+++ โปรย ฉากฟินๆ ในเรื่องค่า +++ เสียงเคาะประตูไม่กี่ทีแล้วเปิดเข้าไปเอง ร่างของเธอเริ่มสั่นไหวน้อยๆ กับท่ามองนิ่งๆ ของคนเปลือยอกยืนอยู่กลางห้องเหมือนเขานับเวลารอคอย รู้ทั้งรู้ว่าคนในห้องต้องการอะไรแต่ก็ยังประหม่าทุกครั้งเมื่อเขาเปิดเผยความต้องการ “มาแล้วก็เข้ามาข้างในสิ จะยืนนิ่งอยู่ทำไมอีก จะได้เริ่มทำงานให้มันเสร็จๆ ไปเสียที” เขาสั่งเมื่อเห็นว่าเธอยืนเก้กังอยู่ตรงหน้าห้องนอน “คุณใหญ่ ขะ...ขอเวลาหน่อยได้ไหมคะ” คนพูดปากสั่นเกร็งขาตรึงแน่นตรงขอบประตู มองเขาอย่างอ้อนวอน “ฉันมาแล้วไม่อยากเสียเวลา ครั้งที่แล้วเธอก็บ่ายเบี่ยง จะหลบหาพระแสงอะไรกันอีกล่ะ ฉันเสียเงินไปตั้งมากมาย เธอจะให้ฉันไปซื้อกินข้างนอกหรือไงฮะ” ร่างสูงก้าวยาวพรวดไม่กี่ทีก็มายืนอยู่ตรงหน้าคนปากสั่น “วันนี้ขวัญ....เอ่อ...” เธออ้ำอึงพูดไม่ออกยิ่งเมื่อเห็นแววตาเขามองมาเหมือนดุ คำพูดถูกกลืนลงคอและเดินเข้าไปในห้องที่จัดเป็นที่พักรับรองแขก “ฉันรู้ว่าประจำเดือนเธอหมดแล้ว เดินไปตรงนั้น” เขาชี้มือไปที่ปลายเตียง พาขวัญมองตามปลายนิ้วมือเรียวแข็งแรงด้วยความรู้สึกตื่นเต้น รู้ดีว่าคืนนี้คงไม่รอดแล้วเพราะเขาหายไปหลายวันระหว่างที่รอให้ร่างกายของเธอพร้อม “ค่ะ” เธอทำตามอย่างว่าง่าย รู้ว่าเขาส่งสายตามองอย่างนั้นแล้วต้องการอะไร เท้าเล็กยังเดินไปไม่ถึงจุดที่เขาสั่ง ชเยศก็เข้าสวมกอดจากด้านหลังอย่างห้ามใจไม่อยู่ “ทำอะไรอยู่นานจัง” เขาครางเสียงแหบต่ำและก้มจูบที่คอเนียน ดูดแรงจนเกิดริ้วรอยสีแดงตรงจุดที่เขาผละหน้าออก +++ คำแนะนำ โปรดโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อ +++ +++ ขอบคุณทุกแรงสนับสนุนค่ะ +++

