“จะไปไหน เรามีเรื่องต้องคุยกัน” “แต่มิ้นไม่มี ปล่อยค่ะ มิ้นจะกลับไปทำงาน” หญิงสาวพยายามบิดข้อมือให้หลุดพ้นจากการบีบรัดของมือใหญ่ แต่ก็ไม่สำเร็จยิ่งเธอขัดขืนมือนั้นก็ยิ่งรัดแน่นจนรู้สึกเจ็บ “อย่าหวังว่าจะได้กลับ ถ้าวันนี้เรายังคุยกันไม่รู้เรื่อง” บอกแล้วก็เหวี่ยงร่างบางให้กลับไปนั่งที่โซฟาเหมือนเดิม “เรามีเรื่องต้องคุยกันด้วยเหรอคะ” มินรญาถามแล้วยิ้มเยาะ คำพูดเมื่อวันนั้นยังทิ่งแทงใจจนวันนี้ แม้จะบอกตัวเองว่าอย่าใส่ใจ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ จนกลายเป็นประชดด้วยการยอมคบกับภูมิน “คบกับไอ้หมอนั่นเมื่อไหร่” คูเปอร์ที่ยืนอยู่หันมาถามเสียงเข้ม และเมื่อหญิงสาวยังเงียบ ชายหนุ่มเลยตะคอกใส่อีกครั้ง “ตอบ!" “สามวันที่แล้ว” มินรญาที่เริ่มจะกลัวใจของคนตรงหน้ารีบตอบทันที บอกตรงๆ สมัยก่อนตั้งแต่คบกันมาเธอไม่เคยเห็นชายหนุ่มในโหมดนี้เลยสักครั้ง ทั้งสีหน้าและน้ำเสียงดูน่ากลัวจนน่าวิ่งหนี “คบกันแค่สามวันแต่มันกล้าขอแต่งงานมันหมายความว่าไง” คูเปอร์ถามเสียงลอดไรฟัน พร้อมกับโน้มตัวเอาแขนทั้งสองข้างไปค้ำที่พนักโซฟา เลยกลายเป็นว่าตอนนี้มินรญาได้โดยกักตัวเอาไว้แล้ว “แล้วพี่คู้ปจะสนใจไปทำไมคะ ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกัน” มินรญาเน้นเสียงหนักในท้ายประโยคอย่างต้องการย้ำสถานะของตัวเอง “เวลาเปลี่ยนคนเราก็เปลี่ยน” คูเปอร์มองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาหยามเหยียด ไม่เท่านั้นมันยังตามมาด้วยคำพูดที่เสียดแทงใจ “แม้แต่คนที่นอนด้วยกันกี่ครั้งต่อกี่ครั้งมาแล้วยังพูดออกมาได้ว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน” “มิ้นไม่เคยเปลี่ยน มีแต่พี่นั่นแหละที่เปลี่ยน มิ้นผิดเหรอที่พยายามจะไม่สนใจคนที่ไม่เคยคิดอะไรกับตัวเองมากกว่าคนรู้จัก แม้จะนอนด้วยกันหลายต่อหลายครั้ง” มินรญาตะโกนใส่หน้ารัวเป็นพร้อมกับผลักอกอีกฝ่ายอย่างฉุนเฉียว “แล้วทำไมต้องแต่งงานกับมันด้วย” “มิ้นจะได้ออกไปจากชีวิตคนใจร้ายอย่างพี่ไงคะ ลืมให้หมดลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ลืมแม้กระทั่งว่ารักผู้ชายใจร้ายอย่างพี่...อุ๊บ...” เสียงตะคอกเมื่อครู่ถึงกลืนหายลงไปในลำคอ เมื่อชายหนุ่มฉกวูบเปิดปากด้วยปาก และมันก็เป็นวิธีที่ได้ผลมากเลยทีเดียว เมื่อทั้งสองคนต่างรู้สึกว่าอาการฉุนเฉียวรุนแรงเมื่อครู่ค่อยๆ จากหายและมันก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความวาบหวามทราบซ่านรัญจวนใจ “อย่าคิดแม้แต่จะออกไปจากชีวิตพี่” คูเปอร์บอกเสียงนุ่มทุ้มกว่าเดิมพลางประคองใบหน้านวลที่แดงปลั่ง ก่อนจะเอียงหน้าก้มลงไปบดจูบกัดเม้มริมฝีปากอิ่มนั้นอีกครั้ง คราวนี้อารมณ์กรุ่นโกรธได้มลายหายไปจนสิ้น ความหอมหวานที่ห่างหายไปไม่กี่วันกลับทำให้คูเปอร์ที่คะนึงหาอยากจะสูบจะกลืนกินเก็บผู้หญิงคนนี้เอาไว้ไม่ให้ใครหน้าไหนเห็นหรือชื่นชมมันนอกจากตัวเขา

