#นิยายพีเรียดโรแมนติก +++++++ #เรือนรักเรือนใจ #เรือนคุณพระนาย #หนุ่มเจ้าพนักงานรถไฟหลวง #ลูกสาวเถ้าแก่โรงสี “ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน แล้วหากเขารักแม่สื่อเล่า จะทำเยี่ยงไร” เมื่อบุพเพสันนิวาสชักพา #แม่สื่อแสนเล่ห์ มาพบ #คุณพระนายรูปหล่อแม่รวย หญิงสยามก๋ากั่นเกินงามถูกใจเขานัก #แม่สื่อแม่ชักมักได้เอง คนหนึ่งขยันหว่านเสน่ห์ อีกคนชักสาวไปก็หวั่นไหวไป +++++++ ประตูบานใหญ่ปิด ทว่าคนที่ยืนพิงประตูมีรอยยิ้มกว้างระบายขึ้นบนใบหน้า ทองยิ้มกว้างอย่างหยุดไม่ได้ แม้ยังไม่รู้ว่าใช่แน่หรือไม่ แต่หัวใจเขาก็เต้นรัวเร็วอย่างห้ามไม่อยู่ คือความตื่นเต้น ยินดี ชุ่มชื่นใจ เสมือนหัวใจนี้กำลังเติบโต ผลิใบและออกดอก ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้แห้งแล้งเหลือทน ทองรับรู้ได้ว่าทั่วทั้งร่างสะท้าน มีความอบอุ่นแผ่ซ่านทุกอณูเนื้อ รอบกายราวเกิดแสงน้อยใหญ่เสมือนมีหิ่งห้อยนับร้อยกะพริบระยิบระยับอยู่ตรงหน้า ด้วยหญิงสาวร่างเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มที่นั่งเคียงข้างคุณป้าส้มจีนนั้น... ลูกจันทร์เหลือบตาขึ้นมองคุณพระนายรูปงามก่อนจะรีบหลุบตาลง ด้วยสายตาหยอกเย้านั้นส่งผลให้ขนกายทั่วตัวลุกพรึบ อาการสะบัดร้อนสะบัดหนาวเข้าจู่โจมกายหล่อนอีกครั้ง เข้าใจได้ในครานี้ว่าอาการที่หล่อนเป็นเรียกว่า ‘สะท้านสายตาชาย’ นี่คือ ‘สิ่งต้องห้าม’ สำหรับแม่สื่อตามที่คุณป้าสอน หล่อนจะพึงใจในชายผู้ว่าจ้างไม่ได้ จำต้องรีบสลัดไล่ความรู้สึกนี้ให้เร็วไว เพราะหล่อนมีหน้าที่เป็น ‘แม่สื่อแม่ชัก’ มิใช่มานั่งให้คุณพระนายดูตัว +++++++ นิยายชุด ‘เรือนรัก’ ซึ่งประกอบไปด้วยเรื่องราวความรักของหนุ่มสาว ๓ คู่ คู่ที่ ๑ ‘พ่อศร – แม่บุษบา’ ในเรื่อง “เรือนรักเรือนเสน่หา” (เรือนคุณพระ) คู่ที่ ๒ ‘พ่อทอง – แม่ลูกจันทร์’ ในเรื่อง “เรือนรักเรือนใจ” (เรือนคุณพระนาย) คู่ที่ ๓ ‘พ่อพร้อม – แม่นุช’ ในเรื่อง “เรือนรักเรือนนิรมิต” (เรือนคุณหลวง) ความรักที่ผูกพันกับเรือนอยู่อาศัย แม้แรกเริ่มของรักอาจเกิดจาก คลุมถุงชน แม่สื่อแม่ชัก หรือ ตัวขัดตาทัพ ทว่าเมื่อรักเริ่มต้นขึ้นแล้วก็ยากที่จะเลิกรักได้ง่ายดาย เต็มอิ่มกับความรักจาก ‘จำปาลาว’ ค่ะ

