ซูเฉินใกล้จะบรรลุด่านสู่พิสดารแล้ว และกำลังเดินหน้ารวบรวมทรัพยากรต่อไปอีกเรื่อย ๆ จนสามารถสร้างขุมพลังอย่างหนึ่งไว้ในครอบครองเพิ่ม ส่วนความสัมพันธ์ของราชาผู้บ้าคลั่งแห่งเผ่าเพลิงที่มีต่อชายหนุ่ม ซึ่งมีผลประโยชน์ร่วมกันนั้น... จะลงเอยเช่นไร ทุกการค้นพบสิ่งใหม่และการดำรงไว้ซึ่งพันธมิตรจะเป็นเช่นไร ...สามารถติดตามได้ในราชันบัลลังก์เลือดเล่ม 18 !!

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

แม้แก้แค้นสิบปีไม่สาย ทว่านางไม่อาจรอได้นานขนาดนั้น ผู้ต้องสงสัยเป็นถึงรัชทายาทแล้วอย่างไร นางหาได้กลัวไม่ ท้ายที่สุด นางกลับเสียท่าให้ศัตรู แต่โชคดีที่คนผู้หนึ่งช่วยไว้ได้ทัน ทว่าเขาผู้นั้นกลับเป็นถึงท่านอ๋อง เป็นน้องชายของรัชทายาทชั่ว และที่เลวร้ายที่สุด คือเขาพาตัวนางมากักขังในอ้อมแขน ใช้วิธีทรมานอันแสนสุขสมทุกค่ำคืน... #เล่มเดียวจบ #มีเลิฟซีน

"ถึงเธอจะเป็นแฟนเก่าของฉัน แต่ก็อย่าหวังเลยว่านายจะได้เธอไป!!" แฟนเก่าที่บอกเลิกผมไปเมื่อ 2 ปีก่อน เพราะเธอถูกพวกซาแซงแฟนตามรังควาน วันนี้ผมกลับหึงเธอเลือดขึ้นหน้า เพราะในทวิตเตอร์ได้มีการแชร์ภาพเธออยู่กับยูจิน หนึ่งในสมาชิกวง 1IN7 (วันอินเซเว่น) ที่เธอคลั่งมานาน ชิน หนุ่มไทยลูกครึ่งเกาหลี หัวหน้าวง U.X.N. (ยู.เอ็กซ์.เอ็น.) หนุ่มไทยคนเดียวที่ชนะการเดบิวต์ จากเวทีค้นหาไอดอลหน้าใหม่ของประเทศเกาหลี และเป็นอดีตคนรักเก่าของฟ้า ติดตามเรื่องราวความรักวุ่นๆ แบบฉบับนิยายรัก 3P ในมุมมองของ 'ชิน' นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งของนิยายเรื่อง 90 วันเปลี่ยนเธอให้เป็นของผม (3P/NC18+) สำหรับนักอ่านที่ซื้อและเข้ามากดหัวใจพร้อมกับรีวิว รับของพรีเมี่ยมจากนิยายเรื่องนี้ไปเลย! ติดต่อ/ติดตาม ได้ที่่แฟนเพจ วาชรัตน์

“คุณขุนกอดฉันทำไมคะ” “ผมเห็นคุณดูกลัวๆ เลยกอดปลอบ ว่าแต่โอเคขึ้นหรือยัง” กานพลูขยับตัวออกเล็กน้อยเมื่อเขาคลายอ้อมกอด ก่อนจะเงยหน้ามองคนตัวโต หัวใจของเธอเต้นแรงอีกแล้ว “เอ่อ...โอเคแล้วค่ะ” ปากบอกโอเค แต่ใจยังคงเต้นแรง เธอไม่ชอบสายตาเขาที่กำลังมองมาเลย มันเหมือนจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว และที่สำคัญทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก แม้จะพูดยังติดๆ ขัดๆ “งั้นก็พร้อมแล้วใช่ไหม” กานพลูเบิกตาโตเล็กน้อย “พร้อมอะไรเหรอคะ” ขุนศึกยกมือลูบไล้แก้มเนียนเบาๆ สายตาของเขาก็จดจ้องใบหน้าแสนน่ารักนั่นอย่างหลงใหล ใครจะไปคาดคิดว่าเขาจะได้พบเจอคนที่ทำให้เขาคลั่งได้ขนาดนี้ “ผมต้องการคุณ” เขาบอกด้วยเสียงที่เริ่มแหบพร่า เลื่อนมือลงไปยังสะโพกงามงอน หยอกล้อเบาๆ