ขวัญจิราในวัย 27 ปี เคยผ่านการแต่งงานมาแล้วหนึ่งครั้ง ในสมัยที่เธอจบมหา’ลัย ใหม่ ๆ โดยขณะที่เพื่อน ๆ ในกลุ่มไม่เคยทราบเรื่องนี้ เพราะเจ้าตัวปิดเรื่องนี้ไว้ไม่บอกให้ใครรู้ แม้แต่ชายคนที่เธอหลงรักมานานแสนนานตั้งแต่ม.ต้น แต่แล้วเหมือนฟ้ากลั้นแกล้งพวกเขา ทำให้ทั้งสองมาพบเจอกันอีกครั้ง และเขาเป็นผู้ชายที่พูดกับเธอไว้ว่า ‘ไม่ว่ามือสอง หรือมือหนึ่ง คนมันจะรักยังไงมันก็รัก’ แต่ทว่าเรื่องราวของคนทั้งคู่ไม่จบเพียงแค่นี้ คนทั้งคู่จะเจออุปสรรคอะไรบ้าง ไว้มาหาคำตอบกันได้นะคะ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เนื้อหาบางส่วนค่ะ ปลายนิ้วหยาบแตะลงบนกางเกงชั้นในของขวัญจิราอย่างเบา ๆ พร้อมกับใช้ปลายนิ้วถูขึ้นลงไปมาระหว่างร่องสาวของเธอ ในขณะที่หญิงสาวนั่งจนตัวเกร็ง เพราะเธอไม่เคยรู้สึกยินดีและเต็มใจขนาดนี้มาก่อน “อ๊า! อ๊ะ! อ๊ายยย” คิรากรถูปลายนิ้วขึ้นลงตามจังหวะจากช้าไปเร็ว จนทำให้หญิงสาวหลุดครางเสียงดังออกมาด้วยความเสียว “พี่ขอนะขวัญ” เขากระซิบบอกหญิงสาวที่ตอนนี้นั่งหลับตาพริ้มพร้อมกับขบเม้มริมฝีปากของตนเพื่อกลั่นความเสียวนั้นเอาไว้ ขวัญจิราพยักหน้าตอบเขาแทน เพียงแค่นั้นเขาก็จับกางเกงชั้นในของเธอหลุดออกจากขาขาว ๆ ของเธออย่างเบามือ

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

กลางป่าเขาเขียวขจี ระหว่างการหลบหนีไล่ล่า กองเพลิงแห่งไฟสวาท นั้นเร่าร้อนแผดเผา สองร่างดื่มด่ำรสสวาท สองหัวใจผูกพันยึดมั่น เร่าร้อน...รุนแรง… หากแต่แม้นออกจากป่า เปลวไฟสวาทนั้นก็ยังไม่มอดไหม้

จะแมนหรือไม่แมนต้องลองมาเป็นแฟน...ถึงจะรู้ +++++++ “เดี๋ยวสิคุณ ฉันทำอาหารไม่เป็น” ปราณปริยาบอกออกมาในที่สุด สรัลหมุนตัวมาเลิกคิ้วและหรี่ตามองหญิงสาวที่ยืนทำหน้ามุ่ยถามเขาเสียงเง้างอดว่า “มองอย่างนี้หมายความว่าไงคะ” “ลูกสาวเจ้าของร้านอาหารหรูไม่ใช่หรือ เราน่ะ” สรัลถามยิ้มๆ “ก็ใช่ค่ะ แต่ทำงานเกี่ยวกับบัญชี ไม่ได้เป็นเชฟ” “มันก็จริงของคุณ” ชายหนุ่มยักไหล่พร้อมกับพยักหน้าอย่างรับรู้ เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบกะหล่ำม่วงออกมาล้าง ขณะที่ปากก็คุยกับปราณปริยาที่ยืนอยู่กลางห้องครัว “งั้นเป็นลูกมือผมได้ไหมครับ” ถามพลางพยักหน้าเป็นเชิงเรียก “แค่เอาผักมาล้างแล้วเอามาหั่นแบบนี้” ชายหนุ่มสาธิตการหั่นผักให้ดูอย่างคล่องแคล่ว ชนิดที่ผู้หญิงแท้ๆ อย่างปราณปริยายังอาย จนต้องแกล้งถามกลับไปว่า “ว่าแต่คุณทำทานได้แน่นะคะ” “คุณว่าผมเป็นใคร” สรัลหันมาถามพร้อมกับยื่นมีดให้ลูกมือสาวสวยได้ลองทำ “คุณชายเพียงขวัญไงคะ” ปราณปริยาเชิดหน้าตอบพร้อมหัวเราะคิกอย่างชอบใจ ขณะที่มือก็ค่อยๆ บรรจงหั่นผัก “ปากดีอย่างนี้ เดี๋ยวจูบซะให้เข็ดเลย” สรัลยื่นปลายจมูกไปเบียดแก้มใส แล้วต้องรีบผงะออกเมื่อปราณปริยายกมีดในมือขึ้นมาขู่ “เขามาสิ หน้าสวยๆ คุณได้แผลแน่” “อู้ย...โหดจังแม่คุณ” สรัลทำท่ากลัวแต่สีหน้ากลับยียวนสุดๆ จนเธออยากจะเอามีดบากหน้าเสียให้เข็ด “ทำหน้าที่ของตัวเองไปเลย อย่ามารุ่มร่ามกับฉันเชียว ไม่งั้นเมนูมื้อนี้ได้กินลาบเลือดแน่”