#นิยายพีเรียดโรแมนติก เมื่อคำรักมั่นมีให้สตรีเดียว ถูกสั่นคลอนด้วยเมียที่ผู้ใหญ่จัดหา แม้ไม่อยากร่วมคู่ ทว่า ‘นางบุษบา’ ก็ช่างงามจับใจ ‘อิเหนา’ #เรือนรักเรือนเสน่หา #เรือนคุณพระ #พ่อศร #แม่บุษบา #อิเหนาบุษบา #คลุมถุงชน +++++ “แม่บุษรออยู่ที่นี่นะ ประเดี๋ยวฉันจะให้บ่าวไปเอายาที่เรือนคุณแม่ กินยาสักหน่อย ก็จะดีขึ้น” ศรพูดทำท่าจะลุกออกจากเตียง ทว่าเปลือกตาที่เปิดออกพร้อมดวงตาฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำกลับทำให้ศรไม่กล้าก้าวจากไป เขาค้อมกายเหนือร่างที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง ฝ่ามือประคองสองแก้ม สบสายตาฉ่ำชื้นนั้น ดวงตาของหล่อนสื่อความหมายจากหัวใจจนหมดสิ้นแล้ว “หล่อนไม่อยากให้ฉันไปหรือ” เจ้าของใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยพิษไข้ปิดเปลือกตาลง ก่อนจะพยายามลืมขึ้นมองเขา พยักหน้าน้อยๆ บ่งบอกว่าหล่อนต้องการอย่างนั้นจริงๆ นั่นทำให้หัวใจของศรไหววูบก่อนจะเต้นแรงรัวเร็ว เขายิ้มให้หล่อน ประคองสองแก้ม ดวงตาคมแต่หวานไปด้วยความอ่อนโยนจ้องใบหน้าน้อยๆ นั้น “ได้ พี่จะไม่ไปไหน พี่จะอยู่กับน้อง น้องหลับตานะ พักสักหน่อย ประเดี๋ยวค่อยตื่นมากินยาก็ได้ พี่... พี่จะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน จะอยู่กับน้อง” +++++ “รอพี่นะ ที่จะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย จะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง รอพี่นะแม่บุษ” เสียงทุ้ม หวานและกรุ่นไปด้วยความอ่อนโยน แม้จะไกล ทว่าบุษบายังรับรู้ได้ว่าเขาพูดกับหล่อน หากนั้นคือความฝัน ก็คงเป็นฝันที่ดีสุด “พี่จะรักน้องให้เต็มหัวใจ” เสียงจากหัวใจบ่งบอกร่างที่กกกอด และเมื่อบุษบาเบียดร่างเข้าหาเขามากขึ้น ศรยิ้มก่อนจะตระกองกอดร่างแบบบางแนบแน่น เขาอยากกอดหล่อนแบบนี้ทุกค่ำคืน +++++ นิยายชุด ‘เรือนรัก’ ซึ่งประกอบไปด้วยเรื่องราวความรักของหนุ่มสาว ๓ คู่ คู่ที่ ๑‘พ่อศร – แม่บุษบา’ ในเรื่อง “เรือนรักเรือนเสน่หา” (เรือนคุณพระ) คู่ที่ ๒ ‘พ่อทอง – แม่ลูกจันทร์’ ในเรื่อง “เรือนรักเรือนใจ” (เรือนคุณพระนาย) คู่ที่ ๓ ‘พ่อพร้อม – แม่นุช’ ในเรื่อง “เรือนรักเรือนนิรมิต” (เรือนคุณหลวง) ความรักที่ผูกพันกับเรือนอยู่อาศัย แม้แรกเริ่มของรักอาจเกิดจาก คลุมถุงชน แม่สื่อแม่ชัก หรือ ตัวขัดตาทัพ ทว่าเมื่อรักเริ่มต้นขึ้นแล้วก็ยากที่จะเลิกรักได้ง่ายดาย เต็มอิ่มกับความรักจาก ‘จำปาลาว’ ค่ะ

