หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

เมื่อความรักกลายเป็นความแค้น ความเจ็บปวดครั้งนี้ เธอจะไม่ยอมเจ็บคนเดียวแน่ - หากต้องพินาศ ก็จงย่อยยับไปด้วยกัน ! -

ญารินดาเงยหน้าขึ้นเมื่ออีกฝ่ายเงียบไป แล้วเธอก็เห็นเขายืนจ้องนาเดียร์ และไอ้ท่าทางที่เหมือนมันจะถ่ายทอดมากับดีเอ็นเอนี่ทำให้เธอทั้งขำและหวาดกลัวว่าจะมีใครสังเกตเห็น คนพ่อที่ไม่รู้ตัวว่าเป็นพ่อยืนกอดอกเอียงคอจ้องคนเป็นลูกสาว ในขณะที่คนเป็นลูกสาวยืนนกอดตุ๊กตาเอียงคอมองตอบกลับอย่างงงๆ ก่อนทั้งคู่จะกัดที่ริมฝีปากพร้อมกัน นั่นทำให้รู้ว่ากำลังสงสัยอะไรบางอย่างอยู่ เธอจึงรีบไปดึงตัวลูกสาวมากอดเอาไว้ เพื่อที่จะให้ชายหนุ่มเลิกสนใจในตัวนาเดียร์ซะ “นี่ลูกสาว...” “ค่ะ ลูกสาวฉัน เธอคือลูกสาวฉัน” ญารินดารีบพูดแทรกขึ้นราวกับกลัวคำพูดต่อมาของชายหนุ่ม “มีสมใจแล้วนี่นะ แล้วพ่อของเด็กล่ะ” แดนไทยิ้มขืน เพราะมันคือเหตุผลที่หญิงสาวทิ้งไว้ให้เขาแล้วจากไปเฉย ๆ “นาเดียร์คือลูกสาวฉันคนดียว” ญารินดาเงยหน้าขึ้นมองเขาเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะเยาะ แม้จะแค่ในลำคอแต่ก็ได้ยิน “หัวเราะอะไรมิทราบ” “ก็แค่สงสัยว่า เธอทำให้เด็กคนนี้เกิดมาได้ยังไงด้วยตัวคนเดียว” “ฉันจะเก็บของแล้ว ถ้าคุณออกจากห้องก็ปิดประตูให้ด้วยก็แล้วกันนะคะ” ญารินดาตัดบทเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังโดนอีกฝ่ายปั่นหัว

นางเพิ่งรู้ว่าชะตาคนลิขิตหรือจะสู้ฟ้ากำหนด เขามิใช่เนื้อคู่ของนางต่อให้พยายามมากเท่าใดก็ไร้ค่า ครานี้สวรรค์คงเมตตา 8 ภพ 8 ชาติที่นางได้รับความทรงจำกลับมามันทำให้นางสำนึกแล้ว ชาตินี้ข้าขอเลิกรักท่าน!

แนวแอบดู ลูกสาวดูแม่กับชายชู้มากหน้าหลายตา 2p 3p เรื่องราวของแนนนี่ เด็กสาววัยสิบแปดที่บังเอิญไปเห็นกิจกรรมบนเตียงของแม่กับผู้ชายแปลกหน้า ครั้นจะบอกพ่อว่าแม่มีชู้ก็กลัวบ้านแตกเพราะพ่อก็เจ้าชู้ไม่แพ้กัน สาวน้อยจึงทำได้แต่แอบดูคุณแม่กับหนุ่มๆแปลกหน้าจากใต้เตียง......

