... คำโปรย.. เมื่อพูดถึงพรหมลิขิต ใครเล่าจะคิดว่ามันจะมีอยู่จริงบนโลกที่บูดเบี้ยวใบนี้ 'เธอ' ที่ไม่เชื่อในพรหมลิขิตที่มันเป็นเพียงแค่ความฝัน และ 'เขา' คือส่วนที่เติมเต็มชีวิตของเธอ ที่มาพร้อมกับคำว่า 'พรหมลิขิต'

นับดาวพยายามทำตัวให้เบาที่สุด เพื่อตั้งใจจะลงจากเตียงไม่ให้เขารู้สึกตัว ตอนนี้เธอสับสนไปหมดแล้ว ขอเวลาตั้งสติก่อน ควับ! แต่นับดาวไม่อาจทำได้อย่างที่คิด เมื่อเอวเธอถูกรั้งไว้ อุ้ย! นับดาวล้มตัวลงนอนบนที่นอนอีกครั้ง “คุณหื่นทุกครั้งที่เมาแบบนี้มั้ย” !!!! เสียงแหบพร่าฝ่าความมืดพร้อมลมหายใจอุ่นร้อนผ่าวที่เป่าอยู่ที่ซอกคอข้างแก้ม ขนอ่อนทุกเส้นบนร่างกายสาวลุกชันพร้อมเพรียงกันอย่างไม่รีรอ “คุณพูดอะไร” “ผมพูดอะไร นี่คุณอย่าบอกนะว่าก่อนหน้านี้คุณจำอะไรไม่ได้เลย” นับดาวตื่นตระหนกลนลานจนแทบสิ้นสติ “คุณบุกเข้าห้องผม ผู้หญิงตัวเล็กๆ ใครจะคิดว่าแรงจะเยอะจนน่ากลัว คุณจู่โจมผมทุกอย่าง ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูน.../...อย่านะ!!! อย่าพูดต่อนะ” นับดาวทนฟังต่อไม่ได้ เธอยกมือขึ้นปิดปากเขาพร้อมออกแรงโถมกายใส่เขา ทิวาหยุดเอ่ยนอนนิ่งให้ท่อนบนเปลือยของเธอทาบทับแผ่นอกเขาไว้ แม้จะมองไม่ค่อยเห็น แต่ระยะใกล้มากกับสายตาที่ปรับเข้ากับความมืดได้แล้วของทั้งสอง ทำให้ต่างก็มองเห็นดวงตาของกันและกัน ทิวาไม่ได้เอ่ยอะไรต่อ ในทางตรงข้ามเขากลับยั่วยวนเธอ แลบลิ้นเลียฝ่ามือเธอ ควับ! นับดาวสะดุ้งตกใจชักมือกลับ เซถลาจนตัวเองกลับเป็นฝ่ายไปนอนและทิวาก็ขยับเป็ยฝ่ายทาบทับร่างเธอไว้ “คุณแม่จะรับผิดชอบผมยังไง ที่นำพาผมลงสู่นรกไปพร้อมกับคุณแม่ครับ” “ไม่จริง...” นับดาวร้องออกมา น้ำตาที่ไม่ได้ไหลออกมาในตอนแรก ตอนนี้มันหลั่งออกมาจนเธอดูน่าสงสารมาก พรึ่บ! ทิวายิ้มหยัน รอยยิ้มนี้ของเขาแน่นอนว่านับดาวไม่มีทางได้เห็น เขาผละออกจากร่างเธอ และทอดกายนอนหลับตาลงเข้าสู่นิทราไปอย่างง่ายดาย ไม่มีการปลอบโยนใดๆ เขาลงแรงไปตั้งเยอะกับแผนนี้ ‘นับดาว นี้แค่บทเรียนแรกของเธอ ฉันอยากรู้นักว่าเธอจะทนไปได้สักแค่ไหน กับความอัปยศครั้งนี้’

คำโปรย... "พี่ชาย...ปากท่านหวานยิ่งนัก" คำพูดเพียงประโยคเดียวได้เปลี่ยนชีวิตของเด็กสาวไปอย่างกะทันหัน บุรุษปริศนาได้ทิ้งเมล็ดพันธุ์ไว้ให้นางเลี้ยงดู ทว่าเมื่อได้รู้ความจริง ชายปริศนาผู้นั้นกลับเป็น....

