ภพนี้ที่รัก
ภพนี้ที่รัก
อาชาสีรุ้ง
  • Romance Lover
หลังจากผ่านค่ำคืนที่สุดแสนจะเร่าร้อนโดยไม่ทันได้ตั้งตัว นิรินก็รู้สึกตัวและพบว่า ข้างกายของเธอมีชายวัยกลางคน ลักษณะเหมือนหมอรักษาโรค และหญิงชรารูปร่างท้วมคนหนึ่ง พูดคุยกันอยู่เกี่ยวกับตัวของเธอ ทั้งสองแต่งกายไม่เหมือนกับยุคสมัยที่เธออยู่เลยแม้แต่น้อย เมื่อทั้งหมดกลับออกไปจากห้องที่เธอนอนพักอยู่ หญิงสาวก็พยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งเพื่อคิดทบทวนถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ก่อนหน้านี้ใช่ว่าเธอยังอยู่ดีในโลกที่ทันสมัยกว่านี้เป็นร้อยเท่านักหรือ..... ------------------------------------------- นิรินรอองศากลับมาด้วยสภาพจิตใจที่ห่อเหี่ยวไร้ชีวิตชีวา เวลาล่วงเลย ผ่านไปนานนับสัปดาห์ แต่เธอก็ไม่เห็นแม้เงาของชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก ไม่มีข่าวคราวใดๆ และดูคล้ายกับว่าไม่มีวี่แววที่เขาผู้นั้นจะกลับมาหาเธออีกเลย “ชายในฝันผู้นั้น...เขาอยู่ไหน ความคิดถึงฉันลอยไป...ในอากาศ รักของเขาที่มีให้...ไม่เอื้อมอาจ เจ็บห้วงใจแทบขาด...พลาดเชยชม” ................... แต่ใครเล่าจะรู้ได้ ว่าความรักที่ชายหนุ่มมีให้กับเธอนั้น .... แม้ชีวิตก็ยอมสละได้...... ******************************************* ****หมายเหตุ**** เรื่องนี้ เป็นความรักของชายหญิงที่ได้ข้ามภพมาเจอกัน เพราะคำมั่นสัญญาที่เคยลั่นวาจาให้ไว้เมื่อครั้งอดีตชาติ นักอ่านสามารถเลือกอ่านเฉพาะตอนที่ชอบได้เลยค่ะ เพราะผู้เขียนจะแยกแต่ละประเด็นออกเป็นแต่ละบท อย่างชัดเจน ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาสนับสนุนผลงานของผู้เขียนนะคะ
7 วัน ขอฉันได้ฝัน
7 วัน ขอฉันได้ฝัน
พยัคฆ์เมฆา
  • รักโรแมนติก
คืนฝันเห็นกับตาตัวเองว่าแฟนที่คบกันมานาน กลับนอกใจไปมีอะไรกับเพื่อนรักที่เธอเชื่อใจและไว้ใจที่สุด นั้นทำให้เธอสิ้นหวังที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ เธอจึงได้ของพรกับซาตาน ลูเซียสซาตานหนุ่มที่ได้ยืนคืนฝันของพร เขามาเจอเธอ แต่พบว่าคืนฝันเป็นคนรักของเขาเมื่อครั้งอดีต และเขายังได้ทำผิดต่อเธอ แต่พรที่คืนฝันขอนั้นดันไปขัดใจเขาอย่างแรง เมื่อชีวิตมันสิ้นหวังถึงขึดสุด คืนฝัน เธอจึงได้ลองขอพรกับซาตาน แต่พรที่ของนั้นกลับไม่ถูกใจซาตานเอาเสียเลย เขาจึงได้ให้เวลาเธอ 7 วันเพื่อคิดพรใหม่ที่จะขอ
ฉลามอย่างับน้อง
ฉลามอย่างับน้อง
YaiFun
  • รักโรแมนติก