ชายผู้หนึ่งย้ายตานีไปปลูกในบ้านเพื่อการแฝงในการปรนเปรอตัณหาตนเอง และนั่นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องร้าย ยากเกินผู้ใดจะบรรยาย ทั้งความรัก ความใคร่ และความแค้น!

โทนี่....นักธุรกิจชื่อดัง เจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่ตระการตา ได้นำพาปอและก้อยคู่รัก....ให้เข้ามาสู่วังวนแห่งตัณหา กับเค้าและบรรดาผู้หญิงสามคนที่อาศัยอยู่ใน “คฤหาสน์รัญจวน” แห่งนี้

เพื่อฐานะความเป็นอยู่ คู่สามีภรรยาวัยรุ่น ต้องมาทำงานในเมืองกรุง มุ่งตามหาความฝัน แต่....ชีวิตกลับต้องพลิกผัน เพราะ “น้องอ้อย” ภรรยาคนสวย ต้องกลับกลายมาเป็น “นางเอกหนังอาร์”

อลิซา เธอเป็นสาวน้อยวัย19ปี ฝีมือทำอาหารของเธอเลื่องชื่อจนถูกดึงตัวเข้าวัง ทว่าเธอกลับต้องเจอกับเจ้าชายสุดหล่อถึงสามคน แต่ละคนหื่นกามไม่ธรรมดา อลิซาไม่น่าจะรอดเงื้อมมือพวกเขาไปได้

