ชีวิตของคุณหนูฮัวหนิงเซียนไม่เรียบง่ายอย่างที่คิด นอกจากจะมีพี่สาวต่างมารดาที่ร้ายราวกับพี่เลี้ยงสาวในนิทานซินเดอร์เรลล่าแล้ว นิสัยที่มักพาตัวเองไปยุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องของฟ่านหยางสือได้พาคุณหนูฮัวหนิงเซียนคนดีเข้าไปพัวพันกับเรื่องใหญ่เข้าเสียแล้ว… ไม่ว่าจะเรื่องคดีก็ดี เรื่องผู้มีอิทธิพลก็ดี จะเรื่องอะไรก็ล้วนแล้วแต่อันตรายและบั่นทอนเส้นอายุขัยให้สั้นลงทั้งนั้น ทั้งที่ย้ำแล้วย้ำอีกประสบการณ์จากชาติก่อนก็สอนแล้วว่าไม่ควรยุ่ง แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่วายแกว่งเท้าหาเสี้ยนอีกจนได้และเสี้ยนหนามคราวนี้ทั้งที่รู้ว่าเป็นดงหนามก็ไม่ง่ายที่จะวิ่งหนีเสียด้วย “ใครขวางทางพวกกังฉินก็มีแต่ตายทั้งนั้น ฉันไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงเด็ดขาด”

หลี่จิ้ง ไม่เคยคิดมากก่อนว่า อาถรรพ์เลข 7 จะมีจริง เขาคบกับแฟนเขามาได้เวลาพอควรที่จะแต่งงาน แต่แฟนกลับบอกเลิกในจังหวะที่เขากำลังขอแต่งงาน นี่มันอะไรกันครับเนี่ย ไม่เป็นไร แหวนที่ซื้อไว้เอาไปขาย เอาเงินไว้ให้พ่อแม่ ต่อไปนี้ จะเป็นลูกที่ดี และดูคนให้เป็น แต่เหมือนสวรรค์ไม่อยากให้ผมชดใช้กรรม ออกมาวาดภาพอยู่ดี ๆ แล้วมาอยู่ในร่างนางร้ายแสนงามในยุคโบราณได้ไงละครับเนี่ย แต่ทะลุมิติมาเป็นนางร้าย ใช่ว่าผมต้องเป็นนางร้ายนะ !!!

ผมเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิง 2D ทั่วไป ไม่มีประสบการณ์มีแฟน หรือจีบหญิงใดๆ วันหนึ่ง ผมก็ได้สะดุดดอกรัก ตกหลุมรักหญิงสาวคนหนึ่ง แต่แล้วเธอคนนั้นก็หลอกลวงเอาหัวใจผมไปเเล้วเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ใยดี เพราะโดนทำร้ายจากหญิงสาวคนหนึ่ง ผมเปลี่ยนความแค้นเป็นพลัง วันๆ นอกจากหมกมุ่นนอกจากงานก็เรื่องการเขียนนิยายที่มีแต่ฉากอย่างว่าในการบำบัดความต้องการตนเอง ให้หญิงสาวคนนั้น เป็นนางร้าย ถูกบอกเลิก ถูกกลั่นเเกล้ง ถูกทำร้ายจิตใจ ต้องทนทุกขทรมาน แต่เหมือนฟ้ากลั่นเเกล้งให้ผมข้าร่างนางร้ายของนิยายประสาทเเดกที่ผมเขียนขึ้น เเค่ทะลุมิตินะ เป็นเทรนผมก็โอเคอยู่หรอก หากไม่ใช่นิยายที่พระเอกคลั่งรัก พระรองซาดิสต์ มองผู้หญิงเป็นของเล่นที่ผมเขียนนะ ผมพยายามเปลี่ยนชะตา แต่เหมือนถูกสวรรค์ดึงกลับให้เดินตามเส้นเรื่อง ผมพยายามฝึกวรยุทธ์ให้หนีเรื่องบ้าๆ ทุกวันจนเเข็งเเกร่ง แต่อย่างไรก็สู้พระเอกบ้ากามที่พยายามเชิญชวนให้เกิดฉาก 18+ ไม่ได้ทุกครั้ง หรือจริงๆ เเล้วผมต้องอยู่เฉยๆ ปล่อยให้เรื่องมันเกิดไปเรื่อยๆ จนจบกันเเน่

