Understanding Love

รวมบทแทรก

Wordless (no more words)

Touch me, Feel me-- *** + พาร์ทพิเศษ รัก-ลวง-'ล่อ'

(A Blind Man w/ A Golden Retriever Guide Dog)

รวมบทแทรก 9 บท *** + บทพิเศษ จากออส...ถึงเกรซ & จากเกรซ...ถึงออส (ออส x เกรซ)

ดิ ออส + เดอะ โบตาน *** คำ ‘รัก’ ที่ไม่เคยพูดออกไป & ชีวิตในรั้วมหา’ลัย

The Tip-top Story of Mr.Botarn

The Graceful Story of Mr.Oss *** + บทพิเศษ เรื่องราวของทิป (โบตาน x ทิป)

In the Evening of Fate *** + บทพิเศษ แจม : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก...น่ารักผู้โดดเดี่ยว & เบิร์ธเดย์ : จดหมายที่ไม่ได้ส่ง...ความในใจจากเบิร์ธเดย์ถึงแจม

Breaking Relationship (Three Brothers & The Little Sister)

ภาค โชติกา + ภาค อานนท์ *** Seven Days of Loneliness

นภายังคงซอยขวดน้ำหอมอย่างไม่หยุดมือ จนเสียงร้องครางของลูกสะใภ้ดังตลบอบอวลไปทั่วบ้าน “ลูกสะใภ้จะแตกแล้วยัง แม่ผัวไม่ไหวแล้วนะ” น้ำเสียงอ่อนล้าของนภา บ่งบอกว่าร่างกายของหล่อนแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงต่อกรกับอีกฝ่ายได้เลย “อ๊าสสสส ละ ลูกสะใภ้น้ำจะแตกแล้วค่า อ๊า! แม่ผัวรอก่อนนะคะ อ๊ายยยย” ปิ่นร้องครางบอกแม่ผัวของตน ซึ่งหล่อนได้นำใบหน้าฟุบลงกับที่พักแขนของโซฟาตัวเดิม

He Just Bad Guy

+++ รบกวนทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบคุณค่ะ +++ -- เนื้อหาบางส่วน -- “จะ เจ้ากำลังทำอะไร หลีอิง” น้ำเสียงของถิงเซินกล่าวออกมา พร้อมกับขยับร่างกายให้ลุกขึ้นนั่ง หากโดนสตรีอีกนางผลักให้ถิงเซินล้มตัวลงนอนตามเดิม โดยที่หลีอิงขึ้นมาคร่อมร่างของนางเอาไว้ “ข้าก็จะปล้ำเจ้าไงถิงเซิน เจ้าไม่อยากลองมีอะไรกับสตรีเช่นข้าหรือ” ใบหน้าหื่นกระหาย สายตาเจ้าเล่ห์ของหลีอิงมองลงไปที่ใบหน้าของถิงเซินซึ่งกำลังตกใจในการกระทำของตน “จะ เจ้าอย่าทำเช่นนี้ มะ มานนน อุ๊บ!” จู่ ๆ เสียงของถิงเซินก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อหลีอิงได้นำผ้าบาง ๆ มามัดปากของนางเอาไว้ และนำผ้าบาง ๆ อีกผืนมามัดข้อมือของนางไม่ให้แกะผ้าดังกล่าวออก

คำโปรย หลินรั่วซี ทายาทของตระกูลหลินที่เหลืออยู่ถูกคนที่ไว้ใจฆ่าตาย ทำให้วิญญาณทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเป้ยม่านม่าน ที่ถูกโบยจนตายเช่นกัน เมื่อได้โอกาสมีชีวิตใหม่ หลินรั่วซีก็คิดจะใช้ชีวิตเรียบง่ายในฐานะเป้ยม่านม่าน แต่เรื่องก็เข้ามาหานางไม่หยุดหย่อน นางจึงตัดสินใจถือคติ ผู้ใดดีมาดีกลับ ร้ายมาร้ายกลับ เป้ยม่านม่านจะไม่ยอมให้ผู้ใดมารังแกได้อีกต่อไป กับองค์ชายรอง เขาก็มักจะคอยแวะเวียนมาหานางอยู่บ่อย ๆ ทั้งยังรู้ความลับของนางด้วย..จะใช้กำลังกับเขาก็ไม่ได้ เพราะบุรุษผู้นี้พลังปรานล้ำลึก วรยุทธล้ำเลิศ จึงได้แต่ยอมเป็นเบี้ยล่างเขาไปก่อน "ม่านเออร์ เจ้าเป็นชายาของพี่แล้ว และจะเป็นภรรยาของพี่แต่เพียงผู้เดียว...พี่รักเจ้า" เขาเปลี่ยนคำพูดที่ใช้แทนตนเองกับนาง กล่าวเสร็จก็โน้มตัวลงมาจุมพิศนางอย่างรักใคร่ เขายิ้มให้นางอย่างหลงใหล สายตากรุ้มกริ่มนั้นดูเหมือนจะเกิดจากการดื่มสุรามาไม่น้อย “ม่านเออร์ เจ้าอย่าได้เกร็งเช่นนี้ หาไม่แล้วพี่อาจจะทนไม่ไหว อาจจะออกแรงจนทำให้เจ้าเจ็บมากขึ้นได้” ชายหนุ่มพูดขึ้นเมื่อได้สัมผัสถึงความคับแน่น และการตอดรัดจากหญิงสาว เขาขบกรามแน่นและพยายามที่จะรุกล้ำเข้าไปอย่างอ่อนโยนที่สุด