“มาเร็ว...” เซียงเซียงสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเขาก็ปรือตาขึ้น ตบที่ว่างบนเตียงเบาๆ หรี่ตามองใบหน้าของเขาที่ถูกเงาของแสงจันทร์บดบังด้วยความรู้สึกแปลกๆ ไฉนดูเหมือนเขาจะแปลกไปนะ “ศิษย์รักของข้า ช่วยขยับไปหน่อยได้หรือไม่ เจ้าไม่ได้ผอมบางดั่งกิ่งหลิวลู่ลม นอนกินที่เช่นนี้อาจารย์จะนอนได้อย่างไร” เซียงเซียงได้ยินเช่นนี้ความรู้สึกแปลกๆ ใจปลิวหายไปทันที ถลึงตามองเขาด้วยความดุดันก่อนจะพลิกกายหนีไปอีกทางโดยไม่สนใจเขาอีก กุยเหยียนยิ้มบางๆ ถอดอาภรณ์ตัวนอกออกพาดไว้ที่เก้าอี้ตัวเล็ก เอนกายนอนลงข้างนาง เพียงแค่สามอึดใจร่างที่หันไปอีกทางก็พลิกกายกลับมากอดรัดตนเองไว้พลางถูไถใบหน้าเข้ากับแผ่นอก กุยเหยียนท่องคาถาสงบจิตสงบใจอย่างมุ่งมั่น แต่ครานี้ไม่ได้ท่องเพราะเข้าใจลึกซึ้งในรสของพระธรรมแต่กลับท่องเพื่อไม่ให้หัวใจของตนเองเต้นถี่เร็วจนทำให้นางรู้สึกผิดแปลกไป เซียงเซียงที่เห็นเขากำลังขยับปากมุบมิบก็รู้แล้วว่าเขาต้องท่องหลักธรรมอะไรสักอย่างเป็นแน่ ปลายนิ้วกรีดไล้ขึ้นลงไปมาตามแผ่นอกแกร่ง เอ่ยยั่วเย้าออกมา “อาจารย์รู้หรือไม่บุรุษสตรีนอนบนเตียงเดียวกันเช่นนี้ต้องทำอะไร” “เจ้าเป็นปีศาจราคะเรื่องที่เจ้าเอ่ยออกมาอาจารย์จะไม่ถือสา” เซียงเซียงได้ยินเช่นนี้ดวงตาก็ลุกวาวขึ้นมา เหมือนเห็นช่องโหว่ในวาจาที่เอ่ย นางไม่รอช้าหยัดตัวขึ้นพลางขยับกายขึ้นคร่อมร่างกำยำของเขา นั่งแปะอยู่บนหน้าท้องแกร่ง ยิ้มพรายออกมาเมื่อเห็นดวงตาของเขาที่ดูเบิกกว้างและตกตะลึง “จะ… จะ เจ้า จะทำอะไร!” กุยเหยียนส่งเสียงตะกุกตะกักออกมา พยายามปิดบังดวงตาที่แสงดถึงอารมณ์ที่แท้จริงไว้ภายใต้ขนตา “อยู่เฉยๆ เถอะน่า ไม่ใช่เอ่ยบอกว่าไม่ถือสาหรือไร ห้ามขัดขืนนะ!” เซียงเซียงเอ่ยเสียงดังน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความบังคับข่มขู่ วันนี้นางถูกกลิ่นอายของเจ้ากลุ่มคนในวัดกระตุ้นเร้าเป็นเหมือนฉนวนที่ถูกจุดเพื่อรอเวลาระเบิด ในเมื่อเขาเอ่ยว่าไม่ถือสาเช่นนั้นนางก็จะขอ ‘กิน’ เขาสักครา “ข้า… หมายถึงไม่ถือสาวาจะ...อือ” กุยเหยียนไม่ทันได้เอ่ยจนจบ มือบางก็ยื่นไปปิดปากของเขาอย่างรวดเร็ว เซียงเซียงหนีบเข่าเข้าหาเอวสอบไว้แน่นเมื่อเห็นเขาเริ่มขยับกายไปมา เอ่ยปลอบเขาอย่างมั่นอกมั่นใจ “ปีศาจน้อยเช่นเจ้าดูแล้วน่าจะยังคงเป็นแท่งหยกบริสุทธิ์ แต่เอาเถอะข้าเป็นปีศาจราคะ ข้าจะสั่งสอนให้เจ้ารับรู้ถึงความสุขสมที่แท้จริง ที่หาใช่จากการนั่งเคาะปลาไม้ของเจ้า!” ----------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา

เมื่อบอสอัศวินตกหลุมรักนักศึกษาสาวสวย เขาจึงวางแผนที่จะเข้าใกล้เธอ... พริ้งจะทำยังไงเมื่อเธอเองติดกับดักเขาเข้าอย่างจัง

อัญ สาวมหาลัยปีหนึ่ง เธอมีรูมเมทสาวสวยชื่อนินอายุ22ปี นินทั้งสวยทั้งหื่นและที่สำคัญนินไม่ได้ชอบผู้ชาย ชะตากรรมของอัญจะเป็นอย่างไรในเมื่อเธอชอบผู้ชายและเธอก็มีแฟนแล้ว

ฉันเห็นภูผาตั้งแต่เขายังเล็ก ๆ เพราะฉันกับแม่ของเขาเป็นเพื่อสนิทกัน สนิทตั้งแต่ยังเรียนชั้นประถม มัธยม เข้ามหาลัย เรียนจบแล้วแยกย้ายกันไปมีชีวิตตามแต่ชะตาของแต่ละคน ภูผาเรียกฉันว่า แม่ ตั้งแต่แรก ฉันอายุ 40 ต้น ๆ เท่านั้น ชีวิตหักเห ได้สามีต่างชาติ หลังจากผิดหวังจากครอบครัวคนไทยมาไม่น้อยกว่า 3 ครั้ง สมัยนี้ไม่เหมือนแต่ก่อน เพราะฉะนั้นความอดทนอดกลั้นย่อมมีน้อยตามไปด้วย ฉันหน้าตาดี รูปร่างดี ใคร ๆ ก็คิดว่าชีวิตจะประสบความสำเร็จ แต่เมื่อเทียบกับเพื่อน ๆแล้วกลับพบว่า ฉันล้มเหลวมากกว่า

จากการจ้างมาเป็นแฟนหลอกๆ แกร็ปไบท์หนุ่มกลายเป็นทนายความสุดหล่อ แต่มีหรือที่เขาจะให้เธอยกเลิกการจ้างง่ายๆ ในเมื่อความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแล้ว เขาจึงปรนเปรอเธอด้วยความเร่าร้อนชนิดที่เธอแทบสิ้นเรี่ยวแรง!

