หยางซีหยุน อาจารย์ตัวตึงของสำนักหมื่นดารา VS เฉินมู่อิ๋ง ตัวตึงของตระกูลเฉิน หนึ่งศิษย์ หนึ่งอาจารย์ที่ไม่กินเส้นกัน จะฟาดฟันกันจนสะเทือนไปทั้งแดนเซียน!!! ข้าทะลวงรังไหมกำเนิดใหม่ ได้เป็นเซียน เข้าสู่สำนักเซียน แต่เดี๋ยวก่อน! ทำไมข้าถึงได้กราบอาจารย์ที่ทั้งเย็นชาและโหดร้ายเยี่ยงนี้ล่ะ! ข้าขอเปลี่ยนอาจารย์ได้ไหม!?

++ คำโปรย ++ ใครจะไปรู้ล่ะว่า นางเอกอย่าเขา จะทำให้นางร้ายอย่างเธอตกหลุมรักเพศเดียวกัน เมื่อควีนและขนม ต่างฝ่ายต่างเป็นอริของกันและกัน ความรักของพวกเขาจะเป็นอย่างไร สามารถติดตามอ่านเรื่องราวนะคะ +++ เนื้อหาบางส่วน +++ "นุ่มนิ่มดีจัง ถ้าดูดแล้วมันจะอร่อยไหมนะ" กล่าวพลาง ในมือก็ขยุ้มจนขนมต้องเด้งตัวออกห่าง "อะ ไอ้บ้า อะ ไอ้โรคจิต เธอมันนังโรคจิตชัด ๆ ไอ้ควีน" ขนมได้แต่แผดเสียงด่า พร้อมกับนำหมอนหนุนตีเข้าไปที่ลำตัวของควีน ที่ได้แต่หัวเราะชอบใจอย่างสนุกสนาน "ฮา ๆ แกล้งเธอนี่มันสนุกชะมัด ฮา ๆ" เสียงหัวเราของควีนดังไปรอบ ๆ ห้อง พร้อมกับเสียงสบถด่าของขนมต่าง ๆ นานา

ดาราน้องใหม่อยากให้พ่อหมอช่วยทำพิธีกรรมสู่ความโด่งดัง!

คำโปรย ก่อนจะมาเป็นซุปตาร์ชื่อดังอย่างเช่นทุกวันนี้ เรวัฒน์เคยทำร้ายจิตใจผู้หญิงคนหนึ่งเอาไว้อย่างสาหัสสากรรจ์ เขาหลอกฟันรุ่นน้องผู้ใสซื่อแล้วทิ้งไปอย่างไม่ไยดี เธอตั้งท้องโดยไม่ยอมเอ่ยปากขอให้รับผิดชอบแล้วหายไปจากชีวิตเขา และการกลับมาเจอกันอีกครั้งก็ทำให้คนที่เคยเจ้าชู้ คบผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองและรับผิดชอบกับสิ่งที่เคยทำไว้ แต่ทว่าคนที่เคยเจ็บปวดอย่างเปรมิกาจะยอมรับเขากลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้งหรือไม่ ต้องมาลุ้นไปพร้อม ๆ กัน ++++++++++ “ฉันยังจะเชื่อใจนายได้อยู่อีกหรือ ถ้าฉันโดนนายหลอกเหมือนครั้งที่แล้ว คนอื่นก็จะเรียกฉันว่าควาย เจ็บแล้วไม่รู้จักจำ ฉันไม่อยากเป็นควายให้คนหัวเราะเยาะอีก” “แต่ฉันไม่ยอมให้เธอต้องแบกความทุกข์ไว้เพียงลำพังอีกแล้ว ฉันปล่อยให้เธอเลี้ยงลูกคนเดียวมาตลอด ขอให้ฉันทำหน้าที่พ่อบ้างได้ไหม”