ซีรีส์ชุด พ่ายรักภรรยาสัญญาจ้าง ลำดับที่ 2 (ทุกเรื่องจบในเล่มค่ะ) ++++++++++++++ “ถ้าคุณลำบากใจกับข้อเสนอของผม ผมก็มีอีกข้อเสนอมาให้คุณลองพิจารณาดู ถ้าคุณสนใจ เราก็มาทำสัญญากันได้เลย” “ฉันขอถามได้ไหมว่าข้อเสนอที่สองของคุณคืออะไร” “เป็นนางบำเรอของผม” “คุณ!” “ผมว่าตำแหน่งนี้ก็น่าสนใจมากเลยนะ คุณไม่สนใจบ้างหรือไง” “น่าสนใจตรงไหนเหรอคะ” คริษฐาย้อนถามเสียงขุ่น “ก็น่าสนใจตรงที่ตำแหน่งนางบำเรอไม่ต้องอุ้มท้อง เพราะเราจะเน้นแค่สนุกกันอย่างเดียว” ไบรอันย้ำคำว่าสนุก และมุมปากก็ขยับยิ้มเล็กน้อยเมื่อได้เห็นสีหน้าของเอกสาวเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ

ฉันแรง ฉันร้าย แต่ไม่เคยทำร้ายใครก่อนเหมือนคุณ

ครั้งที่แต่งงานกัน ท่านก็ไม่ยอมร่วมหอ ยั่วยวนเท่าใด ก็ไม่เคยได้ผล เผยโฉมต่อหน้า ท่านก็ไม่เคยยล ข้าอดทนเนิ่นนาน ให้ท่านเหลียวแล แล้วเหตุใดจู่ๆ ท่านจึงกลายเป็นปีศาจราคะ จับข้ากดไม่ยอมปล่อยเล่า!

นางมิใช่สตรีดีงาม ชอบใช้ชีวิตตามอารมณ์ ความเหมาะสมรึ? ปัดออกไป! ขนบธรรมเนียม จารีตอันใด? ไม่เข้าใจ! ตระกูลยิ่งใหญ่อะไร? ไม่มีทั้งนั้น! "ข้ารักแค่ลูกและสามี เข้าใจไหม?" *** สตรีในเมืองหลวงล้วนงดงามหมดจด ยามออกงานเลี้ยงยิ่งแย่งชิงกันโดดเด่นเบ่งบาน อวดโฉมความสามารถศาสตร์สตรี มีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้าม พวกนางสงบนิ่งสง่างามราวนางพญา สร้างภาพความทรงจำอันตราตรึงลึกซึ้งแก่สายตาบุรุษ แต่เจ้าย่อมมีดีเหนือใคร เพราะเจ้าคือดวงใจ...

มิใช่เพียงเพราะสัญญาหมั้นหมาย หากแต่เป็นเพราะเขากับนางรักกันมาก รักกันมานาน ทว่าภาพที่เห็นคืออันใด น้องสาวแสนดีกับชายคนรักกำลังเดินจูงมือกันอย่างหวานชื่น และหายไปทางเรือนแห่งหนึ่ง หลังจากลอบติดตามและแอบมองเนิ่นนาน เห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ก็ยิ่งไม่เข้าใจ พวกเขาทำอะไร? นั่นคือคู่หมั้นอันเป็นที่รักของนางกับน้องสาวผู้แสนดี พวกเขาคงเจอกันโดยบังเอิญ แล้วทักทายกันตามประสา นางมิอาจคิดการไม่บังควรกับพวกเขา... “ช้าก่อน!” ซานซานตวาดก้อง “นี่ข้าต้องเป็นวิญญาณสิงร่างนางโง่งมผู้นี้อย่างนั้นหรือ? คู่หมั้นตัวเองกำลังขย่มกับน้องสาวก็ยังไม่เข้าใจ ข้าจะบ้าตาย ขอลงนรกแทนได้ไหม?” “ไม่ได้!” “...!?”

เรือนไผ่ริมธารอันเร่าร้อน สู่วังหลวงอันหนาวเย็น อบอวลอุ่นไอรักที่ซ่อนเร้น นางผู้ปรากฏกายให้เห็น พร้อมบุตรสาวของเขา

คุณหนูรองตระกูลไป๋ เสียพรหมจรรย์ในคืนที่คุณหนูใหญ่แต่งงาน และยังเป็นบุรุษที่ชังน้ำหน้านางอย่างกับอะไรดี แล้วเช่นนี้ลูกในท้องของนางจะทำเช่นไรดี !?

