เรื่อง...หลานสาวพยศรัก โปรย เมื่อเด็กสาวจากกรุงเทพ จำต้องมาอยู่บ้านสวนกับคุณอาบุญธรรมเพราะความจำเป็น ความใกล้ชิดสนิทสนม ทำให้หัวใจของทั้งสองสั่นไหวไปพร้อมๆกัน ------------- แนะนำตัวละคร ไตรภพ (คุณภพ) อายุ 35 ปี เขาหล่อ แสนดี อบอุ่น ทำงานเก่ง มีความรู้ และเนื้อหอมสุดๆ แก้วขวัญ (แก้ว) อายุ 18 ปี เธอสวย สดใส น่ารัก ขี้กลัว แล้วความกลัวของเธอก็นำพาซึ่งอันตรายและความรักมาให้...โดยไม่รู้ตัว ------------------

มีรับสั่งให้หาหญิงไทยเข้าวังจันทร์เจ้าจึงถูกขายมาในสภาพที่ย่ำแย่ เมื่อเจ้าชายฟรานซิสเจอจันทร์เจ้าครั้งแรกก็นึกรังเกียจสั่งให้ทหารคนสนิทลากตัวจันทร์เจ้าออกไปโยนทิ้งในทันทีนี่เธอเป็นคนนะ!! ไม่ใช่ขยะ!!

การกระทำของซูอี้ นำมาซึ่งแรงสั่นกระเพื่อมไปทั่วมหานครอวิ๋นเหอ ฉินเหวินเยวียน ผู้ว่าการเขตปกครองคิดชะงักรอดูท่าที ทว่าเหมือนฟ้าไม่เป็นใจ เมื่อแผนร้ายล้มเหลว ตัวเขาก็ถูกบังคับให้ต้องลงมือ! ไม่ใช่เพียงแค่นั้น ยังมีการเข้ามาเกี่ยวข้องของสำนักดาบชิงเหอนั่นอีก แล้วเช่นนี้ซูอี้จะเป็นเช่นไรต่อไป เขาจะจัดการคนพวกนี้เช่นไร ขอเชิญทุกท่านมาติดตามกันในบันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 3!!!

เยี่ยฉวน ผู้นำสูงสุดแห่งจักรวาลดวงดาว ราชันอสูร ยอดฝีมือวิทยายุทธแห่งชุมนุมแดนทักษิณ และคนอื่น ๆ ได้มีการพูดคุยถึงกองกำลังกล้าแกร่ง ‘อาณาจักรเทพเจ้า’ ทว่าข้อมูลที่ได้มามีเพียงน้อยนิดเท่านั้น ซึ่งทำให้เป็นฝ่ายเสียเปรียบ!! จึงก่อเกิดเป็นแผนการให้มีสายสอดแนมเข้าไปสืบเรื่องราวของอาณาจักรเทพเจ้า ‘รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง!’ ทว่าผู้ใดจะเป็นคนเข้าไปกันล่ะ??? แผนการนี้จะเป็นเช่นไร โปรดติดตามต่อได้ใน หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ เล่ม 18

โปรย เขาหายไปจากชีวิตของเธอ และกลับมาอีกครั้งในวันที่เธอมีลูกน้อยให้เขา ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “เวมีลูกแล้วเหรอ” สิบทิศเอ่ยถาม พลางรั้งแขนของหญิงสาวเอาไว้ เขามองเด็กน้อยแล้วหัวใจกระตุก เด็กคนนี้หน้าเหมือนใครสักคนที่เขาเห็นมาแต่เกิด สิบทิศไม่รอให้ตัวเองต้องสงสัยนาน เขาหันไปมองกระจกทางด้านหลังของห้างสรรพสินค้าก่อนที่จะตาโต เด็กคนนี้หน้าเหมือนเขาราวกับแกะ คงไม่หรอกมั้ง อย่าบอกนะว่า!!! “กรุณาปล่อยแขนของดิฉันด้วยค่ะ” ประโยคห่างเหินนั้นทำให้สิบทิศได้สติ รีบเอ่ยถามในสิ่งที่เขาอยากรู้ทันที “เด็กคนนี้ลูกของใครเว ตอบพี่มา” “ต้นกล้าเป็นลูกของเวค่ะ ลูกของเวคนเดียว ไม่ใช่ลูกของผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ไหน” “พี่ไม่เชื่อ” สิบทิศพูดออกมาอย่างมั่นใจ

