้มริมฝีปากกันจนแน่น ส่วนนายดินเองก็ใช้ฝ่ามือหนาและสากบีบนวดอกงามของเธอ พลางขบเม้มริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย โดยที่ส่วนล่างของเขามีฝ่ามือบางกำลังสาวขึ้นลงด้วยความถี่

ลำพังบัลลังก์ตัวเองคงลำบากไม่พอจริง ๆ ฟ้าจึงได้ประทานให้หยางเยว่ซือกงจู่ได้รู้จักกับไท่จื่อเซวี่ยแห่งลู่ซุนที่เป็น 'เด็กอ่อนหัด' ที่เก่งสุดในด้านการร้องไห้ ยกบัลลังก์ให้กับหยางเยว่ซือ "ข้ามีบัลลังก์ของข้าอยู่แล้ว" ไหนจะเรื่องของโลหยาง ชนเผ่าที่แยกตัวมาจากพวกกลุ่มมองโกลทางเหนือที่ยึดถือว่าสตรีไม่ควรครองแผ่นดินที่คอยเอาแต่หาเรื่องเธออีก มิสเฉินไม่เข้าใจสักนิดว่าการที่เธอเป็นสตรี ครองแผ่นดินต้าซี มันทำให้ฝนที่โลหยางตกต้องไม่ตามฤดูกาลหรืออย่างไร? "ทำไมถนัดยุ่งเรื่องของเมืองอื่นนัก เมืองตัวเองไม่น่าสนใจหรือ?"

คุณครูสาว ที่ยึดมั่นในจารีต ประเพณี และจรรยาบรรณความเป็นครู ทั้งยังเติบโตมาครอบครัวหัวโบราณ แต่แล้ว เธอก็เปลี่ยนไป เมื่อเธอกลายเป็นนักเรียน ที่ถูกสอนให้เรียนรู้บทรักอันซาบซ่านจากเขา ------------------------------------------------------------------------------------------- โปรยปราย “ผมเพิ่งรู้ว่าครูชอบแบบนี้” อรรคาเอ่ยออกมาพร้อมกับเดินเข้าไปหาครูอัยริน ในห้องพักครู หลังจากที่นักเรียนหญิงคนนั้นเดินออกไปแล้ว ครูสาวตกใจ เป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าสิ่งที่เธอและนักเรียนหญิงคนนั้นทำไปจะมีใครเห็น เธอได้แต่อึกอัก และตอบไปอย่างเบาๆ ว่า “นี่มันเรื่องส่วนตัวของฉันค่ะ” อรรคายิ้มมุมปาก ก่อนสาวเท้าเดินเข้าไปหาอัยริน ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทางร้อนรน เขาวางมือหนาลงบนโต๊ะ ยื่นใบหน้านิ่งๆ แต่แววตาแสนซุกซน กระซิบข้างหู ของครูสาวว่า “ส่วนตัวหรอครับ ครูกับนักเรียน….ที่โรงเรียน หืม…… เอ๊ะ….. ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงท่านผู้อำนวยการ ครูคิดว่าผลมันจะเป็นยังไงครับ” อัยรินกำมือแน่น ใจเธอตอนนี้สั่นและเต้นรัวยิ่งกว่ากลอง ดวงตาเริ่มเอ่อคลอจนอยากจะร้องไห้ เธอได้แต่คิดโทษตัวเอง สบถคำด่าทอในใจ เธอไม่น่าเผลอตัวไปกับการยั่วยวน กวนประสาทของยัยพริก นักเรียนม.6 ที่มีท่าทางชอบเธอแบบนั้นเลย “คือ…คือมันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะคะ คุณอรรคา” อัยรินเสียงสั่น “ฉันกับพริก เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราแค่” “แค่ทดสอบความหวานของริมฝีปาก ลิ้มรสความชุ่มฉ่ำของกันและกัน อะ อีกอย่างคือ ปลดกระดุมสัก 2-3 เม็ด เพื่อความกระชับแนบแน่นของ….” มรรคาเลื่อนสายตาลงไปยังบริเวณหน้าอกของหญิงสาว “ฉันขอร้อง อย่าบอกเรื่องนี้กับใครเลยนะคะ คุณอรรคา ฉันไม่ได้ตั้งใจ คุณจะให้ฉันทำอะไร ฉันยินดี ทำทุกอย่าง” ครูสาวโพล่ง ออกไปแบบไม่ยั้ง จะให้ใครรู้เรื่องนี้ไม่ได้ เธอเพิ่งย้ายมาที่นี่ เรื่องชู้สาวกับนักเรียนผิดจรรณยาบรรณ ถึงแม้จะเป็นนักเรียนหญิงก็เถอะ ถ้าหากถูกสอบสวน มีสิทธิโดนไล่ออกจากราชการ “ยินดีทำทุกอย่างเลยหรอครับ ทุกกกก.ก…กอย่างงง” อรรคาย้ำด้วยความสบายอารมณ์ ความต้องการที่คิดไว้ในใจ ไม่คิดว่ามันจะสำเร็จเร็วขนาดนี้ ยัยเด็กพริก ขิง ข่า นั้นอยู๋ไหนวะ ถ้าเจอ มันน่าจะให้รางวัลดีๆ ซะหน่อย -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