*กรุณาอ่านคำเตือนก่อนเพื่อประกอบการตัดสินใจซื้อนะคะ* มีภาพประกอบในเล่มด้วยน้า ------------------------------- ทุกหกหมื่นปี เฮยต้งจะถือกำเนิด กลืนกินสิ่งมีชีวิตทุกสิ่งอย่างเข้าไปในหลุมแห่งความมืดมนอนธการ มนุษย์หากตกอยู่ในเฮยต้งก็ย่อมไร้ทางรอด ไม่เว้นแแม้แต่เทพหรือมาร เมื่อยามที่เฮยต้งใกล้กำเนิด ยามนั้นเหล่าเทพและมารก็จะร่วมมือพากันเสาะหาแม่ชีเทวะที่สามารถรับพลังหยางจากบุรุษทั่วหล้า ไม่เว้นแม้แต่เทพหรือมาร นำไปปลดปล่อยสู่เฮยต้ง มิให้กลืนกินสรรพสิ่ง มิให้อนธการแห่งความมืดหม่นเหน็บหนาวปกคลุมใต้หล้า ทำลายสวรรค์ กลืนกินนรก ควบคุมอสูร! ------------------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและมี 4P

เธอสวย... เธอเซ็กซี่... เธอร้อนแรง... และเธอ...ยอมเสี่ยงเพื่อภารกิจ สายลับสาวอย่างอลิตาจึงยอมบุกขึ้นเกาะฉลาม เพื่อหาหลักฐานมามัดตัวพัศดีจอมเจ้าเล่ห์ให้อยู่หมัด โดยหารู้ไม่ว่า เธอกำลังเล่นกับไฟ เพราะศัตรูเก่าของทีมกำลังคอยให้เธอมาติดบ่วงสวาทของเขาอยู่

เธอสวย... เธอเซ็กซี่... เธอร้อนแรง... และเธอ...ยอมเสี่ยงเพื่อภารกิจ เมื่อสายลับสาวอย่างเกวลินต้องการล้วงความลับจากมาเฟียเฒ่าหื่นกาม เธอจึงต้องใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งความลับดำมืด ในที่สุดเธอก็เลือกใช้เรือนร่างอันเซ็กซี่ของตัวเองไปยั่วสวาทมาเฟีย แต่เกวลินกลับไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังเล่นกับไฟ และ... กลายเป็นคนที่ต้องตกอยู่ในบ่วงสวาทของมาเฟียเฒ่าหื่นกามเสียเอง

เรื่องของบารมีหนุ่มวัย24ปีกับไอด้าสาวน้อยวัย20ปี ทั้งคู่ต่างเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกทิ้งซึ่งไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ พ่อแม่ฝรั่งรับบารมีกับไอด้ามาเลี้ยงดู ทั้งคู่สนิทสนมกันจนมีเซ็กส์และเกิดเป็นความรักในที่สุด

ไข่มุก สาวสวยวัย19ปีที่ถูกพ่อเลี้ยงสอนเรื่องเสียว เธอกลายเป็นสาวใจแตกที่ติดเซ็กส์ เมื่อเธอเสียตัวให้ผัวพี่สาวอีกคน ไข่มุกจึงย้ายออกจากบ้าน ทว่าการอยู่คนเดียวกลับทำให้เธอมีผู้ชายมากหน้าหลายตาเข้ามาพัวพัน