เมื่อเหล่านักศึกษาสาวต้องเผชิญกับชะตากรรมอันเลวร้าย สุดท้ายแล้ว จะมีซักกี่คนที่หลุดพ้นจากเงื้อมมือมาร

“ดูแลหัวใจ...ใช้ใจเยียวยา” เป็นหนังสือรวบรวมการแบ่งปันเรื่องราว แนวคิด และความเข้าใจธรรมชาติของสรรพสิ่งด้วยมุมมองและทัศนคติที่ดี หากคุณเผชิญความทุกข์อยู่ แล้วยังไม่สามารถหาทางออกเพื่อรักษาหรือบรรเทาความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น กรณ์มั่นใจว่าบทความในนี้...จะช่วยเยียวยาคุณได้...ไม่มากก็น้อยค่ะ แต่ถ้าคุณมีความสุขดีอยู่แล้ว...หนังสือเล่มนี้ก็จะมีอีกมุมมองหนึ่ง...ซึ่งทำให้คุณเข้าใจความหมายของอะไรหลาย ๆ อย่างได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น...และถ้ามันจะทำให้คุณสุขมากยิ่งขึ้น...กรณ์ก็จะภาคภูมิใจมากค่ะ ไม่ว่าเราจะรู้สึกอะไรอยู่ในช่วงเวลาแห่งความหลากหลายของชีวิต...ขอให้เราตั้งสติ...พยายามทำความเข้าใจเรื่องราวในทุก ๆ มุมมองเท่าที่จะทำได้ แล้วคุณจะรู้ว่า...ความหมายของความสุข...มันอยู่ไม่ไกลจากตัวเราเลยค่ะ ด้วยรัก Kwitch นักเขียนสายปัง

บทสรุปของการเดินทางอันยาวนานของวิญญาณนักพนันสาว กับเส้นทางการ... จะเรียกว่าผจญภัยก็เกรงใจปาก เพราะปัญหาที่เจอนั้นมันหนักกว่ามาก เสนาบดีกังฉินเลือกที่จะใช้แผนโจมตีครั้งสุดท้ายเพื่อปิดฉากราชวงศ์ฉิน ไม่มีทางที่จะหลีกเลี่ยงหรือประวิงเวลาอีกต่อไป การล้มล้างราชสกุลใหญ่ที่ปกครองมาเนินนานเริ่มขึ้นแล้ว การชิงไหวชิงพริบอาจจะยังเบาไปในตอนนี้ เพราะเรื่องครั้งนี้มีแต่การหลั่งเลือดเท่านั้น... หากเราไม่สู้เราก็ต้องตาย แผนการอันน่าทึ่งของฮัวหนิงเซียน แต่ไม่ใช่แผนที่ดีนักสำหรับฉินหยางอี้ แผนการที่แม้แต่องค์ฮ่องเต้ยังต้องรับสั่งถามซ้ำ “ถ้าไม่มีแผนที่ดีกว่านี้ ก็ทำตามคำแนะนำหม่อมฉันเถอะเพคะ”