“เพ่ยฟางได้เวลาอาบน้ำของเราแล้วละ” บ้านท่านสิอาบน้ำสามเวลาหลังอาหารในฤดูตงเทียน เยี่ยงนี้บุรุษหน้าหนา ใช่ว่าท่านจะแอบกินเต้าหู้ข้าใช่หรือไม่ เพ่ยฟางแอบคิดอย่างไม่พอใจ

ในวันที่สวรรค์กลั่นแกล้งให้ครอบครัวต้องเผชิญกับเคราะห์กรรมอันแสนเศร้าตัวนางต้องหนีตายหัวซุกหัวซุนชะตาได้นำพานางมาพบกับบุรุษผู้นี้...แม่ทัพใหญ่ผู้ดุดันน่าเกรงขาม เขาเป็นดั่งเทพผู้ปกป้องคุ้มครองนาง หากมีเขาอยู่ใกล้ๆ จะไม่มีผู้ใดมาทำอันตรายนางได้ ต่อมาเพราะความจำเป็นบีบบังคับทำให้นางต้องแต่งงานกับเขาแม้จะเป็นการแต่งงานเพื่อตบตาผู้อื่นทว่ายิ่งนานวันนางยิ่งสับสนว่านางกับเขาเป็นสามีภรรยาปลอมๆ จริงหรือเหตุใดนางจึงห่วงหาอาทรเขานัก วันเวลาผ่านไปความรู้สึกเหล่านั้นยิ่งท่วมท้นจนเมื่อคับขันอันตรายถึงชีวิตนางจึงตระหนักว่าเขาสำคัญมากเพียงใด เขาคือยอดบุรุษหนึ่งเดียวในดวงใจของนาง...จางอี๋เป่า

