เธอกับเขาจะทำอย่างไร เมื่อต้องสลับร่างกัน ความมันก็บังเกิด

เขาบอกว่า นางบำเรอของเขาต้องเจนจัดทุกคน แล้วนางบำเรออ่อนหัดอย่างฉัน จะต้องเจนจัดขนาดไหนถึงจะมัดใจผู้ชายอย่างเขาได้

เธอ...ยอมแลกทุกอย่างเพื่อให้ได้รัก เขา...ยอมแลกทุกอย่างเพื่อให้ได้รักกลับคืน

มันมีวิชาฝึกได้ด้วยรึ ความแน่นกระชับแบบพิเศษยิ่งกว่า ต้องการให้รัดนี่ ก็รัดได้เลย โจ๊กไม่ไหวแล้ว แท่งเหล็กรัดแน่นจนขยับก้นไมได้แล้ว นุ่มเอาหมอนทั้งสามใบออกจากใต้หน้าท้อง ไม่มีอะไรมาค้ำร่าง นุ่มเป็นนายเหนือเกมส์ หรือว่า ฤทธิ์กัญชาหมดไปแล้ว แท่งเหล็กตกเป็นเครื่องมือของนุ่ม แรงเค้นบีบรัดกำลังจะระเบิดหัวใจโจ๊จะแย่แล้ว นุ่มยิ่งซ้ำเติมด้วยการไม่ยอมคลานคุกเข่า ร่างทั้งร่างของนุ่มหมุนหงายขึ้นมา แท่งเหล็กแทบว่า จะหมุนตามร่างนุ่มไปด้วย “นุ่มๆ ไม่ อย่า อย่า นุ่มไม่ไหวแล้ว” โจ๊กแหกปากเข้าไป ครบสูตรโง่ บ้า เซ่อ งั่ง แท่งเหล็กเป็นอวัยวะของโจ๊ก แต่แรงบีบอันนุ่มเค้นใส่ ทำเอาแท่งเหล็กใกล้จะเป็นอวัยวะของนุ่มซะมากกว่า การหมุนร่างทำเอาแท่งเหล็กหมุนตาม ทั้งๆที่โจ๊กนั่งคุกเข่าเป็นบื้อเป็นบ้าอยู่อย่างนี้ มันเป็นหมุนปลิดชีพ เด็ดหัวใจออกจากร่างชัดๆ ในความแพ้พ่ายหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง จิตตกเป็นเหยื่อความพยายามเบ่งพ่นออกไป ไม่เหลืออะไรในความคิดอีก นอกจาก เบ่งพ้น กับเบ่งพ่น แล้วก็เบ่งพ่น ร่างทั้งร่างของโจ๊กล้มลงเข้าใส่ที่นอน ตาได้แต่เหลือกกว้าง แท่งเหล็กยังคงเบ่งพ่น เป็นบ้าเป็นบอสติแตกอยู่ได้ หน้าโจ๊กจมลงไปกับผ้าปูที่นอน ความพยายามสูบอากาศเข้าปอด ได้แต่เพียงผ้าปูที่นอนเข้าไปยัดเต็มปาก

ความรักที่เขามีต่อเธอมันคือความปรารถนาดี แต่เธอกลับเรียกมันว่าบงการ...

