“หนูท้อง!!!” คำพูดเพียงแค่สองพยางค์นี้มันทำให้ชาลีรู้สึกเหมือนราวกับว่าเขาถูกเธอฟาดด้วยไม้หน้าสามลงมาตรงแสกหน้าเลยทีเดียว เธอท้องอย่างนั้นหรือ ท้องกับใคร ท้องกับเขาอย่างนั้นหรือ “ท้องกับใคร ท้องกับพี่เหรอ ฟันธงแล้วยังและที่หนูมาหาพี่ถึงที่นี่หนูมั่นใจแล้วหรือว่าเด็กในท้องของหนูเป็นลูกพี่ นับเดือนนับวันถูกหรือเปล่า เราเลิกกันมาตั้งนานแล้วนะ หนูเพิ่งจะรู้ว่าท้องหรือไง” ไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตนใดสิงสู่อยู่ในตัวเขา หรือไม่รู้ว่าเป็นเพราะความมึนเมาหรือความมึนงงสั่งการมาให้เขาพูดเช่นนี้ออกไป แต่เขารู้ตัวแล้วว่าคำพูดของเขามันทำให้อีกฝ่ายเสียใจเป็นอย่างยิ่งเพราะน้ำในตาของเธอมันไหลเอ่อออกมาคลออยู่ที่สองหน่วยตาทันทีที่เขาพูดจบ “พี่พูดอะไรออกมา” “ก็พี่พูดจริง พี่สงสัยว่าที่หนูมาร้องแรกแหกกระเชอว่าท้องเนี่ย หนูท้องกับใคร ก็เราเลิกกันไปตั้งสามเดือนแล้ว และตลอดเวลาสามเดือนที่ผ่านมาหนูก็อยู่กับไอ้คริสทุกวัน มันก็เป็นไปได้ไม่ใช่หรือที่พี่จะสงสัยว่าใครเป็นพ่อเด็ก แล้วที่หนูมาพี่เนี่ยมาทำไม มาเพราะไอ้คริสมันไม่รับเป็นพ่อเด็กหรืออย่างไรกันถึงต้องแจ้นมาหาพี่ถึงแหล่งอโคจรที่ตัวเองรังเกียจแบบเนี๊ย” เผี๊ยะ!!! ฝ่ามือบางฟาดลงไปที่แก้มสากของคนที่พูดจาดูถูกเหยียดหยามเธออย่างรุนแรงจนใบหน้าของเขาสะบัดไปตามแรงปะทะของฝ่ามือเธอ คำพูดของเขาเป็นเหมือนคำสาปของพ่อมดร้ายที่สาปส่งให้เธอตกลงไปในนรกอเวจีก็ไม่ปาน ตรีบุหลันคิดมาตลอดทางว่าถ้าเธอมาบอกพี่ชาลีที่รักของเธอว่าเธอท้องเขาจะต้องดีใจมากแน่ๆ เลย แต่ที่ไหนได้ เขาเคลือบแคลงสงสัยว่าลูกของเขาเป็นลูกของใครกันแน่ เขาดูถูกเธอ ดูถูกความรักของเธอ เขาไม่รับเป็นพ่อของลูกเธอ เธอจะไม่ว่าอะไรสักคำ แต่เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอเช่นนี้ “หุบปากเน่าๆ ของคุณเสียคุณชาลี ฉันไม่น่าบากหน้ามาบอกคุณถึงที่นี่เลย เด็กในท้องของฉันเป็นลูกของคุณมันคือความจริงที่ฉันจะบอกให้คุณรู้ ส่วนคุณจะเชื่อหรือไม่มันเป็นเรื่องของคุณ เพราะนับจากวินาทีนี้ไปคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะเป็นพ่อของเขา ไม่มีสิทธิ์จะมาแตะต้องแม้ปลายเล็บของลูกฉัน ถึงอนาคตคุณจะพิสูจน์ได้ว่าเด็กในท้องของฉันคือลูกของคุณก็ตาม คุณไม่สิทธิ์ ไม่มีสิทธิ์อีกต่อไปเพราะคุณโยนสิทธิ์ความเป็นพ่อของคุณทิ้งไปแล้ว ฉันจะสอนให้เขาเกลียดคุณ คุณจะเป็นคนเดียวบนโลกใบนี้ที่ลูกของฉันจะเกลียด เด็กคนนี้เป็นลูกคุณค่ะคุณชาลีฉันกล้ายืนยัน แต่มันคงเปล่าประโยชน์ไปแล้วเพราะคุณไม่ใช่พ่อของเขาอีกต่อไป ขอโทษนะคะที่มารบกวนเวลาอันมีค่าของคุณกับเพื่อนๆ ของคุณ ฉันลาล่ะค่ะ เราคงจะได้พบกันอีกในฐานะคนที่เกลียดกัน คนที่เป็นศัตรูกัน คุณเตรียมรอรับความเกลียดชังจากลูกของคุณได้เลยคุณชาลี คุณไม่ยอมรับตั้งแต่วันนี้และถ้าถึงเวลาคุณอยากได้เขาขึ้นมา เขาจะเป็นฝ่ายที่ผลักไสคุณเหมือนอย่างที่คุณผลักไสเขาในเวลานี้ ฉันไปล่ะค่ะ ขอโทษอีกครั้งที่มารบกวน” ในขณะที่พูดเจ้าของดวงหน้าสวยหวานเชิ่ดขึ้นด้วยความถือดี ดวงตาคู่สวยกระพริบถี่ๆ เพื่อขับไล่น้ำตาไม่ให้มันไหลรินออกมาประจานความพ่ายแพ้ของตัวเอง ตรีบุหลันพยายามทำตัวให้เข็มแข็งไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้เขาเห็น ทุกถ้อยคำที่เธอพูดมันออกมาจากใจที่เจ็บช้ำของเธอจริงๆ หมดกันแล้วความรัก ความหวังที่แสนสวยงามของเธอและเขา หมดสิ้นไม่มีเหลือแม้แต่เยื่อใยใดๆ “จันทร์เจ้า!!! เดี๋ยวก่อนพี่ขอโทษนะจันทร์เจ้า” “เก็บคำขอโทษของคุณเอาไว้เถอะค่ะคุณชาลี คุณไม่จำเป็นที่จะต้องเอ่ยคำคำนี้ออกมาเพราะคุณไม่ได้ทำความผิดอะไรเลย ดิฉันผิดเองที่เข้ามายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของคุณ ดิฉันสัญญาค่ะว่านับจากนี้ไปเราสองแม่-ลูกจะไม่มาวุ่นวายกับคุณอีก ลาก่อนค่ะคุณชาลี เราคงจะได้พบกันอีกในเร็วๆ นี้ ในวันนี้คุณทำฉันเจ็บช้ำยังไง วันข้างหน้าคุณจะต้องเจ็บช้ำมากกว่าฉัน คุณจำเอาไว้นะคุณชาลี”

