**ตัวเองของเรื่องเป็น ชาย-ชาย (Boy Love)** หลันเซ่อ นักเดินทางอับโชคที่กว่าจะออกมาจากรากของพฤกษาก็ใช้เวลาถึง 300 กว่าปี ในขณะที่คนอื่นๆ ได้มาเกิดใหม่เป็นนักเดินทางเหมือนกับตัวเองแค่ 100 ปีเท่านั้นก็ออกเดินทางได้แล้ว! หลิงเทียนหวัง คุณชายสกุลหลิงที่ได้รับความช่วยเหลือจากนักเดินทาง แต่กลับต้องติดอยู่ในร่างของแมวโตเต็มวัย พูดสื่อสารภาษาคนก็ไม่ได้ บ้านก็ไม่มีให้กลับเพราะเกิดเหตุสลด ตกตายกันไปหมด ด้วยเหตุบางอย่าง ตัดสินใจติดตามนักเดินทางได้วยกัน แต่ทว่า... ครั้นหนึ่งคนดวงซวยหนึ่งแมวที่พอจะมีโชคอยู่บ้างตัดสินใจออกเดินทางไปด้วยกัน พวกเขากลับพบเจอกับเหตุการณ์แปลกประหลาด นั่นก็คือไม่สามารถก้าวเท้าออกจากเขาสยบมารได้ กอปรหมู่บ้านบนเขาที่เคยพบว่าผู้คนได้ตกตายกันไปหมดแล้ว อยู่ๆ ก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาและกลับไปใช้ชีวิตของตัวเองตามปกติ หากจะบอกว่าก่อนหน้านี้ตัวเองหลอน เห็นทุกคนตกตายก็เป็นไม่ได้ เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาได้ทำการฝังศพทุกคนให้กับมือก่อนตัดสินใจออกเดินทาง!

จู่ๆเธอก็ถูกขายให้กับเขาเพื่อสนองความต้องการ เขาใช้เงินซื้อทุกอย่างเพื่อตนเองและภรรยา จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อวันหนึ่งเขาเกิดรักและผูกพันกับผู้หญิงที่ใช้เงินซื้อมาทั้งๆที่ภรรยาก็ยังแสนดี

ใครบางคนกล่าวว่า ระหว่างบัลลังก์กับสาวงามอาจครอบครองได้เพียงหนึ่ง ผู้ที่เอ่ยประโยคเช่นนี้ออกมาได้ หากไม่ใช่เพราะความทะยานอยากไม่มากพอ ก็คงเป็นเพราะคนผู้นั้นไร้ความสามารถ สำหรับเขา... หากแม้แต่สาวงามยังไม่มีความสามารถพอจะครอบครอง เช่นนั้นแล้วบัลลังก์ก็คงไม่ควรคู่ สำหรับนาง... ความรักอันสูงส่งล้ำค่าที่ต้องแลกมาด้วยการแย่งชิง คงมิสู้ความเดียวดายที่แสนเสรี