“แอนนา” เสียงทุ้มนุ่มลึกของหนุ่มใหญ่เปล่งเสียงเรียกภรรยาสุดที่รักดังขึ้นจากด้านหลัง “คุณริก” เสียงหวานขานรับ ก่อนจะหันไปยิ้มละไมให้ผู้เป็นสามี ร่างสูงสมาร์ทของหนุ่มใหญ่ วัยสี่สิบเดินมาหยุดใกล้ๆ กับภรรยาสาว ไม่น่าเชื่อว่าอายุของเขาจะห่างกับเธอถึงสิบเจ็ดปี แต่ชายหนุ่มกลับยังหนุ่มแน่นอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงหลายปีนัก ผมสีดำสนิทรับกับคิ้วดกหนาและจมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักลึกสีแดงจัดอย่างคนสุขภาพดีที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ยิ่งดวงตาสีเทาอมฟ้าหวานหยาดเยิ้ม เวลาทอดมองมายังเธอทำให้หัวใจสาวแทบละลาย แม้จะเคยแนบชิดกันอย่างลึกซึ้ง แต่ทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ หัวใจเธอกลับสั่นไหวและตื่นเต้น ผิวที่ขาวจัดแต่อุดมไปด้วยเส้นขนดูเซ็กซี่ยิ่งนัก ผู้ชายที่ยืนตรงหน้าเธอเซ็กซี่หาตัวจับยาก เขาหล่อเหลาราวเทพบุตรกรีก ส่วนสูงที่สูงเกือบร้อยเก้าสิบทำให้ส่วนสูงของเธออยู่เพียงแค่ระดับอกเขา เขาเป็นผู้ชายที่มีพลังดึงดูดทางเพศรุนแรง สายตาคมกล้าของเขาละลายใจสาวๆ มานักต่อนัก แม้ในบางครั้งจะดุดันเหี้ยมเกรียมและแสนจะเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นเพียงใด “กำลังทำอะไรอยู่ เด็กน้อยของฉัน” น้ำเสียงอบอุ่นพร้อมกับอ้อมแขนแข็งแกร่งทรงพลังโอบกอดมาทางด้านหลัง คางหนาบึกบึนวางที่ลาดไหล่ละมุนอย่างออดอ้อนคล้ายเสือร้ายตัวใหญ่ที่กลายร่างเป็นแมวเชื่องสยบต่อเจ้าของ “กำลังคิดเรื่องในอดีตอยู่ค่ะ” เธอตอบรับอ้อมแขนนั้นอย่างอบอุ่นหัวใจ “นางฟ้าตัวน้อยของฉัน อย่าคิดมากสิ เดี๋ยวจะแก่เร็วรู้ไหม” เขากระซิบเย้า หอมแก้มนวลเสียฟอดใหญ่ ก่อนจะสูดกลิ่นหอมประจำตัวของเธอเข้าปอดอย่างสดชื่น “แอนนาไม่ได้คิดมากหรือเป็นกังวลอะไรหรอกนะคะคุณริก แต่แอนนาคิดถึงความรักความอบอุ่นที่คุณริกมีให้แอนนาตั้งแต่เล็กจนโต คอยดูแลแอนนาเป็นอย่างดีต่างหาก แอนนาประทับใจและรักที่นี่มากนะคะ” “ฉันเองก็รักที่นี่ ฉันสร้างคฤหาสน์หลังนี้เพื่อเธอ ยอดดวงใจของฉัน” “แอนนาไม่รู้ว่าจะตอบแทนคุณริกอย่างไร คุณริกเป็นผู้ชายที่พระผู้เป็นเจ้าประทานมาให้ คุณเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของแอนนา คุณแสนดีและอบอุ่นเหลือเกิน” “นางฟ้าตัวน้อยของฉัน แค่เธอมีลูกน่ารักให้ฉัน ก็ถือเป็นการตอบแทนให้ฉันแล้ว ถ้าอยากตอบแทนฉันอีก ก็มีลูกน่ารักให้ฉันอีกหลายๆ คนสิ” เขากระซิบคลอเคลียที่ริมหูหอมกรุ่น “คุณริก” พวงแก้มสาวแดงเรื่อเมื่อเข้าใจความต้องการของสามีที่กำลังโอบกอดเธออยู่ในอ้อมแขน เรือนกายรุ่มร้อนกำลังบดเบียดจนอกแกร่งแนบติดกับแผ่นหลังบอบบาง แก่นกายร้อนเร่ากำลังผงาดแข็งกร้าวพาดเบียดกับร่องก้นนิ่มๆ ของเมียสาว มือหนาลูบเรื่อยมายังหน้าท้องและบั้นเอวเพื่อสำรวจตรวจตราทรวดทรงองค์เอวอันน่าพิสมัยที่มีเพียงเขาเท่านั้นได้ครอบครองเป็นเจ้าของ ร่างหอมกรุ่นในอ้อมแขนสะท้านน้อยๆ เธอแอ่นหยัดหาเขา เบียดแก่นกายเข้าหาร่องสะโพก ริกคาโด้มองพวงแก้มแดงเรื่อเพราะแสงไฟที่สว่างจ้า เขายังลูบฝ่ามือกับเอวบางและหน้าท้องแบนราบ ขณะจรดริมฝีปากสัมผัสไปกับกลุ่มผมนุ่มสลวย พวงแก้ม ซอกคอและติ่งหู

เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน เด็กหนุ่มที่ช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้

เมื่ออยู่กินกันกันมานาน รสรักที่เคยหวานชื่นมันก็ย่อมต้องมีจืดจาง พี่อ๋องกับฝน เลยทำข้อตกลงกันว่าจะหาชายหนุ่มอีกคนมาช่วยเติมเต็มรสรักให้กลับมาร้อนแรงอีกครั้ง ซึ่งวินคือคนที่เลือก มาติดตามเรื่องราวของเขาทั้ง 3 คนได้ใน “รสเสียวที่ถูกเติมเต็ม”

ทิศทางของศึกในสมรภูมิแห่งยุคสมัยจะเป็นเช่นไร เมื่อมีอวตาลเจตจำนงเทพมากมายนักร่วมวงด้วย แม้พวกเขาจะไม่อาจใช้พลังได้อย่างเต็มกำลัง แต่มันย่อมมากพอแล้วที่จะบีบคั้นซูอี้ ที่อยู่เพียงขอบเขตมหาศาลสามระดับ! เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นเช่นไร? หากอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญทุกท่านไปร่วมลุ้นพร้อมกันในบันทึกตำนานราชันอหังการ เล่ม 34!

ขอมอบดวงใจดวงเดียวนี้...แม้ไกลห่าง

พริมตั้งใจจะนำอาหารเย็นไปให้ แต่ทว่าชิชา กลับโดนเศษกระจกบาด จึงทำให้คนทั้งสองได้ใกล้ชิด จนได้เกิดความพิสวาท หากเจอผู้หญิงที่อ่อย คุณจะทำอย่างไร

ในออฟฟิศแห่งนี้ มีบางอย่างที่ไม่เคยถูกบันทึกในรายงาน... ความลับระหว่างเพื่อนร่วมงาน เสียงครางที่เล็ดลอดในห้องประชุม และความปรารถนาที่เกิดขึ้นทุกแผนก ไม่มีใครปลอดภัยจากไฟสวาทที่ลุกลาม

บำเรอรัก สัญญาสวาท “นางบำเรอ” นี่คือคำนิยามที่หญิงสาวได้รับจากมาเฟียหนุ่ม เพื่อแลกกับหนี้สินที่บิดาเป็นคนก่อ อเล็กซิส มาเฟียหนุ่ม เจ้าหนี้ผู้แสนเร่าร้อน ที่มอบบทรักอันร้อนเร่าให้กับนางบำเรอสาวจนเธอติดอยู่ในบ่วงเสน่หาของเขา ฟ้าลดา หญิงสาวผู้แสนโชคร้าย ต้องตกเป็นนางบำเรอให้กับมาเฟียหนุ่ม ด้วยหนี้สินที่เธอไม่ได้เป็นคนก่อ แล้วเธอจะทำยังไง เมื่อดันตกหลุมพรางที่เขาขุดไว้จนถอนตัวไม่ขึ้น จากแค่ต้องการปลดหนี้ กลับกลายเป็นพันธนาการรัก ที่เธอไม่อาจหลบหนีเขาไปได้ด้วย “สัญญาสวาท” ............................................ นิยายเรื่องนี้ โนวดราม่าน้ำตาแตก เหมือนดราม่าทั่วไป แต่ก็มีบ้าง แต่งเพื่อความสนุกหฤหรรษ์ให้กับไรท์และผู้อ่านทุกท่าน ออกไปในแนว 18+ ซะส่วนใหญ่ เพราะฉะนั้น ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ กดถูกในแฟนเพจได้ที่...Jutharat

คนเรานั้น"ความดี" เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด คนที่ร่ำรวย ทำงานเก่ง มีชื่อเสียง แต่ถ้าสิ่งที่เขามีนั้น ไม่ได้ทำประโยชน์หรือความดีใดๆ ให้ผู้อื่น โดยเฉพาะผู้ที่นำข้อดีของตนมาคอยข่มและดูถูกผู้อื่น เป็นผู้ที่"ไร้ค่าและน่ารังเกียจ"ของโลกใบนี้