แอนทอน แอนโทนี่หนึ่งในสี่จตุรเทพของนครปารีสต้องได้พบกับเรื่องคาดไม่ถึง ก็อยู่ๆ ในวันหนึ่งมีเด็กหญิงตัวอ้วนกลม หน้าตาน่ารักน่าชังมาบอกกับเขาว่าเธอเป็นลูกสาวของเขา และที่มันเซอร์ไพรส์ไปกว่านั้นก็คือเธอมาขอความช่วยเหลือให้เขาช่วยไปทำลายงานแต่งงานของแม่เธอที่กำลังจะเกิดขึ้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไร จะวุ่นวายแค่ไหนลองมาติดตามกันดูนะคะ “พ่อของหนูรวยมากค่ะดาร่า บอกมาสิลูกว่าจะเอาอะไร หนูอยากได้อะไร” “หนูไม่ได้อยากได้อะไรทั้งนั้นค่ะ ที่หนูหนีแม่ออกมาตามหาคุณเนี่ยเพราะว่าหนูมีเรื่องอยากให้คุณช่วย” “หนูจะให้พ่อช่วยอะไรคะ บอกมาสิลูกหนูจะให้พ่อช่วยอะไร พ่อทำเพื่อหนูได้ทุกอย่าง” คุณพ่อป้ายแดงที่ในยามนี้น้ำตาที่ไหลนองออกมาเมื่อครู่นั้นได้แห้งเหือดไปหมดแล้ว ตอนนี้ความสนใจทั้งหมดเลยมาอยู่ที่คนตัวกลมที่นั่งอยู่บนตักของเขา ณ เวลานี้ เรื่องอื่นไปไงมาไงเดี๋ยวค่อยคุยกัน ตอนนี้เขาอยากจะรู้เหลือเกินว่าลูกสาวของเขาต้องการอะไร มันจะต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ เจ้าตัวน้อยถึงได้ออกตามหาเขา จากอีกเมืองมาถึงอีกเมืองแบบนี้ “ช่วยไปทำลายงานแต่งงานของแม่ทีค่ะ แม่กำลังจะแต่งงาน หนูไม่อยากได้โจเซฟเป็นพ่อ หนูไม่อยากให้แม่รักคนอื่น หนูไม่ชอบโจเซฟเลย” “ห๊า!!!” “ไม่หาล่ะค่ะ แม่กำลังจะแต่งงานกับโจเซฟ แม่ขออนุญาตหนู หนูไม่ยอมแต่แม่ก็จะแต่ง เพราะแม่บอกว่าโจเซฟเป็นคนดี เขาเป็นคนเดียวที่ดูแลแม่กับหนูมาตั้งแต่หนูเกิด แต่หนูไม่อยากได้เขามาเป็นพ่อ หนูบอกแม่แล้วว่าไม่มีพ่อหนูก็อยู่ได้ หนูอยู่มาจนเก้าขวบแล้วไม่เห็นหนูจะเป็นไรเลย” คำพูดของลูกสาวทำให้ผู้เป็นพ่อสะอึกขึ้นมาอีกครั้ง แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในเวลานี้มันเป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น มันไม่มีเรื่องไหนสำคัญมากไปกว่าการที่พรดาราจะแต่งงาน “นอกจากจะให้พ่อไปทำลายงานแต่งงานของแม่แล้ว หนูอยากให้พ่อทำอะไรอีกคะดาร่า พ่อทำได้ทุกอย่าง ฆ่าไอ้โจเซฟพ่อก็ทำได้” “จะไปฆ่าเขาทำไมเล่าคะ เดี๋ยวก็ติดคุกหัวโตกันพอดี หนูเพิ่งจะเจอพ่อจะให้ไปเยี่ยมพ่อในคุกหรือคะ หนูแค่อยากให้พ่อไปทำลายงานแต่งของแม่เฉยๆ ทำอย่างไรก็ได้ไม่ให้แม่แต่งงานกับโจเซฟ เรื่องแค่นี้ทำได้ไหมคะ ส่วนเรื่องอื่นถ้าหนูไม่โดนแม่บ่นจนเฉาตายไปก่อนเดี๋ยวหนูจะบอกคุณอีกทีค่ะ ว่าหนูต้องการอะไร” “โอเค พ่อจัดให้ บอกมาสิคะว่าแม่หนูจะแต่งงานวันไหน แต่งที่ไหน” “แต่งวันนี้ค่ะ ที่ริมทะลสาปชื่อว่า...” “แต่งวันนี้ หนูบอกพ่อว่าแม่ของหนูจะแต่งงานเย็นนี้แล้วหรือคะดาร่า” “ค่ะวันนี้ค่ะ แต่งแน่แต่งชัวร์ เขาเตรียมงานทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว แต่งเย็นนี้แน่นอนค่ะ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นมันเกินความสามารถของคุณหรือคะ คุณทำไม่ได้หรือคะ” “ไม่เกินค่ะไม่เกินเลยสักนิด ให้พ่อต้องยิงขีปนาวุธเพื่อให้งานแต่งของแม่ยกเลิกพ่อก็ทำได้จ้ะ เรื่องแค่นี้มันเล็กน้อยมากค่ะที่รักของพ่อ” “เวอร์ไปเปล่าคะ หนูมาขอร้องคุณนี่มันจะได้เรื่องไหมคะนี่” “ได้สิคะทูนหัว วันนี้จะไม่มีงานแต่งงานของแม่หนูเกิดขึ้นอย่างแน่นอน อ้อ...ถ้าเปลี่ยนเจ้าบ่าวมาเป็นพ่อล่ะก็ไม่แน่” “เยี่ยมเลยค่ะพ่อ” “ไปเถอะที่รัก เราไปทำลายงานแต่งงานของแม่หนูกันเถอะ”

