หนังแลกหนี้
หนังแลกหนี้
วาเลีย
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
มีหนี้ก็ต้องจ่าย… ถ้าเงินไม่มีก็ใช้ตัวเข้าแลก… แต่คนอย่างเสี่ยดนัยผลประโยชน์ต้องมาก่อนตัณหาเสมอ กินคนเดียวมันจะไปสนุกอะไร สู้แบ่งปันความสาวความสวยให้หนุ่มๆได้เจริญอาหารทางสายตา ไปพร้อมกับกำไรอื้อซ่าดีกว่า ……………………………………………………………… “หนูต้องทำยังไงบ้างคะ” “แค่ทำตามที่ผู้กำกับบอกแค่นั้นเอง ปล่อยไปตามอารมณ์” “ไม่ต้องกลัวไปนะ เสี่ยจะให้คนมาดูแลหนูอย่างดีเลย” แน่นอนตัวทำเงินเด็ดๆอย่างหนู เสี่ยจะทะนุถนอมเป็นอย่างดี… Trigger warning : คอสเพลย์นักเรียนญี่ปุ่น Trigger warning : พ่อหนุ่มผิวคล้ำ Trigger warning : พระเอกสองคน Trigger warning : ชายแก่ตัณหากลับ
เด็กเอ็นของพ่อ
เด็กเอ็นของพ่อ
วาเลีย
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
โลกมันกลมอย่างที่นักวิทยาศาสตร์ว่าไว้จริงๆ ใครจะไปคิดล่ะ ว่าพ่อของเขาจะเป็นลูกค้าประจำของเธอ ……………………………………………………………… “เรื่องเราสองคน รินอยากเก็บไว้เป็นความลับจะได้ไหมคะ รินมีความรู้สึกดีกับภาคินมาก ไม่อยากทำให้เขาต้องเสียใจ” “ถ้าหนูต้องการแบบนั้น อาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร อาจะพยายามเข้าใจนะ” ……………………………………………………………… ความพยายามของคนแก่มันช่างน้อยนิด ใครมันจะไปคิดว่าการแอบดูลูกชายกับเด็กเอ็น จะเสียวได้ขนาดนี้ Trigger warning : กับแฟน Trigger warning : กับลูกค้า Trigger warning : ลูกค้าที่กลายเป็นว่าที่พ่อผัว Trigger warning : กับลูกชายให้พ่อผัวดู Trigger warning : กับพ่อผัวจนลูกเขามาเห็น
บริษัทรั่ว รับกำจัดรัก
บริษัทรั่ว รับกำจัดรัก
นักเขียนร่านสวาท
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
แนวอีโรติคคอมเมดี้ ความรักผิดบปาป เจได จูดี้ จีด้า คือสามคนพี่น้องที่รวมตัวกันตั้งบริษัทกำจัดรัก งานหลักของพวกเขาคือทำให้คนเลิกรากัน เช่นการว่าจ้างจากเมียหลวงเพื่อทำให้ผัวเลิกกับเมียน้อย งานจ้างจากเมียน้อยทำให้ผัวเลิกกับเมียหลวงก็รับด้วย เรียกได้ว่าทั้งสามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เงิน ไม่สนถูกสนผิดขอแค่คนว่าจ้างมีเงินก็เป็นอันจบงาน เจได หนุ่มหน้าใสวัย22ปี หุ่นหล่อล่ำแบบนักกีฬา (อดีตนักเทนนิสทีมชาติ) จูดี้ สาวสวยวัย20ปี เธอมีหุ่นเพรียวบางสูง160 ใบหน้ากลมแก้มโตอย่างกับสาวญี่ปุ่น นอกจากความสวยแล้วยังฉลาดหลักแหลมและเป็นนักวางแผนที่ดี จีด้า เด็กสาววัย8ขวบ เธอตัวเล็กจ้ำม่าตาโตกลมแป๋ว เธอมีญาณวิเศษที่สามารถเห็นอนาคตได้เป็นบางครั้งบางครา เรียกว่าพลังจิตของเธอเป็นหัวใจสำคัญของบริษัทเลยก็ว่าได้ ปล. ทั้งสามคนไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ ต่างเป็นเด็กกำพร้าที่มาเจอะเจอและตกลงปลงใจอยู่ด้วยกัน