ผู้ถือลิขสิทธิ์ในไทย : Novel Kingdom แปล : Khun Lhong เรียบเรียง : Novel Kingdom ---------------------------------------------------- เรื่องย่อ เป็นจักพรรดิโอสถกลับเกิดใหม่งั้นหรือ ? เป็นการผสานจิตวิญญาณกันหรือ ? หลงเฉิน—— เด็กหนุ่มที่ถูกช่วงชิงรากปราณ โลหิตปราณ กระดูกปราณทั้งสามสิ่งไป ได้หยิบยืมวิชาการหลอมโอสถระดับเทวะภายใต้ความทรงจำ ฝึกปรือวิชาเคล็ดกายานวดาราอันลี้ลับ แหวกม่านหมอกที่หนาทึบออก ปลดปล่อยโชคชะตาครอบครองพลังวงแหวนเทวะแห่งฟ้าดิน เหยียบย่างชั้นดาราตะวันจันทรา พบพานสาวงามต่างๆ กำราบมารร้ายเทพแห่งความชั่วจนกลายเป็นที่เลื่องลือก้องแดนเจียงหนาน : หลงเฉินมาถึง สวรรค์คำรนพสุธาคำราม หลงเฉินไปจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพร่ำไรจนเป็นที่ตำนานแห่งยุทธ์ภพ : หลงเฉินปรากฎ ฟ้าดินสั่นสะเทือน หลงเฉินเดินจาก ภูตผีหลั่งน้ำตาเทพยดาร้ำไห้

“ไปวิ่งออกกำลังกายหรือไปส่องสาวกันแน่” คุณป้าวลัยถามทันทีเมื่อเห็นหน้าหลานชายเดินมาตามถนนกำลังจะเข้าบ้าน “ทั้งสองอย่างครับ” ปรมะว่ายิ้มๆ ทำให้ผู้เป็นป้าใจรุ่มๆ กลัวหลานชายที่จองคานทองมานานหลายปี จะไปคว้าผู้หญิงไม่ดีมาทำเมีย “อย่ามีอีหนูให้มากนักเลย รีบหาเมียดีๆ ให้ป้าสักคน อยากอุ้มหลานเต็มแก่แล้ว” “ก็ยังหาที่ถูกใจไม่ได้สักคนนี่ครับ” “ไม่เชื่อหรอก วันๆ ดีแต่ไปตอกเสาเข็มคนโน้นคนนี้ ระวังเถอะเกิดไอ้นั่นของแกมันใช้การไม่ได้จะอดมีลูก” “หัวเข็มของผมมันทนทาน แรดเรียกพี่” คนแก่ค้อนขวับเหมือนยังสาวๆ “เออ...ไว้จะคอยดูว่าจะจริงหรือโม้”

เด็กหนุ่มที่เกิดมาพร้อมกับสายเลือดของเอลฟ์และปีศาจ ต้องเดินบนสมรภูมิแห่งการทำลายล้าง เพื่อที่จะลากพวกที่สูงส่งให้ลงมา วันหนึ่งเมื่อเขาสำรวจรอบๆตัวเอง และจะพบว่า----ไม่หลงเหลือศัตรูให้ฆ่าอีก