ปลาการ์ตูนตัวจ้อยอย่างเธอ จะหนีพ้นจากปากฉลามดุไปได้อย่างไรกัน ! มาติดตามความรักอบอุ่นหัวใจไปพร้อมกับพวกเขากันค่ะ .............................................. “รู้ไหมว่าการใส่กระโปรงสั้นอวดขาเรียวสวยแบบนี้ มันทำผู้ชายเขาคิดกันยังไง” “คิดยังไงก็ช่างฉันไม่สน ฉันจะใส่ของฉันแบบนี้จะทำไม” หญิงสาวเชิดจมูกรั้น ๆ ขึ้นเถียงอย่างอวดดี “ถ้าใส่แบบนี้... ก็เท่ากับอยากล่อให้ผู้ชายอยากกัด” สิ้นทำ ชายหนุ่มก็โน้มตัวลงมากัดที่ต้นขาขาวผ่องของเธอจริง ๆ “เอ๊ะ !” หัวใจของเธอเต้นกระหน่ำแรงขึ้น เมื่อลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดผิวเนื้ออ่อน ๆ ทำเอาเธอขนลุกเกรียวขึ้นทั่วทั้งตัว “ทำอะไรน่ะ พี่ฉลาม.. อ๊า” ท้ายประโยคหญิงสาวครางลั่นเมื่อรู้สึกถึงความร้อนระอุของริมฝีปากร้อนผ่าวของชายหนุ่มกำลังขมเม้ม ดูดดึง ไปตามต้นขาของเธอ ทำเอาความเสียวซ่านแปลก ๆ พุ่งวาบจากจุดนั้นลุกลามไปทั่วทั้งตัว “อะ... กะ กัดตูนทำไม.. งื้อออ
สิเน่หาองค์หญิงร้อยเล่ห์
สิเน่หาองค์หญิงร้อยเล่ห์
อี๊หลาน-依兰
  • Comedy-Relax
นางคือจอมลวงผู้คน แม้แต่หัวใจอันแข็งแกร่งประดุจภูผาขององครักษ์เสื้อแพรเช่นเขา ยังถูกนางล่อลวง ! -------------------------------------------------------------------------------------------------- นางจัดการถอดเสื้อเขาออก เหลือเพียงกางเกงซับใน จากนั้นก็กวาดสายตาสำรวจหาบาดแผลตามตัวเขา ผิวกายขาวเนียนผิดจากคนธรรมดา อีกทั้งเรือนร่างยังเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อแน่น ๆ เม็ดทับทิมบนยอดอกของเขาสีชมพูแดงน่ากิน.... - เดี๋ยว ๆ อะไรคือน่ากิน – เสี่ยวเยี่ยนสะบัดหน้าไปมาไล่ความคิดลามกออกจากหัว แต่สายตาของนางยังคงสำรวจเรือนร่างราวกับหุ้นปั้นไปจนถึงหน้าท้องแกร่ง ดูแข็งแรงกว่าบุรุษทั่วไป - เฮือก !- นางสะดุ้งตกใจกับความรู้สึกป่วนที่เกิดขึ้นในร่างกายของตน อีกทั้ง ยังรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นที่ใบหน้า เสี่ยวเยี่ยนหลับตาแน่น แล้วพึมพำออกมาว่า “เรือนกายบุรุษ ก็แค่อากาศ แค่อากาศ !”
บดขยี้รัก
บดขยี้รัก
seXus
  • ดราม่าน้ำตาริน
มินตรา เฝ้ารอเขากลับมาด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความรัก ในขณะที่เขากลับเฝ้ารอวันที่จะกลับมาแก้แค้นเธอ ! ความรักความแค้นระหว่างเธอกับเขาจะจบลงเช่นไร จะสนุกแค่ไหนไปติดตามกันค่ะ ------------------------------------------------------------------ “จะไปไหน ผมเสียเงินไปเป็นหมื่นไม่ยอมให้คุณจากไปง่าย ๆ แบบนี้หรอกนะ” เควินรีบคว้าข้อมือเธอเอาไว้ แล้วกระชากให้เธอหันกลับมา “ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ” มินตราทั้งทุบทั้งตี สะบัดมือออกจากการจับกุมของมือแกร่ง “รับเงินผมไปแล้ว ก็ช่วยทำงานให้คุ้มกับเงินที่จ่ายหน่อยสิ” เขาผลักเธอให้ล้มลงไปนอนบนโต๊ะอาหารว่าง ๆ ตัวหนึ่ง จากนั้นก็ทาบทับเรือนกายกดเธอไว้ พร้อมกับตรึงข้อมือบางไว้กับพื้นโต๊ะ “ปล่อยนะ ฉันบอกแล้วว่าไม่ได้ขายตัว อย่า... อึก” เสียงร้องห้ามของเธอหายไป เมื่อเขากดปากบดจูบลงมาที่กลีบปากของเธออีกครั้ง “ยะ... อย่า”