ฉันรัก...แต่เขาร้ายแถมยังคบกับเพื่อนในกลุ่มฉันอีก ทั้งๆ ที่เขาบอกว่าเกลียดแต่เขาก็ทำเรื่องแบบนั้นกับฉัน ฉันควรจะทำยังไงกับความรักครั้งนี้ดีนะ? #เนื้อหาบางตอน "ฉันได้ข่าวว่ามีรุ่นพี่มาติดพันนิ เธอตกลงคบกับมันใช่ไหม?" เขาไม่ตอบคำถามของฉัน พูดไปอีกเรื่องจนฉันที่มึนอยู่แล้ว ยิ่งมึนงงเข้าไปใหญ่ “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย” ฉันเสียงดังกลับอย่างโมโห แต่ก็ต้องเบิกตาโต เพราะมือของเขาเอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อฉัน ทีละเม็ด ทีละเม็ด ฉันหอบหายใจแรง ใบหน้าเห่อแดงด้วยความอับอาย รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาจริง ๆ แล้ว “อย่านะ!!...นี่นายคิดจะทำอะไรกันแน่” “อยากมีแฟนงั้นเหรอ? ต้องดูก่อนว่าฉันอนุญาตไหม?” "นายจะบ้าเหรอ? ฉันมีแฟนทำไมต้องถามนายด้วย ทีนายมีแฟน นายยังไม่มาถามฉันเลย กี่คนต่อกี่คนแล้วด้วย...ซุนมีอีก แฟนนายไม่ใช่เหรอ ยังมาทำอะไรแบบนี้กันฉันอีกนี้ หยุดนะ!!”

รติภพ ชายหนุ่มผู้มีความแค้นสั่งสมในใจ เขาคิดมาตลอดว่า การตายของบิดา เป็นการกระทำของคนในตระกูลธรรมรงค์ เขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เข้ามาใกล้ชิดกับคนในครอบครัวนี้ ‘เพลงพิณ’ คือหญิงสาวที่เขาเลือกใช้เพื่อเป็นสะพานในการชำระแค้น ทว่า เรื่องราวทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามที่เขาวางแผนไว้ เมื่อเหยื่อถูกเปลี่ยนตัวในวันที่เขาต้องการเผด็จศึก เรื่องราวจึงกลับตาลปัตร ‘เพลงเพลิน’ หญิงสาวที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของเขาด้วยความจำยอม กลับค่อย ๆ มีตัวตนขึ้นในชีวิตของเขา เขาจะทำเช่นไร….เมื่อใจหนึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความแค้น แต่อีกใจก็มากล้นไปด้วยความรัก

ร้อยรัก ผู้เชื่อมั่นในรัก แต่ไฉนเลยกลับถูกโชคชะตากลั่นแกล้งอยู่ร่ำไป คนที่คิดว่าใช่ กลับไม่ใช่ สุดท้ายยังต้องเข้าพิธีวิวาห์กับน้องชายของเจ้าบ่าว! +++++++++ ‘นี่คุณมานอนบนนี้ตั้งแต่เมื่อไร’ ร้อยรัก ถามเสียงห้วนแล้วก้มสำรวจตัวเองตามสัญชาตญาณ ‘ก็ตั้งแต่เมื่อคืนนั่นแหละครับ’ ‘ฉะ...ฉันนึกว่าคุณจะนอนข้างล่างเสียอีก’ คีรินทร์ หัวเราะขำ แล้วตอบกลับตรงๆ ‘ฝันไปเถอะ เหนื่อยจะตายมีที่นอนนุ่มๆ จะไปนอนที่พื้นเพื่อ...’ ‘ก็...เราไม่ได้เป็นอะไรกัน และคิดว่าคุณจะเป็นสุภาพบุรุษกว่านี้เสียอีก’ ‘ตื่นจากมโนได้แล้วคุณ คนที่แต่งงานกับคุณไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยน แสนดี และเป็นสุภาพบุรุษอย่างที่ต้องการหรอกนะ มีแต่ผม...ผู้ชายที่สันดานไม่ดีคนนี้แหละ’