เธออยากมีลูกแต่ไม่มีผัว และไม่อยากมีด้วย ปฏิบัติการซื้อผู้ชายกลางคืนมาเป็นสามีชั่วคืนของเธอก็เกิดขึ้นเพราะต้องการรีดเมล็ดพันธุ์จากเขาเท่านั้น แต่เรื่องมันไม่จบเพียงแค่คืนเดียว “แล้วถ้าฉันไม่เอาแค่เหล้า แต่ฉันจะเอาคุณด้วยล่ะคุณจะว่ายังไง” ภาษาไทยชัดๆ เน้นๆ ที่ออกมาจากปากของหญิงสาวคนที่นั่งมองเขาด้วยแววตาที่เปี่ยมล้นไปด้วยความหมายมากมายหลายอย่างมองจ้องเขาอยู่อย่างไม่วางตา “คุณพูดอะไรออกมาคุณผู้หญิง คุณรู้ตัวไหมครับ คุณบ้าหรือว่าคุณเมากันแน่” “ฉันยังไม่เมา และฉันก็ไม่ได้บ้า ฉันพูดเรื่องจริง ฉันอยากได้คุณจริงๆ กี่ยูโรหรือคะค่าตัวของคุณคืนหนึ่งน่ะ อยากได้เท่าไหร่ก็บอกฉันมา ฉันพร้อมจะจ่ายถ้าคุณตกลงว่าคุณจะอยู่กับฉันตลอดทั้งคืน แต่เราจะทำอะไรกันทั้งคืนหรือเปล่า มันก็สุดแท้แต่เรี่ยวแรงของคุณว่าจะมีพละกำลังมากแค่ไหนกัน” “เมื่อกี้คุณยังไม่อยากเป็นเพื่อนกับบาร์เทนเดอร์ผู้ต่ำต้อยอย่างผมอยู่เลย แล้วนี่อะไรกันครับคุณผู้หญิง ผีแม่หม้ายเข้าสิงหรือไงกัน ถึงได้อยากกินผู้ชายจนต้องมาร่ำร้องหาคนไปสนองตัณหาของตัวเองแบบหน้าด้านๆ เช่นนี้” “นี่!!! ฉันเป็นลูกค้าของคุณนะ ฉันมีข้อเสนอดีๆ มาให้ คุณอย่าโง่ไปหน่อยเลยน่า ว่ายังไงฉันถามว่าค่าตัวคุณน่ะเท่าไหร่” “จะเอาผมจริงๆ ว่างั้น” “ใช่ คนอย่างฉันพูดจริงทำจริงอยู่แล้ว” “พันยูโร ถ้ารับได้ก็จ่ายมา แต่ถ้ารับไม่ได้ผมก็ขอบาย เพราะคุณผู้หญิงโต๊ะโน้นเธอพร้อมจ่าย” “จะบ้าหรือไง พันยูโรคิดเป็นเงินไทยเกือบสี่หมื่น ตัวคุณเลี่ยมทองหรือไงยะ” “ตัวผมไม่ได้เลี่ยมทองหรอกครับคุณผู้หญิง แต่ลีลาของผมน่ะมันเด็ดสะระตี่ ถ้าคุณได้เจอสักทีคุณจะมีความสุขจนลืมผู้ชายเป็นร้อยที่คุณเคยผ่านมาเลยแหละ พันยูโรครับขาดตัว ขาดสักยูโรเดียวก็ไม่ได้ ผมรับเงินสดนะ เช็คไม่เอากลัวเด้ง ว่าไงครับคุณผู้หญิง เยส ออร์ โนว์ ถ้าคุณเซย์โนว์ผมจะได้ไป คืนนี้ยังมีคนอีกคนที่ต้องการผมอยู่” “ก็ได้ ฉันพร้อมจ่าย แต่ฉันมีข้อแม้นะ ข้อแม้ข้อเดียวเท่านั้น” “ไหนลองพูดถึงข้อแม้ของคุณมาก่อน ถ้ารับได้ผมก็จะรับไว้พิจารณา” “ข้อแม้ของฉันก็ไม่มีอะไรมา แค่คุณห้ามใส่คอนด้อมก็เท่านั้นเอง” “บ้าไปแล้ว นี่คุณคิดบ้าๆ อะไรของคุณเนี่ย” “ฉันไม่ได้บ้า สติฉันยังสมประกอบอยู่ หยวนๆ อย่าคิดมากเลย คุณมั่นใจได้ว่าฉันสะอาดพอสำหรับคุณ และฉันก็ค่อนข้างมั่นใจว่าคุณสะอาดพอสำหรับฉัน ฉันบอกตรงๆ เลยนะ ฉันชอบแบบสดๆ มากกว่าที่จะมีอะไรมาขวางกั้น เอาแบบนั้นมันได้อารมณ์กว่ากันเยอะ คุณติดขัดอะไรกับข้อเสนอของฉันหรือเปล่า ถ้าคุณไม่คิดอะไรเราก็ไปกันได้เลย เวลาของคุณคืนนี้คุณขายให้ฉันแลกกับเงินหนึ่งพันยูโรแล้วล่ะ”