เมื่อไม่อาจเลี่ยงบาลีหรือปฏิเสธได้อีกต่อไป แน่ล่ะ! สำหรับฟ่านหยางสือแล้วการต้านกบฏคือหายนะ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เลือกแล้ว ทางแห่งหายนะที่ไม่ว่าจะมองทางไหนก็ไม่คุ้มเอาเสียเลยกับการเลือกครั้งนี้ กบฏกังฉินผู้คิดแต่เรื่องอำนาจต่อรอง ราชสกุลที่ง่อนแง่นไม่มีคนมารองรับ การต่อสู้ของกุนซือ หมากต่อหมาก ปัญญาต่อปัญญา การต่อสู้ระหว่างอาชญากรจอมกะล่อนจากอนาคตกับยอดเสนาบดีที่มีพรรคพวก …ไม่ว่าอย่างไรก็เสียเปรียบไม่ใช่หรือ… นอกจากจะไม่มีพรรคพวกและกำลังแล้วยังพ่วงภาระทั้งศักดิ์ศรี และความมั่นคงของราชสกุล ราวกับเป็นถุงทรายเปียกน้ำที่เธอต้องหิ้วข้ามสมรภูมิไปอย่างไรอย่างนั้น “ทางชนะก็ไม่มี ทางหนีก็เช่นกัน”

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

เรื่องราวดูเหมือนจะแย่ขึ้นทุกขณะ เมื่อฮัวหนิงเซียนจะต้องเข้าไปยุ่งกับคนที่นางไม่อยากยุ่งที่สุด... ทั้งหวางเจ้าปัญหาทั้งสองพระองค์ ทั้งองค์ฮ่องเต้แห่งเฉียนฉิน ไหนจะพ่วงมาด้วยปัญหานานับประการ ที่ไม่ว่าจะนับอย่างไรแล้วก็ไม่คุ้มค่าเอาเสียเลยกับการที่จะเอาชีวิตของตัวเองไปเสี่ยง แต่ถึงอย่างนั้นราวกับว่าเป็นเงาตามตัว ไม่ว่าจะวิ่งหนีเท่าไหร่ก็ไปไม่พ้นเสียที ครั้นจะขว้างงูก็กลัวจะไม่พ้นคอ ครั้นจะเข้าข้างกบฏก็ดันรู้อนาคตเสียแล้วว่าไม่ชนะ ทางเลือกที่เหมือนจะไม่ได้เลือกนั้นทำให้ฮัวหนิงเซียนลำบากไม่น้อยทีเดียว ...แล้วชายคนนั้น ฉินหยางอี้ที่ไม่ว่าจะมองอย่างไรก็ไม่อาจจะมองสีของเขาออกเลยสักที... “ชีวิตหลังความตายมันลำบากได้ขนาดนี้เชียวหรือ”

เลดี้เฉินเลือกที่จะทิ้งร่างกายใกล้ตายของตัวเองมาเพื่ออาศัยในร่างกายที่ไม่ได้จะมีอายุขัยยืนนานไปกว่ากันนัก เจ็ดปีแล้วอย่างไร ขยายอำนาจได้ก็แล้วกัน น่าจะเพราะเฉินมี่จวนนั้นโตในแผ่นดินจีนโพ้นทะเลกระมังเธอจึงคุ้นชินกับการนิบถือเทพพระเจ้าที่เป็นสตรี จึงไม่ใคร่เห็นปัญหาว่าการเป็นสตรีนั้นมันจะกาลีบ้านกาลีเมืองอย่างไร น่าเสียดายที่เมืองรอบข้างไม่คิดเช่นนั้น "เมืองไหนพร้อมเป็นมิตรเราก็นับเป็นมิตร เมืองไหนต้องการเป็นศัตรูเราก็ไม่ขัดศรัทธา ข้าเป็นคนใจกว้าง"

INTRO "ไอ้ไฟมึงจับก้นกูอีกแล้วนะ!" "ก็ก้นน้ำน่าจับ" .............................................. "ไอ้ดินทำไมมึงชอบกัดกูจังวะ!" "ก็ตัวน้ำหอม...พี่ก็เลยอยากกัด"