หากเรื่องนี้คือนิทาน เขาคือเจ้าชายที่แสนอ่อนโยนและเธอคงจะเป็นเจ้าหญิงที่สวมรองเท้าผ้าใบแทนรองเท้าแก้ว ความรักที่มากองอยู่ตรงหน้าแบบไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้แฝดพี่เจ้าชายหน้าเดียวในตำนานเผลอมองข้ามเธอไปโดยไม่ได้ตั้งใจสักนิดเพียงเพราะเธอดูหัวรุนแรงไปหน่อย แต่แล้วคนที่ถือคติว่าตื๊อเท่านั้นที่ครองโลกก็ค่อยๆ แทรกซึมเข้ามามีอิทธิพลกับหัวใจเขาจนได้ เมื่อรู้ตัวแล้วว่ารักก็ยากที่จะปล่อยผ่านไปจากนี้ทุกวินาทีความละมุนจะเกิดขึ้นในหัวใจสองเรา

เมื่อเซ็กส์ เป็นเพียงสิ่งที่ เขา ใช้เพื่อปลดปล่อยอารมณ์ จะทำอย่างไร เมื่อเจอ เธอ คนที่เขานั้นไม่ได้ต้องการแค่เซ็กส์อีกต่อไป ติดตามได้ใน ไร่สวาท ล้อมรัก

. คำโปรย .. เมื่อเพื่อนชายชักชวน การ์ด ไปพักคืนที่โรงแรมม่านรูดที่เขาอ่านเจอในอินเทอร์เน็ต ว่าเป็นโรงแรมที่มีหญิงสาวบริการความสุข ดังนั้นชายหนุ่มทั้งสองจึงไปสถานที่ดังกล่าว เพื่อเปิดประสบการณ์ของตนเอง -- เนื้อหาบางส่วน -- “อ๊ายยยย พะ พอแล้ว อ๊ายยยย พะ พี่ยอมแล้ว โอ๊ย!” น้ำตาเริ่มเจิ่งนอง เพื่อเธอโดนชายหนุ่มเปิดซิงประตูหลัง ถึงแม้ว่าจะมีปลายนิ้วของเขาซอยอยู่ในรูสวาทก็ตาม พรึบ! “อ๊า! คับแน่นชะมัดเลย โอ้ว!” ชายหนุ่มร้องครางออกมาเมื่อเข้าได้ยัดดุ้นเข้าไปจนเกือบมิดลำ และแช่มันไว้อย่างนั้น ฝ่ามือบางกำลำผ้าห่มผืนเดิมจนมันยับยู่ยี่ไปหมด ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากันจนแน่น หยาดน้ำตาค่อย ๆ ไหลอาบแก้ม “จะ เจ็บ อึก!” เธอร้องบอกได้เพียงเท่านี้ เพราะมันเจ็บจนเธอพูดไม่ออกเลยจริง ๆ

คนเรามักเสียเวลาไปกับบางสิ่งบางอย่างที่ไม่สลักสำคัญกับชีวิต จมอยู่กับอดีตและความทุกข์ แล้วถ้าหากว่าพรุ่งนี้เราไม่มีโอกาสอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว สิ่งที่คุณอยากทำที่สุดในวันนี้คืออะไร บอกรักคนที่คุณควรบอกรัก แสดงความรักกับคนที่คุณละเลยทอดทิ้งหรือทำอะไรให้ตัวเองมีความสุขเพราะบางคนละเลยแม้แต่ตัวเอง...

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

หนังสือแนวแฟนตาซีที่ฮอตที่สุดในปี 2017, จางเซวียนข้ามไปอีกโลกหนึ่งโดยบังเอิญ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลายเป็นครูไปเสียแล้ว ซ้ำยังเป็นครูที่ไม่เก่งและกำลังจะถูกไล่ออกอีกด้วย ทว่าจางเซวียนกลับพบความลับอันยิ่งใหญ่ของร่างใหม่ร่างนี้ นั่นก็คือ... เขามีสมองเพชร! ในสมองของครูหนุ่มคนนี้แอบซ่อน 'หอสมุด' ขนาดใหญ่ไว้ด้านใน ไม่ว่าอะไรก็ตามที่จางเซวียนเห็น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ล้วนถูกเก็บสู่คลังหนังสือในรูปแบบของสมุดเล่มหนึ่ง ก็ถ้าในเมื่อมีไอเท็มสุดยอดนี้อยู่กับตัวแล้ว ใครยังจะกล้าเรียกเขาว่าครูกระจอกอีก?!