รอยสวาทนางบำเรอ
รอยสวาทนางบำเรอ
วรัมพร
  • Romance Lover
“ผมมีข้อแม้” พิชญาภัคเงยหน้ามองคนพูดทันที “ข้อแม้อะไรเหรอคะ” “คุณต้องอยู่เป็นผู้หญิงของผมจนกว่าผมจะไม่ต้องการ” “นานกว่าหนึ่งเดือนเหรอคะ” “ใช่” “แล้ว...” “อย่าถามเรื่องเวลาตอนนี้เลยทูนหัว ผมยังบอกไม่ได้ แล้วบ้างทีผมอาจต้องการคุณตลอดไป หรือไม่ ผมก็อาจจะไม่ต้องการคุณเร็วกว่าหนึ่งเดือน” พิชญาภัคเบือนหน้าไปทางอื่นพร้อมขยับเปลือกตาไปมาสองสามครั้ง ที่เธอก็รู้สึกแปลกใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องไปรู้สึกกับคำพูดของเขาด้วย “ตกลงค่ะ พีชจะอยู่กับคุณไปจนกว่าคุณ...จะเบื่อพีช” “งั้นข้อตกลงใหม่ของเราก็เริ่มขึ้นแล้ว นับตั้งแต่วินาทีนี่”
พ่อสื่อ
พ่อสื่อ
นังหมูปีศาจ
  • Romance Lover
"อืออออ!" เสียงครางประท้วงในลำคอของพอใจทำให้เข็มทิศค่อยๆ ผละปากออกอย่างจำใจ เขาไม่อยากปล่อยเธอไปอย่างนี้เลย เขาอยากจะทำอะไรๆ ที่มันมากกว่านี้ แต่! เขาว่ากันว่าอย่าทำให้กระต่ายตื่นตัว เขาจึงจำต้องผละริมฝีปากออกจากเธอ และทิ้งท้ายด้วยการดูดปากเธอดัง 'จ๊วบ' "คุณ คุณสอดลิ้นเข้ามา" "ใช่" "แต่คุณบอกหนูว่าแค่เอาปากแตะๆ แล้วคุณก็จะฆ่าหนูด้วย หนูหายใจไม่ออก" "ก็ฉันคิดค่าย่อตัว ค่าก้มตัวลงไปหาเธอไง" ใบหน้าของเธอแดงแจ๋ อย่างน่ารัก นี่เธอไม่รู้เลยหรือไงว่าตัวเองกำลังจะโดน 'เคลม' "แล้วคุณก็.. " "เอ่อ… ก็ เบียดหนูเข้ามา" "ก็ฉันไม่ถนัด" มือของเธอยังดันอยู่ที่แผงอกของเขา ส่วนเขาเองก็ยังคงเลียริมฝีปากของตัวเองเพราะยังติดใจในรสชาติของเธออยู่ เพื่อไม่ให้พอใจแตกตื่นแล้วหนีเขาไปเสียก่อน เขาจำต้องเบี่ยงเบนความสนใจ "ไปทำงานได้แล้ว" "หนู ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยคะ" "ไปสิ" ปากบอกให้เธอไป แต่เขายังคร่อมร่างของเธออยู่ คล้ายกับว่าต้องการกักขังเธอเอาไว้ในอ้อมแขน พอใจก็มองจ้องเขาบอกให้เขารู้ตัว ร่างกายเธอยังสั่นๆ อยู่เลย และเธอก็มีความรู้สึกว่าใบหน้าของเธอมันร้อนจนแทบระเบิด "คุณ หลบหนูสิคะ" "ปิดตาด้วยนะคะ" เข็มทิศยอมทำตามอย่างว่าง่าย เขาหลีกทางให้เธอ พร้อมกับปิดเปลือกตาลง เพราะว่าตอนที่เขายกเธอขึ้นมาแล้วแทรกตัวเขามาตรงรอยผ่าของกระโปรงเธอมันขาดนิดหน่อย เลยส่งผลให้กระโปรงเธอร่นขึ้นมา พอใจรีบกระโดดลงมาจากเคาน์เตอร์เตรียมอาหาร แล้วจัดแจงกับร่างกายของตัวเองจนเรียบรอยเธอรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องคิดค้นสูตรนี้โดยมีสายตาของเข็มทิศที่คอยมองดูเธออยู่ตลอดเวลาเลย เข็มทิศยกนิ้วหัวแม่มือขึ้นแล้วเกลี่ยกลีบปากของตัวเอง เขาอยากทำอีก และเขาต้องได้ทำอีก
บงการรัก
บงการรัก
นังหมูปีศาจ
  • Romance Lover