“ฉันมาฆ่าเธอ” สุ้มเสียงต่ำพร่าข่มขู่ แววตาเรืองรองลุ่มลึกจับจ้องสบตา บุ้งกี๋นิ่งขึง ใช่แล้วล่ะ วิธีรักษาความลับที่ง่ายและไม่ยุ่งยากก็คือการฆ่า ‘คนตายเท่านั้นที่จะไม่เผยความลับใคร’ “จะเจ็บไหม” เสียงถามเบาแทบเป็นกระซิบ ตาคู่งามก็ปิดหนีไม่ยอมสบตาอีก เขื่อนแสยะยิ้ม เลื่อนมือที่ค้ำพนักเก้าอี้มาเขี่ยปอยผมนุ่มไปทัดใบหูเล็ก คนที่ทำท่าว่าพร้อมยอมให้เขาฆ่าโดยดุษณีสะดุ้งน้อยๆ “จะค่อยๆ ทำ” “งั้นก็นานสิกว่าจะตาย เอาแบบไม่ทันตั้งหลัก รู้ตัวอีกทีตายแล้วได้ไหม” “คนตายจะรู้ตัวได้ไง” “กลัวเจ็บ” “เจ็บนิดเดียวก็เสียวดีออก” เสียงห้าวกลั้วหัวเราะจนบุ้งกี๋ขัดใจ จะฆ่าก็รีบฆ่าเป็นไร ปล่อยให้ลุ้นอยู่ได้ เขาไม่รู้หรือว่าลุ้นนานจะยิ่งกลัว เสี้ยววินาทีถัดมา เธอต้องอุทานลืมตาขึ้นมอง เมื่อร่างลอยหวือจากเก้าอี้ เขาก้มลงมองเธออยู่แล้ว แววตารื่นเริงเสียด้วย “ปะ...ไปไหน” “ไปฆ่าเธอ”

ไตรทศไม่ชอบหน้าเขมิกาเด็กน้อยที่คนเป็นพ่อพาเข้ามาในบ้าน เพียงเพราะกลัวว่าเธอจะมาแย่งความรักจากคนเป็นพ่อไป เมื่อโตขึ้น เขาก็ยิ่งเกลียดเธฮมากขึ้นตามกาลเวลา เพราะรู้สึกว่าหญิงสาวกำลังอยากจะได้ตำแหน่งแม่เลี้ยงของเขาไปครอบครอง +++++++++ “เลิกมายุ่งกับผมได้ไหม” “ไม่ได้ค่ะ คุณลุงบอกเสมอว่า ถ้าเมื่อไหร่ท่านไม่อยู่ ขวัญต้องดูแลพี่ไตรดีๆ อย่างวันนี้ ถ้าขวัญไม่มา พี่จะกินข้าวหรือเปล่าก็รู้ สั่งมาก็วางทิ้งเอาไว้ไม่ยอมกิน ใช่ไหมล่ะคะ” “อย่ามาทำตัวเป็นแม่เลี้ยงผมหน่อยเลย เพราะพ่อก็ตายไปแล้ว บทบาทนั้นผมไม่ต้องการ” ไตรทศพูดเสียงลอดไรฟัน เรื่องความสัมพันธ์ของพ่อกับเขมิกา เขาเคยสงสัยมานาน จนตราบเท่าทุกวันนี้ความสงสัยนั้นก็ไม่ได้รับการคลี่คลาย เพราะเขมิกาชอบเข้าออกนอกในห้องของพ่อเขาตอนดึกๆ ดื่นๆ แทบทุกวัน แม้ท่านและหญิงสาวจะปฏิเสธมาตลอด แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาเชื่อได้เลยสักครั้ง “งั้นฉันขอบทบาทอื่นได้ไหมล่ะคะ” ไม่พูดเปล่าเขมิกายังลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งลงบนตักของไตรทศ ใช้มือทั้งสองลูบแก้มแล้วไล้มาที่ริมฝีปาก ที่นับวันยิ่งด่าได้เจ็บและแสบสัน “อยากได้บทบาทนางบำเรอหรือไง” ชายหนุ่มถามพลางกดยิ้มหยัด เขมิกาชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะปรับสีหน้าแล้วฉีกยิ้มหวานยั่วยวน “อยากลองดูหน่อยไหมล่ะคะ” คำพูดท้าทายนั้น ทำให้ไตรทศถึงกับหมดความอดทน ยกร่างบอบบางนั้นขึ้นไปนั่งบนโต๊ะ แล้วบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มที่มักจะคอยพูดจายั่วยวนหรือยั่วโมโหเขาบ่อยๆ

การแข่งขันศึกชิงเทพเจ้าในรอบแรก ณ หุบเขามรณะดูเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี แต่มีหรือที่เรื่องราวจะเรียบง่ายขนาดนั้น? เพราะนอกจากผู้เข้าแข่งขันคนอื่น ๆ แล้ว มันก็ยังมีตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวอยู่ภายในนั้นด้วย! แล้วหลินเป่ยเฉินจะเป็นเช่นไร เขาจะรับมือกับปัญหานี้ได้หรือไม่? ถ้าอยากรู้... ขอเชิญทุกท่านไปติดตามพร้อมกันใน เซียนกระบี่มาแล้ว เล่ม 32!