เกื้อออกจากร้านซักรีดปั่นจักรยานเพื่อจะไปซุปเปอร์มาร์เก็ตที่ห่างจากหมู่บ้านประมาณสองร้อยเมตร ณ ซุปเปอร์มาร์เก็ต “เอ่อ ขอโทษค่ะ ยังจำหน่ายไม่ได้นะคะ” “หมายความว่าไง ที่จำหน่ายไม่ได้” “คือมันมีป้ายบอกไว้นะคะ ว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต้องจำหน่ายหลังห้าโมงเย็นนะคะ ถ้านับจากเวลานี้” “แต่กูจะกินตอนนี้” “ไม่ได้ค่ะ ทางร้านจำหน่ายให้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ มันผิดกฎหมาย” แคชเชียร์หลบสายตากราดเกรี้ยวของลูกค้าตรงหน้า ในใจเธอคิดแต่เพียงว่าเสียดายความหน้าตาดีของเขา ปิ้งป่อง เสียงประตูหน้าร้านร้องเตือนเมื่อมีลูกค้าเข้ามา พนักงานประจำแคชเชียร์หันไปมองตามความเคยชิน โดยที่ยังมีลูกค้าคือพระเจ้ายังคงยืนเด่นเป็นสง่าไม่สนใจผู้เข้ามาใหม่ ผลึก! เสียงเปิดกระป๋องเครื่องดื่มดังแทรกเรียกความสนใจของแคชเชียร์ อึกอึกอึก เครื่องดื่มสีอำพันถูกกรอกลงคออย่างไม่สนใจสายตาคนทั้งร้านที่หันมามองเขากันอย่างพร้อมเพรียง “กฎหมายไม่ให้จำหน่าย แต่กฎหมายไม่ได้ห้ามกิน” เกื้อที่เดินเข้ามาล่าสุด หันไปมองลูกค้าตัวสูงในชุดเสื้อยืดเข้ารูปสีดำกางเกงยีนส์ตามแฟชั่นสีดำเช่นกันทำให้เขาน่ามองอย่างช่วยไม่ได้ แต่ความเกเรของเขาสร้างความหวาดหวั่นให้กับคนในร้าน

ยัยแม่เลี้ยงแต่งงานกับคุณพ่อไม่ทันไรก็ออกลายซะแล้ว ผมเห็นเธอควงชู้หน้าระรื่นระริกระรี้ ฮึ่ม! วันทอง โมรา กากี ยังร้ายไม่เท่าเธอเลย!

เธอแต่งงานแทนพี่สาว คิดว่าเขาจะไม่รู้ แต่เขารู้ และเขาพร้อมแต่งงานกับเธอ เพราะเขาไม่เคยรักพี่สาวของเธอ แต่เพราะถูกจับหมั้นกัน แต่เขารักเธอ น้องสาวฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนกันราวกับแกะ แต่เธอน่ารัก สดใสร่าเริงและทำหัวใจของเขาเต้นแรงเมื่อได้พบเจอ

ชีวิตของเด็กสาววัย 14 จะเปลี่ยนไปอย่างไรเมื่อแม่ของเธอได้จากไป ทิ้งเธอไว้กับพ่อเลี้ยงที่จู่ๆ ก็ความจำเสื่อมได้เนี่ย!!