บุรุษที่เป็นสามีแทงกระบี่ลงมาที่หัวใจของนาง เพราะเขาไม่เชื่อในความรักที่เกิดขึ้นมา.. ส่วนนางขอเพียงความสงบเท่านั้นเหตุใดเขาถึงให้นางไม่ได้กัน !

ผลั๊วะ “ขอโทษค่ะ ณิชาไม่หิว ณิชาขอตัวค่ะ” ณิชาไม่รอคำอนุญาตเธอเดินออกจากห้องอาหารมาทันที ตึกตึกตึก หัวใจเธอเต้นแรงมาก มันก็แค่ภาพที่เธอคนนั้นจับมือพี่เหนือ กอบกุมมือพี่เหนือ พวกเขาใกล้ชิดกันมาก พึ่บ! !!! ณิชาตกใจเมื่อเธอวิ่งกลับมายังห้องของตน แต่ประตูกลับปิดไม่ได้ ภีมะตามเธอมาตอนไหนกัน “นี่!!!” ณิชาร้องและพยายามผลักประตู แต่ภีมะแรงมากกว่า เขาแทรกตัวเข้ามาและปิดประตูให้ตามที่เธอต้องการ “เป็นอะไร” “เป็นอะไร...นี่คุณไม่รู้หรือแกล้งกัน” “ฉันไปแกล้งอะไรเธอ” “คุณ...คุณแบล็คเมล์พี่เหนือใช่มั้ย คุณบังคับเขาใช่มั้ย...ใช่แล้วเมื่อกี้เขาจะตอบคำถามฉันก็ต่อเมื่อคุณให้เขาตอบ...คุณ...” ณิชาเหมือนจะเข้าใจทุกอย่างเธอชี้นิ้วไปที่เขา ใบหน้าเธอแดงจัดเพราะความโกรธ เธอแทบจะร้องไห้อยู่แล้วทั้งๆที่ตอนแรกเธอกะจะเข้ามาร้องไห้ในห้องอยู่แล้ว “คิดได้เป็นเรื่องเป็นราวเก่งขนาดนี้ ดีจังเลยนะ เธอมันนางเอก เหนือ-สมุทรเป็นพระเอกสินะ ส่วนฉันก็เป็นวายร้าย ลงตัวจริงๆ ถ้าอย่างงั้นเธอก็รอตอนจบแบบแฮปปี้แล้วกัน” “นี่! อย่ามาประชดนะ” “วิเศษอะไรมาจากไหนไม่ทราบ” “ห้องนี้เป็นห้องของฉัน คุณออกไปเดี๋ยวนี้...โอ้ย!” ณิชาร้องออกมาเมื่อภีมะคว้าไหล่เธอและออกแรงบีบด้วยความลืมตัว “ฉันไปแน่ แต่ก่อนไปฉันขอเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่เลิกทำตัวกระดี๊กระด๊าไม่วางตัว ไม่สำนึกว่าตัวเองมีสถานะอะไรต่อหน้าผู้ชายอื่น ครั้งต่อไปฉันจะจัดการเธอแน่” “ผู้ชายอื่นอะไรกัน นั่นพี่เหนือผู้ชายที่ฉันรัก คุณลืมไปแล้วเหรอว่าความรักระหว่างฉันกับพี่เหนือเกิดขึ้นได้เพราะใคร”