ถ้าจะมัวแต่รอให้มีผู้ชายเข้ามาจีบ 'ปาณฑรา' สาวสวยวัยเฉียด 30 คงได้ห้อยต่องแต่งอยู่บนคานทองแน่ๆ ฉะนั้นเมื่อสวรรค์เป็นใจ ส่งหนุ่มหล่อตรงสเปกมาตรงหน้า เธอจึงไม่ลังเลที่จะเป็นฝ่ายเดินหน้าเข้าไปจีบเขาเอง...แต่ทำไมทุกอย่างมันถึงกลับตาลปัตร ดูผิดแผนไปเสียหมดนะ ----- “วิว แกว่าการที่ผู้หญิงเข้าไปจีบผู้ชายก่อนมันดูน่าเกลียดหรือเปล่า แล้วเขาจะมองว่าเราแรดไหม” ปาณฑราถามเสียงจริงจังพร้อมทำท่าครุ่นคิดอะไรบางอย่าง “ไม่หรอก สมัยนี้ผู้หญิงผู้ชายเท่าเทียมกัน ขืนมัวแต่รอให้ผู้ชายเข้ามาจีบแกได้ขึ้นคานกันพอดี ดูสิปีนี้แกอายุเท่าไรแล้ว ไม่ใช่เพราะมัวแต่รอให้ผู้ชายเข้ามาจีบหรือไง ถึงยังโสดมาจนป่านนี้” “จริงของแก” หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงักพลางมองไปยังหนุ่มในฝัน ที่กำลังส่งยิ้มกว้างให้ผองเพื่อน “วิวแกไปขอเบอร์ ขอไลน์ ขอเฟซบุ๊กเขาให้ฉันหน่อยสิ ฉันเขิน ไม่กล้าเข้าไปขอเอง” ปาณฑรากระซิบกระซาบให้ได้ยินกันแค่สองคน หลังตัดสินใจได้แล้วว่าเธอจะลองเดินหน้าจีบผู้ชายดูสักครั้ง นานๆ สวรรค์จะส่งผู้ชายตรงสเปกมาให้ ถ้าไม่รีบคว้าไว้ก็ไม่รู้จะมีโอกาสแบบนี้อีกไหม “เอาจริงเหรอวะแก” วาสิตาถามเพื่อความแน่ใจ รู้จักกันมาเป็นสิบปี เพื่อนเธอคนนี้เคยคิดจะเดินหน้าจีบผู้ชายเสียที่ไหน ไม่ว่าเธอจะเคยยุยังไงก็ปฏิเสธท่าเดียว “จริงสิ” คนที่ตั้งใจแน่วแน่บอกเสียงหนักแน่น “อีกไม่กี่เดือนฉันก็จะอายุครบสามสิบตามที่ได้ตกลงกับพ่อแม่เอาไว้แล้วนะเว้ย ถ้าไม่เอาจริงตอนนี้ ไม่ทันกาลแน่เลย” ----- “ปล่อยฉันนะ” ร่างบางดิ้นขลุกขลัก พยายามขืนตัวออกจากพันธนาการของวงแขนแกร่ง ทั้งที่แทบจะทรงตัวไม่อยู่ แถมยังเงยหน้ามองเขาตาดุ “ยิ้มอะไรไม่ทราบ” เพราะอารมณ์โมโหจากเหตุการณ์เมื่อครู่ยังตกค้างอยู่ ทำให้คนเมาถามออกไปเสียงเขียว เมื่อเห็นว่าเขามองเธอแล้วฉีกยิ้มจนตาหยี “ขนาดยังไม่ยอมรับผมเป็นแฟนยังโมโหหึงขนาดนี้ ถ้าเป็นแฟนกันแล้วจะหึงขนาดไหนครับเนี่ย” พิชญ์พงศ์ว่าพลางโน้มใบหน้าลงมาจนจมูกของทั้งสองแทบจะชนกัน และสัมผัสได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ที่ปนออกมากับลมหายใจของหญิงสาว ------------