“คุณปลุกมันให้ตื่นต้องรับผิดชอบทำมันให้ลงด้วย” คัมภีร์จับมือของหญิงสาวไปวางบนความแข็งแรงที่ดันขึ้นมาจนกางเกงตุงคับไปหมด จากนั้นก็พามือบางนั้นนวดวน ขณะที่ตัวเองก็ขยับสะโพกรับพลางทำหน้าเคลิ้มพร้อมกับครางเบา ๆ “อ๊า...” “เอ่อ...” ยังไม่ทันที่โศภิตาจะได้พูดอะไร ชายหนุ่มก็ดึงเธอลงไปบดจูบอีกครั้ง ไม่นานก็ยอมผละออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะหลับตาลงแล้วเบือนหน้าหนี “เอาเป็นว่าผมขอโทษ ผมไม่ควรบังคับคุณ ผมจะให้เวลาคุณสามวิแล้วออกไปที่หน้าบ้านซะ” พูดจบคัมภีร์ก็เงียบไป ตามเวลาที่ให้ไว้ ทว่าเมื่อหันหน้ามา กลับพบหญิงสาวยังอยู่ที่เดิม ในขณะที่เขากำลังจะอ้าปากต่อว่า แต่เหมือนเพิ่งนึกออกว่าคนที่ควรออกไปไม่น่าจะเป็นเขามากกว่า เพราะข้างนอกเล่นน้ำแถมอากาศร้อนโคตร “โทษทีครับ เดี๋ยวผมไปเอง” ว่าแล้วคัมภีร์ก็ลุกขึ้นจะเดินหนี แต่เขาก็ต้องชะงักเมื่อโศภิตากลับเป็นฝ่ายดึงชายเสื้อเขาเอาไว้ “คุณรู้ใช่ไหมว่าถ้าผมยังขืนอยู่ที่นี่มันจะเกิดอะไรขึ้น” คัมภีร์หรี่ตามองหญิงสาวที่ยังยืนก้มหน้าครู่หนึ่งก่อนเขาจะเปิดยิ้ม เมื่อเธอพยักหน้ายอมรับ เพียงเท่านั้นคัมภีร์ก็จูงมือของโศภิตาขึ้นบนห้อง ปล่อยให้เพื่อนสนุกกับการเล่นสาดน้ำที่หน้าบ้าน แต่เขาขอสนุกกับการสาดน้ำบนเตียงก็แล้วกัน

เจ้าบุรุษสมควรตายพวกนั้น พวกมันทำลายแผนการของข้าเสียจนย่อยยับไม่มีชิ้นดี ข้าจะตามล่าพวกเจ้า สับพวกเจ้าให้เป็นหมื่นๆ ชิ้น บดขยี้วิญญาณเจ้าให้เป็นผุยผง!

“ไปคุยกับพี่” เพชรดนัยบอก พร้อมกับดึงสาวเจ้าให้ลงจากรถ ท่ามกลางสีหน้ามึนงงของชื่น ที่ไม่รู้ว่าหนุ่มสาวมีเรื่องอะไรกัน “ไม่ค่ะ ฟ้าจะเข้าเมือง” ฟ้ารดาพยายามแกะมือหนาออก แต่ทว่า...มันกับบีบรัดแน่นขึ้นอีกเท่าตัว “ไม่ต้องไปไหนสักที่ ถ้าวันนี้ยังคุยกับพี่ไม่รู้เรื่อง” เพชรดนัยบอกด้วยสีหน้าดุดัน ทำเอาคนที่กำลังจะอ้าปากห้ามทัพ ถึงกับพูดไม่ออก “เรามีเรื่องอะไรต้องคุยกันอีกงั้นเหรอคะ?” ฟ้ารดาน้ำตาคลอหน่อยขึ้นมาทันใด “หึ! จำไม่ได้อย่างงั้นเหรอว่าติดค้างอะไรพี่” เพชรดนัยยิ้มเยาะคนที่กำลังดราม่าบีบน้ำตา “ฟ้าจำได้อย่างเดียวคือพี่เพชรกำลังจะคบกับ...” “อย่ามานอกเรื่อง! ต่อให้พี่จะคบกับสาวสักกี่คน มันก็ไม่ได้หมายความว่าสัญญาระหว่างเราจะเป็นโมฆะ” เพชรดนัยบอกอย่างทนไม่ไหว เพราะไม่ว่าจะเอ่ยคำแก้ตัวใดๆ ออกไปสาวตรงหน้าก็คงไม่เชื่อ จึงหยิบเอาเรื่องสัญญาขึ้นมาอ้างแทน