ฟ่านหยางสือ เซียนพนันแห่งคาสิโนมาเก๊าผู้เป็นอัจฉริยะด้านการอ่านสีหน้าผู้คน และไม่ว่าจะด้วยโชคไม่นำพาหรือวาสนาไม่ถึงก็ตาม จึงทำให้เธอไม่อาจมีชีวิตยืนยาวบนกองเงินกองทองที่ตัวเองหามาได้ ร่างไร้ลมหายใจของหญิงสาวร่วงลงสู่ห้วงน้ำลึกของทะเลมาเก๊าจบชีวิตอันสั้นจนน่าใจหายของอัจฉริยะสาวลง …แต่ถ้าจบแบบนี้มันก็ออกจะง่ายไปเสียหน่อย… ร่างใกล้สิ้นลมของ ‘ฮัวหนิงเซียน’ ที่ถูกพันธนาการไว้ด้วยหินก้อนโตค่อย ๆ ร่วงลงสู่ห้วงน้ำลึก ก่อนที่คุณหนูผู้อาภัพแห่งตระกูลฮัวจะสิ้นลม ในห้วงสุดท้ายของชีวิตก็เกิดปาฏิหาริย์ขึ้น สติที่คืนกลับมาจากความตายอย่างกะทันหันของฟ่านหยางสือนั้นดันกลับมาอยู่ในร่างของคุณหนูคนเล็กแห่งตระกูลฮัวในเมืองฝู่ซุน ที่เธอเองก็ยังไม่แน่ใจว่านี่คือยุคไหน และเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แต่ในเมื่อเธอยังคงมีลมหายใจเธอก็จะไม่ยอมตายอีกเป็นแน่ ร่างของฮัวหนิงเซียนแหวกว่ายขึ้นจากน้ำด้วยทักษะนักกีฬามหาวิทยาลัยชิงหัว “ร้องไห้กันทำไม มีใครตายหรือไร? หรือร้องไห้เพราะไม่มีใครตายกันแน่?”

ในที่สุดก็ได้ออกมาเที่ยวข้างนอกสมดั่งใจปรารถนาแล้ว แต่แน่นอนไม่มีใครยินยอมให้เธอออกมาหรอก เธออนุญาตตัวเองแล้วหนีออกมายังไงล่ะ! พอออกมาครั้งแรกก็มีคนแปลกๆมาเดินตามทั้งวันแถมยังจะเลี้ยงอาหาร แน่นอนว่าเธอก็ต้องไปเพราะเขาดูอัธยาศัยดี เธอไม่ได้ใจง่ายแต่อย่างใดแต่มีอาหารฟรีก็ต้องกินถูกไหม! แน่นอนว่าเรื่องคำสาปของครอบครัวเธอยังไม่จบสิ้นสักที ยังมีเรื่องให้เธอเฉียดตายได้ปีเว้นปีแบบแทบไม่ได้หยุดพัก ครอบครัวก็ต้องดู เที่ยวก็ต้องเที่ยว ยังมีเรื่องกินอีกที่เป็นเรื่องใหญ่ เมื่อไหร่ชีวิตจะสงบสุขเหมือนคนอื่นเขาสักทีเนี่ย!!