สถานที่ลึกลับได้เปิดให้เหล่าลูกศิษย์อัจฉริยะของแต่ละแคว้นได้เข้าไปเก็บเกี่ยวสมบัติ มีหรือที่หลินเว้ยจะพลาดโอกาสดีๆแบบนี้ ติดตามในเล่ม

เมื่อผึ้งมังกรตัวจริงปรากฏ เซียวหลงจะต้องเนรมิตสิ่งใดถึงจะช่วยชีวิตเขาได้ ติดตามในเล่ม

เสี่ยวเข่อลี่กลับมาอีกครั้ง ในครั้งนี้เธอเองก็เป็นคนย้อนเวลามาเช่นกัน แถมมีพลังแปลกๆ อยู่กับองค์กรชั่วร้ายเพื่อทำการทดลองบางอย่าง ติดตามในเล่ม

การบุกหุบเขามรณะเพื่อตามหาภูตไห ทำให้ลั่วอู๋ต้องใช้หินทะลวงมิติของผู้บัญชาการหลิงหลงจนได้ ไม่เช่นนั้นเขาคงพบอันตรายระดับชีวิต พวกเขาจะสามารถติดต่อกับภูตไหได้หรือไม่ ติดตามในเล่ม

ในสังคมจีน... คำว่า 'อิปู้เติงทียน' หรือ 'ก้าวเดียวขึ้นสวรรค์' เป็นสิ่งที่หญิงสาวไฝ่ฝันกันมาก แล้วทำอย่างไรจึงจะขึ้นสวรรค์ได้ในก้าวเดียวเล่า? ก็ต้องหาสามีดีๆ น่ะสิ! เพื่อที่จะแต่งงานกับผู้ชายที่ดีพร้อม 'หลิ่วอวี้หรู' ไช้เวลาสิบห้าปีในการฝึกฝนตัวเองให้เป็นสตรีที่เพียบพร้อม อ่อนหวาน ฉลาด และช่างเอาอกเอาใจ แต่ฝันหวานสิบห้าปีของนางกลับพังทลายลง เมื่อสุดท้ายโชคไม่เข้าข้างทำไห้นางต้องแต่งกับจอมเสเพล 'กู้จิ่วชีอ' เจ้าลูกแหง่พ่อแม่ไม่สั่งสอนที่วันๆ เอาแต่เที่ยวเตร่สำมะเลเทเมา เก่งสุดคือหาเรื่องใช้เงิน จาก 'ก้าวเดียวขึ้นสวรรค์' กลายเปิน 'ก้าวเดียวลงนรก' นางควรทำอย่างไรต่อดี? อ่อนแอก็แพ้ไปอย่างนั้นรึ! ไม่.. คนอย่างหลิ่วอวี้หรูไม่เคยพายแพ้ให้กับโชคชะตา ในเมื่อนางใช้เวลาสิบห้าปีในการฝึกฝนตัวเอง จะขอใช้เวลาห้าสิบปีที่เหลือในชีวิตฝึกฝนเขาบ้าง คิดได้ดังนั้นนางจึงคว้ามีดมากุมไว้ในมือ เริ่มปฏิบัติการเปลี่ยนไอ้ชั่วให้เป็นผัวแห่งชาติ!