โปรยปราย... ตระกูลเฉิงได้ชื่อว่าเป็นคหบดีที่ร่ำรวย ติดอันดับหนึ่งในห้าของแคว้นจ้าว ดังนั้นเรื่องของทรัพย์สินเงินทองย่อมมีมากมาย จนเรียกได้ว่าตายร้อยชาติก็มิอาจใช้หมด เฉิงฟางหรงลั่นวาจาไว้ว่า ชาตินี้นางจะขอเป็นโสด ไม่ออกเรือนตลอดไป เพราะบรรดาพี่สาวของนางต่างชอกช้ำระกำใจ จากบรรดาสามีจอมมากรัก ต่อให้มีราชโองการจากโอรสสวรรค์ มอบสมรสพระราชทานถึงหน้าจวน นางก็ไม่มีวันยอมรับมันเด็ดขาด ฮ่องเต้ปกครองใต้หล้าแล้วอย่างไร? ข้าก็คือข้า...ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาปกครอง "รอข้าตายก่อนค่อยให้เขามาแต่งกับศพ" "เจ้าอยากตายแบบใด ฝังทั้งเป็นดีหรือไม่?" ================================== สนุกฟิน อ่านแล้วไม่ผิดหวังแน่นอน การันตีด้วยยอดโหลดบน MEB 300 โหลด ภายใน 2 วัน (เล่มเดียวจบนะคะ แต่จะมีภาครุ่นลูกต่อ อ่านแยกได้ค่ะ)

เธอกับครอบครัวต้องหลบหนีพวกคนชั่ว เพียงเพราะยาเพิ่มสมรรถภาพร่างกายที่คิดค้นขึ้น ทำให้เธอต้องพลัดพรากจากครอบครัว ก่อนหนีเธอยังถูกยาปลุกเซ็กส์อีก เวรเอ้ย!

. คำโปรย .. เมื่อเพื่อนชายชักชวน การ์ด ไปพักคืนที่โรงแรมม่านรูดที่เขาอ่านเจอในอินเทอร์เน็ต ว่าเป็นโรงแรมที่มีหญิงสาวบริการความสุข ดังนั้นชายหนุ่มทั้งสองจึงไปสถานที่ดังกล่าว เพื่อเปิดประสบการณ์ของตนเอง -- เนื้อหาบางส่วน -- “อ๊ายยยย พะ พอแล้ว อ๊ายยยย พะ พี่ยอมแล้ว โอ๊ย!” น้ำตาเริ่มเจิ่งนอง เพื่อเธอโดนชายหนุ่มเปิดซิงประตูหลัง ถึงแม้ว่าจะมีปลายนิ้วของเขาซอยอยู่ในรูสวาทก็ตาม พรึบ! “อ๊า! คับแน่นชะมัดเลย โอ้ว!” ชายหนุ่มร้องครางออกมาเมื่อเข้าได้ยัดดุ้นเข้าไปจนเกือบมิดลำ และแช่มันไว้อย่างนั้น ฝ่ามือบางกำลำผ้าห่มผืนเดิมจนมันยับยู่ยี่ไปหมด ริมฝีปากขบเม้มเข้าหากันจนแน่น หยาดน้ำตาค่อย ๆ ไหลอาบแก้ม “จะ เจ็บ อึก!” เธอร้องบอกได้เพียงเท่านี้ เพราะมันเจ็บจนเธอพูดไม่ออกเลยจริง ๆ

เพราะผู้จัดการหาเรื่อง หางานเก่ง ผมจึงต้องมาเข้าร่วมรายการของไอดอล ในการโปรโมทเพลงของศิลปินชื่อดัง ผมจะดีใจมากหากได้อยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่นายคนนี้ แค่เห็นรอยยิ้มกวนๆ การแต่งเพลงในหัวผมก็หายวับ สงสัยได้แพ้แล้วละ!! 21 วันกับภาระหน้าที่ที่ต้องเข้าร่วมโปรโมทเพลงกับศิลปินกวนโมโห จะรอดไหมนิ!!