“จะไปไหน เรามีเรื่องต้องคุยกัน” “แต่มิ้นไม่มี ปล่อยค่ะ มิ้นจะกลับไปทำงาน” หญิงสาวพยายามบิดข้อมือให้หลุดพ้นจากการบีบรัดของมือใหญ่ แต่ก็ไม่สำเร็จยิ่งเธอขัดขืนมือนั้นก็ยิ่งรัดแน่นจนรู้สึกเจ็บ “อย่าหวังว่าจะได้กลับ ถ้าวันนี้เรายังคุยกันไม่รู้เรื่อง” บอกแล้วก็เหวี่ยงร่างบางให้กลับไปนั่งที่โซฟาเหมือนเดิม “เรามีเรื่องต้องคุยกันด้วยเหรอคะ” มินรญาถามแล้วยิ้มเยาะ คำพูดเมื่อวันนั้นยังทิ่งแทงใจจนวันนี้ แม้จะบอกตัวเองว่าอย่าใส่ใจ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ จนกลายเป็นประชดด้วยการยอมคบกับภูมิน “คบกับไอ้หมอนั่นเมื่อไหร่” คูเปอร์ที่ยืนอยู่หันมาถามเสียงเข้ม และเมื่อหญิงสาวยังเงียบ ชายหนุ่มเลยตะคอกใส่อีกครั้ง “ตอบ!" “สามวันที่แล้ว” มินรญาที่เริ่มจะกลัวใจของคนตรงหน้ารีบตอบทันที บอกตรงๆ สมัยก่อนตั้งแต่คบกันมาเธอไม่เคยเห็นชายหนุ่มในโหมดนี้เลยสักครั้ง ทั้งสีหน้าและน้ำเสียงดูน่ากลัวจนน่าวิ่งหนี “คบกันแค่สามวันแต่มันกล้าขอแต่งงานมันหมายความว่าไง” คูเปอร์ถามเสียงลอดไรฟัน พร้อมกับโน้มตัวเอาแขนทั้งสองข้างไปค้ำที่พนักโซฟา เลยกลายเป็นว่าตอนนี้มินรญาได้โดยกักตัวเอาไว้แล้ว “แล้วพี่คู้ปจะสนใจไปทำไมคะ ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน” มินรญาเน้นเสียงหนักในท้ายประโยคอย่างต้องการย้ำสถานะของตัวเอง “เวลาเปลี่ยนคนเราก็เปลี่ยน” คูเปอร์มองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาหยามเหยียด ไม่เท่านั้นมันยังตามมาด้วยคำพูดที่เสียดแทงใจ “แม้แต่คนที่นอนด้วยกันกี่ครั้งต่อกี่ครั้งมาแล้วยังพูดออกมาได้ว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน” “มิ้นไม่เคยเปลี่ยน มีแต่พี่นั่นแหละที่เปลี่ยน มิ้นผิดเหรอที่พยายามจะไม่สนใจคนที่ไม่เคยคิดอะไรกับตัวเองมากกว่าคนรู้จัก แม้จะนอนด้วยกันหลายต่อหลายครั้ง” มินรญาตะโกนใส่หน้ารัวเป็นพร้อมกับผลักอกอีกฝ่ายอย่างฉุนเฉียว “แล้วทำไมต้องแต่งงานกับมันด้วย” “มิ้นจะได้ออกไปจากชีวิตคนใจร้ายอย่างพี่ไงคะ ลืมให้หมดลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ลืมแม้กระทั่งว่ารักผู้ชายใจร้ายอย่างพี่...อุ๊บ...” เสียงตะคอกเมื่อครู่ถึงกลืนหายลงไปในลำคอ เมื่อชายหนุ่มฉกวูบเปิดปากด้วยปาก และมันก็เป็นวิธีที่ได้ผลมากเลยทีเดียว เมื่อทั้งสองคนต่างรู้สึกว่าอาการฉุนเฉียวรุนแรงเมื่อครู่ค่อยๆ จากหายและมันก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความวาบหวามทราบซ่านรัญจวนใจ “อย่าคิดแม้แต่จะออกไปจากชีวิตพี่” คูเปอร์บอกเสียงนุ่มทุ้มกว่าเดิมพลางประคองใบหน้านวลที่แดงปลั่ง ก่อนจะเอียงหน้าก้มลงไปบดจูบกัดเม้มริมฝีปากอิ่มนั้นอีกครั้ง คราวนี้อารมณ์กรุ่นโกรธได้มลายหายไปจนสิ้น ความหอมหวานที่ห่างหายไปไม่กี่วันกลับทำให้คูเปอร์ที่คะนึงหาอยากจะสูบจะกลืนกินเก็บผู้หญิงคนนี้เอาไว้ไม่ให้ใครหน้าไหนเห็นหรือชื่นชมมันนอกจากตัวเขา

