เพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเพื่อนรัก หัวขโมยกำพร้าจากเผ่าพันธุ์ธีฟจึงตัดสินใจทำการใหญ่ ด้วยการขโมยของวิเศษในตำนานอย่าง 'น้ำตามังกร' เรื่องยาก เรื่องใหญ่ ก็ไม่เท่าเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ก็มังกรที่ว่า มันเป็นแค่นิทานน่ะสิ!!

เพราะเงื่อนไขบางอย่างทำให้เขาต้องหลับหูหลับตามีเซ็กซ์ในความมืดมิดกับเจ้าสาววัยสิบเจ็ด หน้าตาเหรอ? ไม่จำเป็นต้องเห็นหรอก แค่ท้องได้ก็หมดภารกิจของเขา หายหน้าไปนานเกือบหนึ่งปี จนกระทั่งภรรยาคลอดลูกวัยแบเบาะออกมา...ได้เวลาหย่า เป็นครั้งแรกที่เขาได้มองหน้าหล่อนอย่างชัดๆ นั่นมันเด็กหญิงอันเป็นรักแรกของเขาไม่ใช่เรอะ!! แม้ว่าตอนนี้เขาอยากสัมผัสหล่อนมากเพียงใด...อยากจับกดจับมัดให้สมกับความคิดถึง แต่ตอนนี้ก็ทำได้เพียงมองอย่างหิวโหย "ถึงเวลาที่ใครบางคนต้องชดใช้กรรม" ------------------------------ "อุแว้" เสียงเล็กๆ ที่แผดจ้าขึ้นทำให้ร่างสูงใหญ่รีบลุกไปอุ้มทารกน้อยเข้ามาไว้ในอ้อมแขนอย่างเกร็งๆ ลูกเขาคนนี้ช่างตัวเล็กจังวะ! เป็นจังหวะเดียวกันกับที่มะลิซ้อนออกมาจากห้องน้ำใบหน้าแตกตื่น ผมยาวยังไม่ทันแห้งดีด้วยซ้ำ ก้าวเข้ามารับลูกจากเขามาอุ้มไว้เสียเองแล้วโยกเบาๆ "ลูกคงหิวค่ะ คุณเตไปทำงานต่อเถอะ" ว่าแล้วก็เดินมาหย่อนตัวนั่งลงบนเตียง ทำท่าจะเปิดเสื้อออกตามความเคยชิน แต่ก็ต้องชะงักเมื่อหางตายังเห็นชายหนุ่มจ้องมองตาไม่กะพริบ "มะลิจะให้นมลูกค่ะ" เสียงหวานกึ่งไล่อยู่ในทีทำให้ชายหนุ่มเลิ่กลั่ก แต่ถึงกระนั้นก็พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ "ก็ให้ไปสิ ฉันไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย" คนฟังใบหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ถึงแม้จะเคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งทางกายกันมาแล้ว แต่คืนนั้นมันก็มืดไปหมด ไม่เห็นอะไรเลย อีกทั้งก็เป็นครั้งเดียวที่นานมากแล้วด้วย ถึงแม้จะคิดเช่นนั้นแต่เสียงร้องของเจ้าหนูก็ทำให้มะลิซ้อนเลิกเสื้อขึ้นโดยไม่มองเขาด้วยซ้ำ เผยให้เห็นหน้าอกขาวอวบน่าขย้ำ เตโชกลืนน้ำลายอึก มองดูลูกตัวจ้อยอ้าปากงับยอดถันสีชมพูระเรื่อเข้าปาก ดูดจ๊วบจ๊าบอย่างเอร็ดอร่อยแล้วร่างกายก็ร้อนผ่าว ดวงตาทั้งคู่มองภาพตรงหน้าตาปรอย นี่สินะ! เวรกรรมที่เขาทิ้งให้หล่อนอุ้มท้องเพียงลำพังมาเก้าเดือน!!

อุบัติเหตุครั้งใหญ่ทำให้เขากลายเป็นวิญญาณ และได้พบกับเธอ...หญิงสาวที่สามารถมองเห็นวิญญาณได้ สิ่งที่เธอเป็นทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองผิดปกติ แต่สำหรับเขาเธอเป็นเหมือนแสงสว่าง

อุบัติเหตุครั้งใหญ่ทำให้เขากลายเป็นวิญญาณ และได้พบกับเธอ...หญิงสาวที่สามารถมองเห็นวิญญาณได้ สิ่งที่เธอเป็นทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองผิดปกติ แต่สำหรับเขาเธอเป็นเหมือนแสงสว่าง

หลังจากที่มินตราถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยม ทำให้อัศวิน(สามี) และนาริน(น้องสาว) นั้นเสียใจเป็นอย่างมาก การกลับมาเจอกันอีกครั้งกับความลับที่ถูกซ่อนไว้ ฆาตกรคือใครกันแน่ ความรักของทั้งคู่จะลงเอยเช่นไร..