“ถ้าไม่ลง ผมจะจัดการคุณบนรถ” พายุโน้มใบหน้าเข้าซุกไซ้ซอกคอ ล้อมเดือนดิ้นพล่านราวกับถูกของร้อนทาบไปทั่วร่าง ปากก็ร้องห้ามชายหนุ่ม “คุณพายุ หยุดนะ” “จะไปมั้ย” เขาถามย้ำ มือหนาเริ่มรุกรานกายเล็ก “ไปก็ได้ ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ดีแต่บังคับข่มเหงคนอื่น คุณมันบ้า! บ้าที่สุด ไอ้คนสารเลว” ด่ากราดด้วยความคับแค้นใจหลังจากเธอทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากทำตามคำสั่งของคนเอาแต่ใจ “แต่ไอ้สารเลวคนนี้ก็เป็นผัวของคุณ แล้วอย่าได้คิดหนีไอ้ผัวเลวๆ คนนี้ไปไหน ไม่งั้นเราจะได้เห็นดีกัน” เขาบอกเสียงลอดไรฟัน “ฉันไม่เคยยอมรับคุณเป็นสามีของฉัน” “แต่เรานอนด้วยกันทุกคืน แบบนี้ไม่เรียกผัวเมียแล้วจะให้เรียกว่าอะไร” “มันก็แค่วิธีแก้อาการเบื่อของผู้หญิงขึ้นคานอย่างฉันต่างหาก!” ตอบกลับจบแล้วล้อมเดือนก็หันไปเปิดประตูรถ ก้าวขาออกจากรถไปได้ข้างหนึ่งแล้วแต่ก็ต้องถลากลับเข้ามาอีกครั้งด้วยแรงกระชาก “แล้วอยากแก้เบื่อในรถหรือเปล่า ผมจะได้สนองให้หายเบื่อ!” (งานหมดสัญญานะคะ ชื่อเดิม ทัณฑ์ร้ายสามีเถื่อน) ***ภาคต่อเรื่อง ไฟพยาบาทจอมมาร*** (อ่านตัวอย่างก่อนนะคะ เรื่องนี้ไม่เน้นสาระจ้า เน้นแต่ความหื่นมึนของตัวละคร)

เอ็นโซ่อยากจะขยับสถานะให้มากกว่านี้ เขาไม่อยากอยู่เฉยอย่างนี้จนเวลาผ่านมาแล้วสิบห้าปี ทำอย่างไรพี่เอเตอร์ถึงจะรู้ว่าชอบ ? ทำอย่างไรถึงจะเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่รุ่นพี่-รุ่นน้องในทีมได้ ? คิดว่าเขาควรเอาเรื่องนี้ไปปรึกษามาริโอ้ไหม *** นวนิยายขนาดสั้น อ่านง่าย ราคาย่อมเยา สบายกระเป๋า No.3 "นักบอลได้กันเองบอกด้วย"

เพราะโดนพี่ชายจอมกะล่อนที่เสียพนันจนหมดตัวหลอก ไฮโซสาว ยิหวา จึงต้องกลายเป็น เชลย ของ คีรินทร์ มหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของไร่ชา ที่เธอคิดว่าเป็นพวกค้าอาวุธสงคราม ก็เขาทั้งเจ้าอารมณ์ ปากร้าย และหยาบเถื่อนเป็นที่สุด และสำหรับเขา เธอก็เป็นคุณหนู ลูกผู้ดีตีนแดงเสียงแหลมน่ารำคาญ แต่ในความเกลียด ต่างคนต่างค้นพบความวาบหวามในกันและกัน ที่มันทวีขึ้นทุกวัน และทำให้ผู้ชายใจร้ายเริ่มเอนเอียง “ยิหวา...เมื่อคืนนี้ผมยังไม่อิ่มเลยรู้มั้ย” เขากระซิบเสียงปร่า “ไม่อิ่ม...ก็...กินข้าวซี” “อยากกินเมียมากกว่า” “อื๊อ...ฉันไม่ใช่เมียนายนะ” “แน่ใจหรือว่าไม่ใช่...เดี๋ยวจะพิสูจน์ให้ดูอีกที” มือหนานวดบนต้นขาหนักขึ้น ยิหวาร้อนรุ่มในกาย ตอนนี้เธอลืมเรื่องพี่ชายของตัวเองไปเสียสนิท ลืมแล้วว่าอยากให้ยอดชายกลับมารับที่ไร่ชาแห่งนี้ ลืมแล้วว่าเจ้าของไร่ชาโหดร้ายกับเธอขนาดไหน