คนที่ถูกจ้องมองยืนหนาวสั่นขึ้นอีก เมื่อได้กลิ่นกายที่หอมประหลาดคล้ายดอกพุดจากผู้ชายตรงหน้า มนุษย์ที่ไหนมีกลิ่นกายเช่นนี้ ขาเล็กเริ่มสั่นแต่คงฝืนต่อปากต่อคำ “ผีหรือคน!?” น้ำเสียงตื่นตระหนก เธออยากเป็นลมถ้าคิดว่าเขาเป็นผี “คิดว่ายังไงล่ะ” เขาถามเชิงหยอกเย้า แต่ภาสิกาไม่ชอบน้ำเสียงของเขาเลยสักนิด ความรู้สึกเหมือนเขาเล่นกับเหยื่อชิ้นโปรด เมื่อยังรู้สึกว่าอิ่มอยู่แต่ยังอยากเล่นต่อ “คุณพูดได้” ปากเธอสั่นนิดๆ ขณะเอ่ยถาม “ผีก็พูดได้” “คะ...คุณเป็นผี!” ปากจิ้มลิ้มกำลังจะอ้าปากตะโกนขอความช่วยเหลือจากเพื่อนแต่กลับไร้เสียง สองขาที่คิดว่ากำลังก้าวออกวิ่งกลับย่ำอยู่กับที่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอนะ! ร่างบางสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวจับจิต ด้วยไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรกันแน่ “ยะ...อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ขอร้องล่ะ” หญิงสาวยกมือไหว้เขาแล้วเริ่มอ้อนวอนเมื่อคิดว่าเหตุการณ์ที่เกิดกับตน ต้องเกิดจากผู้ชายตรงหน้านี้เป็นคนทำ “อย่ากลัว ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก” เขาบอกพลางยื่นมือมาสัมผัสใบหน้าเล็ก มือหยาบกร้านลูบไล้ทั่วดวงหน้าหวาน กวาดสายตาคมดุพิจารณาทั่ววงหน้าอย่างถูกใจ “อย่า! ได้โปรด ...” หญิงสาวพูดเสียงเบาหวิว แววตาร้องขอเว้าวอน แต่มือใหญ่ที่ลูบไล้กลับไม่นำพาต่อเสียงนั้น ดวงตาสีเข้มก้มประชิดสบนัยน์ตาดำขลับที่เบิกโตอย่างตกใจปนหวาดหวั่น เขายิ้มให้นิดๆ แล้วปล่อยมือออกจากใบหน้าอย่างอ้อยอิ่ง “เธอสวยงามมากสาวน้อย กลิ่นกายช่างถูกใจฉันเสียเหลือเกิน จนอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว” คนพูดก้าวเดินวนรอบร่างเล็กที่เอามือกอดอกขาสั่นพับๆ ด้วยความกลัว แม้ร่างจะขยับไม่ได้แต่ดวงตากลมโตยังกรอกมองตาม ยามเมื่อเขาเคลื่อนไหวเดินรอบตัวอย่างระแวดระวัง *** สงครามลูกครึ่งเทพกับอสูรกำลังจะเกิดขึ้น ผู้แข็งแกร่งคือผู้รอดในสงคราม...!!!