นิยายชุดคุณพ่อจอมเซี้ยว เป็นซีรี่ส์รวมเล่มของนิยายโรมานซ์ดังนี้ คุณพ่อจ้างรัก คุณพ่อฝากรัก คุณพ่ออ้อนรัก คุณพ่ออุ้มรัก

เขาเป็นนายตัวร้ายที่ฉันไม่อาจเอื้อม แต่จู่ ๆ ก็มีเรื่องให้ต้องไปใกล้ชิดกับเขา จนทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ นี้หวั่นไหว ฉันจะทำอยางไรดีเมื่อต้องเผลอใจให้กับคนที่เอาแต่แกล้งฉันตลอดเวลาเช่นนี้ x o x o x o x o x “ทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว อย่างกับเป็นสาวบริสุทธิ์ซะอย่างนั้นล่ะ” “ก็กระต่ายยังไม่เคยนี่คะ” ฉันรีบเถียงหน้าตั้ง จะมากล่าวหากันอย่างนี้ไม่ได้นะ ฉันเป็นฝ่ายเสียหาย “ถ้าอย่างนั้นวันก่อนแสดงว่าฉันเป็นคนแรกที่ได้จูบแล้วก็จับนมเธอสินะ หึ ๆ” คนบ้าอะไรจะพูดจาลามกต่อหน้าผู้หญิงได้น่าหมั่นไส้ขนาดนี้ ฉันอยากจะถลกหนังหน้าออกมาวัดดู ว่าจะหนามากสักแค่ไหน “นั่นเพราะคุณบังคับฝืนใจกระต่าย ไม่งั้นกระต่ายไม่ยอมแน่ แล้วกระต่ายก็จะไม่มีทางยอมคุณอีกแน่นอน” “มั่นใจว่าห้ามฉันได้” เขาส่งสายตากรุ้มกริ่มมาพร้อมกับสีหน้าหื่น ๆ กะจะแกล้งให้ฉันกลัวล่ะสิ แต่ขอโทษด้วย ตอนนี้ฉันยืนขึ้นตั้งหลักได้แล้ว ไม่มีทางกลัวเด็ดขาด “นะ…แน่นอน กระต่ายไม่กลัวคุณหรอก” “จริงเหรอ”