“พี่จะทำให้เธอไม่กล้าไปอ่อยผู้ชายหน้าไหนอีก” พินท์สุดาเพิ่งเข้าใจวันนี้ว่าการคุยกันคนละเรื่องมันเป็นยังไง “พี่พัทท์จะทำอะไร” พินท์สุดาถามอย่างหวาดระแวง สีหน้าแววตาของเขาดูไม่น่าไว้ใจ “จะทำอะไรอย่างนั้นเหรอ” เธอรู้สึกใจหายวาบเมื่อเขาจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่า “พี่พัทท์ ปล่อยนะคะ ทำอะไรของพี่นี่! ป่าเถื่อนที่สุด!” หญิงสาวกรีดร้องเสียงหลง ทุบแผ่นหลังของเขาระรัว แต่เขาก็ฟาดสะโพกของเธอแรงๆ เช่นกัน “โอ๊ย!” เธอร้องด้วยความเจ็บเมื่อมือหนาฟาดลงมาบนแก้มก้นงอนๆ ถี่ๆ พอๆ กับมือของเธอที่รัวทุบตีแผ่นหลังของเขาไม่ยั้งแรงเช่นกัน “ไอ้คนซาดิสม์” ด่าเขาไปก็ชะงักมือ ไม่กล้าทุบตีเขาอีก พัทท์เองก็หยุดมือ พอดีกับถึงห้องนอนของเธอเรียบร้อยแล้ว เขาเปิดมันด้วยมือและเตะปิดมันด้วยเท้าโครมใหญ่ เธอรู้ว่าเขาโมโหร้ายค่อนข้างป่าเถื่อนในบางครั้ง แต่เขาก็ไม่น่าโมโหขนาดนี้เลยนี่นา จะว่าเขาหึงก็คงไม่ใช่เพราะเขารักอัญชิตานี่นา “โอ๊ย! พี่พัทท์” พินท์สุดาร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่อเขาโยนเธอลงบนเตียงนอนกว้างโครมใหญ่ เขาหอบหายใจแรงๆ สีหน้าแลดูเอาเรื่อง “ถ้าไอ้ปราชญ์มันรู้ว่าเธอตกเป็นของพี่แล้วยังจะรับของเหลือเดนอยู่อีกไหม” เขาประกาศกร้าว ใครหน้าไหนก็แตะเธอไม่ได้ เห็นมาหลายครั้งแล้ว ชอบส่งตาหวานให้มัน เขาทนไม่ได้ และไม่ชอบด้วย หญิงสาวกรีดร้องเมื่อร่างหนาหนักทาบทับลงมาบนร่างน้อยของเธอ “โอ๊ย!!!” พัทท์ร้องเสียงหลงเมื่อเขาโดนเธอกัดเข้าตรงบ่ากว้างเต็มแรง “สมน้ำหน้า ไอ้คนป่าเถื่อน” เธอว่าเขาเสียงหอบๆ ดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นแต่เขาไม่ยอมปล่อยเธอให้หนีลงจากเตียงได้ง่ายๆ “ใครกันแน่ซาดิสม์ กัดมาได้ยังไง” เขาถลกเสื้อขึ้นดูก็เห็นรอยเขี้ยว เธอเองก็เห็น เผลอมองด้วยความเป็นห่วงทันที ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เขาเจ็บแบบนี้เลยสักนิด พัทท์สอดมือเข้าสอดประสานกับมือบอบบางของเธอ กระซิบเสียงดุดันที่ริมหูว่าเธอไม่มีวันหนีพ้น หญิงสาวกลัวเขาจนตัวสั่น พยายามดีดดิ้นเพื่อให้ตัวเองรอดจากเงื้อมือของมัจจุราช “จะดิ้นทำไมกันล่ะ อยากได้พี่เป็นสามีไม่ใช่เหรอ”

แนวสาวน้อยจอมหื่น อายูว เด็กสาวอายุ18ปี รูปร่างเพรียวบาง สูงเพียง150ซม. เธอมีแขนเล็กขาเรียวเหมือนตุ๊กตา มีแก้มป่องทว่าใบหน้าเรียวคมบาดใจ หากมองผิวเผินแล้วเธอเหมือนสาววัยรุ่นที่ขี้โมโหและเอาแต่ใจ ทว่าผู้ชายมากมายต่างก็ต้องก้มหัวให้กับเธอเพราะเป็นถึงหลานสาวเพียงหนึ่งเดียวของหัวหน้าแก๊งค์มังกร กล่าวกันว่าสิ่งที่น่ากลัวมากกว่าพายุไต้ฝุ่นคือเด็กสาวไร้เดียงสาที่มีอำนาจบาตรใหญ่ เธอชอบจับผู้คนมาปู้ยี่ปู้ยำเป็นว่าเล่น

