รักแรกของลายหงส์
รักแรกของลายหงส์
ขวัญชนิดา
  • Romance Lover
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายภาคต่อจากเรื่องสาวใช้ของลายสิงห์และเจ้าสาวของลายเสือ เป็นเรื่องราวความรักของสามพี่น้องตระกูลธรรมโชติ ลายสิงห์ ลายเสือและลายหงส์ พี่ๆ แต่งงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว แต่ลายหงส์น้องเล็กคนสุดท้องก็ไม่มีวี่แววว่าจะลงเอยกับใครจนทุกคนเข้าใจว่าเธอคงยังฝังใจอยู่กับความผิดหวังกับความรักครั้งแรก พี่พฤกษ์ เพื่อนสนิทของพี่ชายคือรักแรกของเธอ "อะไรนะคะ จะให้น้องไปประจำที่ภูเก็ต?" ลายหงส์อุทานเมื่อพี่ชายจะยกโรงแรมในสาขาใต้ให้เธอดูแลและภูเก็ตก็เป็นสำนักงานใหญ่ในโซนภาคใต้ที่เธอต้องไปอยู่ ไปอยู่ที่นั่นก็เท่ากับเธอต้องเจอกับพฤกษฟ์ถี่ขึ้นน่ะสิ ถึงจะขายโรงแรมให้ธรรมโชติแล้ว แต่เขาก็ยังเป็นผู้ถือหุ้นที่มีบทบาทสำคัญมากของที่นั่นอยู่ดี "นี่แกล้งกันรึเปล่าคะ น้องยังไม่ได้คิดบัญชีที่พี่หลอกให้น้องไปเจอพี่พฤกษ์เลยนะ" หญิงสาวโวย อุตส่าห์จะไม่พูดเรื่องนี้แล้วเชียว "ไม่เจอวันนี้ วันหน้าก็ต้องเจออยู่ดี" ลายเสือว่า "แล้วเป็นไงล่ะ ไอ้พฤกษ์มันว่าไงบ้าง" แถมยังมีหน้ามาถามเธอต่ออีก "พี่เสือ!" นี่เขาเป็นพี่ชายเธอจริงๆ รึเปล่าเนี่ย พี่ชายคนโตยังดูห่วงความรู้สึกของเธอมากกว่านี้อีก "ยัยหงส์ ก่อนส่งเราไปที่นั่นพี่คิดมาดีแล้วนะ อีกอย่างภูเก็ตนักท่องเที่ยวเยอะ เราน่ะนอกจากเรื่องบริหารแล้วยังมีพรสวรรค์เรื่องทำตลาดอีก กับอิแค่ผู้ชายคนเดียวทำให้น้องสาวคนเก่งของเธอไม่กล้าโชว์ศักยภาพตัวเองงั้นหรอ?" ลายเสือแสร้งแหย่น้องสาว "กลัวไอ้พฤกษ์มันรึไง" "เปล่าสักหน่อย" ลายหงส์ปฏิเสธ เธอไม่ได้กลัวคนอย่างเขาหรอก แต่กลัว.ช่างมันเถอะ "น้องก็แค่ไม่อยากมีปัญหากับใคร" แล้ววันที่ลายหงส์ไม่คาดคิดก็มาถึง พี่พฤกษ์.กลายเป็นพฤกษ์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า "ไม่เจอกันนานเลยนะหงส์" เขาทักทายเธอ "สบายดีมั้ย" เป็นการเจอหน้ากันอย่างจังๆ ในรอบกี่ปีระหว่างเธอกับพฤกษ์ หลังจากแยกย้ายกันไปครานั้นและเรื่องของทั้งคู่ก็ไม่ได้จบกันสวยสักเท่าไหร่สำหรับความรู้สึกที่พังทลายของลายหงส์ หลังรู้ข่าวของเขาต่อจากนั้น "สบายดีค่ะ" ลายหงส์ตอบกลับในเวลาต่อมาหลังดึงสติของตัวเองกลับมาได้ เพราะถึงอย่างไรวันใดวันหนึ่งเธอก็คงต้องเจอกับเขาอีกเข้าสักวัน เพิ่งได้ยินที่พี่ชายของเธอทั้งสองคนพูดกันว่าตอนนี้เขาย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยแล้ว "พี่พฤกษ์ล่ะคะ สบายดีมั้ย" ลายหงส์ตอบไปตามมารยาทและถามไปแบบนั้น ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าพฤกษ์คงจะมีความสุขมากๆ กับผู้หญิงคนนั้นที่เขาเลือก มีนิยายภาคต่อจากเรื่องนี้ เป็นเรื่องของต้นรักและศรุต เรื่อง รักร้ายร้ายจากคุณศรุต ไรท์จะนำลงอีบุ๊คเร็วๆนี้ ฝากติดตามด้วยนะคะ