เด็กกะโปโล’ คือคำจำกัดความของ วรรณวลี ในสายตาของหนุ่มหล่อพี่ชายข้างบ้านอย่าง พศวัต และ ‘ตาแก่’ ที่กล้าพูดว่าเธอเป็นเด็กกะโปโล คอยดูเถอะเด็กกะโปโลคนนี้จะทำให้ตาแก่ปากร้ายมาสยบแทบเท้าให้ได้ ในอดีตเขาเคยปฏิเสธการหมั้นหมายกับ วรรณวลี ตามความต้องการของผู้ใหญ่เพราะคิดว่าเธอยังเด็กเกินไปสำหรับเรื่องพวกนี้ แต่ในวันนี้เด็กสาวในอดีตกลับมาพร้อมการเป็นหญิงสาวที่สวยสะพรั่ง เสน่ห์ยั่วยวนใจเขาอย่างร้ายกาจ และนั่นมันทำให้เขาอยากจะทำให้ความต้องการของผู้ใหญ่ในอดีตให้เป็นจริง …เขาต้องทำมันให้สำเร็จ ก็ผู้หญิงคนนี้เกือบจะถูกหมายปองให้เป็นของเขาตั้งแต่หลายปีก่อนแล้วนี่ และตอนนี้ก็ได้เวลาเอาจริง!!! “ยะ…หยุดนะ” ห้ามเสียงสั่นพร้อมทั้งดิ้นขัดขืนและพยายามดึงตัวเองกลับ แต่ก็ดูเหมือนจะไร้ผล ยิ่งดิ้นชายหนุ่มก็ยิ่งกอดแน่นขึ้นไปอีก “หือ…อย่าหยุดเหรอได้…จัดไป” “กรี๊ดดด! หยุดดด! ไม่ใช่อย่าหยุด ไอ้พี่พตบ้า” วรรณวลีตวาดแว้ดมือไม้ทั้งผลักไสทุบตีคนบ้ารัวไม่เลือกที่และไม่มียั้ง หลบได้ก็หลบแต่ถ้าหลบไม่ได้ไม่ก็ต้องโดนจนช้ำกันไปบ้างล่ะ “พอแล้ว พอแล้ว พี่ยอมแล้ว ไม่ทำอะไรเราแล้ว” พศวัตห้ามเสียงกลั้วหัวเราะ พร้อมทั้งหลบซ้ายหลบขวายกแขนรับกำปั้นน้อยๆ ที่รัวเข้าใส่อย่างรู้สึกสนุกมากกว่าเจ็บตัว “สัญญานะ” ถามอย่างระแวง “ครับ…” เพียงเท่านั้นมือบางก็ผลักอกกว้างแรงๆ เป็นการส่งท้าย ก่อนจะขยับตัวกลับมานั่งที่เบาะของตัวเองพร้อมทั้งรัดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อย อย่างน้อยก็ป้องกันไม่ให้เขากระชากเธอเข้าไปหาอีก ด้วยใบหน้าที่บึ้งตึงและแดงก่ำ “งั้นก็รีบๆ กลับบ้านสิคะ ฉัน…ว้าย!” วรรณวลีร้องเสียงหลง รีบยกมือปิดปากที่โดนพศวัตอาศัยโอกาสเพียงแค่เสี้ยวนาทีขโมยจูบไปอีกครั้งเอาไว้ ส่วนอีกข้างยกขึ้นชี้หน้าคนฉวยโอกาสที่นั่งหัวเราะยักคิ้วหลิ่วตาอย่างยียวนอย่างโมโหระคนอายจนตัวสั่น “เอาสิเรียกแบบนั้นอีกสิ ฉันๆ คุณๆ เนี่ย พ่อจะจูบให้หนำใจเลย”