แผนการปลุกกระแสแพทย์แผนจีนได้ถูกร่างขึ้นมาแล้ว และมันก็ดูเป็นระบบรวมถึงเป็นไปได้มากเสียด้วย ทว่าทุกเรื่องจะง่ายดั่งใจคิดเชียวเหรอ? ซูเย่จะต้องเผชิญกับอุปสรรคใดบ้าง? ถ้าอยากรู้ ก็ขอเชิญทุกท่านมาติดตามกันในเซียนอมตะ 2,500 ปี เล่ม 8! ขอบอกเลยว่าซูเย่ของเราโชว์เทพอีกแล้ว! ...ไม่ซิ ต้องถามว่ามีครั้งไหนที่พี่ซูของเราไม่โชว์เทพบ้างดีกว่า!

ศตายุ (สะ-ตา-ยุ) สถานะ รักข้างเดียว คนที่แอบรักเพื่อนมาตั้งแต่สมัยเรียน สารภาพรักกับเพื่อนสนิทตอนเรียนมอหกและอีกครั้งตอนจบมหาวิทยาลัย และสุดท้ายได้สถานะ เพื่อน เหมือนเดิม ........................ ภพรัก (พบ-รัก) สถานะ คนที่ถูกเพื่อนบอกรัก แอบรัก หลงรัก คนที่โดนเพื่อนที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมแอบรัก และโดนเพื่อนสารภาพรักตอนเรียนจบมหาวิทยาลัย และสุดท้าย ให้สถานะ เพื่อน เหมือนเดิม ........................ ในวัยยี่สิบแปดเกือบจะย่างยี่สิบเก้า ความฝันของศตายุมีอยู่ไม่กี่อย่าง อย่างแรก เขาอยากจะมีการมีงานที่มั่นคงหาเลี้ยงตัวเองและดูแลคนที่เขารักได้ อย่างที่สอง เขาหวังว่าจะมีครอบครัวเล็ก ๆ มีเขามีคนรักและมีลูกน้อยน่ารักสักหนึ่งคน หากแต่ว่าความฝันของเขามันเหมือนเรือที่ไกลออกจากฝั่งเรื่อย ๆ และไม่มีทีท่าว่าจะถึงฝั่งฝัน เขาชอบผู้ชาย นี่คือสิ่งที่เขารู้มาตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย หลังจากเขารู้สึกพิเศษกับเพื่อนสนิทตอนมอปลายที่มันเป็นความรู้สึกที่มากกว่าเพื่อน เขาพยายามเก็บงำความรู้สึกทุกอย่างเพื่อคงสถานะคำว่า 'เพื่อน' ไว้เช่นเคยและสารภาพรักครั้งแรกตอนวันปัจฉิมนิเทศมอหก สุดท้ายเขาก็โดนปฏิเสธ จบจนมหาวิทยาลัย ในวันเรียนจบวันสุดท้ายของเราทั้งคู่ ศตายุเห็นคนที่เขาแอบรักมาตลอดจูบกับคนอื่น สติเขาขาดสะบั้นถึงขั้นที่หึงจนเลือดขึ้นหน้าและเดินไปสารภาพความในใจทั้งหมดอีกครั้ง แต่ก็โดนปฏิเสธต่อหน้าเพื่อนร่วมคณะนับสิบคนอย่างไร้เยื่อใย เขาเทความฝันเรื่องจะมีลูกทิ้งไป เขาเทความฝันเรื่องความรักดี ๆ ทิ้งไป และแน่นอน เขาเทคนที่เขาแอบรักมาตลอดทิ้งไปเพียงเพราะว่า ไม่มีใครบอกว่า 'คนที่แอบรักจะเลิกรักก่อนไม่ได้' Warning นิยายเรื่องนี้เป็น Drama นะคะ *การกระทำบางอย่างมีความไม่สมเหตุสมผลจากอารมณ์และความรู้สึกของตัวละคร* **มีการใช้คำพูดหยาบคายในเรื่องเพื่ออรรถรส** ***มีการบรรยายฉากการร่วมเพศอย่างชัดเจน***