ปราชญ์ คุณอาหนุ่มที่เธอแอบรักมาตั้งแต่เด็ก น้ำเพชร เด็กสาวที่เขาจำใจต้องอุปการะเอาไว้ (ด้วยความรัก) *** “เพชรจะทำอาหารเช้าให้อาปราชญ์นะคะ” เธอรีบบอกอย่างเอาใจ หลังจากเหตุการณ์อุบัติเหตุคร่าชีวิตแฟนสาวของเขา เธอก็อ่อนลง ไม่อาละวาด เกเร หรือทำตัวมีปัญหาอีก ทั้งๆ ที่เธออึดอัดกับตัวเองเหลือเกิน มันไม่ใช่ตัวเธอน่ะสิ คนอย่างเธอ ต้องตาต่อตา ฟันต่อฟัน ทำอะไรต้องให้รู้ดำรู้แดงไปเลย เขาเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่ง ท่าทีเฉยเมย “ไม่ต้องหรอก อาจะไปข้างนอกแล้ว จริงๆ ก็ควรลุกไปทำตั้งแต่เช้า ไม่ใช่เพิ่งคิดว่าจะทำ มันดูเป็นคนดีที่เสแสร้ง” เขาไม่พูดหยาบแต่แดกดันเก่ง น้ำเพชรได้แต่นั่งนิ่งอยู่บนเตียง ในขณะที่เขาเข้าห้องน้ำไปแล้ว เธอเตรียมทุกอย่างเอาไว้ในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว เขาสามารถหยิบใช้ได้สะดวก ถึงไม่ได้เป็นเมียตบเมียแต่ง แต่เธอสำนึกว่าต้องคอยดูแลเขาให้ดีที่สุดในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งของเขา “อาจะไปต่างจังหวัดหลายวัน” เขาพูดสั้นๆ ขณะแต่งตัว น้ำเพชรขยับเข้าไปดึงเนกไทให้เขา ขอแค่ได้ดูแลคนที่รักก็เพียงพอแล้ว ปราชญ์ขยับถอยห่าง ไม่ได้มีท่าทีกระชากหรือถอยหนีแรงๆ แต่ก็ไม่ปรารถนาให้เธอเข้าใกล้ อาการขมคอ... เข้ามาจุกอยู่ที่คอหอย ขมปร่าจนแทบกลืนน้ำลายไม่ลง... น้ำเพชรสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ มองร่างสูงที่เดินไปแต่งตัวหน้ากระจกด้วยสายตาเจ็บปวด “อาปราชญ์จะไปกี่วันคะ” เธอเดินมาส่งเขาที่รถ สายตาละห้อย ในอดีตเธอคือเด็กแสบ แต่หลังจากนับดาวตายก็รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นคนผิดบาป เธอไม่ได้อยากให้หล่อนตาย สาบานว่าเธอไม่ได้อยากให้หล่อนตายจริงๆ “ก็บอกว่าหลายวัน” เขายังมีแก่ใจหันมาตอบ น้ำเพชรเม้มปากเข้าหากัน เธอรู้ว่าเขาเองก็ไม่ได้อยากจะตอบนักหรอก “อยู่บ้านอย่าหนีเที่ยวอีกล่ะ” เขามองเธอด้วยสายตาคมดุ “ค่ะ” คนรับคำก้มหน้า เม้มปากเล็กน้อย ตั้งแต่นับดาวตายเธอก็ไม่กล้าเถียงอะไรปราชญ์อีก ทั้งๆ ที่ในอดีตเธอทั้งเถียงทั้งแหย่ ทั้งแกล้ง คนไหนที่ไม่ชอบขี้หน้า เธอจะไม่ทนให้มาพูดจาไม่ดี กดขี่ข่มเหงเด็ดขาด แม้แต่ปราชญ์เองก็เถอะ แต่กระนั้นเธอก็ยอมลงให้เขาคนเดียว น้ำเพชรโผเข้ากอดปราชญ์ เธอใจกล้าโน้มคอเขาเข้ามาหา ก่อนจะหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ ชายหนุ่มดูอึ้งไป ดวงตาดุวับเหมือนไม่ชอบให้เธอทำแบบนั้น น้ำเพชรทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เรียกง่ายๆ ว่าเธอทำเป็นนิ่งเฉยเสีย ไม่สนใจดวงตาดุๆ คู่นั้น ไหนๆ เขาก็หาว่าเธอชอบอ่อย บ้าผู้ชายอยู่แล้วนี่นา น้ำเพชรยืนมองท้ายรถของคุณอาหนุ่มไปอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเดินเข้าบ้าน นิยายชุด 1. ซ่านรัก 2. ล่ารักเจ้าสาวพรหมจรรย์