'เตยหอม' กับ 'นักรบ' เป็นเพื่อนสนิทกันมานานแสนนาน ครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่เขาอกหัก และเธอต้องมาคอยปลอบใจ และครั้งนี้เพราะความอยากช่วยของเธอ ทำให้เธอชวนเขาไปท่องเที่ยวด้วยกันถึงต่างประเทศ... บางทีเขากับเธออาจจะรู้ 'หัวใจ' ของตัวเองมากขึ้น

รวม 5 เรื่องสั้น นอกเวลา(รัก) ก่อนเธอจะลืมตา และรุ่งเช้ามาเยือน บังเอิญหรือจงใจ ฝึกน้องสอนเสียว Let's play game เกม(ทด)ลองรัก ตัวอย่าง เขาปัดเส้นผมของเธอออกเปิดให้จูบซอกคอได้ถนัด ดันเธอไปแนบกับผนังห้อง ดันสะโพกของเขามาแนบก้นของเธอ รับรู้ถึงแก่นกายของเขาที่ดุ้นดันกระโปรงตัวสั้นของเธอ “พี่อยากทำแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่เห็นชิชาแล้ว” จากเรื่อง บังเอิญหรือจงใจ

สวรรค์มักกลั่นแกล้งผู้คน สร้างโลกเหมือนวงกลมอันหนึ่ง ต่อให้หนีเท่าไรเส้นทางที่วิ่งออกไปยิ่งพบกันไวในภายหน้าเท่านั้น สวรรค์ไม่เมตตา เซี่ยซวี่ถางหนีการแต่งงานจากแม่ทัพ กลับพบแม่ทัพทำตัวเยี่ยงยาจก เอ้อแล้วนางก็หลงเชื่อ กลายเป็นลูกไก่ในกำมืออีก! ------------------- ตัวอย่าง เขาโน้มตัวเข้ามาชิดซวี่ถางฉับพลัน ดวงตาวาววับราวกับแสงบนคลื่นน้ำ “ว่าแต่ว่า...ทาสตัวน้อยของข้า เจ้าจะดูแลข้าจากจุดไหนก่อนดีเล่า” เซี่ยซวี่ถางสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามรีบย้ายก้นถอยหลังติดกำแพง กลายเป็นหุ่นตัวหนึ่งนิ่งทื่อให้เขากลั่นแกล้ง “กะ...ก็ทาสของเจ้ามิใช่หรือ เรื่องรับใช้อะไรทำนองนี้” ชินเฟิงมีน้ำเสียงร่าเริง เบิกตาอย่างดีใจ “อะไรทำนองนี้? ทำเรื่องพรรค์นั้นได้ด้วยรึ?” “หา!!” ระ…เรื่องพรรค์นั้น พรรค์ไหน มิได้เชิญชวนทำนองนั้นใช่หรือไม่ แล้วอาการเหล่านี้มันคือสิ่งใด ถึงได้รู้สึกร้อนวูบวาบทั่วทั้งใบหน้า

ชาติที่แล้วเขาและนางไม่สมหวังในรัก แต่พอชาตินี้ ดั่งสวรรค์แกล้ง..ข้าเป็นชายเจ้าก็เป็นชาย..แต่คำสัญญาที่จะรักกันทุกชาติไปยังคงอยู่ อร้ายจะทำอย่างไรดีในเมื่อ ข้าเป็นผู้ชายนะอาจารย์

อยู่ๆก็กลายร่างเป็นแมวเพียงเพราะโดนข่วน แล้วจะทำอย่างไรได้ในเมื่อดันไปหลงรักเจ้าของแมวที่มีคนรักอยู่แล้วไม่สิไม่ได้รักเขาสักหน่อยแค่เขาใจดีสุภาพเอาใจเก่งน่ารักหล่อโคตรๆกล้ามแน่นและตรงเสป็คที่สุด

เธอพาตัวเองเข้ามาในบ้านหลังใหญ่เพื่อจุดประสงค์อะไรกันเพื่อตรอกย้ำอดีตหรือเพื่อทวงคืนสิ่งที่เธอพยายามให้มันเป็นเพียงความทรงจำที่เลวร้าย ในเมื่อมีเพียงเธอที่ตามหาคนคนนั้นที่สร้างตราบาปไว้ให้เธอ