“คืนนี้อยู่กับผมนะครับที่รัก” ใบหน้างามของรสสุคนธ์แดง ดวงตาหรี่ปรือกำลังอิ่มเอมกับเพลิงกระสันต์ที่เพิ่งบรรลุจุดสุดยอดไปเมื่อครู่ปากงามส่งเสียงคราง.. “ฮื้อ...ทั้งวันแล้ว ยังไม่พออีกหรือปวิน รสจะขาดใจตายอยู่แล้ว” “เหนื่อยแล้วก็ค้างที่นี่สิครับ จะกลับไปทำไมล่ะ”

คำโปรยปกหน้า การอ่อยผู้ชายต้องรู้จักตอแหลให้เป็นเราไม่จำเป็นต้องพูดความจริงทั้งหมดเพราะบางครั้งความจริงมันก็ช่วยอะไรเราไม่ได้ คำโปรยปกหลัง "คุณอายุมากกว่าผม ผมต้องเรียกคุณว่าพี่รึเปล่าครับ" ผมอยากจะตะโกนบอกเควินออกไปจังเลยว่าใครเขาเรียกเมียว่าพี่กัน ไม่มี๊!! อยากบอกน้องเลยครับว่า ไม่ได้อยากเป็นพี่อยากเป็นเมีย และไม่ได้อยากมีน้อง แต่อยากมีผัว

สัมผัสที่หกของเธอได้รับถ่ายทอดมาจากผู้เป็นแม่ ซึ่งมันจะหายไป ก็ต่อเมื่อเธอได้พบกับรักแท้เท่านั้น การที่เธอสามารถมองเห็นวิญญาณได้เป็นเรื่องปกติสำหรับเธอ แต่อยู่ๆก็มีวิญญาณเด็กมาขออยู่ด้วยและเรียกเธอว่าแม่ แค่นั้นยังไม่พอ ยังมาขอร้องให้เธอหาพ่อให้อีกด้วย “แม่...หนูอยากเกิด”

มะนาว สาวมั่นวัย 30 เศษ ผู้กำลังถังแตก กำลังเดินทางผิด แต่หล่อนยังโชคดีอยู่มากที่ได้ หนุ่ม คนข้างบ้านให้การช่วยเหลือ เขาไม่ได้ช่วยเพราะถูกหล่อนข่มขู่หรอก ใจจริงเขาแอบปิ๊งหล่อนนานแล้วละ

เมื่อดวงตาไม่ได้เป็นเพียงหน้าต่างของหัวใจแต่ดันเป็นประตูเปิดออกไปสู่เรื่องราวของความรักในอนาคต ใครจะรู้ว่าพรสวรรค์ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดนั้นจะเป็นกุญแจนำทางให้ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างครองขวัญได้มาพบกับรักแท้ทั้งที่ตลอดชีวิตที่ผ่านมาคนรอบข้างมองเธอเป็นตัวประหลาดหรือมองเธอไม่ต่างจากตัวกาลกินีที่เห็นในสิ่งที่นำพาความซวยมาให้ซึ่งตอนแรกอัครวิทย์ก็สงสัยและมองเธอเป็นมิจฉาชีพที่แฝงมาในคราบเจ้าของร้านดอกไม้ที่แสนอ่อนหวานแต่เมื่อได้ลองทำความรู้จักด้วยใจที่ปราศจากอคติก็พบว่าผู้หญิงที่ชื่อครองขวัญก็เป็นแค่คนตัวเล็กๆ ที่แสนบอบบางและต้องการการปกป้องดูแล