“นายจะไปทำอะไร คุก คุก นะนาย” เสียงตติยะตะโกนเกือบเป็นเสียงกระซิบใต้ต้นมะม่วง “แล้วมึงจะยืนอยู่ทำไมวะหรือจะดูต้นทางให้กู” ไม่สำนึกยังชักชวนลูกน้องร่วมชะตากรรม ช่างเป็นเจ้านายที่ดีชวนลูกน้องเข้าคุก ตติยะรีบเผ่นแนบก่อนจะได้รับแจกอาวุธรอบสอง ได้แต่คิดในใจเจ้านายชอบปีนเข้าห้องสาวแล้วอ้างเรื่องเจ้าหนี้ลูกหนี้ จะไปปล้ำเขาก็หาเหตุผลบ้าๆบอๆ “ฉันมาเก็บดอกเบี้ย เดือนนี้ถึงเวลาจ่ายแล้ว” อีกฝ่ายเอ่ยปากทวงค่าดอกเบี้ยพิศวาส “ห๊ะ! เมื่อคืนเพิ่งทำกันไปหยกๆ จะมาจ่ายดอกเบี้ยอะไรอีก ไอ้คนเฮงซวย” ลูกหนี้ทำหน้าตกใจกับการทวงดอกเบี้ยแสนโหดที่เพิ่งจ่ายไปไม่ถึงชม.ก่อนหน้านี้ แถมสบถด่ามาเป็นของแถม “เนี่ย เธอกล้าด่าผัวเหรอ ถ้าคิดจะโกงไม่ง่ายหรอกนะ ฉันมีสัญญาลับที่เธอเซ็นไว้ อยากดูไหมล่ะ เมื่อคืนเป็นการจ่ายดอกของเดือนที่แล้ว ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนสิบนาทีหมายความว่าเป็นของเดือนใหม่ มาแล้วไม่อยากเสียเที่ยว เรียกเก็บจากเธอตอนนี้เลย” เขาไม่พูดเปล่าแต่คว้านาฬิกาที่หัวเตียงมาจ่อตรงหน้าแทบจะถิ่มตาเธอก็ว่าได้ “คุณมันไอ้คนเฮงซวยที่เข้ามาในชีวิตฉัน ไอ้คนใจดำ” เธอไม่เคยด่าใครมาก่อนเลยในชีวิตนี้ แต่เขาทำให้เธอเหลืออดจริงๆ เธอต้องจ่ายดอกเบี้ยอีกครั้งในเวลาข้ามคืน หลังจากจบเกมรักหักสวาทกับเขาไปหยกๆ ยังไม่หายเหนื่อยเลย ต้องมาตกใจกับการทวงดอกเบี้ยของอีกเดือน เธออยากกรี๊ดดังๆ อย่างขัดใจ “ด่าพอหรือยังจอมขวัญ มานี่เร็วๆเข้า ด่าอย่างเดียวเงินต้นไม่ลดหรอกนะ ถ้าปรนนิบัติดีอาจใจดีลดเงินต้นให้” ภูมินทร์ไม่ยอมให้ลูกหนี้อย่างจอมขวัญได้หยุดพัก เพราะตอนนี้โดนเมียด่าไอ้เจ้าอาวุธลับเขายิ่งคึกคักเหมือนเสียงบ่นเสียงด่าเป็นเพลงที่มันโปรดปราน ตอนนี้มันกำลังพองตัวและแข็งอยู่ใต้หว่างขาพร้อมออกศึก “คุณภูขา ขวัญเหนื่อยแล้วยกยอดไปวันหลังไม่ได้เหรอคะ” ทั้งบ่นทั้งด่าแล้วไม่ได้ผลกลับมาใช้ลูกอ้อนใหม่

天才嫡女，废材四小姐  Author: 一块小肥肉  ลิขสิทธิ์: Ireader (zhangyue)  ลิขสิทธิ์ฉบับภาษาไทย: Novel Kingdom --คุณหนูสี่ สตรีเปื้อนเลือด-- นิยายน้องใหม่แห่งค่าย Novel Kingdom ที่ติดท็อปฮิตในเว็บไซต์ชื่อดังของประเทศจีนและมียอดวิวการันตีแล้วกว่า 250 ล้านวิว  เธอ คือนักฆ่าสาวผู้โหดเหี้ยมและเด็ดเดี่ยวแห่งศตรวรรษที่ 21 ความพลาดพลั้งเพียงน้อยนิดปลิดชีวิตของนักฆ่าให้ดับสูญ ทว่าโชคชะตากลับพลิกผันนำพาดวงวิญญาณเข้ามาสิงสถิตในร่างของคุณหนูผู้ไร้ค่าที่ถูกทั่วหล้าเย้ยหยัน  --เมื่อกายาอันศักดิ์สิทธิ์ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจากการหลับใหล! ความงดงามอันที่ไร้ที่ติจึงมิอาจซ่อนเร้นอำพราง -- …. อสูรมายา การหล่อหลอมอุปกรณ์ ความงดงามจากภายในช่วงชิงหัวใจชายรูปงาม …. ….ในชีวิตนี้ ผู้ใดก็ตามที่หยามเกียรติข้า มันผู้นั้นจะต้องชดใช้คืนมาเป็นพันเท่า!!!!….

ซูอวี้ CEO สาวแกร่งจากโลกปัจจุบัน จำต้องย้อนกลับไปอาศัยอยู่ในร่างสาวโรงงานยุค 1960 ช็อกแรก... น้องรองที่เพิ่งแต่ง ถูกเมียเป่าหูให้มาแย่งสมบัติ (ที่ไม่ค่อยจะมี) ของที่บ้าน ช็อกสอง... น้องสามไม่ว่าทำมาหากินคืออะไร ช็อกสาม... น้องเล็กไม่สนใจอะไร นอกจากจะแข่งสวยกับเพื่อนที่โรงเรียน โคตรช็อก... เธอเป็นพี่สาวถังแตกที่ต้องหาเลี้ยงไอ้สามตัวข้างบน! ซูอวี้ปวดไมเกรน… เห็นทีต้องขุดสารพัด strategies แบบฉบับนักบริหารสายแข็งออกมารับมือเสียแล้ว！