"ฉันชื่อสิงโต" "แล้ว? " "คุณคนสวยชื่ออะไรครับ" "ฉันไม่นิยมบอกชื่อกับคนที่ไม่รู้จัก และที่สำคัญคนที่ไม่รู้จักดันเป็นคนไม่มีมารยาทกับฉัน!" "หึ" สิงโตยังจ้องเธออยู่ มือยังไม่ปล่อย ยกยิ้มมุมปากเพียงข้างเดียวอย่างร้ายกาจ "ปากแซ่บไม่เบานิ" พิมพ์มาดายกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งเชิดหน้ายอมรับ "แต่ถ้าจะให้ดี ฉันต้องรู้ด้วยว่าอย่างอื่นแซ่บเหมือนปากเธอรึเปล่า" ความอดทนของเขาใกล้หมดขีดจำกัดแล้ว เขาอารมณ์ไม่ดีมาจากบ้านด้วยเรื่องบ้าบอคอแตกนั่น แล้วดันมาเจอผู้หญิงอย่างเธออีก มันทำให้เขาอารมณ์ไม่ดีมากกว่าเดิม "ปล่อยฉัน" "ปล่อยก็ปล่อย" สิงโตคลายมือที่กำข้อมือของพิมพ์มาดาออก หญิงสาวคว้าเงินในกระเป๋าสะพายข้างของตัวเองแล้ววางลงที่โต๊ะ สะบัดตัวเดินออกมาผ่านหน้าชายหนุ่มไป แต่เธอหารู้ไม่ ว่าชายหนุ่มคนนั้นกำลังมองและเดินตามเธอไปเงียบๆ
เล่ห์มารครองแผ่นดิน ภาคสงคราม เล่ม 4
เล่ห์มารครองแผ่นดิน ภาคสงคราม เล่ม 4
ลี่เยว่ (liyue)
  • Action-กำลังภายใน
‘ปิศาจไม่ว่าจะหุ้มตัวเองด้วยหนังสัตว์หรือผ้าแพรพรรณงดงาม เนื้อในก็คือปิศาจ’ เฉินมี่จวนพาร่างกายอันเปราะบางของหยางเยว่ซือขึ้นปกครองฮั่นตะวันออกอย่างสง่างาม แต่อย่างที่ ‘พี่ชงหยวน’ พูดอยู่เสมอ “ฮั่นควรมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นไม่ควรแตกฮั่นเป็นสอง” บอกเลยว่าเห็นด้วยไม่ขัดแย้งใด ๆ ถูกต้องแล้วฮั่นควรมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น เฉียนฉิน และ ฝู่ซุนก็ควรมอบความเคารพให้กับเหนือหัวฮั่นที่คู่ควรเสียที ในเมื่อเฉียนฉินไม่ต้องการให้ดินแดนอื่นในฮั่นเป็น co-founder ถ้าอย่างนั้นก็ hostile takeover ไปเลยแล้วกัน!
เสน่หาตาลิกา
เสน่หาตาลิกา
วรัมพร
  • Romance Lover
“คุณทินคะ!” “ว่าไงครับ” “คือเมื่อกี้ฉันพูดผิด ฉันจะบอกว่าฉันยังไม่มีใคร” พอรู้ตัวว่าพูดผิดตาลิกาก็รีบแก้ต่าง “แล้วคุณพร้อมจะมีผมหรือเปล่า” “เอ่อ...”ตาลิกายกมือขึ้นเกาคอตัวเองไปมาแก้อาการเขิน “ว่าไงครับ” “ฉะ...ฉันรู้สึกง่วง ฉันขอเข้าห้องดีกว่าค่ะ” คนที่หน้าเห่อร้อนหาทางเลี่ยง “แต่ผมอยากได้คำตอบจากคุณ ผมอยากมีเมีย” “เอ่อ...” ตาลิกาอายหนักกว่าเดิมกับคำพูดเถรตรงของคนตรงหน้า ที่ตอนนี้ยังจับมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อย “งั้นผมให้เวลาคิดหนึ่งวันพอไหม” “วะ...วันเดียวเหรอคะ” “ครับ พอดีผมรีบ อยากมีเมีย” ตาลิกาเอาแต่ยิ้มอีกครั้งและก็นึกดีใจเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา แต่ไม่ใช่เสียงโทรศัพท์จากเธอ “คุณคุยโทรศัพท์เถอะค่ะ ฉันจะเข้าห้อง”
ปรารถนาราคะ
ปรารถนาราคะ