#ความลับของเจได “กี่ชีวิตที่ต้องแลกให้กับ ‘วงการไอดอล’ ความลับที่ปกปิดกำลังจะถูกเปิดเผย!! ใครคือฆาตกรโรคจิตกันแน่?” เรื่องราวเกี่ยวกับการฝึกฝนไอดอลของ 'เจได' เด็กหนุ่มที่มุ่งมั่นอยากเป็นไอดอลในค่ายเพลง เพราะอุปสรรคมากมายทำให้เขาไม่ไปถึงฝั่งฝัน ในระหว่างที่ทำตามความฝันเขาต้องเข้าสู่เบื้องหลังของวงการไอดอลอย่างแท้จริง และอาจจะเป็นจุดเปลี่ยนของเขาในการเป็นไอดอลไปตลอดชีวิต SET : YOU ARE MY START -IDOL ความลับไอดอล -21 วันฉันจะไม่รักนาย -เร็วๆ นี้ สามารถอ่านแยกเรื่องได้ หากอ่านครบทุกเรื่องจะได้อรรถรสมากขึ้น!!

ชีวิตของคุณหนูฮัวหนิงเซียนไม่เรียบง่ายอย่างที่คิด นอกจากจะมีพี่สาวต่างมารดาที่ร้ายราวกับพี่เลี้ยงสาวในนิทานซินเดอร์เรลล่าแล้ว นิสัยที่มักพาตัวเองไปยุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องของฟ่านหยางสือได้พาคุณหนูฮัวหนิงเซียนคนดีเข้าไปพัวพันกับเรื่องใหญ่เข้าเสียแล้ว… ไม่ว่าจะเรื่องคดีก็ดี เรื่องผู้มีอิทธิพลก็ดี จะเรื่องอะไรก็ล้วนแล้วแต่อันตรายและบั่นทอนเส้นอายุขัยให้สั้นลงทั้งนั้น ทั้งที่ย้ำแล้วย้ำอีกประสบการณ์จากชาติก่อนก็สอนแล้วว่าไม่ควรยุ่ง แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่วายแกว่งเท้าหาเสี้ยนอีกจนได้และเสี้ยนหนามคราวนี้ทั้งที่รู้ว่าเป็นดงหนามก็ไม่ง่ายที่จะวิ่งหนีเสียด้วย “ใครขวางทางพวกกังฉินก็มีแต่ตายทั้งนั้น ฉันไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงเด็ดขาด”

หลี่จิ้ง ไม่เคยคิดมากก่อนว่า อาถรรพ์เลข 7 จะมีจริง เขาคบกับแฟนเขามาได้เวลาพอควรที่จะแต่งงาน แต่แฟนกลับบอกเลิกในจังหวะที่เขากำลังขอแต่งงาน นี่มันอะไรกันครับเนี่ย ไม่เป็นไร แหวนที่ซื้อไว้เอาไปขาย เอาเงินไว้ให้พ่อแม่ ต่อไปนี้ จะเป็นลูกที่ดี และดูคนให้เป็น แต่เหมือนสวรรค์ไม่อยากให้ผมชดใช้กรรม ออกมาวาดภาพอยู่ดี ๆ แล้วมาอยู่ในร่างนางร้ายแสนงามในยุคโบราณได้ไงละครับเนี่ย แต่ทะลุมิติมาเป็นนางร้าย ใช่ว่าผมต้องเป็นนางร้ายนะ !!!

ผมเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิง 2D ทั่วไป ไม่มีประสบการณ์มีแฟน หรือจีบหญิงใดๆ วันหนึ่ง ผมก็ได้สะดุดดอกรัก ตกหลุมรักหญิงสาวคนหนึ่ง แต่แล้วเธอคนนั้นก็หลอกลวงเอาหัวใจผมไปเเล้วเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ใยดี เพราะโดนทำร้ายจากหญิงสาวคนหนึ่ง ผมเปลี่ยนความแค้นเป็นพลัง วันๆ นอกจากหมกมุ่นนอกจากงานก็เรื่องการเขียนนิยายที่มีแต่ฉากอย่างว่าในการบำบัดความต้องการตนเอง ให้หญิงสาวคนนั้น เป็นนางร้าย ถูกบอกเลิก ถูกกลั่นเเกล้ง ถูกทำร้ายจิตใจ ต้องทนทุกขทรมาน แต่เหมือนฟ้ากลั่นเเกล้งให้ผมข้าร่างนางร้ายของนิยายประสาทเเดกที่ผมเขียนขึ้น เเค่ทะลุมิตินะ เป็นเทรนผมก็โอเคอยู่หรอก หากไม่ใช่นิยายที่พระเอกคลั่งรัก พระรองซาดิสต์ มองผู้หญิงเป็นของเล่นที่ผมเขียนนะ ผมพยายามเปลี่ยนชะตา แต่เหมือนถูกสวรรค์ดึงกลับให้เดินตามเส้นเรื่อง ผมพยายามฝึกวรยุทธ์ให้หนีเรื่องบ้าๆ ทุกวันจนเเข็งเเกร่ง แต่อย่างไรก็สู้พระเอกบ้ากามที่พยายามเชิญชวนให้เกิดฉาก 18+ ไม่ได้ทุกครั้ง หรือจริงๆ เเล้วผมต้องอยู่เฉยๆ ปล่อยให้เรื่องมันเกิดไปเรื่อยๆ จนจบกันเเน่

ฟ่านหยางสือ เซียนพนันแห่งคาสิโนมาเก๊าผู้เป็นอัจฉริยะด้านการอ่านสีหน้าผู้คน และไม่ว่าจะด้วยโชคไม่นำพาหรือวาสนาไม่ถึงก็ตาม จึงทำให้เธอไม่อาจมีชีวิตยืนยาวบนกองเงินกองทองที่ตัวเองหามาได้ ร่างไร้ลมหายใจของหญิงสาวร่วงลงสู่ห้วงน้ำลึกของทะเลมาเก๊าจบชีวิตอันสั้นจนน่าใจหายของอัจฉริยะสาวลง …แต่ถ้าจบแบบนี้มันก็ออกจะง่ายไปเสียหน่อย… ร่างใกล้สิ้นลมของ ‘ฮัวหนิงเซียน’ ที่ถูกพันธนาการไว้ด้วยหินก้อนโตค่อย ๆ ร่วงลงสู่ห้วงน้ำลึก ก่อนที่คุณหนูผู้อาภัพแห่งตระกูลฮัวจะสิ้นลม ในห้วงสุดท้ายของชีวิตก็เกิดปาฏิหาริย์ขึ้น สติที่คืนกลับมาจากความตายอย่างกะทันหันของฟ่านหยางสือนั้นดันกลับมาอยู่ในร่างของคุณหนูคนเล็กแห่งตระกูลฮัวในเมืองฝู่ซุน ที่เธอเองก็ยังไม่แน่ใจว่านี่คือยุคไหน และเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แต่ในเมื่อเธอยังคงมีลมหายใจเธอก็จะไม่ยอมตายอีกเป็นแน่ ร่างของฮัวหนิงเซียนแหวกว่ายขึ้นจากน้ำด้วยทักษะนักกีฬามหาวิทยาลัยชิงหัว “ร้องไห้กันทำไม มีใครตายหรือไร? หรือร้องไห้เพราะไม่มีใครตายกันแน่?”

ในที่สุดก็ได้ออกมาเที่ยวข้างนอกสมดั่งใจปรารถนาแล้ว แต่แน่นอนไม่มีใครยินยอมให้เธอออกมาหรอก เธออนุญาตตัวเองแล้วหนีออกมายังไงล่ะ! พอออกมาครั้งแรกก็มีคนแปลกๆมาเดินตามทั้งวันแถมยังจะเลี้ยงอาหาร แน่นอนว่าเธอก็ต้องไปเพราะเขาดูอัธยาศัยดี เธอไม่ได้ใจง่ายแต่อย่างใดแต่มีอาหารฟรีก็ต้องกินถูกไหม! แน่นอนว่าเรื่องคำสาปของครอบครัวเธอยังไม่จบสิ้นสักที ยังมีเรื่องให้เธอเฉียดตายได้ปีเว้นปีแบบแทบไม่ได้หยุดพัก ครอบครัวก็ต้องดู เที่ยวก็ต้องเที่ยว ยังมีเรื่องกินอีกที่เป็นเรื่องใหญ่ เมื่อไหร่ชีวิตจะสงบสุขเหมือนคนอื่นเขาสักทีเนี่ย!!