แนวจีนโบราณ ไม่อิงประวัติศาสตร์ เป็นมิติคู่ขนานหรือไม่นั้นมิอาจทราบได้ เพราะคนเขียนนั้นก็ไม่อยากอ้างอิงที่ใด พระเอกของเราแนวนิ่ง ๆ หน้านิ่ง ไร้อารมณ์ใด ไม่ว่าจะเจอกับสถานการณ์ใดก็ตาม นิ่งเกิน มองอย่างเดียว และเมินหน้าหนีคือ.....??? นางเอกตัวเล็ก น่ารัก กำพร้าพ่อแม่ อยู่กับตายาย เกิดมาแม่ตาย พ่อหายสาบสูญ อยู่หมู่บ้านที่ห่างเมืองหลวงเพียง สองชั่วยามสำหรับการเดินเท้า นางเอกมิได้ย้อนเวลามาแต่อย่างไร เพียงไม่ได้ดื่มน้ำแกงลืมเลือน เพราะไม่ชอบกลิ่นของมันทำเป็นจิบ อม คายทิ้งหลับหลัง แต่บางเรื่องก็ลืมไปนิดหน่อย ว่ามาจากไหน มีเพียงความรู้เก่าติดตัวมาบ้างเล็กน้อย เรามาติดตามอ่านกันนะคะว่าเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆของสองพระนางนั้นจะเป็นอย่างไร

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

นางเป็นถึงฮองเฮา ผู้ยิ่งใหญ่แห่งวังหลัง แต่กลับถูกคนใกล้ชิดทรยศหักหลัง นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ จนพระสวามีจำใจต้องพระราชทานยาพิษให้นาง นางตายตาไม่หลับ แค้นมันยิ่งนัก! แค้นเหลือเกิน ข้าจะต้องแก้แค้น!

จึงสวมบท ตัวร้าย ดังหมายว่า จะตามล่า ตามล้าง สุดทางหนี จะหน้าไหน ไม่ขอเว้น เป็นคนดี อันตัวพี่ นี้จะหวง ทวงเจ้ามา

ดูเหมือนว่าบนโลกนี้ยังมีผู้ฝึกตนคนอื่นๆอยู่ อีกทั้งพวกเขายังเข้ามาหาเรื่องฉิงเทียนอีกด้วย เรื่องคราวนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก ติดตามในเล่ม

ดูเหมือนว่าการสร้างโรงงานทำขวดจะไม่สำเร็จแถมพ่วงข่าวลือว่าเขาเป็นผู้ฝึกตนมารไปซะได้ ใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้กันแน่ ติดตามในเล่ม

เด็กสาวไร้เดียงสา ที่หลงเชื่อใจผู้ชายที่รัก จนตกไปอยู่ในวงล้อมของมาเฟียร้าย ! พวกเขาบังคับเธอให้เล่นเกมสาดน้ำเข้าร่องในงานเทศกาลสงกรานต์ เธอจะหนีออกมาได้หรือไม่ ไปติดตามกันค่ะ

นิสัยมองโลกในแง่ดี โอนอ่อนผ่อนตามของในชาติก่อนทำให้ชีวิตของกู้เยียนตกต่ำ สุดท้ายจึงถูกลอบสังหารอย่างเลือดเย็นในกระท่อมร้าง กลายเป็นศพไร้ญาติที่โด่งดังไปทั่วทั้งเมือง มีเพียง ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ที่เสียน้ำตาให้กับการจากไปของสตรีที่ครั้งหนึ่งงดงามจนเป็นที่เลื่องลือ สตรีที่เขารักด้วยชีวิต เมื่อมีโอกาสเกิดใหม่อีกหนในร่างของตัวเองในวัยสิบห้า กู้เยียนบอกกับตัวเองว่า ชาตินี้นางจะไม่ปฏิเสธ ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ไม่ว่าใครก็ตาม จะไม่มีทางแยกเราสองคน ไม่ว่าใครก็ตาม ไม่มีวันเอาเปรียบนางได้อีก