“กลางวันแสกๆ ไม่อายฟ้าอายดิน” พันศักดิ์เบือนหน้าหนีจากภาพตรงหน้า เด็กสาวใบหน้าเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ตัวสั่นเทาสะบัดมือหนีมองเขาด้วยสายตาตัดพ้อ ก่อนจะเดินกระเผลกๆ ออกจากกระท่อม หนุ่มใหญ่สบถยาวเหยียดเมื่อหันไปเห็นก้นขาวๆ ของเด็กสาววัยสิบแปด เธอเอาเสื้อผ้าขาดๆ ปิดบังเนื้อตัว ร้องไห้สะอึกสะอื้นเดินหนีด้วยเนื้อตัวสั่นเทา “จะไปไหน” ร่างสูงใหญ่เกือบร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรตามมากระชากแขนเล็กของเด็กสาว เธอสะดุ้งสุดตัวยังร้องไห้ไม่ขาดสาย “มังคุดจะกลับบ้าน” มังคุดตอบเสียงสั่นๆ สะอื้นจนตัวโยน “เดินแก้ผ้าไปแบบนี้น่ะเหรอ” ขาเอ่ยถามอย่างหงุดหงิดใจไม่น้อย “แล้วจะให้มังคุดทำยังไง” เด็กสาวถามเสียงสะอื้น “เอาใบกล้วยปิดไหมกันอุจาดตา” เขาประชดแต่เธอกัดปากตัวเองแล้วสะบัดมือหนี “โกรธรึที่มาขัดจังหวะ” พันศักดิ์เลิกคิ้วขึ้นถาม “ปากร้าย มังคุดไม่เคยคิดจะมีผัวทีเดียวสิบคนหรอกนะ” “อ้อ... นึกว่าอยาก” “ลุงศักดิ์!” เธอเสียงดังใส่เขายังร้องไห้สะอึกสะอื้นน้ำตาเปรอะเปื้อน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด! เสียงกรีดร้องดังขึ้น พันศักดิ์อุ้มร่างเล็กขึ้นสู่อ้อมแขนหลังจากสะพายปืนลูกซองไปทางด้านหลัง เธอปัดป้องปิดบังเนื้อตัวเป็นพัลวัน “อย่าดิ้นสิ ตกลงไปแข้งขาหักไม่รู้ด้วยนะ” คนเถื่อนหน้าดุทำเสียงดุ เด็กสาวรีบหยุดดิ้นกอดคอหนาเอาไว้เพราะกลัวตก ยังสะอึกสะอื้นอยู่ไม่หาย เธอซุกหน้าที่อกกว้าง อับอายหนักหนาที่ต้องมาเปลือยกายต่อหน้าเขา “ทีหลังก็นัดมันมาทีละคนสิ สิบคนไม่ฉีกขาดรึ” “มังคุดเปล่านัดใครนะ พวกนั้นมาดักฉุดจะรุมข่มขืน ไม่เห็นหรือไงว่ามังคุดร้อง” เธอเถียงคอเป็นเอ็น “อ้อ... จะไปรู้เรอะ ผู้หญิงบางคนชอบร้องให้ผู้ชายตื่นเต้น” เธอกัดปากตัวเองเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น

ขอเพียงทำให้ข้าพึงพอใจ เจ้าจะได้ในสิ่งที่ปรารถนา นางคือปีศาจราคะ ครั้งหนึ่งนางเคยเพียรพยายามฝึกฝนเพื่อเป็นเทพเซียน ผ่านมาพันปีนางคิดว่าหนทางเป็นเซียนนั้นเป็นเรื่องเหลวไหลไร้สาระ นางมุ่งสู่วิถีมารกลายเป็นปีศาจอันดับหนึ่ง ล่อลวงผู้คนให้มัวเมาราคะ เสพสมสูบพลังวิญญาณ หากผู้ใดทำให้นางพึ่งพอใจ นางจะบันดาลในสิ่งที่ปรารถนา ด้วยเหตุนี้เทพเซียนจึงลงมาปราบมาร กักขังนางไว้ที่ภูผาเทียมเมฆา ร่างกายถูกกักขังแต่สามารถถอดดวงจิตสิงสู่มนุษย์ มนุษยกลุ่มหนึ่งบูชานาง ก่อตั้งพรรคลิขิตจันทรา คัดเลือกเด็กหญิงมาเพื่อเป็น ‘ร่างทรง’ ถวายแด่ปีศาจราคะ ชิงหรูมาอยู่ที่พรรคลิขิตจันทราตั้งแต่อายุสิบสอง นางไร้ความทรงจำ สิ่งที่นางจำได้คือลืมตาขึ้นมาโดยมีสตรีรายล้อม เด็กหญิงมากมายถูกส่งเข้ามาที่แห่งนี้ จนอายุสิบห้า เด็กหญิงวัยเยาว์เติบโตเป็นหญิงสาวแรกแย้ม ทั้งหมดถูกคัดเลือกจนเหลือเพียงห้าคน สุดท้ายนางคือผู้ที่ ‘ท่านประมุข’ เลือกใช้ร่างของนาง นางจึงเป็น ‘ร่างทรง’ ของปีศาจราคะ ตั้งแต่วันที่นางถูกเลือก ชิงหรูไม่อาจพูดได้อีกเลย มีเพียง ‘กวงหมิน’ บุรุษใบหน้าเรียบเฉยคอยดูแลรับใช้และเป็นคนปกป้องนาง ชิงหรูไม่รู้ที่มาที่ไปของกวงหมิน เหตุใดเขาจึงเข้าพรรคลิขิตจันทรา เหตุใดเขายอมเป็นทาสรับใช้ท่านประมุข และที่สำคัญนางไม่รู้ว่าท่านประมุขจะใช้ ‘ร่างกาย’ ของนางไปนานเพียงใด และเมื่อถึงจุดสิ้นสุด ชีวิตของนางจะเป็นอย่างไร นางได้แต่หวังว่าช่วงชีวิตสุดท้ายของนางจะไม่เลวร้ายจนเกินไป ***นิยายเรื่องนี้แต่งเพื่อความบันเทิง หาสาระอันใดไม่ได้ Ha เน้น NC 20+ , 3P ชื่อตัวละครและสถานที่ เป็นเพียงการสมมติขึ้นเท่านั้น