หากเรื่องนี้คือนิทานเขาคงจะเป็นเจ้าชายแหกคอกและเธอคงจะเป็นเจ้าหญิงน้อยที่รออยู่บนหอคอยงาช้าง น้องปีหนึ่งหน้าใสเขย่าใจรุ่นพี่แค่เพียงสบตาครั้งแรกก็ทำเอาเขาแทบละเมอ เมื่อถูกใจก็ต้องจีบแต่เหมือนวิธีเข้าหาจะห่ามๆ ไปหน่อย บวกกับสาวเจ้าเป็นนกน้อยในกรงทองที่มีพี่ชายหวงน้องประดุจจงอางหวงไข่ ชนะใจสาวว่ายากแต่พี่ชายก็ดูจะเป็นงานหิน แต่บอกไว้เลยว่ารักแล้วเขาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก

"จะไปไหน!"ทันทีที่เท้าบางแตะพื้น เสียงแหบห้าวของคนที่ยืนอยู่ปลายเตียงก็ตวาดขึ้น "กะ...กลับบ้านค่ะ"มือบางรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาห่อตัว เมื่อถูกมองด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก "จ่ายไปครึ่งแสน คิดว่าฉันจะพอแค่นี้หรือ" "ครึ่งแสน!!!"พิชญาร้องออกด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเขา อะไรคือครึ่งแสนค่าตัวเธอ 30,000 บาทไม่ใช่เหรอ ตาคู่คมมองใบหน้าสวยที่แดงก่ำ นึกตลกกับตากลมโตที่เบิกขึ้น แล้วมองค้างอยู่ที่ใบหน้าเขา มองปากสีแดงสดที่ช้ำเพราะการกระทำของเขา ผิวเนื้อของเธออ่อนนุ่ม แตะนิดแตะหน่อยก็เขียวช้ำไปทั้งตัว เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงพูดประโยคนั้นออกไป ที่ผ่านมาเขาไม่เคยรั้งคู่นอนคนไหนเอาไว้ แค่ครั้งเดียวก็เกินพอ เขามาที่นี่เพื่อระบาย เมื่อบรรลุเป้าหมายก็แยกทาง แต่ผู้หญิงคนนี้กับรู้สึกต่างกันออกไป คงเป็นเพราะเธอสดเขาถึงได้อยากจะซ้ำอีกสักครั้งสองครั้ง ความบริสุทธิ์ไม่ได้มีผลกับความรู้สึกของเขา เพราะทุกอย่างมันอยู่ในกติกา เขาจ่ายเงินเพื่อซื้อความสนุก แต่ครั้งนี้จ่ายแพงเลยอยากใช้ให้คุ้มค่า บารมีหาเหตุผลมารองรับความรู้สึก เมื่อพาตัวเองมายืนตรงหน้าคนที่นั่งกอดผ้าห่มไว้แน่น ตัวเธอสั่นเมื่อเขาก้าวขึ้นมาบนเตียง พิชญาหลับตาลงเมื่อถูกผลักให้ล้มลงบนที่นอน คำพูดของเขายังก้องอยู่ในหู ครึ่งแสนอย่างนั้นหรือ อย่างน้อยความสาวของเธอก็มีค่าตั้งครึ่งแสน ***ฝากคุณบีมกับหนูจ๋าด้วยนะคะ*** นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง อ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ ขอบคุณมากค่ะ

แค้นฆ่าน้อง ฆ่าแม่เลี้ยง บีบคั้นจนท่านพ่อต้องสังเวยชีวิต ข้าจะให้เจ้าชดใช้ด้วยเลือด!