อ้อมกอดสามี คุณหมอเย็นชา
อ้อมกอดสามี คุณหมอเย็นชา
พันสิงห์
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
นดารินประคองร่างของเพื่อนชายอย่างทุลักทุเล แต่สุดท้ายเธอก็พาเขาขึ้นมาบนห้องได้เป็นผลสำเร็จ ร่างของดรัณแผ่หราลงบนที่นอนเพราะเขาเมาไม่ได้สติ นดารินจึงจัดการหาผ้ามาเช็ดเนื้อเช็ดตัวเขา “หอม หอม รัณรักหอม” ดรัณรั้งร่างของนดารินมากอดพร้อมทั้งซุกใบหน้าเข้าหาอย่างแนบชิด นดารินดิ้นรนในครั้งแรก แต่พอเขาขึ้นคร่อมทับกักเธอเอาไว้ พร้อมดวงตาหยาดเยิ้มที่มองมา แม้ว่าคนที่เขายิ้มให้จะไม่ใช่เธอ แต่เธอก็ยินยอมที่จะตกเป็นของเขา นดารินหลับตา ปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ แม้จะเจ็บปวด แต่เธอก็สุขสมจนล้นใจที่ได้ตกเป็นของเขา แม้เขาจะมีรักให้แค่ข้าวหอม แต่เธอก็ขอเป็นแค่ตัวสำรองในหัวใจของเขาก็ยังดี ไม่แน่ว่าความดีอาจจะเอาชนะทุกอย่างได้ และสักวันเขาจะรักเธอบ้าง
มหาสงกรานต์บานฉ่ำ
มหาสงกรานต์บานฉ่ำ
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“คุณปลุกมันให้ตื่นต้องรับผิดชอบทำมันให้ลงด้วย” คัมภีร์จับมือของหญิงสาวไปวางบนความแข็งแรงที่ดันขึ้นมาจนกางเกงตุงคับไปหมด จากนั้นก็พามือบางนั้นนวดวน ขณะที่ตัวเองก็ขยับสะโพกรับพลางทำหน้าเคลิ้มพร้อมกับครางเบา ๆ “อ๊า...” “เอ่อ...” ยังไม่ทันที่โศภิตาจะได้พูดอะไร ชายหนุ่มก็ดึงเธอลงไปบดจูบอีกครั้ง ไม่นานก็ยอมผละออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะหลับตาลงแล้วเบือนหน้าหนี “เอาเป็นว่าผมขอโทษ ผมไม่ควรบังคับคุณ ผมจะให้เวลาคุณสามวิแล้วออกไปที่หน้าบ้านซะ” พูดจบคัมภีร์ก็เงียบไป ตามเวลาที่ให้ไว้ ทว่าเมื่อหันหน้ามา กลับพบหญิงสาวยังอยู่ที่เดิม ในขณะที่เขากำลังจะอ้าปากต่อว่า แต่เหมือนเพิ่งนึกออกว่าคนที่ควรออกไปไม่น่าจะเป็นเขามากกว่า เพราะข้างนอกเล่นน้ำแถมอากาศร้อนโคตร “โทษทีครับ เดี๋ยวผมไปเอง” ว่าแล้วคัมภีร์ก็ลุกขึ้นจะเดินหนี แต่เขาก็ต้องชะงักเมื่อโศภิตากลับเป็นฝ่ายดึงชายเสื้อเขาเอาไว้ “คุณรู้ใช่ไหมว่าถ้าผมยังขืนอยู่ที่นี่มันจะเกิดอะไรขึ้น” คัมภีร์หรี่ตามองหญิงสาวที่ยังยืนก้มหน้าครู่หนึ่งก่อนเขาจะเปิดยิ้ม เมื่อเธอพยักหน้ายอมรับ เพียงเท่านั้นคัมภีร์ก็จูงมือของโศภิตาขึ้นบนห้อง ปล่อยให้เพื่อนสนุกกับการเล่นสาดน้ำที่หน้าบ้าน แต่เขาขอสนุกกับการสาดน้ำบนเตียงก็แล้วกัน
สามีท่านประธาน
สามีท่านประธาน
พันสิงห์
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