เมื่อเสี่ยวฟู๋ต้องตกอยู่ในอันตราย มันก็มีเพียงเขา ฉู่เหิน เท่านั้นที่จะช่วยเธอได้ แต่ทว่าพิษของราชางูนั้นแข็งแกร่งเกินไป แม้แต่เขาเองก็ยากที่จะช่วยเธอให้รอดชีวิตได้ แล้วแบบนี้เขาจะทำยังไงดีละ!? ติดตามต่อได้ใน สุดยอดชาวประมง เล่ม 5

จุดโคมรอท่านนับพันปี เล่ม 2(4เล่มจบ) จากเรื่อง: 楼边人似玉 Author: Bai Lu Wei Shuang Chinese edition copyright 2019 by NetEase (HangZhou) Networks Co., Ltd. Cover Picture Wu Mo, Jun Ling Thai edition copyright Hongsamut.com Co., Ltd. ALL RIGHTS RESERVED -------- ผู้คนต่างพากันนินทาเกี่ยวกับเถ้าแก่เนี้ยของโรงเตี๊ยมจ่างเติง นางเป็นคนแปลก ทั้งน่ารังเกียจ หน้าเงิน หน้าเลือด หว่านเสน่ห์เก่งยิ่งกว่าหญิงคณิกา แต่ที่แปลกกลับไม่ใช่เรื่องนั้น เถ้าแก่เนี้ยของโรงเตี๊ยมจ่างเติงทุกรุ่น ทุกคน จะทำในสิ่งเดียวกันต่อเนื่องยาวนานมานับพันปี นั่นก็คือจุดโคมแดงหน้าประตูโรงเตี๊ยม ทรุดกายลงตรงตีนบันใด และนั่งรอ... รอเพื่อให้คนคนหนึ่งเดินผ่านมาแล้วเอ่ยถามว่า “เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?” อย่างนี้ทุกชาติไป

น้องสาวตัวแสบก่อวีรกรรมหนีไปเที่ยวต่างประเทศกับใครก็ไม่รู้ ทิ้งแหวนหมั้นพร้อมกับกระดาษโน๊ตที่ระบุข้อความว่าให้เธอซึ่งเป็นพี่สาวฝาแฝดทำหน้าที่ทุกอย่างแทนชั่วคราว รวมถึงการเป็นคู่หมั้นของ ‘รามิล’

เรื่อง “ เจ้าพ่ออสูร ” เป็นเรื่องเกี่ยวกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีนิสัยแข็งกระด้างไร้ความรู้สึกเขาใช้ชีวิตอยู่แต่ในโลกของความโหดร้ายจนมันหล่อหลอมให้เขากลายเป็นคนไม่เคยคิดปราณีใคร แต่แล้วพระเจ้าก็เล่นตลกกลับส่งหญิงสาวแสนน่ารักเธอมีนิสัยอ่อนโยนยอมคนและขี้อายเธอใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยความสงบสุขแต่แล้วความสงบสุขเหล่านั่นก็ต้องจบลงเมื่อเธอได้เจอกับเขา อสูรร้าย! เธอจะต้องพบเจอกับอะไรบ้างติดตามต่อได้ในหนังสือเลยนะคะ >///< - - - - - - - - - - - - - - หยกแนะนำให้โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ - - - - - - - - - - - - - - ติดตามผลงาน : เพจ Sunisayok ( เสิร์ชหาได้เลยจ้า )

เฉินหมิง ผู้ก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดแห่งแผ่นดินใหญ่ในกงล้อโชคชะตาที่ยังคงหมุนต่อ และเมื่อเขาต้องขจัดมารร้ายอย่างแลกุ่ยเซียน จึงก่อให้เกิดสงครามครั้งสำคัญขึ้น! โชคชะตายังคงพลิกผันกันต่อไป เพื่อมุ่งสู่การเปิดเส้นทางแห่งเซียน ที่ทำให้เขาต้องพบกับการทรยศหักหลัง… ทุกปมแห่งโชคชะตากำลังคลี่คลาย เชิญติดตามได้ในภาคศึกรอบด้าน