ดวงชะตาที่ต้องเกิดมาเป็นตัวกาลกิณีของตระกูล หม่าอวิ๋นเซียงไม่เคยต้องการมัน ทว่าสวรรค์กลับใจร้ายปล่อยให้นางแบกรับความไม่เป็นธรรมนี้ไว้ ทุกคนล้วนตราหน้าว่านางไม่สมควรเกิดมา แต่ในเมื่อเกิดมาแล้วต้องยอมแพ้ต่อโชคชะตาหรือ แน่นอนว่านางไม่ยินยอม เพราะคำทำนายที่มีมาช้านานของตระกูล หม่าอวิ๋นเซียง กลายเป็นตัวกาลกิณีที่ผู้คนในจวนต่างรังเกียจ นางถูกเลี้ยงดูมาโดยสาวใช้ผู้หนึ่ง ทว่าวันหนึ่งพวกเขากลับให้ความสนใจในตัวนางอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ผู้ใดเลยจะรู้ว่าความรักและความปรานีที่คนสกุลหม่าแสดงออกมานั้นจริงใจเพียงใด นางเพียงต้องการอย่างใช้ชีวิตที่เหลือเงียบๆ เหตุใดพวกเขาจึงไม่ยอมเข้าใจ ****** “ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ หากปักเสร็จแล้วมอบให้ข้าได้หรือไม่” จ้าวจื่อเทียนถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย “คงให้ไม่ได้หรอก” นางปฏิเสธเสียงเรียบ แอบซ้อนรอยยิ้มกริ่มไว้ในใจ “ทำไมถึงไม่ได้” เขามองนางอย่างไม่เข้าใจ “ก็ผืนนี้มีเจ้าของแล้ว” นางยังคงตอบอย่างยียวน “เป็นใคร” น้ำเสียงของเขาเคร่งขรึมขึ้นมาโดยพลัน รู้สึกอึดอัดใจเหมือนจะหายใจไม่ออก หนำซ้ำหัวใจยังปวดแปลบอีกต่างหาก หม่าอวิ๋นเซียงยิ้มขำอย่างอดไม่ได้ยามเห็นสีหน้ามืดครึ้มราวกับจะสังหารคนได้ของชายหนุ่ม “พี่จื่อเทียน ท่านไม่ต้องรีบร้อนกินน้ำส้มไป ผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ข้าปักให้อาเหมยเป็นของขวัญวันเกิดนาง” สีหน้าของจ้าวจื่อเทียนสดใสขึ้นโดยพลัน กระนั้นก็ยังรู้สึกไม่ชอบใจอยู่ดี เหตุใดเสี่ยวเซียงเซียงของเขาต้องปักผ้าเช็ดหน้าให้ผู้อื่นด้วยเล่า ไหนจะของที่นางทำขายอีก “ข้าแค่ถามเฉยๆ ว่าเป็นผู้ใด ไม่ได้กินน้ำส้มเสียหน่อย” ครั้นได้ฟังคำแก่ตัวของอีกฝ่ายนางก็อดหัวเราะไม่ได้จริงๆ หม่าอวิ๋นเซียงมองเขาอย่างล้อเลียนพลางเอ่ย “ใช่ๆ ท่านไม่ได้กินน้ำส้ม เป็นข้าปากมากไปเอง” จ้าวจื่อเทียนแค่นเสียงฮึขึ้นจมูก มองคาดโทษนาง รอก่อนเถิด ถึงเวลานั้นเขาจะสั่งสอนเด็กคนนี้ให้ไม่สามารถลุกจากเตียงได้เลย

เพียงเพราะไม่อยากแต่งงานกับคนแก่ ข้าเลยอาละวาดใส่สวนท้อสวรรค์มันเสียเลย อนิจจางานแต่งก็ไม่ได้ถูกยกเลิก แต่ข้ากลับต้องรับโทษให้ลงมาจุติที่แดนมนุษย์ องค์มหาเทพ ไหนท่านบอกว่าจะให้ข้าไปเกิดเป็นเด็กสาวชาวมนุษย์ไง แล้วเจ้าหมูป่าตัวดำนี่คืออันใดกัน สวรรค์! ท่านเกลียดชังข้ามากใช่หรือไม่...