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องเพศเป็นหลัก มีบทบรรยายถึงฉากร่วมเพศ รสนิยมทางเพศ ความรุนแรง ซาดิสม์ ซึ่งไม่เหมาะสำหรับนักอ่านบางท่าน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

" นอกจากจะป่าเถื่อนแล้วยังหื่นกามอีกหรือ! " หว่านเถียนเอ่ยพร้อมทั้งรวบคอเสื้อเข้าหากันอย่างหวาดระแวง ไม่ใช่นางนอนฟุบอยู่ที่โต๊ะหรือไร " โต๊ะตัวนั้นล้ำค่า หากน้ำลายเจ้าหยดจนทำให้โต๊ะเป็นดวงข้าจะโยนเจ้าออกไปให้งูกิน " ----------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา จ้านหลี่เอ่ยเรียบๆ หยัดกายลุกขึ้นเอนหลังพิงกับหัวเตียง เสยเส้นผมที่ปรกใบหน้า มองดูสตรีที่กำลังจ้องมองจนตาแทบจะหลุด คิดจะอ้าปากโต้เถียง แต่ไม่ทันได้เอ่ยก็ต้องน้ำลายแทบหยดเมื่อเห็นท่วงท่าเสยผมหล่อเหลาสุดกระชากวิญญาณ เพ่งมองบุรุษตรงหน้าอย่างละเอียด ยามนี้จิตใจนางแจ่มใส ทั้งเวลานี้ก็มีแสงสว่างเพียงพอจึงทำให้นางพอจะมองเห็นความหล่อเหลาและความองอาจของบุรุษตรงหน้าที่ถูกหนวดเครามืดครื้มนั้นปิดบังไว้ หว่านเถียนหรี่ตาลงมองดูแผ่นอกของเขาที่อาภรณ์แบะอ้าออกกว้าง พลางยื่นมือไปแปะแหมะไว้บนแผ่นอกแน่นแข็งของเขาอย่างอุจกาจ นิ่งไปพักใหญ่เมื่อรู้ตัวว่าเผลอยิ้มออกมาก็กระแอมดึงมือกลับแสร้งเอ่ยออกมาอย่างมีหลักการ " ข้าเพียงแค่อยากทดสอบดูอีกรอบก็เท่านั้นว่าแตะเจ้าจะมีปัญหาอะไรหรือไม่ " จ้านหลี่เอ่ยรับในลำคอ นั่งรอนิ่งๆ ก็ไม่ได้มีเหตุการณ์น่าสั่นกลัวเกิดขึ้น เอ่ยถาม " เป็นอย่างไร " " ก็ดี ไม่ได้โชคร้ายอะไร " หว่านเถียนถอนหายใจยาวออกมาด้วยความโล่งใจ ไม่ทันให้นางโล่งใจนาน เสียงของเขาก็ดังขึ้นพร้อมกับวาจาที่ทำให้นางต้องแข็งค้าง " เจ้าจับข้าแล้ว หากข้าจะจับเจ้าคืนก็คงไม่ผิดอะไรกระมัง "