ดวงชะตาที่ต้องเกิดมาเป็นตัวกาลกิณีของตระกูล หม่าอวิ๋นเซียงไม่เคยต้องการมัน ทว่าสวรรค์กลับใจร้ายปล่อยให้นางแบกรับความไม่เป็นธรรมนี้ไว้ ทุกคนล้วนตราหน้าว่านางไม่สมควรเกิดมา แต่ในเมื่อเกิดมาแล้วต้องยอมแพ้ต่อโชคชะตาหรือ แน่นอนว่านางไม่ยินยอม เพราะคำทำนายที่มีมาช้านานของตระกูล หม่าอวิ๋นเซียง กลายเป็นตัวกาลกิณีที่ผู้คนในจวนต่างรังเกียจ นางถูกเลี้ยงดูมาโดยสาวใช้ผู้หนึ่ง ทว่าวันหนึ่งพวกเขากลับให้ความสนใจในตัวนางอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ผู้ใดเลยจะรู้ว่าความรักและความปรานีที่คนสกุลหม่าแสดงออกมานั้นจริงใจเพียงใด นางเพียงต้องการอย่างใช้ชีวิตที่เหลือเงียบๆ เหตุใดพวกเขาจึงไม่ยอมเข้าใจ ****** “ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ หากปักเสร็จแล้วมอบให้ข้าได้หรือไม่” จ้าวจื่อเทียนถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย “คงให้ไม่ได้หรอก” นางปฏิเสธเสียงเรียบ แอบซ้อนรอยยิ้มกริ่มไว้ในใจ “ทำไมถึงไม่ได้” เขามองนางอย่างไม่เข้าใจ “ก็ผืนนี้มีเจ้าของแล้ว” นางยังคงตอบอย่างยียวน “เป็นใคร” น้ำเสียงของเขาเคร่งขรึมขึ้นมาโดยพลัน รู้สึกอึดอัดใจเหมือนจะหายใจไม่ออก หนำซ้ำหัวใจยังปวดแปลบอีกต่างหาก หม่าอวิ๋นเซียงยิ้มขำอย่างอดไม่ได้ยามเห็นสีหน้ามืดครึ้มราวกับจะสังหารคนได้ของชายหนุ่ม “พี่จื่อเทียน ท่านไม่ต้องรีบร้อนกินน้ำส้มไป ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ข้าปักให้อาเหมยเป็นของขวัญวันเกิดนาง” สีหน้าของจ้าวจื่อเทียนสดใสขึ้นโดยพลัน กระนั้นก็ยังรู้สึกไม่ชอบใจอยู่ดี เหตุใดเสี่ยวเซียงเซียงของเขาต้องปักผ้าเช็ดหน้าให้ผู้อื่นด้วยเล่า ไหนจะของที่นางทำขายอีก “ข้าแค่ถามเฉยๆ ว่าเป็นผู้ใด ไม่ได้กินน้ำส้มเสียหน่อย” ครั้นได้ฟังคำแก่ตัวของอีกฝ่ายนางก็อดหัวเราะไม่ได้จริงๆ หม่าอวิ๋นเซียงมองเขาอย่างล้อเลียนพลางเอ่ย “ใช่ๆ ท่านไม่ได้กินน้ำส้ม เป็นข้าปากมากไปเอง” จ้าวจื่อเทียนแค่นเสียงฮึขึ้นจมูก มองคาดโทษนาง รอก่อนเถิด ถึงเวลานั้นเขาจะสั่งสอนเด็กคนนี้ให้ไม่สามารถลุกจากเตียงได้เลย