ใครเล่าจะคิดว่าชีวิตเธอจะบัดซบได้เพียงนี้ หญิงสาวตกงานตอนอายุสามสิบ จำยอมต้องรับงานในตำแหน่งเลขานุการ ที่เธอเคยประกาศเสียงกร้าวว่าจะไม่มีทางรับใช้ใครเด็ดขาด ! และดูเหมือนว่านรกจะกลั่นแกล้งเธอไม่เลิก ดันส่งเจ้านายจอมโหดมาปะทะฝีมือ ฟัดคารมณ์ตั้งแต่โต๊ะทำงานยันเตียงนอน ! เรื่องราววุ่น ๆ ของเลขาสายแซ่บกับเจ้านายจอมเผด็จการจะสนุกแค่ไหนไปติดตามกันค่ะ

‘ขนมตาล’ รู้ตัวดีว่าตนเองเป็นใคร อยู่ในสถานะอะไรระหว่างความสัมพันธ์นี้ แม้ ‘ชณัต’ จะรับปากว่าจะแต่งงานกับเธอก็ตาม เขาก็รับปากเธอไปอย่างนั้นเอง เธอก็รู้ แต่ที่ยอมเป็นตุ๊กตาของเล่นให้เขาเชยชมนานถึงสามปี ก็เพราะเงินและการเลี้ยงดูที่สุขสบายเท่านั้น มาตอนนี้มันถึงเวลาต้องยุติความสัมพันธ์แล้ว ในเมื่อเขาจะไปแต่งงานกับผู้หญิงที่ควรค่าและเหมาะสม “หนูไม่รู้ว่าเราเคยคบกันหรือเปล่า แต่ตอนนี้... เราเลิกกันเถอะ” ‘ไม่!!!’ ในใจของชณัตมันตะโกนออกมาแบบนั้น ถูกต้องทุกอย่างตามที่หญิงสาวกล่าวออกมา เขาและเธอไม่เคยคบหากัน ไม่มีสถานะต่อกัน มีเพียงความสัมพันธ์ผ่านการเลี้ยงดูและข้อตอบแทนบนเตียงเท่านั้น แล้วทำไมคำว่า ‘เลิก’ ที่ออกมาจากปากเธอจึงขยี้หัวใจเขานัก