เจนสุดา คุณหนูแสนสวยวัย19ปี เธอมีแม่ใหม่ที่แสนจะเพอร์เฟกต์ชื่อวาเลรีน สาวน้อยจึงเสียใจแทบบ้า ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปความจริงเริ่มปรากฏว่าแม่เลี้ยงสุดสวยไม่ได้ชอบผู้ชาย สาวน้อยจะพลาดท่าเสียตัวให้แม่เลี้ยงของตัวเองหรือไม่

รสนิยมสวิง ถ้าหากว่าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ทำไปเถอะ ปลดปล่อยด้านมืดของชีวิต แค่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็พอ ต่อไปนี้ เป็นเพียงเรื่องสมมติ แต่ก็สุดแซ่บ!

“ขอดูหอยหน่อยได้หรือไม่” อิ๋งอิ๋งได้ยินเช่นนี้หัวก็หวิดจะทิ่มลงพื้น หันขวับมองนายท่านผู้ยิ่งใหญ่ที่กำลังจ้องมองนางด้วยแววตาร้อนแรง ดวงตากลมโตสีเหลืองทองคู่ใหญ่กำลังจ้องมองนางตาเขม็ง ดวงตาคู่นี้ใหญ่จนทำให้นางมองเห็นตัวเองทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้าสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา อิ๋งอิ๋งดวงตาล่อกแล่กกลอกไปมา นาง... นางหลงคิดว่านายท่านผู้นี้เป็นคนดีมีจิตใจเมตตา! ที่แท้... ที่แท้แล้วกลับหื่นกามเช่นนี้ นาง... หากนางพุ่งเข้าไปในเปลือกหอยและปิดฝาอย่างรวดเร็วจะทันกาลหรือไม่ นางค่อนข้างมั่นใจว่าเปลือกของนางแข็งแกร่งยิ่ง แต่ไม่รู้ว่าจะแข็งแกร่งกว่ากรงเล็บหรือคมเขี้ยวของมังกรหรือไม่ เอาอย่างไรดี... หรือจะเปิดหอยให้นายท่านผู้นี้ดูแต่โดยดี แต่นายท่านก็เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพอ่อนโยน อีกทั้งยังไม่ได้ข่มขู่ หากปฎิเสธไปนายท่านจะกินนางหรือไม่ นางบำเพ็ญเพียรตั้งหลายพันปีกว่าจะกลายมาเป็นภูต นางยังไม่ได้เป็นเซียนแล้วจะมาตายได้อย่างไร ไม่ได้นะ! อิ๋งอิ๋งครุ่นคิดอยู่นาน มือบางกำกระโปรงตัวยาวของตนเองไว้แน่น กัดปากน้อยๆ อย่างชั่งใจ มังกรเป็นเผ่าที่สูงส่ง คงทนไม่ได้แน่หากนางเอ่ยปฏิเสธ นางจะต้องไว้หน้าของเขาบ้าง ให้เขาดูแวบเดียวก็ได้คงไม่เสียหาย แวบเดียวเท่านั้นเองนี่ แล้วนางจะได้กลับบ้านโดยปลอดภัยไร้กังวล... ----------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา

ริต้า สาวสวยที่อาภัพ เมื่อเจอมรสุมชีวิตทั้งตกงาน บ้านแตก และถูกทิ้งเธอจึงไปกระโดดตึกตาย ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อเธอไปเตะเข้ากับตะเกียงแก้วบนดาดฟ้า เทพบุตรสุดหื่นจึงปรากฏกาย

น้องของผมถูกแม่เก็บมาเลี้ยง แต่ผมก็รักเธอเหมือนน้องแท้ๆ เธอสวยมากๆเลยแหละ แต่ว่าเธอเป็นโรคผิวหนังโดนแดดไม่ได้ เธอขอกินเลือดผมด้วยแหละแต่ผมกลัวเจ็บ น้องเลยจับผมปล้ำแทน