เพราะความผิดพลาดของยมทูตฝึกหัด จึงทำให้สาวน้อยสุดแสนจะไร้เดียงสา ผู้ไม่เคยสัมผัสแม้กระทั่งมือบุรุษ ต้องข้ามภพไปอยู่ในร่างของปีศาจสาวล่าสวาทที่ดำรงชีพด้วยกามตัณหาของบุรุษ ! (3P 4P หลบไป เรื่องนี้แม่จัดให้เป็นกองทัพ ) .............................................................................. “อูยยย หิวจังเลย คอก็แห้ง” บุษบาในร่างของอี๊หลาน เดินเข้ามาในตลาด นางดึงเอาผ้าคลุมสีทึบ ๆ ทึม ๆ ของชาวบ้านมาคลุมเรือนร่างที่นางประเมินในใจแล้วว่าเย้ายวนเกินไป “ซาลาเปาร้อน ๆ จ้า” “หมั่นโถวลูกใหญ่ ๆ” “บะหมี่ บะหมี่ต้นตำรับสูตรเง็กเซียนเจ้าเดิม” อี๊หลานมองซ้ายที มองขวาที ลอบกลืนน้ำลายลงคออยู่หลายครั้งหลายครา นางรู้สึกว่าร่างกายนี้น่าจะถูกขังมานานแล้วแน่ ๆ เพราะเพียงแค่นางใช้พลังเหาะมาถึงที่หมู่บ้านนี้ก็หิวจนตาลายแทบจะหมดแรงเลยทีเดียว “หลบหน่อย ๆ” ช่างร่างยักษ์สามสี่คนแบกข้าวสารผ่านมา อี๊หลานหลบไม่ทันจึงถูกกระแทกเข้าเต็มแรง ร่างสวยล้มลงพื้นอย่างไม่เป็นท่า “อ๊ายยยยยยย” “แม่นาง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” บุรุษแบกข้าวสารหยุดยืนตรงหน้าของสตรีที่เขาชนล้มลงไป เขาไม่สามารถก้มมองนางได้เพราะต้องแบกข้าวสารหนักถึงร้อยกิโลเอาไว้บนบ่า “ข้าไม่เป็นไร ขะ ข้า” อี๊หลานเงยหน้าขึ้นมาแล้วต้องชะงักไปเมื่อสายตาของนางปะทะเข้ากับร่างกายกำยำ ท่อนบนเปลือยเปล่าอวดกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ เหงื่อเกาะพราวไหลเยิ้มจนน่าเลีย - ไม่ ๆ ข้าหิวข้าว ไม่ได้หิวผู้ชาย – อี๊หลานสะบัดศีรษะเพื่อขับไล่ความคิดอันชั่วร้ายออกไปจากสมอง “แม่นางมีอะไรให้ข้าช่วยหรือไม่” บุรุษผู้นั้นขมวดคิ้วมองร่างในผ้าคลุมสีทึบทึม ที่ไม่ยอมลุกขึ้นจากพื้น ซึ่งตัวเขาก็ไม่อาจก้มพยุงให้นางลุกขึ้นได้เพราะยังแบกข้าวสารอยู่บนบ่า อี๊หลานลืมตาขึ้นอีกครั้ง แล้วก็เห็นส่วนนูนใหญ่ตรงหน้าขาของบุรุษคนนั้น คราวนี้นางแลบลิ้นเลียริมฝีปากโดยไม่รู้ตัว “ขะ ข้าอยากกิน” “ท่านหิวเหรอ ข้ามีหมั่นโถวติดตัวแค่ชิ้นเดียว รับไว้เถอะถือเป็นการไถ่โทษที่ข้าชนท่าน” บุรุษแบกข้าวสารล้วงหมั่นโถวก้อนเล็ก ๆ แข็ง ๆ เย็น ๆ ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วส่งให้นาง จากนั้นก็แบกข้าวสารเดินจากไป อี๊หลานมองตามบุรุษแบกข้าวสารตาปริบ ๆ มือถือหมั่นโถวที่เขาให้มาด้วยความงงงวย เมื่อสักครู่เกิดอะไรขึ้น ขะ ข้า รู้สึกเหมือนข้าจะหิวบางสิ่งบางอย่างอย่างรุนแรงที่ไม่ใช่สิ่งที่ถืออยู่ในมือแน่ ๆ

天才嫡女，废材四小姐  Author: 一块小肥肉  ลิขสิทธิ์: Ireader (zhangyue)  ลิขสิทธิ์ฉบับภาษาไทย: Novel Kingdom --คุณหนูสี่ สตรีเปื้อนเลือด-- นิยายน้องใหม่แห่งค่าย Novel Kingdom ที่ติดท็อปฮิตในเว็บไซต์ชื่อดังของประเทศจีนและมียอดวิวการันตีแล้วกว่า 250 ล้านวิว  เธอ คือนักฆ่าสาวผู้โหดเหี้ยมและเด็ดเดี่ยวแห่งศตรวรรษที่ 21 ความพลาดพลั้งเพียงน้อยนิดปลิดชีวิตของนักฆ่าให้ดับสูญ ทว่าโชคชะตากลับพลิกผันนำพาดวงวิญญาณเข้ามาสิงสถิตในร่างของคุณหนูผู้ไร้ค่าที่ถูกทั่วหล้าเย้ยหยัน  --เมื่อกายาอันศักดิ์สิทธิ์ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจากการหลับใหล! ความงดงามอันที่ไร้ที่ติจึงมิอาจซ่อนเร้นอำพราง -- …. อสูรมายา การหล่อหลอมอุปกรณ์ ความงดงามจากภายในช่วงชิงหัวใจชายรูปงาม …. ….ในชีวิตนี้ ผู้ใดก็ตามที่หยามเกียรติข้า มันผู้นั้นจะต้องชดใช้คืนมาเป็นพันเท่า!!!!….

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

"รู้ว่าผิดแต่ห้ามใจไม่ได้" อร พี่สะใภ้เจ้าเสน่ห์ กับต้อมน้องผัวสุดซิง ดำดิ่งสู่ห้วงตัณหา ราคะเร่าร้อน จะถูกป้อนให้กันอย่างถึงใจ