หลังจากขึ้นเป็นเจ้าเมืองต้าซี อำนาจของเมืองชายขอบนั้นไม่เพียงพอต่อบารมีของเลดี้เฉินอีกต่อไป ความชอบธรรมของเมืองที่ตั้งตัวเป็นราชอาณาจักรใหญ่ทั้งที่ตัวเองไม่มีแม้แต่ขุนนางหรือ ไม่เข้าท่าเอาเสียเลย "ข้าไม่เห็นความจำเป็นที่ต้าซีจะต้องเกรงใจเฉียนฉินอีกต่อไป" ชนวนสงครามเริ่มมาจากเจ้าเมืองโลหยางที่เห็นว่าการเป็นสตรีครองเมืองนั้นจะทำให้เทพเจ้าสาปทั้งแผ่นดิน "ไม่เห็นด้วยกับข้าก็ออกไป นี่เมืองข้าต้องรอให้เจ้ามาอนุญาตตั้งแต่เมื่อใดกัน"

"จะถอยทำไม!? ในเมื่อผมก็อยากได้เธอ" ไอดอลที่สาว ๆ หมายปอง กลับมาคลั่งรักแฟนคลับที่เจอกันเพียงคืนเดียว

เมื่อรักสี่เส้ามีจุดเริ่มต้นจากหนี้ก้อนโตซึ่งเกิดจากกลโกงของสุริยะโยธิน คีตาจึงต้องทวงคืนความยุติธรรมกลับคืนสู่สัตยธนะวงศ์ด้วยเล่ห์กลรัก อันนำมาสู่การแต่งงานโดยปราศจากความรักระหว่างคีตาและกันตภัทร์ พร้อมกันนั้นเธอยังต้องรักษาคำสัตย์ที่ให้ไว้กับรักแรก...ทีรภณ และเพื่อนรัก...บทมี ซึ่งหลงรัก กันตภัทร์มาอย่างยาวนาน...ว่าการแต่งงานครั้งนี้จะไม่มีคำว่า “รัก” เกิดขึ้นเด็ดขาด เรื่องราวความรักอันเต็มไปด้วยกลซ้อนกลจะจบลงอย่างไร...หาคำตอบได้ในซ้อนกลรักค่ะ

สำหรับเรื่อง “ใคร่” เป็นซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 35 ซึ่งเป็นเรื่องราวของนักศึกษาสาวทั้ง 5 คน ที่มาแบ่งปันการมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายครั้งแรก เรื่องความใคร่ลับ ๆ ของสาวสวย จะน่าตื่นเต้นแค่ไหนไปติดตามกันค่ะ

ลำพังบัลลังก์ตัวเองคงลำบากไม่พอจริง ๆ ฟ้าจึงได้ประทานให้หยางเยว่ซือกงจู่ได้รู้จักกับไท่จื่อเซวี่ยแห่งลู่ซุนที่เป็น 'เด็กอ่อนหัด' ที่เก่งสุดในด้านการร้องไห้ ยกบัลลังก์ให้กับหยางเยว่ซือ "ข้ามีบัลลังก์ของข้าอยู่แล้ว" ไหนจะเรื่องของโลหยาง ชนเผ่าที่แยกตัวมาจากพวกกลุ่มมองโกลทางเหนือที่ยึดถือว่าสตรีไม่ควรครองแผ่นดินที่คอยเอาแต่หาเรื่องเธออีก มิสเฉินไม่เข้าใจสักนิดว่าการที่เธอเป็นสตรี ครองแผ่นดินต้าซี มันทำให้ฝนที่โลหยางตกต้องไม่ตามฤดูกาลหรืออย่างไร? "ทำไมถนัดยุ่งเรื่องของเมืองอื่นนัก เมืองตัวเองไม่น่าสนใจหรือ?"

ไป๋หยุนซีคุณหนูใหญ่ของสกุลไป๋ได้แต่งเข้าตำหนักอ๋องเซียวเหยียน ผู้ที่มีข่าวลือเรื่องชื่นชอบในบุรุษและเกลียดชังสตรี แถมเขายังสังหารพวกนางไปมากมาย หยุนซีจะต้องหาทางเอาตัวรอดจากเขาให้ได้ ในคืนแต่งงานหยุนซีได้ดื่มยาพิษเข้าไปจนสิ้นใจ หม่าอี้ถงนักแสดงดาวรุ่งในบทนางร้ายก็ถูกยาพิษเช่นกัน อี้ถงได้มาเข้าร่างของหยุนซี ในคืนเข้าหอด้วยฤทธิ์ของสุรามงคล สาวยุคใหม่เช่นอี้ถงจึงได้วาดลวดลายบนเตียงจัดการกับอ๋องผู้นั้นไปจนเรียบร้อย