การย้อนเวลาของเธอ นำพามาพบกับฮ่องเต้ที่มี6ตำหนักสนม3000นาง แล้วฝ่าบาทกลับทึกทักว่า เธอเป็นสนมของเขา ที่วันนี้ถูกเลือกป้ายชื่อมา ร่วมสานต่อจากฮ่องเต้ตัวร้ายและยัยตัวป่วน ว่าจะมันฮาฟินขนาดไหน

นักเขียนนิยายจีนสำนวนห่วยแตกหลุดเข้าไปในนิยายที่เขียนเองเธอเปลี่ยนสำนวนการเขียนที่ห่วย การันตีความมันส์ฮาและฟินสุดๆ"ในเมื่อนักเขียนเป็นผู้กำกับเอง!" ร่วมล่องลอยพลิ้วไหวด้วยกันไปกับ'วรากร'

เมื่ออยู่สาวซื่อเด็กเนิร์ดของห้องมักถูกเพื่อแกล้งอยู่เสมอ จนไม่อยากมีชีวิตอยู่ในที่สุดเธอก้ตัดสินใจฆ่าตัวตายโดยการกระโดดตึกมาจากชั้นเรียน แต่ทว่าเธอกลับมาโผล่ในร่างของฮองเฮาที่เรื่องมาก ร้ายกาจ เจ้าแผนการและโหดเหี้ยม ด้วยวีรกรรมจากความร้ายกาจที่สั่งสมไว้ ทำให้สาวซื่อของเราต้องมาพบเจอกับศัตรูที่จ้องจะประหัตรประหารและเอาคืน ฮ่องเต้ที่เชื่อเสมอว่าฮองเฮาเป็นคนเจ้าแผนการและร้อยเล่ห์มารยา จึงมักมองนางในแง่ร้ายเสมอ เธอจะมีวิธีการอย่างไร ให้ฮ่องเต้หันกลับมามองเธอใหม่จากที่หมดใจไปแล้ว พบกับนิยาย รักร้าย ของจันทร์ส่องแสงได้ใน ....ปฏิพัทธ์นางไร้เล่ห์.....

ในการออกทะเลทอดแหครั้งนี้นั่นไม่ได้นำมาแค่สมบัติ แต่ยังมีสัตว์เลี้ยงกลายพันธุ์และเจอกับเพื่อนเก่าที่เป็นสาวสวยอีกด้วย เมื่อเพื่อนมีปัญหา มีรึฉู่เหินจะไม่ช่วย แต่การช่วยเหลือครั้งนี้ มีทั้งเรื่องดีและร้าย ทำให้เขาได้พลังใหม่ แต่ก็เกือบทำให้ต้องแต่งงานด้วยเหมือนกัน! และบางสิ่งบางอย่างที่ฉู่เหินทิ้งเอาไว้...เขาไม่รู้เลยว่าในอนาคต มันจะทำให้เขาต้องตกอยู่ในอันตราย!

เมื่อการตามหาพ่อแม่และสาเหตุที่เขาต้องติดคุก โยงไปหาคนที่มีอำนาจมากขึ้น คนบงการเบื้องหลังนั้นเป็นใคร ยิ่งหายิ่งเจอข้อสงสัยมากมาย ในขณะที่ฉู่ชวิ๋นกำลังหาตัวคนร้าย เขาก็ต้องเข้าไปพัวพันกับสาวสวยอย่าง ฮัวชิงหวู่ พิธีแต่งงานที่ถูกบังคับ เขาจะช่วยเธอคลี่คลายปัญหานี้ได้หรือไม่....

ในขณะที่เซี่ยปู้เอ้อร์ กำลังเอาชีวิตรอดจากซอมบี้และสัตว์กลายพันธ์ จู่ๆพวกคนชุดขาวก็ปรากฏขึ้น พร้อมกับสังหารทุกคนที่เจอ พวกเขาเป็นใคร?และทำไมต้องฆ่าผู้รอดชีวิตทุกคน?