โปรย ยังคงรักกันอยู่ไหม ความรักที่หวานชื่นจบลงเพราะความหลอกลวง หัวใจเจ็บปวดชอกช้ำเจียนตายเมื่อวันที่เขาเลือกอีกคน เธอกลับรักเขาหมดใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ทำไมถึงชอบเซ้าซี้ รู้ไหมว่ามันน่ารำคาญ” “พี่ปราบ” พลอยฟ้าสะอึกอึ้ง เพราะปราบไม่เคยพูดจาแบบนี้กับเธอ “พลอยขอโทษค่ะ” “พี่ไปละ อย่าทำตัวน่าเบื่อน่ารำคาญแบบนี้ได้ไหม” “ที่รีบไปเพราะจะรีบไปกินข้าวเช้ากับผู้หญิงในรูปคนนั้นใช่ไหมคะ” พลอยฟ้าเอ่ยถามทั้งน้ำตา “นี่อย่างี่เง่าได้ไหม” ปราบเท้าสะเอวมองคนที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา “พี่ปราบเคยรักพลอยจริงไหมคะ” “ไม่เอาน่าพลอย” ปราบแพ้น้ำตาผู้หญิง เขาจึงเข้าโอบกอดเธอเอาไว้ “พี่ปราบตอบมาสิคะ” “ถ้าไม่รักพี่จะแต่งงานเหรอคะ แต่พลอยอย่าร้องไห้แบบนี้ได้ไหม พี่รู้สึกแย่” “ขอโทษค่ะที่พลอยทำให้พี่ต้องอึดอัดใจ” ************************************************* ทำไมพี่ใจร้ายแบบนี้” พลอยฟ้าเอ่ยถามเสียงสั่น ทำไมผู้ชายที่เธอรักถึงเป็นไปได้ขนาดนี้ “พี่ก็คิดว่าจะเลี้ยงดูเธอให้ดี ในฐานะเมียอีกคน เธอก็ไม่น่าไปอาละวาดในงานแบบนั้นเลย” “พลอยอาละวาดตรงไหนคะ พลอยถามดี ๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร พี่ต่างหากที่ไม่ชัดเจน รักพี่เสียดายน้องอยู่ได้” “พี่เปล่า” ปราบปฏิเสธ เพราะเขาไม่ได้ทำแบบนั้นเลย พยายามให้เธอกลับไปก่อนก็แค่นั้นเอง “คนเลวแบบพี่กล้าปฏิเสธหน้าด้าน ๆ” พลอยฟ้าฉุดอารมณ์ไม่อยู่ “นี่จะมากไปแล้วนะ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครเหรอที่มาด่าว่าพี่เลว” ปราบบีบแขนของเธอจนจบ ก่อนที่จะเขย่าจนร่างแรง ๆ “โอ๊ย! พลอยเจ็บนะพี่ปราบ” “อย่ามาปากดีกับฉันอีก” ปราบผลักร่างของพลอยฟ้าออกห่างด้วยความโมโห “ทำไมพี่เลวแบบนี้” “ก็เธอยั่วโมโหพี่ก่อน ผู้หญิงจืดชืดแบบเธอได้พี่เป็นผัวก็ดีแค่ไหนแล้ว” “พี่คิดแค่นี้จริงน่ะเหรอ คิดแค่นี้จริง ๆ ใช่ไหม” พลอยฟ้าเอ่ยถามทั้งน้ำตา รู้สึกหนักอึ้งไปหมดทั้งอก “หยุดร้องไห้ได้แล้ว” “พี่ปราบเลือกเธอใช่ไหม” “ใคร” “แก้วอัปสร” พลอยฟ้าเอ่ยถามเป็นครั้งสุดท้าย “ต้องการคำตอบแบบไหนล่ะ” เขายังเล่นลิ้น ไม่ชอบให้ใครคาดคั้น ด้วยว่าหล่อเลือกได้ ผู้หญิงคนไหนก็อยากได้เขาด้วยกันทั้งนั้น “ถ้าพี่เลือกเธอพลอยจะไปค่ะ จะไม่มาให้เห็นหน้าอีก พลอยจะยอมหย่าให้พี่ดีๆ แบบไม่เรียกร้องอะไร” พลอยฟ้าตัดสินใจอย่างเด็ดขาด “นี่กล้าท้าเลิกกับผัวเชียวหรือพลอยฟ้า คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถ้าหลุดจากพี่ไปจะมีผู้ชายหน้าโง่คนไหนมาเอาผู้หญิงเชย ๆ แบบเธออีก” “นี่คือสิ่งที่พี่คิดมาตลอดเลยใช่ไหมคะ” เขาเคยทำเหมือนเธอเป็นผู้หญิงที่รัก มีคุณค่าประดุจดั่งเจ้าหญิงตัวน้อยๆ ของเขา แต่นี่คือเนื้อแท้ก้นบึ้งหัวใจที่เขาคิดอย่างนั้นเหรอ “รู้ไหมว่าตอนนี้เธอน่ารำคาญมาก ถ้าพี่จะเลือกใครก็เป็นสิทธิ์ของพี่ พี่เป็นฝ่ายเลือก เธอเป็นฝ่ายถูกเลือกก็ต้องรอ” “งั้นพลอยไม่รอแล้วค่ะ เราหย่ากันให้เรียบร้อย พลอยคืนอิสรภาพให้พี่ตอนนี้เลย ใบหย่าพลอยจะจัดการส่งไปให้นะคะ” เธอเอ่ยกับเขาเสียงสั่นแต่มุ่งมั่น “เธอเลือกเองนะพลอยฟ้า พี่ให้โอกาสเธอแล้ว เธออยากเป็นแม่หม้ายผัวทิ้งก็ตามใจ” “ค่ะ” พลอยฟ้ารับคำอย่างหนักแน่น หมุนกายพร้อมเดินออกมาจากชีวิตของเขา ม่านน้ำตารินไหล แต่เธอไม่คิดที่จะหันกลับไปมองผู้ชายที่เป็นรักแรกอีก ผู้ชายที่ใจร้ายที่สุด