"สวัสดีครับผมเป็นลูกชายของแม่นะครับ" ละอองดาวถึงกับตกใจ จู่ ๆ ก็มีเด็กผู้ชายแปลกหน้ามาบอกว่าเป็นลูกชายของเธอ มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อเธอยังไม่มีแม้แต่แฟน เรื่องมีลูกมันเป็นไปไม่ได้ +++++++++ “อ้าว ทำไมไม่นอน อย่าบอกน่ะว่ารอผมน่ะ” วาโยเดินเข้าไปทักคนเป็นภรรยายิ้ม ๆ “ค่ะ” ละอองดาวมองท่อนบนที่เปล่าเปลือยของสามีตาปริบ ๆ แม้จะอายแต่รู้สึกว่ามันละสายตาไม่ได้ กล้ามเนื้อผู้ชายที่มีหยดน้ำเกาะพราวนี้มันเซ็กซี่ดีจริง ๆ หุ่นก็ดี หน้าตาก็หล่อ เขาเป็นสามีของเธอจริง ๆ เหรอเนี่ย คู่ควรกับการขึ้นคานรอมานานจริง ๆ ให้ตายสิถึงจะได้มาแบบฟลุ๊ค ๆ ก็เถอะ “อยากทำอย่างว่าเหรอ” วาโยยืนถามเสียงกลั้วหัวเราะกับการมองเขาตาปรอยของอีกฝ่าย “ค่ะ เอ๊ย! ไม่ใช่ ๆ ฉันแค่จะบอกว่าคุณนอนฝั่งนั้นฉันนอนฝั่งนี้ไม่ก้าวก่ายกันโอเคไหม แค่นี้แหละ” ละอองดาวพูดจบก็ทิ้งตัวลงนอนดึงผ้าห่มคลุมโปงตบปากตัวเองรัว ๆ ที่ดันไปหลุดอะไรแบบนั้นออกไป เขาได้คิดว่าเธออดยากกันพอดี ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ “เสียดายนึกว่าจะยอมเสียอีก” วาโยถอนหายใจยิ้ม ๆ แล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหากางเกงใส่ ส่วนเสื้อนั้นไม่คิดจะใส่อยู่แล้ว เพราะมันไม่ชิน “แม่” “เฮ้ย!” “เป็นอะไร” วาโยเดินเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง เพราะจู่ ๆ คนที่นอนคลุมโปงอยู่บนเตียงก็ร้องพร้อมกับลุกขึ้นนั่งด้วยสีหน้าตื่นตกใจ “เปล่าค่ะ เหมือนลืมอะไรหรือเปล่า แต่คงไม่ลืมหรอกนอนแล้วค่ะ” ละอองดาวมองค้อนผีเด็กที่จู่ ๆ ก็โผล่มาเรียกแม่ ทำเอาหัวใจเธอแทบวาย “นี่คุณจะไม่ยอมจริงเหรอ” วาโยที่ตอนนี้มานั่งอยู่บนเตียงแล้วแกล้งพูดแหย่หญิงสาวเล่น และยังไม่ทันที่ละอองดาวจะปฏิเสธ ว่าที่ลูกชายของเธอก็คะยั้นคะยอ “ยอม ๆ เขาไปเถอะแม่ เผื่อผมจะได้ไปเกิด” เธอถึงกับกลอกตามองบนมองคนสลับกับผีแล้วตอบกลับด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ไม่ค่ะ ตราบใดที่คุณยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ฉันจะไม่ยอมคุณเด็ดขาด นอนแล้วค่ะ”