“ใจร้ายว่ะ ต้องพูดขนาดนี้เลยหรือเปล่า ถ้าไม่อยากให้ยุ่งตั้งแต่แรกนะ ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้สักสิบยี่สิบปี มาบอกอะไรเอาป่านนี้วะ” เจอร์รี่งง “ทำไมพี่ต้องโมโหขนาดนี้ด้วย แล้วพี่เข้าใจผมบ้างหรือเปล่า เวลาเพื่อนมาบ้าน แม่งมาล้อว่าพี่เป็นเมียผมอยู่ได้ พี่คิดบ้างสิว่าผมรู้สึกอย่างไร !” “แล้วเราไม่คิดบ้างหรือว่าพี่รู้สึกอย่างไร !!” “พี่เซ่ ?” “แล้วถ้าสมมติพี่เป็นเมียเราขึ้นมาจริง ๆ เราจะรังเกียจขนาดนั้นเลยหรือ”

สามธิดาสกุลซูถือกำเนิดมารูปโฉมงดงามเป็นหนึ่งในใต้หล้า แต่หารู้ไม่ว่าพวกนางคือตัวอัปมงคลของครอบครัว ตั้งแต่พวกนางคลอดออกมา ก็ได้รับการทำนายว่ามีดวงกินบ้านกินเมืองจนเป็นที่รังเกียจต่อผู้คนในแว่นแคว้น มิสามารถออกไปไหนมาไหนได้เช่นบุตรบ้านอื่น แล้ววันที่น่าสะพรึงก็เข้ามา คำทำนายที่ว่ากำลังจะเป็นจริงเมื่อแคว้นตงฉินขยายอาณาจักรเป็นเหนือแห่งแคว้นทั้งเก้า ด้วยรู้ว่าแคว้นเล็กๆ เช่นนี้มิสามารถต่อกรได้ ฮ่องเต้แห่งแคว้นเว่ยจึงตัดสินใจส่งธิดาสกุลซูไปกระชับสัมพันธไมตรี มิได้ส่งไปหนึ่ง...แต่ไปถึงสาม!! เห็นได้ชัดว่านอกจากต้องการกระชับมิตรแล้ว ฮ่องเต้ยังหาทางกำจัดพวกนางซึ่งมีดวงกาลกิณีออกจากแคว้นเว่ยให้ราบคาบ และอาจมิได้กลับมาอีกเลย!! ------------------------ คำเตือน...นิยายเรื่องนี้มีแต่คนคลั่งรัก!! เพราะเกิดมารูปโฉมงดงามเป็นหนึ่ง นางถึงได้ถูกตราหน้าว่าเป็นสตรีกาลกิณีตั้งแต่เกิด นางคิดว่าไม่มีอะไรจะแย่ไปมากกว่าอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ อีกแล้ว จนกระทั่งวันหนึ่งครอบครัวของนางถูกบีบบังคับให้ส่งตัวนางและพี่สาวอีกสองคน เป็นบรรณาการให้กับแคว้นตงฉินไปเสียด้วยการแต่งงานกับบุรุษที่ไม่รู้จัก หุบเขาปีศาจที่ขึ้นชื่อแห่งปริศนาคือบ้านที่นางต้องไป บุรุษกินคนที่มักจะมาพร้อมกับหน้ากากปิดบังใบหน้าที่แสนน่ากลัว ทว่านางกลับรู้สึกว่าคำกล่าวขานพวกนั้นดูจะเกินจริงไปเสียหน่อย ถึงเขาจะชอบกัดกินนาง แต่นางกลับยังมีลมหายใจ ถึงแม้เขาจะเหี้ยมโหดน่ากลัวเพียงใด แต่เขามิเคยตบตีนาง ถึงแม้เขาจะมีหน้ากากซ่อนใบหน้า แต่กลับมิได้ดูดุดัน และอีกหนึ่งที่น่าประหลาดใจ...เขามีกำไลหยกที่หายไปของนางได้อย่างไร! “ถึงแม้ท่านจะมิอยากพาข้าไปพร้อมกับท่านด้วย แต่อย่างน้อยก็ควรบอกข้าให้รู้บ้าง ฝากท่านไปเยี่ยมพวกนาง บอกไปว่าข้าอยู่ที่นี่สบายดี มิต้องเป็นห่วงข้า อื้อ” ประโยคนั่นเต็มไปด้วยความสั่นเครือและน้ำตามากมายไหลอาบแก้มอย่างควบคุมไม่ได้ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ร่างสูงใหญ่ก้าวออกไปยาวๆ เพียงสองก้าว คว้าตัวนางเข้ามาโอบกอดไว้ บดขยี้ริมฝีปากลงไป ดูดกลืนเสียงของนางเข้าไปในอุ้งปาก ซึมซับความเสียใจของนางประทับลงในจิตใจ มือหนารั้งเอวคอดกิ่วเข้ามาแนบชิด ริมฝีปากหยักยังคงช่วงชิงความหอมหวานปนขมขื่นอย่างย่ามใจ สัมผัสได้ว่าร่างกายของนางต่อต้านน้อยลง จึงค่อยๆ ผละออก เคล้าคลออยู่บริเวณพวงแก้มทั้งสองและบริเวณหางตา ความเปียกชุ่มบนใบหน้าของนางถูกดูดซับไปจนหมด หน้าผากทั้งสองชนกัน ดวงตาคมหลุบมองริมฝีปากชมพูระเรื่อที่สั่นระริก “ข้าผิดเอง เจ้าต่อว่ามาเถิด อย่าร้องไห้ไปเลย ความผิดนี้ข้ายอมรับเองทั้งหมด” ชุด จอมใจทรราช ประกอบด้วย 1. ฮูหยินทรราช 2. สามีทรราช 3. ราชันทรราช (ทุกเรื่องสามารถอ่านแยกกันได้ค่ะ) #ไป๋เหลียน