นิสัยมองโลกในแง่ดี โอนอ่อนผ่อนตามของในชาติก่อนทำให้ชีวิตของกู้เยียนตกต่ำ สุดท้ายจึงถูกลอบสังหารอย่างเลือดเย็นในกระท่อมร้าง กลายเป็นศพไร้ญาติที่โด่งดังไปทั่วทั้งเมือง มีเพียง ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ที่เสียน้ำตาให้กับการจากไปของสตรีที่ครั้งหนึ่งงดงามจนเป็นที่เลื่องลือ สตรีที่เขารักด้วยชีวิต เมื่อมีโอกาสเกิดใหม่อีกหนในร่างของตัวเองในวัยสิบห้า กู้เยียนบอกกับตัวเองว่า ชาตินี้นางจะไม่ปฏิเสธ ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ไม่ว่าใครก็ตาม จะไม่มีทางแยกเราสองคน ไม่ว่าใครก็ตาม ไม่มีวันเอาเปรียบนางได้อีก

นิสัยมองโลกในแง่ดี โอนอ่อนผ่อนตามของในชาติก่อนทำให้ชีวิตของกู้เยียนตกต่ำ สุดท้ายจึงถูกลอบสังหารอย่างเลือดเย็นในกระท่อมร้าง กลายเป็นศพไร้ญาติที่โด่งดังไปทั่วทั้งเมือง มีเพียง ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ที่เสียน้ำตาให้กับการจากไปของสตรีที่ครั้งหนึ่งงดงามจนเป็นที่เลื่องลือ สตรีที่เขารักด้วยชีวิต เมื่อมีโอกาสเกิดใหม่อีกหนในร่างของตัวเองในวัยสิบห้า กู้เยียนบอกกับตัวเองว่า ชาตินี้นางจะไม่ปฏิเสธ ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ไม่ว่าใครก็ตาม จะไม่มีทางแยกเราสองคน ไม่ว่าใครก็ตาม ไม่มีวันเอาเปรียบนางได้อีก

นิสัยมองโลกในแง่ดี โอนอ่อนผ่อนตามของในชาติก่อนทำให้ชีวิตของกู้เยียนตกต่ำ สุดท้ายจึงถูกลอบสังหารอย่างเลือดเย็นในกระท่อมร้าง กลายเป็นศพไร้ญาติที่โด่งดังไปทั่วทั้งเมือง มีเพียง ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ที่เสียน้ำตาให้กับการจากไปของสตรีที่ครั้งหนึ่งงดงามจนเป็นที่เลื่องลือ สตรีที่เขารักด้วยชีวิต เมื่อมีโอกาสเกิดใหม่อีกหนในร่างของตัวเองในวัยสิบห้า กู้เยียนบอกกับตัวเองว่า ชาตินี้นางจะไม่ปฏิเสธ ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ไม่ว่าใครก็ตาม จะไม่มีทางแยกเราสองคน ไม่ว่าใครก็ตาม ไม่มีวันเอาเปรียบนางได้อีก

นิสัยมองโลกในแง่ดี โอนอ่อนผ่อนตามของในชาติก่อนทำให้ชีวิตของกู้เยียนตกต่ำ สุดท้ายจึงถูกลอบสังหารอย่างเลือดเย็นในกระท่อมร้าง กลายเป็นศพไร้ญาติที่โด่งดังไปทั่วทั้งเมือง มีเพียง ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ที่เสียน้ำตาให้กับการจากไปของสตรีที่ครั้งหนึ่งงดงามจนเป็นที่เลื่องลือ สตรีที่เขารักด้วยชีวิต เมื่อมีโอกาสเกิดใหม่อีกหนในร่างของตัวเองในวัยสิบห้า กู้เยียนบอกกับตัวเองว่า ชาตินี้นางจะไม่ปฏิเสธ ‘ผิงซีโหวเซียวเจิ้งเฟิง’ ไม่ว่าใครก็ตาม จะไม่มีทางแยกเราสองคน ไม่ว่าใครก็ตาม ไม่มีวันเอาเปรียบนางได้อีก