✢FEDAD✢ รัก|จาง|หาย ควันหลง x วาโย ‘รู้ทั้งรู้ว่าไฟมันร้อนก็ยังจะยอมลองเล่นกับไฟ’ ผู้หญิงมักชอบคนเลว 'วาโย' คือหนึ่งในนั้น 'เธอ' จึงพุ่งเข้าหา 'เขา' อย่างไม่กลัวตาย เหมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟ ทว่าเขาไม่ใช่ไฟแต่คือควัน… 'ควันหลง' ที่ทำเธอหลงใหลแม้ว่าเขาจะเลว! “อยู่กับฉันอย่าคาดหวังสถานะ” “ไม่อยากได้สถานะ แต่อยากได้พี่” “…งั้นมาลงนรกด้วยกันเถอะ” BROKEN SET(ลูกชาย #ไรม์) (เซ็ตรุ่นลูก BRO SET) (เล่มเดียวจบ) (อ่านแยกได้ค่ะ) #นิยายรักวัยรุ่น #พี่ควันคนแบด #นางเอกสายอ่อย #พระเอกเย็นชา

++ เนื้อหาบางส่วน ++ “ไหน ๆ ฉันก็ซื้อน้ำมาฝากป้าแล้ว ดื่มหน่อยเถอะ ไม่ทานอะไรมาตั้งแต่เช้าไม่ใช่เหรอ” พลางยื่นแก้วน้ำดังกล่าวไปด้านหน้า รอยย่นบนหน้าผากขมวดเข้าหากัน ฝ่ามือบางจับเข้าไปที่แก้วใบนั้น ซึ่งเป็นเครื่องดื่มที่เธอชอบเอามาก ๆ “รู้ได้ยังไงว่าฉันยังไม่ได้ทานอะไร ไหนจะน้ำอีก ว่าฉันชอบดื่มน้ำอะไร” พูดจบหญิงสาวก็ดื่มน้ำจากแก้วดังกล่าวผ่านหลอด “ฉันน่ะ เป็นผู้ชายที่สนใจผู้หญิงทุกเรื่องนะ ไม่ว่าจะอาหารการกิน เสื้อผ้าที่สวมใส่ กิจวัตรประจำวันทำอะไร รวมไปถึงขนาดไซต์ของผู้หญิงอีกด้วย” กิตติธรกล่าวพลางนำปลายนิ้วมาลูบคางอย่างใช้ความคิด ด้วยน้ำเสียงหวานชวนขนลุก

.. คำโปรย .. เด็กน้อยวัย 19 ปีเศษ แอบหลงรักพี่ชายข้างบ้าน ซึ่งอายุมากกว่าเธอ 16 ปี เขาเป็นผู้ชายที่เธออยากจะเสียพรหมจรรย์ให้เขา เด็กสาวจะทำอย่างไร เพื่อให้ได้เขามาครอบครองทั้งตัวและหัวใจ ++ เนื้อหาบางส่วน ++ “พี่อิฐขา พี่อิฐไม่หลงรักน้องคนนี้บ้างเหรอ” แก้วใจเอ่ยเสียวหวานพลางขยับสะโพกตรงตักของเขา จนหญิงสาวรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่นิ่ม ๆ อุ่น ๆ ทิ่มลงแก้มก้นของเธอ “ทอดสะพานให้พี่ขนาดนี้ เตรียมตัวเตรียมใจเสียตัวให้พี่แล้วหรือไง” พูดจบเขาก็ผละร่างบางลงนอนบนโซฟา ในขณะที่เขาคร่อมร่างของหญิงสาวเอาไว้ “เตรียมตัวเตรียมใจตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่า” ดวงตาเปล่งประกายส่งมาถึงเขา ใบหน้าของหญิงสาวในตอนนี้สำหรับเขามันช่างน่ามองเสียเหลือเกิน

เอมาย นักศึกษาสาววัย21ปี เธอหาทุนเรียนด้วยการรับแก้ปัญหาเรื่องเซ็กส์ หนุ่มๆมากหน้าหลายตาต่างมาใช้บริการ ทั้งหนุ่มหล่อที่หลั่งไวไปจนถึงหนุ่มใหญ่ที่นกเขาไม่ขัน เธอต้องรับมือกับคนไข้ทั้งหมดนี้ด้วยร่างกายของเธอเอง..... หมายเหตุ *เนื้อเรื่อง การวินิจฉัยและรักษาแต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงล้วนๆ ไม่ใช่ความจริงและไม่เกี่ยวข้องกับผู้ใดทั้งสิ้น*