เพราะต้องการเงินอย่างเร่งด่วนกิ่งกมลจึงยอมนอนกับทินกรเพื่อค่ารักษาพยาบาลของพ่อ ความใกล้ชิดและความใจดีของเขาทำให้เธอหวั่นไหว แต่สถานะคู่นอนที่มีกำหนดเวลาเพียงครึ่งปีอย่างเธอมีสิทธิ์คิดเกินเลยกับเขาด้วยเหรอ แม้จะพยายามหักห้ามใจเท่าไหร่แต่หัวใจก็ไม่รักดีดันไปตกหลุมรักอีกฝ่ายเข้าจนได้ **** “คุณเข้าห้องผิดหรือเปล่าคะ” “ห้องนี้ถูกแล้ว” นัยน์ตาคมดุสีนิลจ้องร่างอรชรเขม็ง ถามเสียงขรึมว่า “เธอผิดหวังเหรอที่เป็นฉัน” “ปะ เปล่าค่ะ” “มานี่สิ” ทินกรกวักมือให้หญิงสาวเข้ามาใกล้ กิ่งกมลลังเลเล็กน้อย เธอต้องทำตามคำสั่งของเขาไหมนะ เขาไม่ใช่คนที่เธอต้องให้บริการเสียหน่อย ทว่าเมื่อได้รับสายตาดุดันปนข่มขู่จากคนตัวโต ก็จำต้องขยับเข้าไปใกล้อย่างเลี่ยงไม่ได้ “เข้ามาใกล้อีกนิด ฉันไม่จับเธอกินหรอกน่า” ร่างบอบบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ฟังสิ่งที่เขาพูด ถึงจะเตรียมใจมาแล้วว่าต้องนอนกับคนแปลกหน้า แต่ว่าพอมาอยู่ในสถานการณ์จริงเธอกลับประหม่าจนทำตัวไม่ถูก แม้เขาจะไม่ได้มองเธอด้วยสายตาหื่นกระหายก็ตาม ครั้นเห็นท่าทางอิดออดของคนตัวเล็ก มือหนาก็เอื้อมไปคว้าเอวบางไว้แล้วดึงมาใกล้ เขายกเธอขึ้นมานั่งบนตัก โน้มใบหน้าลงไปกระซิบชิดใบหูเล็กน่ารักของคนในอ้อมแขน “ร้องครางสิ เร็วเข้า” “คะ?” กิ่งกมลงุนงง อยู่ๆ เขาก็มาสั่งให้เธอทำเรื่องน่าอาย ใครมันจะไปร้องออกเล่า

เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน เด็กหนุ่มที่ช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้

ต่อให้ผู้ชายทั้งโลกเหลือแค่อีธานเพียงคนเดียว คนแบบอีฟก็จะไม่มีวันตกลงแต่งงานด้วยเด็ดขาด นับว่าอีธานโชคดีที่ได้มีโอกาสกลับมาแก้ไขความผิดพลาดของตัวเองอีกครั้ง เขาสัญญาว่าจะไม่ทำผิดต่อเธออีกต่อไป เพราะน้องสาวตัวดีจู่ ๆ ก็หนีหายไปจากงานแต่งงาน อีฟ การ์ดเนอร์เลยถูกผู้เป็นแม่ลากให้ไปสวมชุดเจ้าสาว และเข้าพิธีแต่งงานแทนแบบตึง ๆ จะไม่ให้ตึงได้ยังไงก็ในเมื่อ อีธาน เลอร์วินคือเพื่อนสนิทของเธอ อุตส่าห์ตั้งใจเอาไว้แล้ว ถึงเหลือเขาเพียงคนเดียวในโลกเธอก็จะไม่มีวันแต่งงานด้วยหรอก อีธานเคร่งเครียดทันทีที่เห็นหน้าเจ้าสาว คนที่เขามาสู่ขอและทาบทามให้แต่งงานด้วยคือลีอาไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงกลายเป็นอีฟไปได้ เพราะสนิทและสนิทกันกับเธอมากเกินไป เกินกว่าที่จะแต่งงานกัน อีธาน เลยไม่เคยข้ามเส้นแบ่งความสัมพันธ์ฉันเพื่อนกับเธอเลยสักครั้ง แต่พูดก็พูดเถอะ เขาไม่เคยเห็นอีฟสวยและอวบอิ่มขนาดนี้มาก่อนเลยจริง ๆ ชีวิตการแต่งงานดูเหมือนจะไม่ได้ติดขัดอะไร ถ้าเขาไม่เผลอทำร้ายจิตใจเธออย่างตั้งใจ สุดท้ายเขาก็ค้นพบว่าตัวเองรักเพื่อนสนิทคนนี้มากแค่ไหนในวันที่สูญเสียเธอไป