หวาน นลัท หญิงสาววัยรุ่นที่เกิดและเติบโตมาในรั้ว ไร่สภัสโกศล กระทั่งตอนนี้อาจจะขึ้นชื่อว่าเป็นนายหญิงของไร่ไปแล้ว เพราะเธอได้มีลูกกับนราวุฒิ หรือพ่อเลี้ยงกันต์ ผู้ซึ่งรับช่วงต่อมาเป็นเจ้าของและเป็นนายใหญ่แห่งไร่ลภัสโกศล แต่ทั้งพ่อเลี้ยงกันต์กับแม่เลี้ยงกลอนคำไม่เคยยอมรับเธอในฐานะภรรยาและลูกสะใภ้เลย ด้วยเหตุนั้นพนักงานในไร่ทุกคนจึงไม่ค่อยมีใครนับถือหวานในฐานะนายหญิง สุดท้ายตำแหน่งที่ได้คือ สะใภ้ท้ายไร่ หญิงสาววัย 22 ที่เอาแต่ผูกตัวเองอยู่ในไร่และอยู่รอคอยความรักจากพ่อเลี้ยงกันต์ เพียงหวังว่าเขาจะมอบความรักให้ในสักวันหนึ่ง ทว่าต้องทนเจ็บปวดไม่มีจุดหมาย หลายคนตราหน้าว่าเธอคือคนโง่ที่ทนทำงานอยู่ในไร่แห่งนี้ แต่สำหรับนลัทแล้ว...หวานก็ยอมอม ขมก็ยอมกลืน เพียงเพราะอยากได้การยอมรับจากแม่สามีและยังเชื่อว่าพ่อเลี้ยงกันต์ยังรักเธออยู่… เธอถึงไม่ไปไหนสักที หากแต่ทุกครั้งที่พ่อเลี้ยงกันต์พาแฟนสาวมาที่ไร่ หัวใจดวงน้อยๆ ที่อยู่ท้ายไร่ก็เจ็บปวดทุกครั้งไป

4 ปีที่คอยดูแลไร่มะม่วงให้ชายหนุ่มพร้อมกับนับวันรอการกลับมาของเขา และไม่มีวันไหนเลยที่หญิงสาวจะไม่ใจจดใจจ่อรอเกี้ยวหวนคืนไร่ แต่เขากลับเงียบหายและไม่ติดต่อกลับมาเลยสักหน อยู่มาวันหนึ่งชายหนุ่มกลับปรากฏตัวในผ้าห่มผืนเดียวกันกับเธอถึงขั้นเลยเถิด แต่เขากลับบอกน้ำใจว่า เป็นได้แค่พี่น้อง มีหรือน้ำใจจะยอม “ถ้าใจอยากได้อะไรใจต้องได้ รักมาไม่รู้กี่ปีจะให้ยอมแพ้เพราะคำว่าพี่น้อง ไม่มีทางหรอก” หากไม่เป็นเพราะเสี้ยนหนามหัวใจอย่างครูบัวสาย ที่ขยันมารดน้ำในใจพี่เกี้ยวแทบจะทุกเวลาหลังอาหาร น้ำใจคงได้เป็นแฟนกับพี่เกี้ยวไปนานแล้ว

ชายมากประสบการณ์อย่างเขาสุดท้ายก็ยอมศิโรราบให้กับหญ้าอ่อนซึ้งไร้ประสบการณ์ เธอสามารถมัดใจเขาอยู่หมัดจนไม่อาจมองใครอื่นได้อีกต่อไป

นางรักเขามาตั้งแต่วัยเยาว์ ส่วนเขาเป็นทายาทของคู่ปรับบิดา แต่ฟ้าสวรรค์มิได้ตาบอด... ส่งเขาให้มาอยู่ในกำมือนาง!!!