การควบคุมผู้คนให้ทำตามสิ่งที่พวกเขาต้องการ โดยการใช้ผงเสพติดที่เรียกว่า ผงนางฟ้า มาทำเป็นธูปหอมในครั้งนี้ หวู่ เฉิงหยู่ ไม่มีทางเลือกนอกจากใช้ตัวเองเป็นตัวล่อ แล้วเขาจะรอดพ้นจากสิ่งเสพติดนี้หรือไม่? การพัฒนาของเรื่องราวการสืบสวนจะจบลงแบบไหน? และใครกันที่เป็นเจ้านายใหญ่ที่เป็นคนบงการเรื่องนี้? ……………………………… เฉียน จี้ตง เคยชินกับการเห็นผู้คนแสดงสีหน้าเช่นนี้ ไม่ว่าเมื่อก่อนเขาจะ หยิ่งผยอง และ ภาคภูมิใจ เพียงใด ต่อหน้า ผงนางฟ้า เขาจะกลายเป็น สุนัข ที่กระดิกหาง และขอความเมตตา เช่นเดียวกับ หวู่ เฉิงหยู่ ในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็หัวเราะ แค่มองไปที่ หวู่ เฉิงหยู่ ด้วยรอยยิ้ม  แม้แต่ สิ่งที่เขาพูดก็ยังปนยิ้มที่กดลึกว่า "นายท่าน ท่านเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อสิ่งเล็กๆ น้อยๆ นี้หรือไม่?" ใบหน้าของ หวู่ เฉิงหยู่ ซีดลง และหัวใจของเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากกัดฟัน และพูดว่า: "ตราบใดที่ฉันสามารถทำได้" “แล้วถ้าถูกขอให้ฆ่า ฉู่ เหลียงเฉิน ล่ะ?” เฉียน จี้ตง พูดด้วยรอยยิ้ม เมื่อได้ยินอย่างนั้น หวู่ เฉิงหยู่ หดตัวลง เขาตกใจมากจนพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “คุณเกี่ยวข้องกับคดีนี้หรือเปล่า?” เฉียน จี้ตง เงียบ แต่การกระทำของเขา ได้อธิบายทุกอย่างแล้ว หวู่ เฉิงหยู่ มีการคาดเดาเพิ่มเติมว่า "เป็นคุณ คุณฆ่า ชุน เซิ่งหนาน! คุณคือคนที่อยู่เบื้องหลังหรือไม่?!" เฉียน จี้ตง เลิกคิ้ว “คุณหวู่ มันยากที่จะสับสนเกี่ยวกับบางสิ่ง มันไม่ใช่เรื่องดีสำหรับคุณที่จะพูดให้ กระจ่างเกินไป” หวู่ เฉิงหยู่ มองเขาอย่างว่างเปล่า และหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดด้วยเสียงต่ำ: "คุณใช้วิธีนี้เพื่อบังคับให้ ชุน เซิ่งหนาน แสร้งทำสิ่งต่าง ๆ ให้คุณหรือเปล่า? เช่นเดียวกับ ฉู่ เหลียงเฉิน ตอนนี้ถึงตาฉันแล้ว ฉันเกรงว่าเจ้าหน้าที่ของ คฤหาสน์เฉินตู ทั้งหมด จะตกอยู่ในมือของคุณ” “คุณหวู่ ฉันบอกว่ารู้มากเกินไปไม่ดีสำหรับคุณ ตอนนี้ คุณแค่ต้องตอบว่าต้องการร่วมมือกับเราหรือไม่?” ………………………. มู่ ชิงชิง ทำอะไรอยู่? คุณจะปล่อยให้ หวู่ เฉิงหยู่ ติดกับดักนี้จริงหรือ? แล้วพวกเขาจะทำอย่างไรต่อไป? เมื่อหาตัวการได้แล้ว แล้วผงนางฟ้าได้มาจากไหน? ขอเชิญทุกท่านเพื่อเข้าร่วมค้นหา แหล่งที่ผลิตของ ผงนางฟ้า รวมกับชาวแม่น้ำยาเหมินเหล่านี้…..เพื่อไขคดีนี้ต่อไป 