คบกันมาหลายปี พอมาถึงวันนี้เขาบอกเลิกฉันและก็บอกกับฉันว่าคิดกับฉัน...แค่พี่น้อง

เธอหลุดมาอยู่ต่างโลกด้วยความบังเอิญหรือจะเป็นเพราะโชคชะตาเล่นตลก เธอตายและหลุดเข้ามาในร่างของเด็กหญิงวัย 5 ขวบในโลกแฟนซีที่มีสัตว์อสูรและเวทย์มนต์ แถมเธอยังมีครอบครัวแสนจะอบอุ่นและพี่ๆสุดหล่อล้อมหน้าล้อมหลังคอยเอาอกเอาใจไม่ห่าง เธอโกหก ครอบครัวอบอุ่นบ้าบออะไรกัน!! พ่อในนามของเธอดุอย่างกับหมา...เจอกันวันแรกก็เอาดาบมาจ่อคอเธอซะแล้วแถมยังรู้ได้แทบจะทันทีเลยว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวตัวจริงของเขา พวกพี่ชายในนามของเธอก็ทำเหมือนตัวเธอเป็นอากาศธาตุ!! เธอขอให้พวกเขาปล่อยเธอไปพวกเขาก็ไม่ยอม...ถึงจะปากดีบอกให้พวกเขาปล่อยเธอไป แต่อายุเท่านี้ถ้าพวกเขาปล่อยเธอไปจริงๆเธอจะไปทำอะไรได้กันเล่า! ออกไปไหนไม่ได้ก็อยู่มันทั้งๆแบบนี้นี่แหละ...โชคดีเหลือเกินที่ครอบครัวของเด็กคนนี้ร่ำรวย อย่างน้อยก็ไม่ต้องห่วงเรื่องที่ซุกหัวนอนและของกิน แถมเด็กคนนี้ยังฝากฝังให้เธอช่วยดูแลครอบครัวนี้ด้วย ซึ่งน่าจะเกี่ยวกับฝันร้ายเรื่องความตายของคนในบ้านนี้หรือเปล่านะที่เด็กคนนี้ยังเป็นกังวล แต่เด็กคนนี้หวังจะให้เธอช่วยอะไรกัน แค่ช่วยเหลือตัวเองเธอยังจะไม่รอด...พ่อในนามก็มองหน้าเธออย่างกับมองขี้ คนอื่นๆในบ้านก็ห่างเหินเหลือเกิน นี่มันบ้านแห่งความหม่นหมองชัดๆ!! ปฏิบัติการแรกเพื่อความสบายของตัวเอง...อะแฮ่ม หมายถึงเพื่อความกลมกลืนกับครอบครัวนี้ต่างหาก เธอจะต้องพยายามเอาชนะใจพวกเขาให้ได้ก่อน ส่วนเรื่องๆอื่นๆค่อยว่ากันทีหลังแล้วกัน...คิดมากตอนนี้ไปก็ปวดหัว เอาเป็นว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดล่ะนะ!

สำหรับเรื่อง “สวยเคียว” เป็นซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 34 ซึ่งเป็นเรื่องราวของนักศึกษาดาวเด่นผู้มีนามลับว่า “สวยเคียว” ชีวิตที่ต้องดิ้นรนหาเงินด้วยตนเองโดยไม่สนใจสายตาคนรอบข้าง แต่คนรอบข้างกลับเป็นฝ่ายวิ่งเข้าหาเธอ ! จะสนุกแค่ไหนไปติดตามกันค่ะ

.. คำโปรย .. เดียร์ วี ข้าว สามสาวเป็นคู่รักเลสเบี้ยน ที่ชอบมีเสพสุขกับกิจกรรมรัก และทางมหาวิทยาลัยปิดหลายวัน จึงทำให้พวกเธอเสพสุขกับไฟราคะ และมีความคิดที่จะสำเร็จความใคร่ข้ามปี -- เนื้อหาบางส่วน -- “ลองนอกสถานที่ดูบ้างมั้ย” วีหยักคิ้วลิ่วตาไปหาเดียร์และข้าว “ฉันมีความคิดที่ดีกว่านั้น” ข้าวว่างพลางส่งยิ้มมาให้ทั้งสองสาว “อะไรวะ” วีและเดียร์เปิดปากถามพร้อมกัน “ห้องเรียนในมหาวิทลัยไงแก แต่ก็ต้องใส่ชุดนั้นมาด้วย ห้ามถอด ฉันอยากได้แกคาชุด” “มันจะดีเหรอข้าว คนเยอะนะเว้ย ใครมาเห็นเป็นเรื่องแน่ ๆ” เดียร์มีสีหน้ากังวล เพราะเรื่องแบบนี้รู้ถึงไหนอายถึงนั้น “ฉันว่าก็ท้าทายดีนะยัยเดียร์ นาน ๆ จะนอกสถานที่บ้าง และฉันจะเอาของเล่นไปด้วย” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้น “พวกแกนี่มันหื่นชะมัด” เดียร์กล่าวพลางตักอาหารเข้าปากไปพลาง “ไม่ใช่แก่ แตกคาปากฉัน รอบนี้ฉันจะแตกคาปากแกให้ได้ยัยเดียร์” ข้าวเอื้อมแขนไปหยิกหัวนมของเดียร์ด้วยความมันไส้