ท่านหญิงฉานอัน ท่านหญิงบรรณาการจากเผ่าเหลียงที่เดิมทีถูกวางตัวให้แต่งเป็นพระชายาขององค์รัชทายาทฟ่งเฟยเทียน แต่เพราะนางไม่ต้องการเกี่ยวดองกับเชื้อพระวงศ์ของแคว้นต้าเจิ้ง และไม่ต้องการเป็นหมากทางการเมืองของเผ่าเหลียง ในวันที่มาเจรจายกเลิกการแต่งงานกับองค์รัชทายาทแล้วถูกอีกฝ่ายปฏิเสธ ยืนยันจะแต่งนางเข้าตำหนักบูรพา ท่านหญิงฉานอันจึงได้ลอบวางยาปลุกกำหนัดในกาน้ำชาของกุนซือเมิ่งซืออิง โดยหวังใช้เขาเป็นทางรอดของตน และทุกอย่างคงไม่วุ่นวายหากแม่ทัพเกาเฉิงหนางจะไม่พักอยู่ในเรือนเดียวกับกุนซือเมิ่งซืออิง ที่สำคัญพวกเขาทั้งสองคนล้วนดื่มน้ำชาที่นางลอบใส่ยาปลุกกำหนัด นิยายในชุด ยอดบุปผา ประกอบไปด้วย - 芳娘 ยอดภรรยา 3 สามี - 芳荣 ยอดศิษย์เหนืออาจารย์ - 玉兰 ยอดบุปผาเหนือบูรพา - 婵安ยอดบรรณาการสองจอมทัพ - ข้ากลายเป็นสาวใช้ของตัวร้าย - ข้ากลายเป็นนางร้ายในนิยาย

มยุรีเป็นเด็กสาวที่ถูกเก็บมาเลี้ยง บ้านของเธออยู่ในป่าลึก แม่มีอาชีพทำสวน พ่อมีอาชีพล่าสัตว์ พี่ชายทำอาชีพขนของป่าไปขายในเมือง เด็กสาวกับพี่ชายไม่ใช้ลูกแท้ๆของพ่อและแม่ เพราะทั้งคู่ต่างถูกเก็บมาเลี้ยงจากคนละหมู่บ้าน พอโตเป็นสาวมักมีเรื่องประหลาดเกิดกับเธอ ทั้งมีคนมาลูบมาคลำตอนหลับ มีคนแอบดูเธออาบน้ำ และมากกว่านั้นคือถึงเนื้อถึงตัว ในที่สุดก็เกิดเรื่องผิดบาปขึ้นจนได้ ทว่าเรื่องบาปที่ว่านั้นเกิดจากผู้ชายที่มากกว่าหนึ่งคน

น้องอยากจังเลยค่ะ พี่ช่วยน้องที ...เข้ามาแรงๆเลยนะ เล่มที่2ของ ถ้าพี่ชอบแทง..มาแยงรูน้อง ยังเสียวยังมันส์เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือระวังน้ำแฉะ อิอิ

สายหมอก็มีแล้ว นักฆ่าก็มาแล้ว สตรีมากความสามารถล้วนตบเท้าข้ามภพมามาสยบทั้งพระเอกและตัวร้ายในนิยาย…วันนี้มาใหม่ มาแปลก… ไม่มีกระเป๋ายา ไม่มีสมุนไพร ไม่มีสูตรลับ ไม่มีมิติ อาวุธยุทธภัฑธ์แปลกใหม่ มีเพียงแอ่งน้ำตาเป็นอาวุธติดกาย…ขอเชิญโบกเช็ดหน้ารับขวัญ"น้องเจียวเจียว" ^^ หยิ่นเจียวเข้ามาเป็นตัวประกอบในนิยายอย่างไม่รู้ตัว เจ้าของร่างเดิมเป็นหญิงสาวเย่อหยิ่ง น่าชัง ที่ผู้คนเกลียดกันทั้งเมืองหลวง แอบรักผู้ชายหน้าซื่อใจคด ผลสุดท้ายตายไปอย่างอเนจอนาถ ชาตินี้นางเลยขออยู่ห่างๆ จากสามีเดิม ทำตัวให้น่ารักน่าเอ็นดูแล้วเกาะต้นขาทองคำของพี่สาวฝาแฝดที่เป็นนางเอกในนิยายเรื่องนี้..ทำแบบนี้แล้วนางจะหนีรอดเคราะห์กรรมไปได้แล้วใช่ไหม? ..... ผิด!!! นางกลับเจอผู้ชายใจโหดอย่างองค์ชายสี่ที่ใครๆ กลับเรียกเขาว่า.."นายท่านแปด" ...ขอเชิญเพื่อนๆ อ่านนิยายน่ารัก ขำเรี่ยราด ไม่มีดราม่าให้ปวดใจกันน่ะคะ เป็นนิยายที่วันไหนเหนื่อยจากงานแล้วอยากผ่อนคลายไม่ซับซ้อนคิดเยอะ...นิยายเรื่องนี้เป็นแนวนั้นค่ะ เวลาอ่านก็ถอดสมองหน่อยนึงนะคะ555 แต่ไม่ได้เบาๆ แบบ..กลอกตา.หยุมหัวนะคะ..ความสนุก...เอาเป็นว่าสนุกค่ะ.....^^