ณ ปี พ.ศ. 2538 “รศ.ดร.ธาวิน” อาจารย์หนุ่มอนาคตไกลแห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ เชื่อมั่นในหลักการทางวิทยาศาสตร์เท่านั้น แต่แล้ววันหนึ่งเรื่องเหนือธรรมชาติก็เกิดขึ้นกับเขา ! สิ่งที่เขาฝันเหมือนจะเกิดขึ้นจริง ๆ เขาจึงออกค้นหาเพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริง ! จนนำไปสู่การย้อนกลับไปในอดีตยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ชาติภพที่มีรักต่างฐานันดร รักที่ต้องแลกด้วยชีวิต รักนี้จะลงเอยเช่นไรไปติดตามกันค่ะ ...................................................................................................................................................... คำนิยมจาก "เพลงมีนา" เมื่อไหร่ก็ตาม ที่นักอ่านมีประสบการณ์ร่วมกับนิยาย เวลานั้น นักอ่านจะรู้สึก “อิน” กับนิยายเรื่องนั้นมากเป็นพิเศษ ถ้าคุณเคย แอบรักใครสักคน ถ้าคุณเคย แอบตามติดคนที่รักอยู่ห่างๆ ถ้าคุณเคย ผูกพันทั้งที่เพิ่งเคยพบหน้า และถ้าคุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิต คุณจะรู้สึกอินไปกับ “กี่ภพกี่ชาติ รักนี้ก็ยังเป็นเธอ” กี่ภพกี่ชาติ รักนี้ก็ยังเป็นเธอ เป็นนิยายรักที่เปิดเรื่องมาให้ลุ้นกับการหาคำตอบกับความทรงจำที่หายไป 1 วันของ “รศ.ดร.ธาวิน” ชายหนุ่มออกตามหา 1 วันที่หายไปของตัวเอง จนได้พบเรื่องยากเกินจะเชื่อเมื่อชาติภพของเขาพันเกี่ยวกับหญิงสาวที่เขาไม่เคยรู้จัก แต่สำหรับ “อิงดาว” มันคือห้วงเวลาที่เธอรอคอยคนรักมาเนิ่นนาน ลมหายใจของเธอมีไว้เพื่อรักเขา และรักมั่นตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ! ด้วยภาษาอันสวยงามถ่ายทอดเรื่องราวเห็นภาพชัดเจน จนรู้สึกว่าตัวเองเป็นเป็นพยานในความมั่นรักของหนุ่มสาวคู่นี้ มาร่วมพิสูจน์ได้ใน “กี่ภพกี่ชาติ รักนี้ก็ยังเป็นเธอ” ค่ะ

เขมชาติไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงทุกคนจะเหมือนกับมารดาหรืออดีตภรรยาของเขาหรือไม่ แต่ความผิดหวังทำให้เขาเป็นคนเย็นชาและเฉยเมยกับทุกสิ่งทุกอย่าง จวบจนพบกับเธอ... ลูกหนี้ของผู้เป็นป้า ที่ต้องตกเป็นเมียของเขาอย่างคาดไม่ถึง ไม่รู้ทำไมยิ่งใกล้ชิดเธอมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรักเธอมากขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดเขาก็ได้พิสูจน์ว่าผู้หญิงทุกคนไม่ได้เหมือนมารดาหรืออดีตภรรยาของเขาที่ทิ้งเขาไปอย่างไม่ไยดีเลยสักนิด... ปิ่นปัทมาไม่รู้ว่าสิ่งใดกันแน่ที่ชักนำให้เธอได้มาเจอกับเขา ผู้ชายเย็นชาที่ไม่ยอมพูดจา เอาแต่ใจตัวเอง แต่ทำไมไม่รู้ เธอถึงได้ตกหลุมรักผู้ชายเย็นชาคนนี้นัก ในเมื่อตกหลุมรักสามีของตัวเองไปแล้ว เธอจึงต้องทำทุกวิถีทางให้เขากลับมาเป็นผู้ชายที่อ่อนโยนและรักเธอสุดหัวใจให้จงได้...