“รวมเรื่องสั้นอารมณ์เสียวของเมียสาว ที่จะพาคุณก้าวไปสู่อีกโลกของพวกเธอ ที่แต่ละคนร่านร้อนจนคิดไม่ถึง” สำหรับเล่มนี้เป็นรวมเรื่องสั้นของบรรดาเมียสาวกับความเสียวและรสชาติของชีวิตที่แอบไปเติมเต็มหรือไม่ก็มีผัวตัวดีคอยส่งเสริมและวางแผนการเสียวซะเอง บอกเลยว่าเรื่องราวของเมียสาวแต่ละคนจะทำให้คุณต้องคอยติดตามพวกเธอ ว่าสุดท้ายจะลงเอยอย่างไร

ธารนทีสายยาวแห่งโชคชะตาแห่งนี้ มีเขตหวงห้ามลึกลับมากมายนัก และแต่ละแห่งล้วนแต่มาจากอารยธรรมยุคสมัยแห่งอดีต ขณะเดียวกัน... มีสิ่งใดที่รอซูอี้อยู่ภายในหอคอยพิบัติโบราณกัน? ชายหนุ่มจะรับมือไหวหรือไม่? หากทุกท่านอยากรู้กันแล้ว ก็ขอเชิญไปร่วมลุ้นพร้อมกันได้ใน บันทึกตำนานจอมราชันย์อหังการ เล่ม 35!

เมื่อพยาบาลสาวต้องดูแลผู้ป่วย VIP แต่งานนี้เธอกลับถูกดูแลเสียเอง!

มิใช่ไร้ซึ่งหัวใจ มิใช่ไร้ซึ่งเสน่หา มิใช่ฉันที่เย็นชา...แต่ทว่า...มิใช่เส้นทางระหว่างเรา

คำโปรย : เพียงแค่สบสายตากับผู้ชายแปลกหน้าในค่ำคืนนั้น ชีวิตฉันก็พลิกผันเกินกว่าจะจินตนาการถึง เต็มไปด้วยความลับจนเกิดความรู้สึกอยากค้นหาความจริง ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นใครกันแน่? เรื่องย่อ : เรื่องเล่าที่ดีที่สุด... คงเป็นประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของแต่ละคน ทว่าเรื่องราวของฉันนั้นมันช่างเหนือจินตนาการกว่าที่หลายๆ คนจะคาดถึง จากเด็กสาวที่เป็นเพียงลูกแม่บ้านจนๆ วันหนึ่งชีวิตพลิกผันกลายเป็นลูกคุณหนูพันล้าน มันเป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจ หลายคนคาดหวังและใฝ่ฝันจะมีประสบการณ์เช่นนี้ แต่ในความโชคดีกลับมีความโชคร้าย ฉันได้คนมาช่วยหารมรดกถึงสองคน น้องสาวต่างแม่ที่รู้สึกเกลียดขี้หน้าตั้งแต่แรกพบ และแม่ของหล่อนซึ่งพยายามเข้ามาแทนที่แม่แท้ๆ ของฉัน ทว่านั่นดูเบาลงไปเลยเมื่อเทียบกับอีกเรื่องที่ฉันได้เจอ การสบสายตากับผู้ชายแปลกหน้าในงานเลี้ยงการกุศล ที่โดยรอบรายล้อมไปด้วยพวกผู้ดีมีอันจะกิน ทำให้ชีวิตฉันหลังจากนั้นเปลี่ยนไปตลอดกาล ดั่งนิทานที่มักถูกเล่าขานให้เด็กๆ ได้ฟังก่อนนอน "ทำไมไม่ทำต่อล่ะ?" ฉันดันแผ่นอกกว้างและเงยหน้าขึ้นไปถามคนที่นอนหลับตานิ่งด้วยความสงสัย ยูดูเหมือนคนพร้อมหลับเต็มที่ ถ้าไม่ติดที่ว่ามังกรยักษ์ของเขายังตื่นอยู่ "ผมไม่มีถุง" เขาตอบเสียงเรียบ ดวงตายังคงหลับสนิท นี่สินะสาเหตุที่ทำให้เขาดูลังเลและพยายามอดทนอดกลั้น "เอ้า! ไม่มีแล้วจะเชิญชวนให้ฉันมาหาทำไม?" เขาเป็นคนบอกให้ฉันกลับมาที่นี่อีกครั้งแท้ๆ แต่กลับไม่เตรียมพร้อมเครื่องป้องกันเอาไว้เนี่ยนะ "ผมไม่คิดว่าคุณจะกล้ากลับมา" มันก็จริงแหละนะ ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนจะกลับมาให้ผู้ชายแปลกหน้ากระทำชำเรา คงมีแต่ฉันนี่แหละที่ปล่อยให้ความปรารถนามันอยู่เหนือเหตุผล