สายหมอก็มีแล้ว นักฆ่าก็มาแล้ว สตรีมากความสามารถล้วนตบเท้าข้ามภพมามาสยบทั้งพระเอกและตัวร้ายในนิยาย…วันนี้มาใหม่ มาแปลก… ไม่มีกระเป๋ายา ไม่มีสมุนไพร ไม่มีสูตรลับ ไม่มีมิติ อาวุธยุทธภัฑธ์แปลกใหม่ มีเพียงแอ่งน้ำตาเป็นอาวุธติดกาย…ขอเชิญโบกเช็ดหน้ารับขวัญ"น้องเจียวเจียว" ^^ หยิ่นเจียวเข้ามาเป็นตัวประกอบในนิยายอย่างไม่รู้ตัว เจ้าของร่างเดิมเป็นหญิงสาวเย่อหยิ่ง น่าชัง ที่ผู้คนเกลียดกันทั้งเมืองหลวง แอบรักผู้ชายหน้าซื่อใจคด ผลสุดท้ายตายไปอย่างอเนจอนาถ ชาตินี้นางเลยขออยู่ห่างๆ จากสามีเดิม ทำตัวให้น่ารักน่าเอ็นดูแล้วเกาะต้นขาทองคำของพี่สาวฝาแฝดที่เป็นนางเอกในนิยายเรื่องนี้..ทำแบบนี้แล้วนางจะหนีรอดเคราะห์กรรมไปได้แล้วใช่ไหม? ..... ผิด!!! นางกลับเจอผู้ชายใจโหดอย่างองค์ชายสี่ที่ใครๆ กลับเรียกเขาว่า.."นายท่านแปด" ...ขอเชิญเพื่อนๆ อ่านนิยายน่ารัก ขำเรี่ยราด ไม่มีดราม่าให้ปวดใจกันน่ะคะ เป็นนิยายที่วันไหนเหนื่อยจากงานแล้วอยากผ่อนคลายไม่ซับซ้อนคิดเยอะ...นิยายเรื่องนี้เป็นแนวนั้นค่ะ เวลาอ่านก็ถอดสมองหน่อยนึงนะคะ555 แต่ไม่ได้เบาๆ แบบ..กลอกตา.หยุมหัวนะคะ..ความสนุก...เอาเป็นว่าสนุกค่ะ.....^^