“จะคบหาใครก็ต้องดูดีๆนะหว่าหวา ส่วนเรื่องแต่งงาน อารอให้หว่าหวาแต่งก่อนดีหรือไม่” “กว่าหว่าหวาจะแต่ง อาฟงก็กลายเป็นตาแก่พอดี” “ถ้าอาแก่ หว่าหวาจะรังเกียจอาหรือ” “ไม่รังเกียจเจ้าค่ะ หากไม่มีใครแต่งงานกับอาฟง หว่าหวาจะแต่งกับอาฟงเอง หว่าหวาจะได้ดูแลอาฟงตลอดไปดีหรือไม่เจ้าคะ”

เธอย้อนยุคมาโผล่ในสมัยที่บรรพบุรุษชาวโรมันเริ่มก่อตั้งกรุงโรม เพื่อตกเป็นหนึ่งในเหยื่อกามของคดีชำเราหมู่ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์! โฉมสะคราญโดนย่ำยียับเยิน เจ้าจำพรากจากบ้านเพื่อวิวาห์ ยิ่งนางสะเทิ้นอายสับสน ไฉนยิ่งงดงามเป็นหนักหนา ยิ่งนางขัดขืนดิ้นรน เขากลับยื้อยุดฉุดลากมา ในอ้อมแขนแข็งแรงแกร่งกล้า ร่างเจ้าเย้ายวนระทดระทวย ‘'จักให้ดวงเนตรงามเลือนพร่าด้วยน้ำตาไปไยเล่า? พ่อเจ้าได้แม่เจ้า, ยามนี้ข้าก็ได้เจ้าเป็นศรีภรรยาเฉกเช่นเดียวกัน'' (คำรจนา ของโอวิด กวีโรมัน)

ฉู่อวี๋-- วีรสตรีสองชาติ ชาติที่แล้วนางไล่ตามความรักไปไกลสุดหล้า ละทิ้งทั้งเกียรติยศ ศักดิ์ศรี และคู่หมั้นผู้องอาจจากตระกูลแม่ทัพใหญ่ ไปเป็นเพียงภรรยาไร้ศักดินาของนายอำเภอตัวเล็ก ๆ ใช้เลือดเนื้อและหยาดเหงื่อของตน ผลักดันจนเขาคนนั้นกลายเป็นมหาเสนาบดีอันดับหนึ่ง แต่สุดท้ายเขากลับทอดทิ้งนาง กู้ฉู่เซิง-- มหาเสนาบดีคู่บัลลังก์ หลังจากที่นางสิ้นลมหายใจ เขาเพิ่งตระหนักถึงความรู้สึกที่แท้จริงของตน เขารักนาง! ชีวิตที่เหลืออีกสามสิบปีต่อจากนั้นช่างว่างเปล่าเมื่อไม่มีดวงตะวันดวงนั้นอีก หากความตายเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยปลดปล่อยเขาจากความทุกข์... เขาก็ยอม ขอเพียงได้เจอนางอีกครั้ง ได้บอกรักนางอีกหนก็พอ! เว่ยอวิ้น แม่ทัพของแผ่นดิน นางเป็นสะใภ้ใหญ่ของบ้าน เป็นภรรยาของพี่ชายที่เขาไม่ควรใกล้ชิดด้วย แต่วันเวลากลับผลักดันให้เขาเข้าใกล้นาง ร่วมเป็นร่วมตายกับนาง พอรู้สึกตัวอีกที... เขาก็อยู่ในโลกที่ไม่มีนางไม่ได้อีก ถ้ารักนี้ผิดนัก ก็ขอให้ความผิดบาปทั้งหมดตกอยู่ที่เขาคนเดียวเถอะ!

รักจนได้ เจ้าเด็กทะเล้น.... . . พระเอกเรื่องนี้หลงเด็กหนักมาก มากแค่ไหนต้องติดตาม

เมื่อคนหนึ่งเย็นชา... ส่วนอีกคนหนึ่งแอบรัก... ความรู้สึกที่ก่อเกิดมาเนิ่นนาน จะสามารถก้าวผ่านคำว่าเพื่อนไปได้อย่างไร...

เมื่อแม่ของเขาและพ่อของเธอแต่งงานกัน พวกเราทั้งสี่ก็คือครอบครัวเดียวกัน? “ซักเสร็จแล้วมาตามนะ เดี๋ยวจะไปช่วยตาก” ต้าเซียนบอกก่อนที่สุ่ยถิงจะเดินแยกไป ซึ่งเธอแค่พยักหน้าและยิ้มเพียงเล็กน้อย การซักผ้าเธอบอกว่าจะเป็นคนทำเอง แต่เรื่องการทำความสะอาด ก็ผลัดกันทำ แล้วแต่ว่าใครจะอยู่บ้านช่วงไหน แต่ฉันขอไว้ว่าห้องนอนฉันเขาไม่ต้องทำ แต่ห้องนอนเขาฉันเข้าไปทำความสะอาดได้ เขาพยักหน้ารับข้อตกลงแต่...“ ขอเรื่องการเปลี่ยนผ้าปูที่นอนไว้แล้วกันจะช่วยเปลี่ยนให้” เขาว่าแบบนั้นในตอนนั้น จะว่าไปตลอดหนึ่งปีที่อยู่ด้วยกันเพียงลำพังก็ราบรื่นดี เพราะเราสองคนต้องระมัดระวังตัว ถ้าต้องการอยู่แบบนี้ไม่ง่ายกว่าจะได้มา เพราะฉะนั้นเราสองคนต้องเป็นเด็กดีกันมากๆเลย