เพราะเธอหลงรักชายที่เป็นพระรองในนิยายเรื่องหนึ่งเข้าเต็มเปา ร้องไห้เสียใจเมื่อเขาต้องพบกับความสูญเสีย ดังนั้นเมื่อมีปาฏิหารย์ที่ส่งเธอไปยังโลกที่เขาอยู่ เธอก็ต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครองคู่กับเขา!

ราชวงศ์อี้จื่อคิดรวบอำนาจให้อาณาจักรซือเว่ยอยู่ใต้การปกครอง แต่มีหรือที่ท่านราชครู 'หลินเป่ยเฉิน' คนนี้ จะยินยอม และหากคนพวกนั้นประสงค์การสู้รบ เช่นนั้นหลินเป่ยเฉินก็จะสู้!!! ว่าแต่ศัตรูทรงพลังขนาดนั้นเขาจะสู้ไหวเหรอเนี่ย? แต่ไม่เป็นไร ปัญหานี้เดี๋ยวค่อยว่ากัน!! เด็กหนุ่มจะรับมือกับพวกศัตรูเช่นไร เขาจะต้านทานเหล่าศัตรูไหวหรือไม่... ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน เซียบนกระบี่มาแล้ว เล่ม 46!

ถ้าอยากเรียนหมอแกต้องสัญญากับฉันว่าจะดูแลหนูโซ่ตลอดไป ตกลงจุดอ่อนของมึงเป็นใครกันแน่ ลูกสาวนายตำรวจใหญ่ หรือ ยัยเด็กที่ตามมึงเป็นเงา โซ่รักไทนะ ขอโทษ..พี่ไม่ได้รักเธอ ผมรักเรย์คนเดียว เรย์รักลินทร์เหมือนกัน "คำว่ารักของไท..โซ่ไม่ต้องการอีกแล้ว" ประโยคที่เปล่งออกมาจากปากภรรยาตัวน้อยทำให้กลินทร์ถึงกับอึ้งไปในทันที ความคิดที่ผิดพลาดไปของเขา มันทำให้ชีวิตของเขาต้องมาเผชิญกับสิ่งไม่คาดคิดอย่างนี้ได้ จากที่เคยคิดว่าถ้าวันหนึ่งคนตัวเล็กตรงหน้าจะขอเดินออกไปจากชีวิตของเขา เขาจะยอมปล่อยเธอไปให้อยู่กับคนที่เธอรักโดยที่ไม่ใช่เขา แต่พอมาวันนี้ที่คนตรงหน้ามาขอออกไปจากชีวิตของเขาจริงๆ เข้ากลับรับไม่ได้และไม่ยอมให้มันเป็นอย่างนั้นเป็นอันขาด "ถึงโซ่จะไม่รักพี่แล้ว..พี่ก็จะไม่มีทางปล่อยโซ่ไปจากพี่..เป็นอันขาด" กลินทร์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน พร้อมกับอ้อมกอดที่รัดแน่นขึ้นจนโซ่ทองอึดอัดและหวาดกลัวกับสายตานั้นของกลินทร์ที่มองเธอ แววตาดุดันนั้นทำให้เธอรู้สึกกลัวว่าการประกาศออกไปอย่างนั้นกับคนตรงหน้า เธออาจจะไม่มีโอกาสได้ทำอย่างนั้น ส่วนกลินทร์นั้นเมื่อพูดออกไปอย่างนั้นแล้ว เขาก็บอกตัวเองว่าเขาจะไม่มีทางทำให้คนตรงหน้าเสียใจอีกและจะไม่ให้เธอไปจากเขาจริงๆ ไม่ว่าต้องขังเธอหรือมัดเธอไปกับเขาตลอดเวลาเขาก็จะทำ ขอเพียงแค่เธออยู่กับเขาตลอดไปเท่านั้น

ผมได้รับภารกิจจากพระอินทร์ให้ย้อนอดีตมาปั้นท่านขุนให้เป็นแมน แต่ทำไปทำมา... ทำไมผมถึงอยากได้ท่านขุนเป็นเมียหล่ะเนี่ย !

เพียงแค่พูดลอยๆไปเท่านั้น ไม่คิดว่าพ่อลูกอ่อนจะจริงจังขนาดนี้!

“ทำไมไม่ให้พี่ทำแบบนี้ จับมือเธอไม่ได้อย่างงั้นเหรอ? ทั้งที่เราก็เคยนอนด้วยกันมาแล้ว...”