หนังสือ “ความสุข” นี้ จะนำพาท่านไปสู่ดินแดนแห่งความสุข วิถีสุขง่าย ๆ การปรับจิตใจให้เป็นสุข รวมถึงวิธีการคิดให้เป็นสุข ผู้เขียนหวังเป็นอย่างยิ่งว่า หนังสือเล่มนี้จะช่วยจรรโลงใจท่านให้เบาสบาย ด้วยใจที่เป็นสุข

“ เนื้อแดงชอกช้ำยับยู่ย่นกระแทกโครม โครม ป๊าบ ป๊าบ ใส่บิ๊กแฟ็ตคร๊อก แทงสวน ความเสียวซ่านที่กระหน่ำออกมาจากบดบี้ของนิ้วได้แค่นาทีเดียว แล้วความสุขก็เอิ่มอิ่มเต็มร่างนี้ กางขาให้เขาเห็นหมดทุกการบดบี้ปุ่มแห่งความเสียวซ่าน นาทีแล้วนาทีเล่า จนกระทั้งความสุขเอ่อล้นผ่านไป แล้วดรรชนีพิฆาตสงบสุขซะที่ไหน เธอได้แต่ดิ้นกับดรรชนีพิฆาตที่กดลงมาตรงศูนย์รวมประสาทตรงนั้น ยังไงก็ไม่การตอกกันอีก แต่เป็นอีกครั้งที่ “

เพราะไปรับปากเขาให้สร้างเนื้อสร้างตัว เธอเลยต้องเสียวซ่านตลอดอาทิตย์เมื่อต้องไปเที่ยวกับเขาตามลำพัง

เรื่อง...ดวงใจปลายฟ้า นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแยก ที่แยกออกมาจากเรื่อง...ปฐพีบงการรัก เป็นตอนของน้องสาวพี่ดินกับเลขาสุดหล่อทายาทตระกูลดัง นั่นก็คือ ปลายฟ้ากับพนัส นั่นเองค่ะ แนะนำตัวละคร พนัส วัฒนะกิจเวชสกุล ชายหนุ่มรูปหล่อบ้านรวย คุณแม่ของเขาชอบหาผู้หญิงมาให้ดูตัวอยู่บ่อยๆ เพียงเพราะอยากได้หลานเพื่อมาสืบทอดกิจการ แต่พนัสกลับไม่ชอบผู้หญิงที่คุณแม่หาให้ เขาจึงหนีไปอยู่ที่ไม่มีใครรู้ ปลายฟ้า พิทักษ์ปรีชาเจริญ หญิงสาวผู้มีใบหน้าสวยหวาน ได้พบเจอกับพนัสโดยบังเอิญ และเหตุการณ์ในครั้งนั้น มันทำให้เธอตกหลุมรักเขา เขาแอบอยู่ในใจของเธอมาตลอดสองปี โดยที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว -------------------