การปะทะกันระหว่างผู้อาวุโสตระกูลเจิ้งกับซูเย่จะเป็นยังไง พระเอกของเราจะสามารถเอาชนะผู้อาวุโสที่เชี่ยวชาญด้านการฝังเข็มจากฝั่งตระกูลแพทย์พื้นบ้านได้หรือไม่ รวมถึงว่าวิธีที่จะใช้เอาชนะ จะเหนือชั้นและอลังการงานสร้างขนาดไหน แล้วไหนจะเหตุการณ์ในดินแดนภูผามหานนั่นอีก จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ? ขอเชิญทุกท่านไปติดตามพร้อมกันในเซียนอมตะ 2,500 ปี เล่ม 9 !

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง *เราเตือนท่านแล้ว

...จุมพิตพวงแก้มบาง เนียนน้อง นุ่มนวล ตวัดรัดกายรัญจวน เสน่หา ระริกเนื้อเต้นครางครวญ อิงแอบ เกล็ดกระหวัดเข้าโถมถา โอบถลา กอดกินรี ...ดั่งฝันหวานคลึงเคล้า เย้ากาย บุรุษนาคจับร่างหงาย คลึงเคล้น ขยับปีกรับลวดลาย ซุกซอก ซ่อนทรวง เนิบนาบนูนเนื้อเน้น ระริกเต้น สะท้านฤดี

ถ้าจะตามติดกันขนาดนี้ หนูมาเป็นเมียพี่เลยดีไหม

‘น้องชีท’ หนุ่มแว่นหน้ามนที่ดูภายนอกเป็นคนติ๋ม แต่ร่านพอตัวทำงานเป็นพนักงานสั่งของต้องเข้ามาส่งของให้ผู้รับรายหนึ่งซึ่งสั่งเก็บเงินปลายทาง นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ของการเสียตัว

เพราะอิงอร พี่สาวนักธุรกิจทำเรื่องไว้ด้วยการหักหลัง วิคเตอร์ คิงส์ นักธุรกิจพันล้านแล้วหนีไป คนที่ต้องรับกรรมและเข้ามาทำหน้าที่ชดใช้คือ อิงธาร ครูสาวแสนสวยอ่อนหวานดุจดอกไม้ป่า เขาแค่คิดจะแก้แค้น แต่ซาตานไร้หัวใจแถมเจ้าอารมณ์อย่างเขากลับไม่ยอมปล่อยดอกไม้ป่ากลีบหวานดอกนี้ให้หลุดมือไปอย่างเด็ดขาด

เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง แต่ดันเอาลูกเล็กเด็กแดงมาแขวนคอ เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่งเอากระดูกมาแขวนคอ ไม่ใช่แค่สุภาษิตแต่มันคือเรื่องจริงผ่านจอที่อรินทร์กำลังเผชิญอยู่ เมื่ออรัญน้องชายฝาแฝดเอาลูกแท้ๆ ของมันมาหย่อนไว้ให้ที่บ้านแถมมาทั้งทีไม่ได้มาเดี่ยวแต่ดันมาเป็นคู่เหมือนเป็นการประกาศให้โลกรู้ไปเลยว่านี่คือผลผลิตของคุณพ่อที่มีฝาแฝด เด็กก็ไม่เคยเลี้ยงแถมมันมาบอกสั้นๆ ว่าจะขอไปทำงานเก็บเงินเยอะๆ อรินทร์นี่อยากจะร้องไห้ แล้วเขาเลือกอะไรได้ไหม เลือกที่จะไม่เลี้ยงหลานๆ ได้หรือเปล่า?