“เจ้าบุกมาหาเช่นนี้ต้องการอะไร เงินทองงั้นหรือ” นางยังคงงดงามน่าเอ็นดูดังเดิม แม้ตนจะไม่ได้ใกล้ชิดนางดั่งคนทั้งสาม แต่สำหรับสัญญาห้าปีที่เขาหมังซานตนก็แอบขึ้นมาเช่นกัน ทำได้แต่มองนางอยู่ห่างๆ เท่านั้น เมื่อเห็นนางยังคงจ้องมองตนไม่ว่าตา ก็โน้มใบหน้าเข้าใกล้จนใบหน้าแทบชิดติดกัน ถามเสียงแหบพร่า “หรือต้องการ...ปล้นสวาท” จิวเฟยได้ยินเช่นนี้ก็เหมือนจะตั้งสติได้ มองเถียนหวาผู้นี้อย่างดุดัน เขาถึงกับใช้แผนชายงามกับนางหรือ ร้ายกาจยิ่ง! สมกับเป็นหนึ่งในสี่บุรุษงามในใต้หล้า ไม่อาจดูเบาได้จริงๆ นางพยายามขยับข้อมือที่ถูกเขากดไว้ ดิ้นไปมาสุดแรงแต่ก็เหมือนถูกขุนเขาลูกใหญ่ทับไว้ นางเม้มริมฝีปากแน่น เชิดคางขึ้นเอ่ยออกมาอย่างดุดัน “เถียนหวาเจ้าก็ยอมแต่โดยดีเถอะ เจ้าไม่ได้ท่องเที่ยวในยุทธภพย่อมต้องไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของเงาพรายเป็นแน่ แต่เอาเถอะ! ข้าจะยอมเจ้ายังสักคราเลิกดิ้นรนเสียเถอะ” “ข้าน่ะหรือดิ้นรน” เขาเอ่ยพลางกวาดตามองสตรีใต้ร่างยิ้มๆ นางมองท่วงท่าที่สลับบทบาทเหงื่อก็ผุดซึมออกมา โดนจับได้ว่าย่ำแย่แล้ว นี้กลับโดนจับตัวไว้ด้วย! นางเลียริมฝีปากยังคงเอ่ยออกมาอย่างผ่อนคลายแต่ในใจกลับมีเปลวเพลิงสุม “เถียนหวานะเถียนหวา หากเจ้าไม่ใช่บุรุษที่หล่อเหลาที่สตรีทั่วหล้าต่างชื่นชอบ ข้าก็คงไม่ยั้งมือไว้ไมตรีแล้ว ให้ความร่วมมือกับข้าสักเล็กน้อยข้าจะปล่อยเจ้าไป รับรองว่าไม่เจ็บแม้แต่น้อย” เถียนหวาเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ เอ่ยถามออกมา “ต้องการให้ข้าทำอะไรเล่า แล้วหากข้าไม่ยอมร่วมมือเจ้าจะทำอะไรข้า” “ถ้าเจ้ายอมรวมมือเพียงแค่นอนเฉยๆ ให้ข้าลูบคลำสักเล็กน้อยก็เพียงพอ แต่หากเจ้ายังไม่ยอมข้าก็คงต้องขืนใจเจ้า!” จิวเฟยเอ่ยออกมาอย่างดุดัน น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายและการข่มขู่ นางมองเถียนหวาที่ดวงตาเบิกกว้างอย่างตกตะลึงก็ลอบยินดี แม้การร่วมรักนั้นต่างสุขสมกันทั้งสองฝ่ายแต่หากมีผู้ใดผู้หนึ่งไม่ยินยอมก็นับว่าเป็นการทรมาณอย่างหนึ่ง เถียนหวาหน้าตาหล่อเหลางดงาม แม้แต่สตรีเช่นนางก็ยังไม่งดงามเท่าเขา เขาคงไม่ยินดีมอบกายให้กับสตรีที่หน้าตาก็ยังไม่เทียบเคียงเขากระมัง จิวเฟยใจลอยเพียงครู่ก็รับรู้ได้ว่าเขาปล่อยมือนางให้เป็นอิสระก็ลอบยินดี เถียนหวาผู้นี้เข้าใจอะไรง่ายยิ่ง สบายใจจริงๆ ยินดีได้ไม่ถึงเสี้ยววิก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นเขาคลายสาดรัดเอวของนางออกก็แตกตื่นไม่ได้ พยายามรั้งสายรัดเอวตนเองไว้อย่างเหนียวแน่น มองเขาอย่างตกตะลึง “เจ้าบอกเองไม่ใช่หรือหากข้าไม่ยอมร่วมมือเจ้าจะขืนใจข้า เช่นนั้น...ข้าไม่ยินยอม มาเถอะ..ขืนใจข้าเถอะ!” --------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมีฮาเร็ม