เมื่อศยามลได้รู้จักกับพี่เขยหน้าตาดี หุ่นแซ่บทรมานใจสาว ก็เกิดอารมณ์รักและปรารถนาในตัวพี่เขยเป็นอย่างมาก พี่เขยผู้มักมากในกามไหนเลยจะทนไหว เมื่อน้องเมียยื่นเท้ามาเขี่ยเป้ากางเกงของเขาอย่างท้าทายขณะนั่งรับประทานอาหารเช้าด้วยกัน เมื่อได้โอกาสเหมาะ พี่เขยจึงตอบสนองความปรารถนาของน้องเมียอย่างดุเด็ดเผ็ดร้อนชนิดต้องเรียกหาพระเจ้าเลยทีเดียว! “ผัวพี่...มลขอเถอะ มลไม่อยากให้เขามีสัมพันธ์กับพี่อีก บอกตรงๆว่ามลหึง” ศยามลพูดกับพี่สาวของเธอในวันหนึ่ง

เมื่อเสืออย่างเขาเจอลูกอ้อนแบบนี้ไหนเลยจะถึงไหว แหมก็ของสวยๆ งามๆ แบบนี้มันก็อดใจไม่ไหวนะ เขาเปล่าคิดไม่ดีกับเด็กนะ แต่สมองของเขามันคิดไปแล้วกู่ไม่กลับแล้วด้วยตอนนี้ หลงเด็กคำๆ นี้คงจะใช่กับเขาได้ในตอนนี้ หรืออาจจะตลอดไปเลยก็ได้

จจุบันสังคมให้ความสำคัญกับความรู้ทางวิทยาศาสตร์มาก หลายครั้งที่เมื่อสิ่งใดถูกตีตรากำกับว่าเป็นหลักฐานหรือเป็นเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ก็มีหลายคนที่รีบเชื่อโดยไม่ไตร่ตรอง จนลืมไปว่าความรู้ทางวิทยาศาสตร์ไม่ใช่ความรู้ศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงความบริสุทธิ์ในตัวเอง แต่เป็นเพียงความรู้ธรรมดาที่ขึ้นกับคุณธรรมในใจของผู้นำมาใช้ นำมาอธิบาย ว่าเลือกที่จะอธิบายโดยใช้หลักความเป็นเหตุเป็นผลที่เชื่อถือได้ ตรวจสอบได้ หรือเลือกที่จะนำมาใช้หรืออธิบายด้วยอคติหรือเพื่อผลประโยชน์ส่วนตนกันแน่ และนี่คือที่มาของเรื่องสั้นแนววิทยาศาสตร์ ๗ เรื่องที่จะบอกว่า “วิทยาศาสตร์เป็นเรื่องของความจริง แต่นักวิทยาศาสตร์ไม่ได้พูดความจริงเสมอไป”

เมื่อณัฐภัทรสูญเสียคนรักก่อนวันแต่งงานจึงปักใจว่าไม่รักใครอีก ไม่ว่าเวลาผ่านมาห้าปีแล้วก็ตาม จนกระทั่งเเผนของย่าก็ทำให้ใจสั่นไหวอีกครั้ง เพราะต้องมาเจอกับ “จิรภาณินท์” เข้ามาเพื่ออ่อย ยั่ว นัว จูบ เพื่อให้ลืมคนรักที่จากไป... แล้ววันหนึ่ง หญิงสาวหน้าตาเหมือนคนรักที่จากไปปรากฏขึ้น ...?! “พี่ภัทรขอกินณินท์ได้ไหมครับ”

“มาเรียสจะไม่เป็นอะไร เขาจะไม่บาดเจ็บอาการสาหัสและต้องตายถ้าคนที่ขับรถพาเขาไปคืนนั้น ไม่ใช่คุณ!” เบน คริสเตียนเซน จะไม่ยอมสูญเสียน้องชายฝาแฝดของเขาไปโดยไม่ได้ลากตัวคนผิดมาลงโทษ เขาล่อหลอก พลอยพิชญา มายังสกรูวา แห่งหมู่เกาะโลโฟเตน เพื่อจองจำเธอไว้กับอเวจีชั่วนิรันดร์ในสวรรค์ของชาวไวกิ้ง เขาคือมัจจุราชที่จะลากเธอลงสู่ห้วงลึกที่สุดของมหาสมุทรแห่งความสิ้นหวัง ทว่าเธอกลับยินดีชดใช้ความผิดแม้แลกด้วยวิญญาณที่ถูกร้อยรัดจากความชิงชัง หากแต่พิศวาสเถื่อนนั้นคือการลงทัณฑ์หรือเสน่หาที่พันธนาการตัวเขาไว้จนดิ้นไม่หลุด