โลกใบนี้หาใช่มีเพียงมิติที่สัมผัสได้เพียงตาเห็น หญิงสาวที่มีต้นทุนที่ดีคือรูปร่างหน้าตาเพียงอย่างเดียว แต่โชคชะตาของเธอกลับอาภัพ ถูกเพื่อนทรยศขโมยผลงานเขียนที่จะทำให้เธอลืมตาอ้าปากได้ไปอย่างไร้หลักฐานที่จะทวงคืน ชะตาอันเลวร้ายของเธอยังไม่สิ้นสุดเพียงเท่านี้ ในยามนั้นเธอคิดว่านั้นคือแสงสุดท้ายในชีวิต เธอจึงอธิฐานด้วยเรี่ยวแรงสุดท้ายเอ่ยร้องหา “ผู้ชาย...ผู้ชาย...ผู้ชาย” เมื่อจู่ๆได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง กลับพบว่าตัวเองนอนเปลือยกายบนเตียงที่ไม่คุ้นเคย ซ้ายขวากลับมีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา...นอนเปลือยกายไม่ต่างกับเธอถึงสองคน!!! !!! เกิดอะไรขึ้น !!! อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน [Both Of Them] เป็นงานเขียนเหมาะสำหรับผู้ใหญ่ 25+ เนื้อหากว่า NC 70% นะคะ แต่ยังแฝงความรู้สึกละมุนในห้วงรักอยู่ตามแบบฉบับรุ่งอรุโณทัยค่ะ

“ยัยอ้วนนี่นะเหรอหยาดพิรุณ แกจับมาไม่ผิดตัวแน่นะ” เมฆาถามอย่างคลางแคลงใจ ถึงแม้จะคลับคล้ายคลับคลา แต่คนในรูปก็หุ่นดีกว่านี้นี่นา อาจเพราะผมที่หลุดลุ่ยปรกหน้าทำให้เขาไม่แน่ใจนัก “ถูกคนแน่นอนครับนาย ผมสืบรู้มาว่าคุณหยาดพิรุณจะแต่งงานกับเสี่ยไกรวันนี้ ผมตามเรื่องมาหลายวัน” กริชรายงานอย่างแข็งขัน “หรือว่ายัยอ้วนนี่จะมีความสุขที่เลิกกับน้องชายของฉันได้สำเร็จ เลยกินเอากินเอาจนน้ำหนักขึ้น มีน้ำมีนวลขนาดนี้ เหอะ! มีความสุขจริงนะ งั้นนายไปได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะจัดการกับยัยนี่เอง” เมฆามองร่างอวบในชุดเจ้าสาวตาวาว กริชจึงล่าถอยออกมา ยังนึกไม่ออกว่าเจ้านายจะทำยังไงกับคนที่นอนสลบไสลไม่ได้สติแบบนี้ “ฉันไม่ได้พิศวาสเธอหรอกนะ เพราะคงผ่านผู้ชายมาเยอะ แต่เห็นขาวๆ อวบๆ ขอลองหน่อยแล้วกัน” คนไม่เคยสนใจไยดีผู้หญิงคนไหนพลิกร่างอวบให้นอนหงาย เพราะเมื่อครู่ผมปิดหน้าของเธออยู่ พอได้เห็นใบหน้างดงามอ่อนเยาว์ของคนที่สลบไสลไม่ได้สติ เขาถึงกับตกตะลึง เขาอยากเห็นดวงตาของเธอนักว่าจะน่ามองเหมือนหน้าหรือเปล่า ยอมรับว่าถึงจะอวบ แต่ก็ใส่ชุดเจ้าสาวได้สวยมาก ผมที่ยุ่งเหยิงระมาปกปิดใบหน้านั่นก็ทำให้เธอน่ามองมากกว่าจะทำให้รำคาญตา “บ้าหรือไงไอ้เมฆ จะไปหลงเสน่ห์ยัยนี่ไม่ได้ ถึงจะดูน่ารักก็เถอะ” เขาดุด่าตัวเอง แอบหอมแก้มป่องๆ นั้นฟอดหนึ่ง ถึงจะเหนียวๆ แต่แก้มหอมชะมัด