เรื่องย่อ หลังจากหลินซีได้รับสิทธิ์ในการเป็นผู้ปกครองของฉู่เฉิง เป้าหมายของภารกิจในครั้งนี้คือเธอต้องพยายามทำงานหาเลี้ยงฉู่เฉิงลูกรักของระบบ เพื่อบรรลุภารกิจอย่างยากลำบาก แม้จะเหนื่อยล้าแสนสาหัสกับการใช้แรงงานตามแบบฉบับยุวปัญญาชนในยุค 70 และเรื่องราววุ่นวายต่าง ๆ รอบตัว แม้จะต้องเจอกับความช่วยเหลือของระบบที่เหมือนจะซ้ำเติมกันก็ตาม แต่หลินซีก็ไม่เคยยอมแพ้และยังเอาตัวรอดมาได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง แต่ชีวิตของเธอยคงจะราบรื่นเกินไป สวรรค์จึงส่งภัยพิบัติที่ไม่คาดฝันมาทำลายภารกิจของเธอ แถมยังเคราะห์ซ้ำกรรมซัดเมื่อเจ้าระบบบัดซบดันมาหายหัวไปในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน และเธอดันต้องการความช่วยเหลือจากมันที่สุดอีก คราวนี้หลินซีเริ่มคิดอย่างจริงจังแล้ว ว่าตกลงเจ้าระบบหน้าเลือดนี่มีไว้เพื่อช่วยให้เธอบรรลุภารกิจอย่างราบรื่น หรือมีไว้เป็นอุปสรรคชิ้นโตในการบรรลุภารกิจของเธอกันแน่...

จุดโคมรอท่านนับพันปี เล่ม 1(4เล่มจบ) จากเรื่อง: 楼边人似玉 Author: Bai Lu Wei Shuang Chinese edition copyright 2019 by NetEase (HangZhou) Networks Co., Ltd. Cover Picture Wu Mo, Jun Ling Thai edition copyright Hongsamut.com Co., Ltd. ALL RIGHTS RESERVED -------- ผู้คนต่างพากันนินทาเกี่ยวกับเถ้าแก่เนี้ยของโรงเตี๊ยมจ่างเติง นางเป็นคนแปลก ทั้งน่ารังเกียจ หน้าเงิน หน้าเลือด หว่านเสน่ห์เก่งยิ่งกว่าหญิงคณิกา แต่ที่แปลกกลับไม่ใช่เรื่องนั้น เถ้าแก่เนี้ยของโรงเตี๊ยมจ่างเติงทุกรุ่น ทุกคน จะทำในสิ่งเดียวกันต่อเนื่องยาวนานมานับพันปี นั่นก็คือจุดโคมแดงหน้าประตูโรงเตี๊ยม ทรุดกายลงตรงตีนบันใด และนั่งรอ... รอเพื่อให้คนคนหนึ่งเดินผ่านมาแล้วเอ่ยถามว่า “เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า?” อย่างนี้ทุกชาติไป

ชายผู้หนึ่งย้ายตานีไปปลูกในบ้านเพื่อการแฝงในการปรนเปรอตัณหาตนเอง และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องร้าย ยากเกินผู้ใดจะบรรยาย ทั้งความรัก ความใคร่ และความแค้น!