ฟางข้าวเสียใจที่นางร้ายในนิยายจีนที่เธออ่านฆ่าตัวตายในคืนที่พระเอกนางเอกร่วมหอและมารดาของนางร้ายเสียชีวิต ด้วยความโมโหนางจึงเดินเข้าห้องน้ำอย่างไม่ระมัดระวัง ล้มหัวฟาดฟื้นห้องน้ำตายคาที่ แล้ววิญญาณก็ทะลุมิติเข้ามาสิงร่างของนางร้าย...เฉินฟางฟาง ในวันที่นางร้ายคิดฆ่าตัวตายพอดี เทพอาลักษณ์ขอให้ฟางข้าวใช้ชีวิตครั้งที่สองของตัวเองกับเฉินฟางฟางคนเก่าให้ดี โดยมอบมิติมหัศจรรย์ให้นางทำทุกสิ่งที่ดีได้ตามใจชอบ หลังฝังศพมารดา...เฉินฟางฟางคนใหม่กลับจวนสกุลเฉินแล้วถูกตัวร้ายของเรื่องไล่ออกจากจวน เฉินฟางฟางจึงต้องเดินทางกลับบ้านเกิดเพื่อไปอยู่กับท่านตาท่านยาย โดยเพิ่งรู้ว่าพวกท่านทั้งสองเปิดร้านขนมขาย แถมยังกำลังตกอับเพราะร้านขนมสกุลสือมาแย่งลูกค้าไปจนหมด... สกุลสือ...สกุลของสือซื่อ ฮูหยินรองหรือตัวร้ายที่ทำให้มารดาของเฉินฟางฟางตรอมใจและเสียชีวิต อีกทั้งยังเป็นแม่ของนางเอกในนิยายเรื่องนี้ ฟางข้าวจึงคิดจะช่วยกู้สถานการณ์ของร้านขนมสกุลอี่ของท่านตาท่านยาย โดยที่ระหว่างนางเดินทางกลับไปยังบ้านเกิดท่านแม่...นางได้เก็บตก "ตัวภาระ" ตัวหนึ่งได้ระหว่างทาง ใครจะไปคิดว่าตัวภาระตัวนี้จะเป็น "จอมเผด็จการตัวพ่อ"!!! เรื่องนี้เขียนไม่เกินสี่เล่มจบนะคะ แต่ละเล่มจะวางขายห่างกันไม่ให้เกินสามอาทิตย์(เป็นอย่างมาก) หากไม่่ติดธุระสำคัญหรือเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่ทำให้ผู้เขียนต้องชะลอการเขียนชั่วคราว มาตราส่วนในการทำขนมหวานแต่ละอย่างในเรื่องจะใช้อัตราส่วนตามหลักสากล ไม่ใช้อัตราส่วนของจีนนะคะ เพราะผู้เขียนไม่สันทัดมาตราส่วนของจีนค่ะ และจะมีการเขียนคำศัพท์ทับศัพท์ในบางครั้งด้วยเช่นคำว่า "ฟรี" หรือ "เชียร์" เพื่อเสริมอรรถรสในการอ่านนะคะ