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

ไฮไลต์ของปีนี้มาแล้วจ้า... ดาวตกก่อเกิดรัก บทประพันธ์ชื่อดังจากปลายปากกาของคุณอีตู้จวินหัว ผู้เขียนเต้าหู้ไซซี, สุดหัวใจ, ไม่อาจลืม, แนบเนื้อเทวะ และอีกหลายต่อหลายเรื่อง แต่เล่มนี้มาแปลกกว่าทุกเรื่องที่เคยอ่าน เพราะเป็นแนวโรแมนติก คอมเมดี้! อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ เป็นแนวโรแมนติก คอมเมดี้ จริง ๆ นับเป็นการพลิกโฉมงานเขียนครั้งใหญ่ของนักเขียนท่านนี้เลยก็ว่าได้ เนื้อหาของเล่มนี้เป็นสไตล์เฮฮา จิกกัด ต่อปากต่อคำแบบตลกร้าย แบบไม่ทิ้งลายเซ็นดั้งเดิมของนักเขียนแม้แต่น้อย โครงเรื่องกล่าวถึงสี่เผ่าหลักในโลกใบนี้ ประกอบด้วยเผ่าเทพของพระเอก เผ่าอสูรของพระรอง เผ่าปีศาจ (สัตว์) ของคู่รอง และเผ่ามนุษย์ของนางเอก/นางรอง ทั้งสี่เผ่าผูกพันโยงใยกันอีนุงตุงนังจากการที่เหล่าทายาททั้งหลายกิ๊กกันไปมา สลับคู่ชู้ชื่นกันจนเกิดเรื่อง นางเอกของเรา ‘เย่ถาน’ เป็นแฝดน้องที่หมั้นหมายว่าต้องแต่งไปอยู่ที่เผ่าอสูร ส่วนพี่สาวนาง ‘ชิงขุย’ เป็นแฝดพี่ที่หมั้นหมายกับรัชทายาทของเผ่าเทพ ซึ่งก็เหมาะสมดีอยู่แล้ว เพราะแฝดน้องมีไอมุทินในตัว เหมาะกับอะไรที่ดาร์ก ๆ ส่วนแฝดพี่มีไอพิสุทธิ์อยู่เต็มร่าง นางก็เหมาะกับอะไรที่ดีเลิศประเสริฐศรี แต่ดันเกิดเรื่องขึ้นน่ะสิ วันรับตัวคู่หมั้นของทั้งสองเผ่าดันเป็นวันเดียวกัน เกี้ยวก็เหมือนกัน นัดหมายเวลาเดียวกันเป๊ะ ๆ ทำให้เกิดจับพลัดจับผลูสลับเกี้ยวเจ้าสาวกันซะอย่างนั้น คนพี่ที่เรียบร้อยอ่อนหวาน ต้องไปหนีตายเอาตัวรอดท่ามกลางเหล่าอสูรผู้ฮึกเหิม ขี้หลี ส่วนคนน้องหน้าหนา ขี้งก ปากร้าย ดันสลับไปอยู่กับเผ่าเทพเจ้าระเบียบ สะอาดจัด สารพัดจะผู้ดี พวกนางจะเอาตัวรอดอย่างไร? แล้วคู่เขยทั้งสอง ถ้ารู้ความจริงแล้วจะสลับเมียกันหรือไม่ ชวนเพื่อนๆไปตามอย่างใกล้ชิดกันเลย ไฮไลท์ ** มาแอบกระซิบว่าเรื่องนี้ทำเป็นซีรีส์ด้วยนะคะ แต่ที่เป็นทีเด็ดเฉพาะสำหรับ “สายหนังสือ” ก็คือ ซีรีส์จบปลายเปิด (ถึงประมาณกลางเล่มสาม) แต่หนังสือคือไปต่อไม่รอแล้วจ้า 4 เล่มจบครบถ้วนกระบวนความให้ฟินถึงสุดเขตแดนสวรรค์กันไปเลย!!! ** ปกออริจินอล ถอดแบบมาจากซีรีส์ทั้งสี่เล่มน้า