เธอปลอมตัวไปเป็นเลขาของเขาเพื่อจะจับผิดว่าเขานอกใจเธอหรือเปล่า เพราะแท้ที่จริงเขาคือคู่หมั้นของเธอที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ แต่ปลอมตัวอย่างไรไม่ทราบ ดันไปตกเป็นเมียของเขาเสียนี่ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “ต่อไปผมจะมารับคุณไปทำงานทุกวัน” “รับทำไมคะ” พิมพ์พิศาอุทานออกมา กำลังคิดอยู่เชียว เขาเหมือนรู้ว่าเธอคิดอะไรเลยพูดดักคอออกมาแบบนี้ “คุณเป็นเลขา เผื่อผมมีงานด่วนอะไรต้องเรียกใช้คุณ คุณก็ต้องพร้อมทุกสถานการณ์ คุณไปทำงานพร้อมผมน่ะดีแล้ว” “เจ้านายคนอื่นเขามารับเลขาไปทำงานด้วยกันแบบนี้ไหมคะ” เธอประชด “รับ” คำสั้น ๆ ของเขาทำให้เธอค้อนเขาเสียวงใหญ่ “เพิ่งรู้นะคะนี่” “คุณกินอาหารเช้าหรือยัง” เสียงท้องของเธอเป็นคำตอบ ทำเอาพิมพ์พิศาต้องลูบท้องตัวเองอย่างเขินอาย “ผมคงไม่ต้องถามคุณซ้ำหรอกนะว่าคุณหิวหรือไม่หิว” ระยะทางที่ขับรถมาถึงคอนโดฯ ของเขาไกลพอสมควร เธอเหลือบมองเขาพลางคิดในใจว่าเขาขับรถจากคอนโดฯ มารับเธอไกลขนาดนี้เชียวหรือ พิมพ์พิศารีบเสไปมองข้างทางเมื่อเขาหันมาสบตากับเธอเข้าพอดี เธอกำลังมองเขาเพลินเชียว เวลาอยู่กับเปรม เธอรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองพอสมควร สมบูรณ์จอดรถหน้าคอนโดฯ หรูของเปรม ก่อนจะรีบลงไปเปิดประตูให้คนทั้งสอง ในขณะที่พิมพ์พิศากำลังเก้ ๆ กัง ๆ อยู่นั้น เปรมก็แตะข้อศอกของเธอเบา ๆ ทำให้หญิงสาวถึงกับสะดุ้ง “ตามผมมาสิ” เขาเอ่ยกับเธอก่อนจะเดินนำเข้าไปด้านใน พิมพ์พิศาเริ่มลังเลว่าจะตามเขาขึ้นไปดีไหม เธอเป็นผู้หญิงจะขึ้นห้องไปกับผู้ชายมันก็ดูไม่ดี “เร็วสิคุณ เดี๋ยวไปทำงานสายนะ เรามีเวลาไม่มาก” เขายกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เร่งเร้าให้เธอเดินตามเขาไป พิมพ์พิศาจึงต้องรีบตามเขาขึ้นไปบนห้องพัก “เชิญครับ” เขาเปิดประตูห้องให้เธอ ก่อนจะผายมือให้เธอเข้าไปด้านในก่อน เธอยืนอึ้ง ๆ ทำตัวไม่ถูกอยู่หน้าประตู แต่ก็โดนเขาดันร่างเข้ามาภายในห้องโดยไม่ทันตั้งตัว เพียงแค่ประตูปิดลง เปรมก็กดร่างของเธอไปกับผนังห้อง ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะบดจูบเข้าหาปากของเธออย่างเร่าร้อน “อื้อ... ท่านประธานทำอะไรคะ” พิมพ์พิศาดิ้นรน แต่มือหนาของเขากดมือเธอไปกับผนังห้องไม่ยอมปล่อย “ผมหิว” “หิวอะไรคะ อื้อ... พอก่อนค่ะ” ถามอีกก็ถูกจูบอีก จูบจนปากแทบช้ำ “หิว” เขาตอบสั้นน้ำเสียงอ้อยอิ่ง มองริมฝีปากจิ้มลิ้มของเธอไม่วาง สายตาของเธอนั้นทำให้ท้องไส้ของเธอปั่นป่วนยิ่งนัก “ท่านประธาน อย่าค่ะ” เธอเบี่ยงหลบเมื่อเขาทำท่าจะประทับจุมพิตลงมาอีกครั้ง “ทำไมเรียกพี่เสียห่างเหินแบบนั้นล่ะ” “คะ” พิมพ์พิศาหลุดอุทานออกมา มองเขาตาปริบ ๆ พลางกัดปากตัวเองด้วยความรู้สึกใจสั่นสะท้าน อย่าบอกนะว่าเขารู้ความจริงหมดแล้ว “อุตส่าห์นั่งรถไปตั้งไกล เหนื่อยไหม”