สนมที่แม้แต่ชื่อฮ่องเต้ยังจำไม่ได้ แต่รสพิศวาสคืนแรกคืนเดียวของนางช่างตรึงใจ เจียงซินเฟยสนมที่ถูกลืมฝ่าบาทผู้ที่วันๆสนใจแต่เรื่องในราชสำนักไม่ใช่คืนเหน็บหนาวของฮ่องเต้แต่เป็นเพราะแววตาเศร้าสร้อยของนาง

“กล้าๆ หน่อย” เธอส่งสายตาท้าทาย จือปากยื่นเผยอยั่วเย้าใส่ตาคมที่หลุบจ้องไม่วางตา เขตลืมไปแล้วว่ากลั้นหายใจไปนาทีไหน มองความใจกล้าท้าทายไฟร้อนๆ ของสาวเจ้าด้วยแววตานิ่งลึก กรุ่นกลิ่นเรือนกายหอมสะอาดกระตุกกระตุ้นประสาทรับสัมผัส เหนือกว่านั้น กลิ่นหอมหวานของสายธารชีวิตที่เขาสัมผัสได้ยั่วเย้าปลุกเร้าอารมณ์เพศชาย “อยากได้ก็บอกอยากได้ หวงก็บอกหวง” มือนุ่มลูบเลื่อนเบาบางจากแผงอกด้านซ้ายขึ้นไปยังบ่ากว้าง กล้ามเนื้อที่เกร็งเขม็ง จังหวะการเต้นของหัวใจตรงแอ่งชีพจรทำให้ของขวัญคลี่ยิ้ม ยิ้มที่เย้ายั่วไม่ต่างจากแววตาสีน้ำตาลเข้ม เขตไม่เบี่ยงตัวหนี แต่เมินสายตากลับไปจับจ้องกระดาษในมือแทน ส่งเสียงเรียบราบไร้อารมณ์ “อย่าอวดดี” คำพูดและการกระทำเมินหมางนั้นราวกับหมุดใหญ่ตอกกลางหน้าผากเล็ก ของขวัญไม่ยอมให้ตัวเองเสียหน้า แค่นเสียงหัวเราะอย่างมีจริต ยื่นมืออีกข้างไปวางบนแผงอกกระด้าง ไล้นิ้วสะกิดขูดขีดยังจุดที่มีเม็ดเนื้อแข็ง เธอวนคลึงปลายนิ้วเล่น ปากแย้มยิ้มท้าทาย “คุณเขตไม่อยากรู้หรือคะ หนูมีดีตรงไหนให้อวดบ้าง” “เชี่ยวนะ” “เปล่าค่ะ นี่เป็นครั้งแรกของหนู” เธอแก้เสียงเจือความเริงรื่น จุดสีเรื่อบนแก้มเขตทำให้เธอรื่นรมย์จริงๆ “ทุกคนต้องมีครั้งแรกว่าไหมคะ” “คุณเขตอยากเป็นครั้งแรกของหนูไหมล่ะคะ รึว่าพอใจจะเป็นแค่ครั้งที่สอง สาม สี่ ห้า... หรือว่า...ไม่อยากเป็นครั้งไหนๆ เลย...” ของขวัญเขย่งปลายเท้า ยื่นหน้ากดปากกับมุมปากได้รูปอย่างท้าทายก่อนจะถอยห่าง แม้เจ้าของร่างสูงใหญ่ยังนิ่ง แต่เธอรู้ เขามันขี้เก๊ก “เมาข้าวต้ม?”

เพราะแอบชอบเธอมานาน มันอัดอั้นจนทนไม่ไหวเขาเลยต้องจับเธอรวบรัด กินหัวกินหางกินกลางตลอดตัว ตอนที่พ่อแม่เธอไม่อยู่

ซูเซียงเสวี่ยได้ทราบข่าวคราวของผู้เป็นบิดา ‘จักรพรรดิอสูรองค์แรก’ สิ้นลมหายใจ!! นางกับไป๋ชิวหราณจึงเดินทางมายังโลกมารเพื่อร่วมพิธีไว้อาลัยตามคำเชิญ ผู้เป็นบุตรีไม่มีหยาดน้ำตาแม้เพียงหยด… ภายหลังจากจักรพรรดิอสูรองค์แรกมอดม้วย ภายในโลกมารกลับปั่นป่วน แบ่งฝักแบ่งฝ่าย และเต็มไปด้วยสงครามไร้ซึ่งผู้ปกครอง องค์ชายอสรพิษ รวมไปถึงพรรคพวกมารในโลกตะวันตกจึงขอให้ซูเซียงเสวี่ยขึ้นเป็นผู้นำ… ไป๋ชิวหราณกับซูเซียงเสวี่ยเข้ามาเอี่ยวกับเรื่องนี้เข้าจนได้ พวกเขาจะจัดการเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้หรือไม่ ไปร่วมติดตามกันต่อได้ใน ข้าก็แค่กลั่นลมปราณ 3,000 ปี เล่ม 3