เพราะเข้าใจในคำพูดของซูอี้ผิดไป เหวินหลิงเจาจึงไม่อาจระงับโทสะได้อีก ...เหตุใดชายคนนี้จึงไม่เข้าใจอะไรเลยกันนะ? และราวกับวีรบุรุษช่วยหญิงงาม เซี่ยงหมิงมีหรือที่จะพลาดโอกาศทำคะแนนต่อหน้าเหวินหลิงเจาไป!! ทว่าคนผู้นี้คิดผิดแล้ว ด้วยหากคิดหาเรื่องกับซูอี้ เห็นทีคนผู้นั้นรังแต่จะได้รับเคราะห์กลับไปแทน! เรื่องราวจะเป็นเช่นไร ซูอี้จะสามารถทำตามดั่งที่ตั้งเป้าหมายได้หรือไม่ ขอเชิญทุกท่านมาติดตามพร้อมกันได้ใน บันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 4!

ผู้ที่มาจากโลกเฉวียนหวงแข็งแกร่งเพียงใด? …ถ้ากล้าบุกเข้าไปในโลกห้ามิติ แล้วจะอ่อนแอได้อย่างไร!! กองกำลังจากโลกเฉวียนหวง พวกเขามักเข้าปล้น ฉกฉวยแหล่งวัตถุพื้นฐานหรือสมบัติล้ำค่าของดินแดนหรือจักรวาลขนาดเล็กเป็นว่าเล่น!! ที่ใดที่เคลื่อนผ่าน ที่นั่นจะมีแต่ความพินาศย่อยยับ!! โลหิตสาดกระเซ็น ตลอดทางมีแต่ซากศพ ซ้ำยังเป็นเพียงเด็กน้อยไร้เดียงสา… ช่างโหมเหี้ยม!! หนี้เลือดต้องชำระด้วยเลือด!! เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อ โปรดติดตามต่อได้ใน หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ เล่ม 19

อุบัติเหตุครั้งใหญ่ทำให้เขากลายเป็นวิญญาณ และได้พบกับเธอ...หญิงสาวที่สามารถมองเห็นวิญญาณได้ สิ่งที่เธอเป็นทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองผิดปกติ แต่สำหรับเขาเธอเป็นเหมือนแสงสว่าง

หยียนซี อดีตนักแสดงสาวดาวรุ่งตัวแม่ที่ลาออกจากวงการบันเทิงไป 2 ปีเพื่อคอยสนับสนุนไป๋ลั่วฝาน ก็ต้องมาถึงจุดที่แทบทั้งล้มทั้งยืน เมื่อพบว่าคืนก่อนแต่งงาน คู่หมั้นของเธอนอกใจเธอไปหาเจียงอวี้เหมิง นักแสดงน้องใหม่มาแรงนั่นเอง ด้วยความเสียใจและความแค้นที่ถูกจุดขึ้นในคืนนั้น เธอจึงตัดสินใจจะแก้แค้นเขา หน้าสำนักงานพลเรือน...เจียงโม่เฉิน ประธานหนุ่มแห่งบริษัทต้าฮวา เอนเตอร์เท็นเมนต์ ผู้กำลังมีปัญหาเรื่องเจ้าสาวหนีหาย และครอบครัวเขาก็ต้องการจะให้แต่งงาน...และตอนนี้เขาก็กำลังต้องการผู้หญิงที่ดูดีและเพอร์เฟคพอให้เขาแต่งงานแบบหลอก ๆ เอ๊ะ? ตัวเธอก็ครบเลยนี่นา! เธอเสนอตัวเป็นเจ้าสาวให้เขา ในเมื่อความต้องการของพวกเขาทั้งคู่มันบรรจบกันได้พอดี จึงตัดสินใจจดทะเบียนสมรสกัน ผู้ชายโปรไฟล์ดีก็มีแล้ว...การแก้แค้นเอาคืนชายโฉดหญิงชั่วก็ได้เริ่มขึ้น แต่ทั้งที่เป็นการแต่งงานแบบปลอม ๆ แท้ ๆ แต่ทำไมหัวใจเธอกลับเต้นแรงทุกครั้งที่อยู่กับเขากันนะ? แล้วแบบนี้เหยียนซีจะทำยังไง? และแผนการเอาคืนชายโฉดหญิงชั่วของเธอจะสำเร็จหรือไม่