นางคือหลี่ฮุ่ยเหอ นางร้ายอันดับหนึ่งในยุคดิจิตอล แต่เป็นเพราะอุบัติเหตุในการแสดงฉากบู๊ สลิงดันมาขาดพลาดตกตึกชั้นสิบ นางคิดว่าตัวเองคงจะตายไปแล้วหากไม่รู้สึกเจ็บขึ้นมาบริเวณหน้าอกเหมือนกำลังถูกอะไรแทง และความบรรลัยก็เกิดเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา นางกำลังถูกธนูดอกหนึ่งปักคาอยู่ พร้อมกับเสียงรบอันฮึกเหิมดังก้องไปทั่ว นั่น....เป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นแม่ทัพอันดับหนึ่งของแคว้นอะไรก็ไม่รู้ในหลายพันปีก่อน และเป็นจุดเริ่มต้นของการตกเป็นทาส (?) ชนเผ่านอกด่านหย่าหลีที่มีหัวหน้าโรคจิต เอะอะก็ลากขึ้นเตียง! ----------------------------- "ปล่อยข้า!" หลี่ฮุ่ยเหอพยายามถดกายหนีทั้งๆ ที่ร่องรอยจากการถูกไม้ขนาดใหญ่ทุบตีเข้าเต็มแรงนั่นทำให้หลังของนางปวดเมื่อยจนแทบไม่อยากขยับกาย นางอยากจะตายให้พ้นๆ ไปเสีย แต่ร่างกายนี้กลับถึกทนสมกับเป็นนักรบจริงๆ! หานอู๋เซ่อจ้องมองร่างของนางที่สั่นสะท้านราวกับลูกนก ถึงแม้ดวงตาของนางจะคลอไปด้วยหยดน้ำ ทว่ากลับแฝงไปด้วยความคับแค้นใจ เขาผิดเองที่ปล่อยให้คนพวกนั้นกลั่นแกล้งนางมากเกินไป "เจ้าต้องใส่ยาพวกนี้เสียก่อน อาการจะได้ทุเลา" ชายหนุ่มก้าวเดินเข้าไปหา พยายามปลดเสื้อของนางออกในขณะที่อีกฝ่ายขัดขืนเต็มแรง หากเขาสามารถปลดอาภรณ์ของนางได้ เขาก็จะรู้ว่านางไม่ใช่บุรุษ! "หย่าหลิงเต่า...ท่านกระทำเช่นนี้ มิกลัวว่าคนอื่นจะคิดว่าท่านชอบผู้ชายด้วยกันหรือ" คนฟังเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ ดวงตามืดมนประกายแสงอันน่าหวาดกลัว "เจ้าคิดว่าเจ้าจะหลอกข้าได้นานเพียงใดกัน" ประโยคนั่นทำให้หลี่ฮุ่ยเหอชะงัก มือทั้งสองสั่นคลอนไปหมด มองดูร่างสูงใหญ่ที่ก้าวเข้ามาหาอย่างคุกคาม เพียงเสี้ยววินาทีร่างนั้นก็เข้ามาแนบชิด พันธนาการมือทั้งสองข้างนางไว้เสียแล้ว! "ท่านจะทำอะไร" "เจ้าเสแสร้งตบตาข้า ออกอุบายให้ข้าไว้ใจเจ้าจนกระทั่งทำให้คนของข้าต้องตกเป็นเชลยศึก ถูกทรมานจนสิ้นใจกี่มากน้อยรู้หรือไม่" คำพูดของเขาช่างเสียดแทงลงไปในหัวใจของหญิงสาวราวกับกำลังถูกมีดกรีดลงช้าๆ เป็นเพราะความโง่เขลาของนางทำให้ผู้คนบริสุทธิ์ถูกฮ่องเต้ทรมานอย่างเหี้ยมโหด ต่อให้นางสาบานต่อเทพเทวดาองค์ใด หานอู๋เซ่อก็ไม่มีวันเชื่อนาง! "ท่านจะให้ข้าชดใช้อย่างไร" "พิสูจน์สิว่าเจ้ามิได้รู้เรื่องพวกนั้นแม้แต่น้อย" น้ำเสียงเข้มขึ้นพร้อมกับมือหยาบเชยคางของนางขึ้น แววตาเต็มไปด้วยเปลวไฟ "พิสูจน์ว่าเจ้ามิได้เห็นชอบกับการกระทำของแคว้นเล่อเหยียน ต่อจากนี้เจ้าจะเป็นคนของข้า เป็นคนของเผ่าหย่าหลี"

บุรุษในตระกูลสามีล้วนรังแกข้า ! ข้าไม่เป็นแล้ว.. ภรรยาที่ดีของสามี ข้าจะเป็นสตรีแพศยาให้สาสมแก่ใจพวกท่าน ! ----------------------------------------------------------------------------- “โอ้... น้องสะใภ้ข้า งดงามยิ่งนัก มิน่าเล่า น้องชายข้าถึงได้อยู่ในเรือนหอถึงเจ็ดวันเจ็ดคืน อ่า.... เยี่ยเหมย” เขาพึมพำชื่อนางราวกับต้องมนต์ ลูบฝ่ามือไปเรือนร่างนุ่มเนียน แล้วรีบถอดอาภรณ์ของตนออกอย่างว่องไว “เยี่ยเหมย.... น้องสะใภ้ของข้า” เขาเรียกนางเสียงแหบพร่า ขณะก้าวขึ้นเตียง ทาบทับร่างนางไว้ แล้วใช้มือข้างหนึ่งตรึงสะโพกนางไว้แน่นไม่ให้ขยับหนี เยี่ยเหมยพลันเห็นภาพใบหน้าของสามีผุดขึ้นในหัวของนาง น้ำตาไหลพรากออกมา “ไม่... อย่า...” เยี่ยเหมยส่ายหน้าไปมา พยายามขยับสะโพกหนีจากการรุกราน แต่มิอาจเคลื่อนไหวได้ “ไม่ต้องกลัว... ข้าจะมอบความสุขให้เจ้ายิ่งกว่าน้องชายไม่เอาไหนของข้าเสียอีก” สิ้นคำเขาก็บรรเลงเพลงสวาทถาโถมเข้าใส่นางอย่างดุดันไม่ออมแรงแม้แต่น้อย