“ตัวเธอหอมดีจัง” เขาว่าแล้วก็กดปากหอมดังฟอด “ปละ…ปล่อยฉันนะพี่หมอ” “เธอน่ารักน่ากินขนาดนี้จะให้พี่ปล่อยได้ไง” “แต่พี่จะทำกับฉันแบบนี้ไม่…ไม่ได้นะ” “ทำได้ เพราะพี่ขอเธอเป็นเมียแล้ว” “แต่…แต่ฉันไม่ได้ตกลงด้วยซะหน่อย แล้วถ้าพี่…พี่อยากได้เรื่องแบบนั้น พี่ก็ไป…ไปหาที่ระบายที่อื่นสิ หรือไปหาแม่รินดาอะไรนั่นก็ได้ ฉันว่าเธอต้องเต็มใจแน่ๆ” กว่าวาริสาจะพูดจบก็ทำเอาเธอเหนื่อยและระแวงอย่างที่สุด เพราะมือหนาอยู่ไม่สุข เผลอเป็นแตะนั่นแตะนี่ “ไม่เอา ไม่ใช่สเปก” “ยังจะเลือกสเปกอีกหรือไง ไอ้พี่หมอบ้า” “ก็ถ้าไม่ใช่สเปก แล้วจะฟินได้ไงล่ะ” “งั้นก็เรื่องของพี่เถอะ ปล่อยฉันได้แล้ว” ปารวียิ้มกรุ้มกริ่ม สายตาก็กวาดมองตั้งแต่ใบหน้าแดงระเรื่อมายังหน้าอกหน้าใจที่สะท้อนขึ้นลงตามแรงหายใจ “ให้พี่นะ”

ลัคณาต้องทำหน้าที่แฟนจำเป็นให้กับ จอมทัพ รุ่นพี่สุดหล่อ สาวกรี๊ดของมหาวิทยาลัย มันเป็นความไม่ตั้งใจแต่เธอ ตกหลุมรักเขาจริง ๆ ส่วนเขาล่ะจะรู้หรือเปล่าว่าเธออยากเป็นของเขาสุดหัวใจ ฝากนิยายขนาดสั้นเร่าร้อนถึงใจ ของ กรัชเพชร ด้วยนะคะ

ลัคณาต้องทำหน้าที่แฟนจำเป็นให้กับ จอมทัพ รุ่นพี่สุดหล่อ สาวกรี๊ดของมหาวิทยาลัย มันเป็นความไม่ตั้งใจแต่เธอ ตกหลุมรักเขาจริง ๆ ส่วนเขาล่ะจะรู้หรือเปล่าว่าเธออยากเป็นของเขาสุดหัวใจ ฝากนิยายขนาดสั้นเร่าร้อนถึงใจ ของ กรัชเพชร ด้วยนะคะ

ลัคณาต้องทำหน้าที่แฟนจำเป็นให้กับ จอมทัพ รุ่นพี่สุดหล่อ สาวกรี๊ดของมหาวิทยาลัย มันเป็นความไม่ตั้งใจแต่เธอ ตกหลุมรักเขาจริง ๆ ส่วนเขาล่ะจะรู้หรือเปล่าว่าเธออยากเป็นของเขาสุดหัวใจ ฝากนิยายขนาดสั้นเร่าร้อนถึงใจ ของ กรัชเพชร ด้วยนะคะ

ลัคณาต้องทำหน้าที่แฟนจำเป็นให้กับ จอมทัพ รุ่นพี่สุดหล่อ สาวกรี๊ดของมหาวิทยาลัย มันเป็นความไม่ตั้งใจแต่เธอ ตกหลุมรักเขาจริง ๆ ส่วนเขาล่ะจะรู้หรือเปล่าว่าเธออยากเป็นของเขาสุดหัวใจ ฝากนิยายขนาดสั้นเร่าร้อนถึงใจ ของ กรัชเพชร ด้วยนะคะ