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“ไปเสม็ด” เกวิลนทวนคำเสียงตื่นแล้วรีบถามต่อ “ไปกลับหรือค้างคืน” “ค้างคืน” ชมพูนุชตอบอย่างไม่คิดจะปิดบัง นั่นทำให้เกวลินตาโต เดินเข้าไปจับต้นแขนของชมพูนุชเพื่อให้อีกฝ่ายมองหน้าของเธอ “นี่อย่าบอกนะว่าเธอกับแทน...” “แล้วถ้าใช้เธอจะทำไม” ชมพูนุชถามกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่คนฟังกลับนิ่งไม่ได้ “เธอก็รู้ว่าแทนคือผู้ชายที่ฉันรัก แล้วเธอจะยัง...” พูดยังไม่ทันจบชมพูนุชก็พูดแทรกขึ้นทันควัน “ยังกล้าพูดเหรอว่าแทนคือผู้ชายที่เธอรัก ทั้งๆ ที่เพิ่งกลับมาจากหาผู้ชายอีกคน และอีกอย่างเธอเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอว่าถ้าสงสารเขาก็เอาไว้เอง ตอนนี้ฉันเอาเขาไว้แล้วเธอจะมาทวงคืนอีกทำไม”
สานหัวใจรัก
สานหัวใจรัก
ไหมขวัญ
  • รักโรแมนติก
เบญจากับวายุที่รักกันมาหลายปี จนในที่สุดตัดสินใจจะแต่งงานกัน แต่แม่ของทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างไม่ชอบอีกฝ่าย ทำให้ในวันเจรจาสู่ขอล่มไม่เป็นท่า... “พวกเราลองทำอย่างที่ท่านต้องการดูไหมคะ” “ห๊ะ! คุณว่าอะไรนะ...ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม” วายุถามอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง “ไม่หรอกค่ะ เบญคิดอย่างนั้นจริงๆ แม่เบญไม่ชอบคุณ และแม่คุณเองก็...รังเกียจเบญ” ท้ายประโยคน้ำเสียงของหญิงสาวสั่นเครือจนคนฟังใจไม่ดี “ผมขอโทษแทนท่านด้วย ผมรู้ว่าท่านพูดแรงเกินไป” แต่วายุก็ไม่รู้จะพูดอะไรที่มันดูดีกว่านี้ “แต่มันคือเรื่องจริง เรื่องจริงที่ฉันฟังแล้วถึงกับหน้าชา” เบญจาหัวเราะขืนๆ ปาดน้ำตาที่รื่นขึ้นมา ก่อนจะพูดต่อ “เบญรู้ว่าท่านไม่ชอบเบญ แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้...แปดเปื้อนวงศ์ตระกูล” คราวนี้หญิงสาวถึงกลับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ปล่อยเสียงสะอื้นออกมาจนวายุตกใจ “เบญ...ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้” “ไม่ต้องหรอกค่ะ เบญไม่เป็นไร คุณอยู่ที่นั่นดีแล้ว ต่างคนต่างอยู่สักพัก บางทีอะไรๆ มันอาจจะเป็นไปในทางที่ดี” เบญจารีบห้าม ไม่อย่างนั้นเชื่อได้เลยว่าวายุมาหาเธอจริงๆ แน่ “คุณต้องการอย่างนั้นเหรอ” วายุครางถามด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด “บางทีสิ่งที่ท่านเลือกให้มันอาจจะดีก็ได้นะคะ”
จ้างรัก
จ้างรัก
รดามณี
  • 5.00 (2)
  • Romance Lover
อนามิกา หญิงสาวที่ถูกเลิกจ้างงานต้องการแค่ไปเที่ยวพักผ่อนที่ลาสเวกัสตามคำชักชวนของเพื่อนรักไม่นานก็จะกลับ แต่ก็ดันเกิดเรื่องไม่คาดฝันทำให้เธอจำเป็นต้องทำงานที่นั่นต่อ แล้วจะทำอย่างไรเมื่อเธออยากอยู่และทำงานที่ลาสเวกัสแบบถูกกฏหมาย กรีนการ์ดคือสิ่งที่เธอต้องการ และวิธีที่จะได้มันมาเธอกับเพื่อนคิดไม่ออกนอกจากการจ้างใครสักคนมาจดทะเบียนสมรส และผู้ชายที่ อนามิกา หาได้คือผู้ชายมอซอ หิวโซ ไม่มีกระทั่งเงินซื้อขนมปังกินเพราะเสียพนันจนหมดตัว แต่...ใครจะรู้ละว่าผู้ชายมอซอ หิวโซคนนั้นคือ เคเลอร์ วิล ดาเวนพอร์ต เจ้าของคาสิโนชื่อดังในลาสเวกัส