ไฮไลต์ของปีนี้มาแล้วจ้า... ดาวตกก่อเกิดรัก บทประพันธ์ชื่อดังจากปลายปากกาของคุณอีตู้จวินหัว ผู้เขียนเต้าหู้ไซซี, สุดหัวใจ, ไม่อาจลืม, แนบเนื้อเทวะ และอีกหลายต่อหลายเรื่อง แต่เล่มนี้มาแปลกกว่าทุกเรื่องที่เคยอ่าน เพราะเป็นแนวโรแมนติก คอมเมดี้! อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ เป็นแนวโรแมนติก คอมเมดี้ จริง ๆ นับเป็นการพลิกโฉมงานเขียนครั้งใหญ่ของนักเขียนท่านนี้เลยก็ว่าได้ เนื้อหาของเล่มนี้เป็นสไตล์เฮฮา จิกกัด ต่อปากต่อคำแบบตลกร้าย แบบไม่ทิ้งลายเซ็นดั้งเดิมของนักเขียนแม้แต่น้อย โครงเรื่องกล่าวถึงสี่เผ่าหลักในโลกใบนี้ ประกอบด้วยเผ่าเทพของพระเอก เผ่าอสูรของพระรอง เผ่าปีศาจ (สัตว์) ของคู่รอง และเผ่ามนุษย์ของนางเอก/นางรอง ทั้งสี่เผ่าผูกพันโยงใยกันอีนุงตุงนังจากการที่เหล่าทายาททั้งหลายกิ๊กกันไปมา สลับคู่ชู้ชื่นกันจนเกิดเรื่อง นางเอกของเรา ‘เย่ถาน’ เป็นแฝดน้องที่หมั้นหมายว่าต้องแต่งไปอยู่ที่เผ่าอสูร ส่วนพี่สาวนาง ‘ชิงขุย’ เป็นแฝดพี่ที่หมั้นหมายกับรัชทายาทของเผ่าเทพ ซึ่งก็เหมาะสมดีอยู่แล้ว เพราะแฝดน้องมีไอมุทินในตัว เหมาะกับอะไรที่ดาร์ก ๆ ส่วนแฝดพี่มีไอพิสุทธิ์อยู่เต็มร่าง นางก็เหมาะกับอะไรที่ดีเลิศประเสริฐศรี แต่ดันเกิดเรื่องขึ้นน่ะสิ วันรับตัวคู่หมั้นของทั้งสองเผ่าดันเป็นวันเดียวกัน เกี้ยวก็เหมือนกัน นัดหมายเวลาเดียวกันเป๊ะ ๆ ทำให้เกิดจับพลัดจับผลูสลับเกี้ยวเจ้าสาวกันซะอย่างนั้น คนพี่ที่เรียบร้อยอ่อนหวาน ต้องไปหนีตายเอาตัวรอดท่ามกลางเหล่าอสูรผู้ฮึกเหิม ขี้หลี ส่วนคนน้องหน้าหนา ขี้งก ปากร้าย ดันสลับไปอยู่กับเผ่าเทพเจ้าระเบียบ สะอาดจัด สารพัดจะผู้ดี พวกนางจะเอาตัวรอดอย่างไร? แล้วคู่เขยทั้งสอง ถ้ารู้ความจริงแล้วจะสลับเมียกันหรือไม่ ชวนเพื่อนๆไปตามอย่างใกล้ชิดกันเลย ไฮไลท์ ** มาแอบกระซิบว่าเรื่องนี้ทำเป็นซีรีส์ด้วยนะคะ แต่ที่เป็นทีเด็ดเฉพาะสำหรับ “สายหนังสือ” ก็คือ ซีรีส์จบปลายเปิด (ถึงประมาณกลางเล่มสาม) แต่หนังสือคือไปต่อไม่รอแล้วจ้า 4 เล่มจบครบถ้วนกระบวนความให้ฟินถึงสุดเขตแดนสวรรค์กันไปเลย!!! ** ปกออริจินอล ถอดแบบมาจากซีรีส์ทั้งสี่เล่มน้า

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

ขนเสบียงนับล้าน มาเป็นมาร(ดา)ของเหล่าวายร้าย เล่ม 6 (บทที่ 261-318) อีกด้านหนึ่ง ปัจจุบันพวกหลงอวี้ถูกกลุ่มภูตแปลกหน้าจับตัวมา ทำให้พวกเขาต้องเดินทางไกลอย่างยากลำบากโดยไม่รู้ว่า พวกตนถูกพาตัวไปที่ไหนและเผชิญกับชะตากรรมอะไรบ้าง ทว่าระหว่างทางกลับเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทุกคนต้องพลัดพรากจากกัน! **Trigger Warning** - การทำร้ายร่างกาย - การทารุณกรรมเด็ก - การกักขังหน่วงเหนี่ยว - ความรุนแรงแบบเลือดโชก ถึงขั้นอวัยวะต่าง ๆ ฉีกขาด

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

มาเฟียหนุ่มมีธุรกิจในเครือมากมาย มีลูกชายวัย 3 ขวบที่เกิดจากผู้หญิงที่เขารักแต่เธอก็ทิ้งเขากับลูกไปกับผู้ชายคนอื่นที่รวยกว่า เขาจึงกลายผู้ชายเย็นชาเห็นผู้หญิงเป็นเพียงที่ระบายความใคร่ จนได้มาเจอเธอ...