หากเป็นเมื่อก่อนความรู้สึกที่ฉันมีให้กับพี่พายุมันเหมือนปลื้มดารานักร้องมากกว่าการชอบผู้ชายสักคน แต่ตอนนี้ฉันเพิ่งรู้ตัวว่ายิ่งอยู่ใกล้ ยิ่งได้พูดคุยกับเขา มันทำให้ฉันชอบเขาขึ้นมาจริงๆ เสียแล้ว!!! ****************************** ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! หืม...สงสัยชมพู่จะกลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้า "แกจะกลับมาอาบน้ำก่อน...เอ๋อ" เอาอีกแล้วฉัน เปิดประตูโดยไม่ส่องดูก่อนว่าใครเคาะเฮ้อ... "พี่อาบน้ำแล้วครับ..." ไม่ได้ถามค่ะ "อ้าว...เงียบเลย พี่ขอเข้าไปได้มั้ย" ถามเหมือนจะขออนุญาต แต่ไม่เลย ตอนนี้พี่พายุดันประตูให้เปิดกว้างพอที่จะเข้ามาได้ "มาหาน้ำขิงแต่เช้า มีอะไรหรือเปล่าคะ" "คิดถึง" "..." "อ้าวเงียบอีกแล้ว ใจคอน้ำขิงจะให้พี่พูดอยู่คนเดียวเหรอ" ก็ถ้าพี่พูดกับหนูเหมือนเมื่อก่อนก็คงจะดีกว่านี้ แต่จะบอกแบบนั้นได้ไง "น้ำขิงไม่รู้จะพูดอะไรนี่คะ"  "บอกว่าคิดถึงพี่เหมือนกันก็ยังดีนะครับ" ไม่พูดเปล่าเมื่อเขารั้งตัวฉันให้นั่งลงบนตักของตัวเอง "พี่พายุรัดแน่นไปแล้วนะ น้ำขิงหายใจไม่ออก" นั่นแหละเขาถึงคลายอ้อมกอด แต่ยังคงไม่ปล่อยให้ฉันลุกออกจากตักเขาได้ "พี่ขออยู่แบบนี้สักพักนะ คิดถึงจะแย่”

ชื่อดินแสนอบอุ่น เป็นพี่ชายผู้โอบอุ้มทุกอย่างเก็บเอาไว้ในใจ เมื่อชีวิตโสดสูญสิ้นเพราะคำว่า ”คลุมถุงชน” ถึงแม้เจ้าตัวจะไม่ได้เต็มใจแต่แผ่นภพก็ยังคงยอมรับหน้าที่สามีไม่เคยพูดจาทำร้ายให้เธอเจ็บปวดแต่ความเฉยชาที่มีเสมอมาก็ทำให้อินนาราได้แต่กล้ำกลืนฝืนทนอยู่ทนกลืนน้ำตาเข้าไปในอกอยู่คนเดียว แล้วไม่รู้ว่านรกชังหรือสวรรค์แกล้งให้สามีของเธอมาประสบอุบัติเหตุปางตายภาระหนักทั้งหลายจึงมาตกอยู่ที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ซึ่งกำลังตั้งครรภ์ทั้งต้องดูแลลูกในท้อง ทั้งต้องดูแลสามีเจ้าอารมณ์แต่อินนารานั้นไม่เคยนั่งรอปาฏิหาริย์เพราะเธอจะทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวที่เหลืออยู่กลับมาเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ให้ได้ ความหวานละมุนละไมจากรุ่นพ่อส่งต่อมาถึงรุ่นลูก นิยายชุดอุ้มรักมาห่มใจเป็นภาคต่อจากซีรีส์ชุดรักพันธนาการ

เมื่อจรรยาบรรณบอกให้เขาหลบหลีก แต่หัวใจกลับเรียกร้อง เขาจะจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นในหัวใจอย่างไร ติดตามอ่านได้ใน...ร่านรัก คุณหมอ