ใครๆ ก็อยากเป็นนางเอกในนิยาย แต่ฉันเป็นได้แค่เพื่อนสนิทของนางเอก ที่สุดท้ายดันกลายเป็นแม่ของลูกของพระเอก!? “อย่ากัดริมฝีปากค่ะ” พี่คิงกระซิบริมหู ก่อนจะจูบเม้มลงไป “พี่อยากฟังเสียงเรา”

เพื่อนแฟนยั่วสวาท กับชายหนุ่มผู้เก็บกด!

เธอรักเขาเหลือเกิน แต่สิ่งที่เธอได้รับจากสามีคือความเย็นชา เฉยเมย และมองเหมือนเธอไม่มีตัวตน จนเขาเสียเธอไป เขาจึงต้องออกตามหาหัวใจที่หายไป พาเธอกลับมาเป็นภรรยาที่รักของเขาอีกครั้งตราบสิ้นลมหายใจ

“เปล๊า” เขารีบตอบเสียงสูง “เพียงแต่เธอดู... ไม่เหมือนเวลาอยู่ที่โรงเรียนเลยเนอะ” อ้อ... จู่ ๆ ฉันก็คิดขึ้นมาได้ นายกวินทร์คงจะอึ้งที่ฉันดูไม่ใช่ ‘ยัยทอม’ ตามที่คนที่โรงเรียนแซวกัน ถึงฉันจะไว้ผม (ซอย) สั้น แต่ตัวฉันในวันนี้ซึ่งอยู่ในชุดไปรเวท อยู่ในชุดมินิสเกิร์ตแบบผู้ญิ้งผู้หญิง แถมยังแต่งหน้าอ่อน ๆ และใส่ที่คาดผมน่ารัก ซึ่งฉันหมายถึง... ฉันมั่นใจว่าน่ารักในระดับหนึ่งน่ะนะ = =” “เธอดู... เอ้อ... ไม่อยากจะเชื่อ” เขายังคงพูดต่อไป “ย่ะ ขอบใจ” ฉันกระแทกเสียงแล้วเดินผ่านเขาไป ปล่อยให้เขามองแบบงง ๆ ปนเขิน ๆ

เธอสั่งปูปลาร้ามากินประชดไปเลย อยากพามากินดีนักและไม่ฝืนตัวเองด้วยกับการแต่งตัวแบบลุคสาวไฮโซอย่างชุดที่เธอใส่อยู่ ‘ช่างมันป่ะไร ขอกินให้อร่อยดีกว่า’ ธันวาเตือน “นี่ให้กินลองท้องนะ เอาซะเต็มคราบเลย แกนี่” “ห้ามบ่น! พามากินเองนะ แล้วมันก็อร่อยด้วย” “โอเคครับ จัดไปเลย ตามสบายเลยจ้า” เค้ายิ้ม ชอบที่เธอเป็นแบบนี้ เมื่อทานเสร็จแล้วขึ้นรถขับไปสักพัก ฟ้าโปรดเอ่ยถามด้วยความสงสัย “แกจะพาเราไปไหน” “เราจะพาเด็กไปเชือด” พูดแล้วเค้าก็หัวเราะลั่น ฟ้าโปรดเอาตัวพิงประตู “ตาบ้า ทะลึ่ง ลามก” “โตๆ กันแล้วน่า” ผมยังแกล้งไม่เลิก “จอดเลยแก” เธอบอก “จอดก็ได้ ถ้าอย่างนั้น! เราเอาแกในรถแล้วกัน” ผมขู่ เธอบ่นอุบน้ำเสียงไม่พอใจ ธันวาหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งเธอ <แต่จะเอาจริง> ‘พอก่อนดีกว่า เดี๋ยวเด็กจะร้องไห้งอแงอีก’