“มองผมตาเป็นมันขนาดนี้ จะเอาอะไรอีก” ถามด้วยเสียงกรุ้มกริ่มพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ “ฉันก็ใช่สายตาปกติมอง” เธอแย้งเสียงแข็ง ตามด้วยการยกมือผลักใบหน้าหล่อเหลาออกห่าง “มองแบบนี้มีอะไรจะพูดก็พูดมา” “ฉันอยากรู้เหตุผลว่าคุณจับฉันมาทำไม แล้วใครใช้ให้คุณไปบอกพี่ชายฉันว่าคุณเป็นแฟนฉัน” “ยังไม่ถึงเวลาคุณต้องรู้ แต่ถ้าคุณทำตัวดีและน่ารักกับผม ผมอาจจะปล่อยคุณเร็วขึ้น” “ฉันไม่ใช่เด็กสามขวบ อย่ามาหลอกฉันเลย” เสียงหวานโต้กลับทันควัน เพราะรู้ดีว่าเขาแค่หลอกให้เธอดีใจเล่นก็เท่านั้น “ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่เด็ก เพราะผมจับและวัดขนาดคุณมาแล้วกับมือ” “คนปากสกปรก” “แต่ปากสกปรกอย่างผมก็จูบคุณจนหลงเคลิ้มมาแล้ว” มธุรากำมือแน่น อยากจะชกคนปากสกปรกให้หน้าหงาย แต่คงได้แค่คิด! เคลย์ริกยิ้มเมื่อเห็นท่าทีโกรธของคนบนเตียง “ผมต้องออกไปทำงานแล้ว ส่วนคุณก็พักผ่อนซะ ไม่เกินสี่ทุ่มผมจะกลับมา” “ฉันไม่ใช่เมียคุณ! ไม่ต้องมาบอกว่าจะกลับเวลาไหน” มธุราตอบกลับไปแบบไม่ทันคิด ส่วนคนตัวโตก็หมุนตัวกลับมาแล้วยิ้มกริ่ม “ถ้างั้นคืนนี้ผมจะรีบกลับมาทำให้คุณเป็นเมียเลยดีไหม แล้วผมรับรองเลยว่าทั้งแม่ทั้งพี่ชายของคุณ คงดีใจกันมากแน่ๆ ที่ลูกสาว…” เคลย์ริกหยุดพูดแล้วมองสำรวจเรือนร่างครู่หนึ่ง “หน้าตาก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่จนถึงขั้นหาแฟนไม่ได้ มีสามีเป็นตัวเป็นตนเหมือนผู้หญิงคนอื่นซะที” บอกกล่าวจบแล้วก็หัวเราะมีความสุขเสียนักหนา “ฝันไปเถอะ!” “งั้นคืนนี้มารอดูกันไหมว่าจะฝันหรือไม่ฝัน” ปากหยักร้ายกดยิ้มลึก ก่อนจะเปิดประตูออกไปทิ้งให้คนตัวเล็กนั่งทำหน้าเหวออยู่กับคำพูดทิ้งท้ายของคนหน้าโหด *****งานหมดสัญญานะคะ ชื่อฉบับตีพิมพ์อาญาร้ายเทพบุตรมาร*****

โทนี่....นักธุรกิจชื่อดัง เจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่ตระการตา ได้นำพาปอและก้อยคู่รัก....ให้เข้ามาสู่วังวนแห่งตัณหา กับเค้าและบรรดาผู้หญิงสามคนที่อาศัยอยู่ใน “คฤหาสน์รัญจวน” แห่งนี้

แรกพบสานสัมพันธ์ชื่นมื่น เราคบกันอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เธอมีความสุข... ฉันมีความสุข... มันดูลงตัวไปเกือบทุกอย่าง สถานะคนรัก สถานะคนถูกรัก เราเรียกกันและกันว่าที่รัก ช่างสุขสมฤทัยแบบที่ใครต่อใครใฝ่หา ...แต่!! ความรู้สึกนั้นมันอยู่กับฉันเพียงชั่วเวลาหายใจเข้า ไม่ทันที่จะได้หายใจออก เขาก็จากฉันไปโดยไม่มี... แม้แต่... คำร่ำลา! ทำไมกัน! นี่ฉันทำผิดอะไร ? ไม่มีคำตอบจากคนที่จากไปแล้ว ฉันรู้ดี และฉันควรจะปล่อยวางมันไปสักที หากไม่ใช่ว่าเขากลับมาอีกครั้ง! กลับมาด้วยสถานะใหม่! สถานะที่ฉันไม่คาดคิดและไม่อยากเป็น! จาก “คนที่รัก” กลับแปรเปลี่ยนมาเป็น “พี่น้อง” นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน! ไม่... ไม่มีทาง... ฉันและเขาต้องไม่มีทางที่จะจบแบบนี้... ฉันไม่... ฉันไม่ต้องการ... ฉันไม่ต้องการพี่ชาย!

เพื่อฐานะความเป็นอยู่ คู่สามีภรรยาวัยรุ่น ต้องมาทำงานในเมืองกรุง มุ่งตามหาความฝัน แต่....ชีวิตกลับต้องพลิกผัน เพราะ “น้องอ้อย” ภรรยาคนสวย ต้องกลับกลายมาเป็น “นางเอกหนังอาร์”

รักที่เขารอคอย...กำลังจะเกิดขึ้น ..กับเด็กสาวที่เขาเจอวันนั้น.. ..สาวน้อยผู้ที่กลายมาเป็นลูกศิษย์.. เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ แต่ด้วยอายุที่ห่างกัน 13 ปี ..เรื่องวุ่นๆเลยเกิดขึ้น..