ที่แท้ดินแดนทวยเทพแห่งนี้ก็อันตรายใช่ย่อย! มีกลุ่มอำนาจมากมายพัวพันกันไปหมด และถ้าหลินเป่ยเฉินไม่ทันระวัง... เด็กหนุ่มก็อาจถูกลอบสังหารเอาได้! ทว่ากลุ่มคนที่หมายชีวิตของหลินเป่ยเฉินจะเป็นใคร แล้วเรื่องราวจะเป็นเช่นไรต่อไป งานเลี้ยงเบิกฟ้า? พานตั่วชิง และการสบคมคิด? ถ้าอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญทุกท่านมาติดตามไปพร้อมกันในเซียนกระบี่มาแล้ว เล่ม 33 !

คิดว่าเป็นเจ้าสำนักม่วงมหากาฬแล้วหลินเป่ยเฉินคนนี้จะกลัวงั้นเหรอ?! ฝันไปเถอะ เพราะเขาคนนี้ มีเทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงคุ้มกะลาหัวอยู่ยังไงละ! ทว่าเด็กหนุ่มก็รู้สึกสงสัยอยู่อย่าง ว่าแท้จริงแล้วเทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงคนนี้มีที่มาที่ไปอย่างไรกันแน่? ...และหากนักอ่านทุกท่านอยากรู้แล้วละก็ เช่นนั้นก็ขอเชิญไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน เซียนกระบี่มาแล้ว เล่ม 47!

แนวลูกสาวมาเฟีย นางเอกร้ายกาจ พี่น้องสายบาป ความสัมพันธ์ที่

พี่เขยขี้เหงา...กับน้องสะใภ้ใจแตก!

'เกรท' พระเอกดังตกอับ เพราะดันไปรู้จักคนเฮงซวยอย่างเสี่ยอนันต์ ทำให้เขาเป็นหนี้นับสิบล้าน เขาจึงต้องยอมเป็นหม่าม้าให้กับลูกชายเศรษฐี !

เมื่อลูกเจ้าของสวนยางฝึกกรีดยาง ไอ้หนุ่มคนงานก็พร้อมสอนทันที!

ณิชารีย์นักคอลัมนิสต์สาวไทยต้องเผชิญกับสื่อสิ่งพิมพ์ตกต่ำ ด้วยความปรารถนาจะรักษาสำนักพิมพ์ของบิดา เธอจึงเสี่ยงเดินทางไปหาข้อมูลดิบในอียิปต์ ที่นั่นหญิงสาวได้พบมัมมี่ซึ่งเป็นร่างอดีตของตัวเอง และเรื่องราวของเหรียญสุริยจันทรา เหรียญศักดิ์สิทธิ์ที่มีมนตราปราบปรามอำนาจชั่วร้ายที่แฝงอยู่ในหินศิลา ฟาโรห์เมเรเนสต้องติดอยู่ในรูป ‘คา’ วนเวียนอยู่กับมัมมี่ของตนมาสามพันกว่าปี เพราะเขาผิดคำสัญญาที่ได้ให้ไว้กับนางอันเป็นที่รัก และนั่นก็ทำให้เขาได้เห็นการกำเนิดใหม่ของนางอีกครั้ง วินาทีที่เขาได้เห็นนางในรูปลักษณ์สาวสมัยใหม่ เขาก็บอกกับตัวเองว่าจะต้องปกป้องนางจากมนต์อาถรรพ์อย่างถึงที่สุด และจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้นางต้องมนต์เสน่หาอย่างถึงที่สุดเช่นกัน เพื่อให้นางได้อยู่อียิปต์ อยู่ในความรักความคุ้มครองของเขาตลอดกาล แม้นว่าเขาจะได้เพียงมองนางในสถานะคู่ครองของอัสซาน ทายาทของเขาเท่านั้น ทะเลทรายเหมือนมีมนตร์ขลัง นั่นเพราะภายใต้ผืนทรายได้ซุกซ่อนความลึกลับไว้มากมายมานับพัน ๆ ปี และรวมทั้งความรักความผูกพันที่สองหัวใจได้ฝากฝังไว้ ให้ความรักของพวกเขามั่นคงและไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนผืนทราย ทว่า สองหัวใจต่างภพจะมีวันบรรจบกันหรือไม่ ในเมื่อหัวใจดวงหนึ่งเป็นมนุษย์ ส่วนอีกดวงเป็นเพียงร่าง ‘คา’