วิวาห์ร้อน สามีร้าย
วิวาห์ร้อน สามีร้าย
B.J.BEN
  • รักโรแมนติก
"ป้อนข้าวต้มไปเอากันไปดีไหม" เขาเห็นความเฉยชาของเธอ ให้ป้อนก็ป้อนแบบทื่อ ๆ ไม่ยินดียินร้าย เอาอกเอาใจผัวหน่อยก็ไม่ทำ เลยนึกหมั่นไส้ความมั่นหน้าของเธอนัก คิดว่าสวยนักหรือไง เขาก็แค่เผลอไผลแต่งงานกับเธอเพราะหลงความสวยชั่วขณะเท่านั้น คนอย่างเขาไม่โง่ซ้ำสองแน่ เธอคงมีแผนการกับอดีตเจ้านายจะปอกลอกสูบเงินเขาอีกเป็นแน่ มันจะไม่มีทางผิดพลาดซ้ำสองแน่ เขาจะทำให้บริษัทของตระกูลจิรกาญจน์ ย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี ทำให้มันหมดเนื้อหมดตัวที่บังอาจหลอกเขาแบบนี้! "ทำไมคุณลามกแบบนี้" "ใส่กางเกงในมาไหม ถ้าไม่ใส่มาจะได้กระแทกสะดวก" ประโยคตรงไปตรงมาของเขาทำให้คนฟังหน้าแดงยิ่งกว่าผลตำลึงสุก เธออยากจะตบเขาให้หน้าหันนัก! "คุณกลาง" "ว่าไงล่ะ ไหนถลกให้ดูหน่อย" "คนบ้าลามก" "นี่เธอกล้าด่าฉันเหรอ" "กินไปเอาไปสนุกดีออก ให้เธอกระแทกฉันเลยดีไหม ขึ้นขย่มเหมือนเมื่อคืนฉันเสียวมากนะ" "คนโรคจิต" เธอด่าว่าเขา ก่อนจะยกมือขึ้นกัด "โอ๊ย!" อรอภิสราเห็นว่าเขากำลังเสียท่าจึงทำท่าจะหนี แต่เขากลับรั้งเอวคอดของเธอเอาไว้แน่น ก่อนจะหอมแก้มเธอแรงๆ "อื้อ... คนบ้า คนเฮงซวย" "แล้วเธอคิดว่าจะได้แต่งงานกับเจ้าชายหรือไง ที่ใจง่ายยอมตกลงแต่งงานเพราะอยากเป็นคุณนายบ้านไร่ไม่ใช่เหรอ" เขาเยาะหยัน น้ำคำร้ายกาจทำให้เธอสะอึก "อรไม่เคยคิดว่าจะแต่งงานกับเจ้าชายอะไรหรอกค่ะ แต่คุณก็ควรให้เกียรติอรสักนิด" "ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย" เขาชอบพูดจายั่วโมโห กวนประสาท อรอภิสราคร้านที่จะเถียงก็เลือกที่จะเงียบและเดินหนี
สวาทแค้นแสนรัก
สวาทแค้นแสนรัก
seXus
  • Romance Lover
หัวใจของเขาหล่อเลี้ยงด้วยความแค้น ทุกย่างก้าวคือแผนที่วางไว้นับ 10 ปี แต่แล้ววันหนึ่งเธอผู้นั้นกลับทำให้หัวใจของเขาสั่นคลอน แต่แผนการแก้แค้นนี้จะผิดพลาดไม่ได้ ! --------------------------------------------------------- "ปล่อยฉันนะ อย่าทำอะไรบ้า ๆ ฉันมีสามีแล้ว และจะไม่มีวันนอกใจเขา" รามสูรจับให้เมขลาลุกขึ้นมาพาดลงที่โต๊ะในท่าโก่งตัว เผยให้เห็นบั้นท้ายกลมกลึงลอยอยู่ตรงหน้า เขาค่อย ๆ รูดกางเกงในสีขาวบริสุทธิ์ออกพร้อมกับโน้มตัวลงไปกระซิบว่า "คุณไม่นอกใจเขาหรอก... แต่กำลังจะนอกกาย" "ไม่นะ คุณราม คุณเป็นบ้าไปแล้วรึไง ถึงได้ทำเรื่องผิดศีลธรรมแบบนี้" เมขลากลัวจนตัวสั่น ทั้งดิ้น ทั้งร้องออกมาด้วยแรงอันน้อยนิดที่มีอยู่ "ถ้าผมจะบ้า ก็เพราะพวกคุณที่ทำร้ายผมก่อน !" เขาตวาดออกมาอย่างเดือดดาล ราวกับภูเขาไฟที่กำลังพวยพุ่งลาวาร้อน ๆ "ฉันไปทำอะไรให้คุณ เราไม่เคยรู้จักเสียหน่อย" "ใช่... คุณไม่รู้จักผม แต่ไอ้ศาสตรามันรู้จักผมดีแน่ ในเมื่อมันแย่งทุกอย่างไป ผมก็จะแย่งทุกอย่างที่มันรักกลับคืนมา !"
