อีบุคยอดนิยม

กระจก...ส่องผี
กระจก...ส่องผี
ธัญนันทน์ณิศา
  • เทพผีความเชื่อ
** คำโปรย ** เมื่อเพื่อนชายตัวดีของกลุ่ม เล่นอะไรแผลง ๆ จึงได้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น ++ เนื้อหาบางส่วน ++ "ของแก ไอ้บาส แกเจออะไร ไอ้ติ๊กด้วย ทำไมอยู่ ๆ ก็สลบในห้องน้ำ" ตาลหันกลับมาถามเพื่อนชายที่เข้าไปลองของในห้องน้ำ ซึ่งมีอาการหนักไม่แพ้ไปกว่าผู้หญิงทั้งสาม "ฉะ ฉัน..." ติ๊กเป็นฝ่ายเปิดปากเล่าก่อน แต่ก็ยังมีความกลัว เมื่อนึกถึงสิ่งที่เจอเมื่อคืน สด ๆ ร้อน ๆ "ขะ ของฉัน มะ มาแบบ..." ติ๊กอึกอัก พร้อมกับสีหน้าซีดเผือด ริมฝีปากสั่นระริก "อะไรของเอ็งวะติ๊ก มีสติหน่อยดิวะ" ตาลตำหนิอย่างหัวเสีย ใจหนึ่งก็อยากรู้ว่าเพื่อนไปเจออะไรมา อีกใจก็อยากจะถีบสักป๊าบสองป๊าบ "ตาล เอ็งไม่เห็นเหรอวะ ว่าเมื่อคืนไอ้ติ๊กกลัวจนสลบ ฉันว่ามันคงเจอมากกว่าไอ้พวกนี้แน่" ไก่เองก็อยากรู้ไม่ต่างจากตาล แต่จะให้รบเร้าเพื่อนแบบนี้ มันก็ไม่ใช่สำหรับไก่
ทาสเสน่หา
ทาสเสน่หา
นปภัทร
  • รักโรแมนติก
"เฮอะผู้หญิงมีตั้งมากมายทำไมแม่ต้องให้ฉันแต่งงานกับยัยเด็กกาฝากอย่างเธอด้วย ไม่มีวัน....ไม่มีวันที่ฉันจะรักเธอ...ยัยเด็กกาฝาก...ฉันเกลียดเธอ ได้ยินไหม...เกลียดดดดด.." "คุณรติ หลงตัวเองแล้วค่ะ วิก็ไม่มีวันจะรักผู้ชายใจร้ายแบบคุณเด็ดขาด ผู้ชาย ปากร้าย ขี้โมโห วิก็เกลียดคุณรติเหมือนกัน เกลียดดดดด" "ไม่รักก็ดี จะได้แฟร์ๆ อยู่ด้วยกันแบบไม่รักนี่แหละจะได้ไม่ต้องผูกพันกัน...โอ้ยยยย จะบ้าตาย...ยายเด็กบ้า" ภีรติ ถูกบังคับให้แต่งงานกับเด็กที่แม่เขาขอมาเลี้ยง แต่พอได้ยินยายเด็กกาฝากบอกว่าไม่รัก ทำไมเขาถึงโมโหขนาดนี้ ไม่สิคนอย่างภีรติ ไม่เคยมีผู้หญิงหน้าไหน ปฏิเสธ หยามกันชัด ๆ “ดี งั้นก็แต่งแบบไม่รัก สะใจดี อย่ามาร้องขอความเมตตาแล้วกัน เธออยากเป็นเมียฉันเองนะ” วิกานดา ถูกขอร้องให้แต่งงานกับบุตร ของผู้มีอุปการะคุณ ด้วยเหตุผล เขาเป็นผู้ชายขี้โมโห เอาแต่ใจ และผู้หญิงแต่ละคนที่เข้ามา มีแต่หวังเกาะเขากินไปวันๆ รักเขาที่เงินอย่างเดียวเท่านั้นคนเป็นแม่เลยกลุ้มใจกลัวสมบัติที่สะสมมาจะหมดไปเพราะลูกชายตัวดีของท่าน เมื่อมองไม่เห็นใครดีพร้อมเท่าเด็กที่ตนเองเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กจึงขอร้องแกมอ้อนวอน เธอจึงยอมตกลงแต่งงานกับเขา เพราะในใจลึก ๆ เธอก็แอบรักเขาตั้งแต่ยังวัยเยาว์ ถึงแม้เขาจะเกลียดเธอก็ตามที
เสน่หา...สะใภ้บุญธรรม
เสน่หา...สะใภ้บุญธรรม
白富 ไป๋ฟู่
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
เมื่อสะใภ้บุญธรรมอย่าง 'เหย่าอี้' ทอดสะพานพ่อบุญธรรมของสามี ความสนุกสนานของพวกเขา จึงบังเกิต ความเสียว ความร่าน ความอยากของคนทั้งคู่ ++ เนื้อหาบางส่วน ++ "หากเจ้าตั้งครรภ์ลูกของข้าจริง ข้าจะดูแลเจ้าและลูกของข้า เจ้าไม่ต้องกังวลไป หากกลัวว่าบุตรชายของข้ารู้เข้า" ว่าพลางก็ลงข้างกายหญิงสาว แขนข้างที่ถนัดโอบเข้าไปที่ไหล่ ส่วนมืออีกฝ่ายประสานมือกับนาง "ตะ แต่พ่อบุญธรรมอายุมากเช่นนี้ จะดูแลข้ากับลูกในท้องไหวหรือเจ้าคะ" กล่าวพลาง นำฝ่ามืออีกข้างมาลูบตรงท้องน้อย แม้ว่าจะยังไม่ท้องก็ตาม "เจ้าก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือ ว่าข้ามีแรงพอที่จะทำให้เจ้าท้องได้ แล้วเหตุใดข้าจะดูแลเจ้าไม่ได้ แต่ตอนนี้เจ้ารีบใส่อาภรณ์เสียเถิด เดี๋ยวข้าจะกลับไปดูเมียของข้า ไว้ยามห้าย ข้าจะไปหาเจ้าที่ห้อง" กล่าวพลาง ขยับร่างออก เช่นเดียวกับนางที่แต่งอาภรณ์ แม้ว่าในยามนี้จะเป็นยามซวีแล้วก็ตาม