เมื่อต้องใช้ชีวิตเป็นหยางเยว่ซือกงจู่ก็ต้องทำให้ดี หลังจากจัดการกับหมู่บ้านกองโจรและลัทธิประหลาดแล้ว หน้าที่ของกงจู่กับการปกครองภายใน ปัญหากลุ่มจอมยุทธ์พเนจรที่ตั้งตัวเป็นใหญ่ที่ต้องจัดการพิสูจน์ตัวเองในอีกไม่ถึงสิบวันที่เหลือนั้นดูเหมือนว่าจะสาหัสไม่พอสำหรับเธอ เง็กเซียนจะต้องชังเฉินมี่จวนเข้าจริง ๆ แน่ จึงได้ส่งทั้งไท่จื่อที่เป็นหุ่นเชิดจากลู่ซุน อีกทั้งพวกรัชทายาทเฉียนฉินเมืองที่เคยยิ่งใหญ่(แต่จะไม่ยิ่งใหญ่อีกต่อไปแล้ว) มารบกวนเธออยู่ได้ "ฉันไม่ว่างมาต้อนรับแขกที่ไม่ได้นัดล่วงหน้า เมืองใหญ่ก็ควรมีมารยาท ยิ่งเป็นคนใหญ่คนโตยิ่งต้องรักษามารยาท"

แม่ทัพหลี่ยิ้มพรายพร้อมเอ่ยว่า “หากเป็นฝ่าบาท ณ ตอนนี้ คงต้องใช้คำว่า -อุบายบุรุษเลอโฉม- ” ฮ่องเต้ในร่างบุรุษเลอโฉมเพียงแค่ยิ้มน้อย ๆ หมากกระดานเขาต้องชนะ ! ในอดีต เขาเป็นฮ่องเต้ผู้ลุ่มหลงสตรีจนทำให้บัลลังก์ตกไปอยู่ในกำมือของจักรพรรดินี พระนางผู้มีจิตใจอำมหิต มัวเมาในชายบำเรอ เมื่อสวรรค์ให้เขาได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่ ความแค้น และความรักจึงหวนคืนขึ้นใหม่อีกครั้ง เขาจะทวงคืนบัลลังก์มังกร ได้หรือไม่ไปติดตามกันค่ะ

ซังฮวา เธอเป็นสาวแว่นอวบอึ๋มที่เพิ่งเรียนจบหมาดๆ โชคชะตาของเธอมีแต่เรื่องร้ายๆทั้งโดนแฟนทิ้งทั้งโดนผู้ชายในแอพหลอกฟัน เธอตัดสินใจจบชีวิตตัวเองด้วยวัยเพียง22ปี ทว่าเธอเฉิ่มเบ๊อะเสียจนฆ่าตัวตายไม่สำเร็จ เป็นหน้าที่ของยมทูตแล้ว เขาจะพาเธอไปปรโลกหรือจะเก็บไว้ทำเมียก็ไม่อาจรู้ได้ ในเมื่อสาวแว่นทั้งขาวทั้งอวบทั้งนมโต เรื่องร่างสุดเซ็กซี่ของเธอผิดกับบุคลิกที่เฉิ่มฉ่ำเสียจริงๆ

แม่สอนให้ฉันหาสามีรวยเพื่อเราสองคนจะได้สบาย แต่ฉันทำตรงข้าม รู้สึกถูกชะตากับเขา ผู้ชายรับซื้อของเก่ากับจักรยานคู่กาย งานนี้ขัดใจแม่แต่ตามใจฉัน ผิดตรงไหนในเมื่อเขาก็คนเหมือนกัน

ภูผาสานุศิษย์รุ่นสุดท้ายของวัดวารุณ ที่มีความฝันเพียงการเป็นครู แต่เนื่องด้วยอดีตที่เกี่ยวข้องกับเวทย์อาคม มันย้อนกลับมาหาเขาทำให้ชีวิตเขามีแต่เรื่องยุ่งๆ

ความรักไม่เคยตาย แม้ร่างกายสิ้นลมหายใจ