สวรรค์ท่านรังแกข้าเกินไปแล้ว ! สาวโสดอย่างฉันไม่รู้จะซวยอะไรนักหนา หงี่จนตายเพราะดิลโด้แท่งเดียว มิหนำซ้ำยังเกิดใหม่เป็นลูกเมียน้อย แถมถูกบังคับให้แต่งกับบุรุษปัญญาอ่อน ! ..................................................................... “ข้านั่งรอเจ้าบ่าวอยู่ในห้องหอ ไม่รู้ว่าขั้นตอนต่อไปควรจะทำอย่างไร จึงได้แอบมาดูเจ้าค่ะ” คุณหนูชุนหลานหาคำแก้ตัว “เช่นนั้นแล้ว.... เจ้ารู้หรือยัง ว่าเข้าหอต้องทำอย่างไร” หวงเหยาโน้มเข้าไปใกล้นาง “ข้าเพิ่งจะดูได้นิดเดียว ก็วิ่งเตลิดหนีมาเสียก่อนเจ้าค่ะ” นางตอบอย่างไร้เดียงสา “งั้น... ให้ข้าสอนบทเรียนการเข้าหอให้เจ้าด้วยตนเองดีหรือไม่” “แต่ข้ากลัวพี่สาวข้าจะล่วงรู้” คุณหนูชุนหลานแกล้งตีหน้าเศร้า ทั้ง ๆ ที่ในใจนั้นตะโกนตอบรับเขาไปนานแล้ว “เรื่องนี้ มีแค่พวกเราสองคนที่รู้ มาเถิดข้าจะพาเจ้าไปที่ที่ไม่มีผู้ใดหาเราพบ แล้วข้าจะสอนให้เจ้าร้องถึงสวรรค์เชียวหละ"

ความแค้น ความโกรธ และความเกลียดชังที่หินผารอวันลงทัณฑ์กับปิ่นมุกอย่างสาสม เขาจะทำให้เธอได้รู้ซึ้งถึงคำว่าอยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็นนั้นมันเป็นยังไงเจ็บปวดมากเพียงไหน?

ผู้หญิงร่าน!! อย่างเธอที่หนีตามผู้ชายไปในคืนแต่งงาน ก็คงไม่เหลืออะไรให้เจ้าบ่าวอย่างผมได้ภาคภูมิใจแล้วละมั้ง!!

นางอยากเป็นศิษย์เทพสงคราม แต่เทพสงครามไม่รับศิษย์หญิง ดังนั้นนางต้องปลอมตัวเป็นชายทางเดียวเท่านั้นจึงจะได้เป็นศิษย์เขาสมดังใจ

ทุกอย่างคือแผนการแต่มันช่างเป็นแผนการที่สุดแสนวาบหวามเป็นที่สุด

ความฝันประหลาด และความจริงที่ต้องค้นหาที่เริ่มจากการตายอย่างปริศนาของอาจารย์ ที่ดูจะซ้ำรอยกับการหายตัวไปและการเสียชีวิตของลูกสาวอาจารย์เมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน กับร่องรอยพญานาคที่เป็นเพียงเบาะแสเดียว

หลานหนิงมิคิดว่าตนจะต้องมาแต่งงานกับฮ่องเต้ผู้แสนเย็นชาตามคำทำนายของธิดาเทพอาวุโส เขาไม่สนใจนางก็ช่างไปเถอะ นางจะยอมเป็นฮองเฮาที่นิ่งเงียบเป็นใบ้เบื้อให้เขาสมรักกับนางในดวงใจไปชั่วชีวิต แต่ให้ตายเถอะ...อยู่ดีๆ เขาก็มาบอกนางว่าอยากมีลูกกับนางจริงๆ รอให้มังกรอย่างท่านกลายเป็นไส้เดือนไปก่อนเถอะ ข้าถึงจะยอมมีลูกด้วย!!!

เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย จนตอนนี้หอยเท่าฝ่าตีน เธอเพิ่งรู้ว่าไอ้ฝาแฝดสองตัวนี้คิดไม่ซื่อ ที่หลอกจับนมเธอทุกวันที่แท้ก็หวังจะเคลม “อะ อ๊า” มาพร้อมกันสองคนแบบนี้แล้วเธอจะรับได้ไหม