คู่หมั้นไร้ราคา
คู่หมั้นไร้ราคา
B.J.BEN
  • รักโรแมนติก
เธอยอมเป็นคู่หมั้นลับ ๆ ไม่เปิดเผยสถานะตลอดระยะเวลาสามปี เธอยอมเขาทุกอย่างเพราะความรัก แม้ปู่ของเขาจะไม่ชอบเธอก็ตามที จนกระทั่งเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปดี เมื่อสถานะจากคู่หมั้นกลายเป็นคู่หมั้นไร้ค่าไร้ราคา ยอมทอดกายให้เขาเชยชมง่ายดาย แล้วพร้อมที่จะถูกเขี่ยทิ้งเหมือนของตาย อีกทั้งอนาคตสถานะของเธอก็คือเมียน้อยของผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “อรกลับไปก่อนได้ไหม” ปกมีสีหน้ายุ่งยากใจ ทุกอย่างกำลังจะดีอยู่แล้ว แต่อรอินกำลังจะทำให้มันแย่ลงไปอีก ทำไมนะเมื่อก่อนเธอเข้าใจอะไรง่าย ยอมเขาทุกอย่าง เขาชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ เหตุใดวันนี้เธอถึงได้ดื้อด้านพูดไม่ฟังแบบนี้ “แกตอบมันไปสิตาปกว่าแกรักมันไหม ตอบให้มันตาสว่างว่าแกรักใคร” ปกรณ์กดดันหลานชาย “พี่ยังรักอรอยู่ไหม ไม่สิ พี่เคยรักอรบ้างหรือเปล่า” เมื่อโดนคาดคั้นปกก็สติหลุด บอกให้อยู่เงียบ ๆ กลับเรียกร้องเขาจึงจำต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ “ฉันหรือจะรักเธอ โวยวายเรียกร้องอะไรไม่ทราบ ก็เห็นอยู่ว่าฉันกำลังจะแต่งงานกับน่านฟ้า” “พี่ปก!” อรอินแทบสติหลุด วูบไปทั้งอก มือเท้าเย็นเยียบไปหมด ความจริงเจ็บปวดกว่าที่จินตนาการเอาไว้เสียอีก “เธอได้ยินแล้วใช่ไหมว่าหลานชายของฉันไม่ได้รักเธอ เธอมันง่าย เขาก็คงนอนด้วยเล่น ๆ ผู้หญิงง่าย ๆ แบบเธอน่ะฉันเห็นมาเยอะแล้ว” “พี่ปกไม่เคยรักอรแล้วมานอนกับอรทำไม” อรอินร้องไห้ออกมาสะอึกสะอื้นจนตัวโยน แววตาปวดร้าวเสียใจ 000 “ขอถามคำนึง” อรอินมองหน้าปก ไม่มีเสียงสะอื้นออกมาจากเธออีก เธอรวบรวมสติที่จะไม่ร้องไห้ออกมาให้ใครสมเพชเวทนาอีก “ถามอะไร” ปกมองใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตาของเธอ แววตาเจ็บปวดนั้นทำให้เขาปวดใจไปด้วย น้ำเสียงของเธอสั่นเครือจนเขาสัมผัสได้ “ตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ด้วยกันพี่ปกเคยรักกันจริงบ้างไหมคะ” อรอินถามเสียงสั่น “เธออยากรู้จริงๆ น่ะเหรอ” เขาถามกลับ “ค่ะ อรจะได้ตาสว่างสักที” “มั่นใจใช่ไหมว่าทนฟังได้” เขาอยากให้เธอรีบกลับไป ดีกว่ามาทนฟังคำโกหกแสนเจ็บปวดที่เธอจะได้รับจากเขา “พูดมาเถอะค่ะ คงไม่มีอะไรจริงไปกว่านี้อีกแล้ว” “ไม่เคยรัก” ว่าจะไม่ร้องไห้ พอเขาพูดแบบนั้นออกไป เธอก็ร้องไห้โฮออกมา “แล้วพี่ทำดีกับอรทำไม ดูแลอรทำไม” “ฉันหวังในตัวเธอไง ถึงจะได้ยากหน่อยตั้งเกือบสองปี แต่พอได้แล้วเธอก็ยอมฉันมาตลอด ไม่ยากอย่างที่คิดนี่” “นี่คือสิ่งที่พี่คิดเหรอ ฮึก ๆ ฮือ ๆ” อรอินกลับมาสะอื้นอีกครั้ง เธอเหมือนคนบ้า ทั้งหัวเราะ ทั้งร้องไห้ สะอึกสะอื้น ตัวกระตุก ดวงตาแดงก่ำไปหมด