มิวส์ สาววัย20ปีที่มีเป้าหมายอยากจะเป็นนางเอกหนังโป๊ ภาพฝันของเธอคือเป็นนางเอกดังระดับต้นๆที่รวยและสวยเริ่ด สิ่งเหล่านี้ดูจะเป็นไปได้ง่ายสำหรับคนสวยและหุ่นดีอย่างเธอ ทว่าลีลารักของเธอนั้นห่วยแตก การจะเป็นนางเอกAVนั้นจึงยากยิ่ง มิวส์จึงต้องหาประสบการณ์กับหนุ่มๆให้มากๆเข้าไว้ จนในที่สุดเธอก็ได้แคสต์งานแรกผ่านไปเป็นนางเอกหน้าใหม่ของวงการ

" นั่นใคร! " รู้ดีว่าเมื่อครู่ตนเสียงดังเกินไปจนทำให้ ' องค์หญิง ' และ ' ต้าอ๋อง ' ต้องตกพระทัยใหญ่หลวง เจี๋ยหลัวจินจับตัวเขาเข้าแนบชิด ขยับกายหันหลังเพื่อบดบังใบหน้าของตนและร่างกายของขันทีน้อยผู้นี้ เมื่อได้ยินเสียงกุกกักที่ชั้นหนังสือจึงเอ่ยตอบโดยไม่หันกลับมอง " บทองค์หญิงกับต้าอ๋องน่าสนใจไม่เลว คราวหน้าข้าต้องนำไปใช้บ้าง " บุรุษผู้นั้นมองดูแผ่นหลังของบุรุษที่อาภรณ์ดูไม่ค่อยเรียบร้อยผ่านช่องว่างของชั้นหนังสือก็โล่งใจ เอ่ยชักชวนพลางชะเง้อคอมองสตรีที่ถูกแผ่นหลังกว้างปิดบังไว้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น " นึกว่าไม่มีใครใช้อยู่เสียอีก หากต้องการเจ้ามาร่วมวงกับพวกเราได้ " " ไม่เป็นไร แม่นางของข้าออกจะเขินอายอยู่บ้าง " เสี่ยวเสวี่ยกลอกตาเป็นวงกลม มองดูดวงตาของต้าอ๋องที่ออกจะดูสนุกสนานไม่น้อย บิดตัวเล็กน้อยเมื่อรับรู้ได้ว่าพวกเขาขยับวางตำรากลับตามเดิม พยายามขืนตัวออกห่างเมื่อสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งนูนๆ นั้นกำลังทิ่มแทงตนเอง พยายามคิดในแง่ดีว่าสิ่งนั้นอาจจะเป็นด้ามมีดหรือไม่ก็ขวดหยกใส่ยา แต่ยิ่งนางเห็นต้าอ๋องยิ้มพรายพร้อมทั้งเบียดตัวเข้าแนบชิด ทำให้อะไรก็ตามที่ทิ่มแทงนางยิ่งดูเหมือนจะมีรูปร่างที่ชัดเจนมากขึ้น ในที่สุดก็เลิกคิดในแง่ดี ยิ้มแหยๆ ส่งให้ต้าอ๋อง " ต้าอ๋อง ข้าน้อยไม่ใช่แม่นางน้อยนะพ่ะย่ะค่ะ " เสี่ยวเสวี่ยเอ่ยบอก พยายามหลุบตาลงไม่ให้ต้าอ๋องจับได้ว่านางกำลังนินทาเขาอยู่ในใจ ไฉนบุรุษยุคนี้ล้วนอ่อนไหวกันง่ายดายยิ่ง... เจี๋ยหลัวจินยิ้มบางๆ มือหนาจับใบหน้าของเขาด้วยฝ่ามือเพียงข้างเดียว ขยับนิ้วบีบมือมองดูแก้มที่ยับย่น มองยิ่งเห็นเขาดูไม่ค่อยจะตื่นตระหนกก็รู้สึกอยากจะหยอกเย้า ขยับกายเข้าแนบชิด ก้มหน้ากระซิบเสียงพร่าข้างใบหู " เจ้ายังมีปาก... " เสี่ยวเสวี่ยได้ยินเช่นนี้ก็นิ่งค้าง นี่... คงไม่ได้หมายถึง... " ต้าอ๋อง ข้าน้อยปากไม่สะอาดเมื่อครู่เพิ่งกินลูกพลับตากแห้งไปย่อมต้องมีเศษผลไม้ติดอยู่ หากมันเข้าไปติดกับซอกมังกรอันใหญ่จะทำให้สกปรกยิ่งนะพ่ะยะค่ะ... " เสี่ยวเสวี่ยไม่เอ่ยเปล่าพยายามใช้ปลายลิ้นกวาดไปทั่วฟัน ควานหาเศษพลับแห้งที่ติดซอกฟันเพื่อนำออกมาแสดงถึงความสกปรกของตนเองสุดความสามารถ " รู้ได้อย่างไร " " พ่ะย่ะค่ะ? " เสี่ยวเสวี่ยทวนถามเสียงสูง รู้อะไรกัน " รู้ได้อย่างไรว่า... ของข้าใหญ่ " วาจาเช่นนี้ของต้าอ๋องทำให้เสี่ยวเสวี่ยต้องใบ้กิน นี่มันคำถามอะไรกันนะ เป็นเพียงแค่คำประจบประแจงไยต้องถามหาเหตุผลหรือความจริงด้วยเล่า จู่ๆ ก็มาคาดคั้นอะไรกัน หากเอ่ยว่ามังกรของท่านอ๋องทั้งตัวเล็กทั้งผอมแห้งเท่าไส้เดือนก็คงถูกลากไปประหารแล้ว! ------------------------------- นิยายอิโรติกร้อนแรง,3P

มหาเทพเหลียงเจี้ยงเซียงดีดนิ้วยาวที่หน้าผากมนของเซียนแมวน้อยข้างกาย ยามที่เห็นนางจดจ้องร่างกายที่เริ่มเปลือยเปล่าของอ๋องห้าซุนหวงหมิง “ท่านเทพ..! ข้าเจ็บนะเจ้าคะ” “ข้ายืนอยู่ข้างกาย เจ้ายังกล้ามีสายตามองบุรุษอื่น” “ข้าเพียงอยากศึกษาท่วงท่าของพวกเขา” “ท่าทางพื้นๆ เหล่านี้ข้าล้วนทำเป็นทั้งสิ้น หากเจ้าอยากศึกษาก็กลับตำหนักเทพ ข้าจะเป็นอาจารย์สอนเอง มิต้องลอบมองผู้ใด”

เมื่อสังคมมันเน่าเฟะ กฎหมายที่มีอยู่ไม่สามารถจัดการกับเหล่าทรชน เอมญดาหมวดสาวสุดเซ็กซี่จึงตัดสินใจลาออกจากราชการ เพื่อมาปฏิบัติภารกิจนอกเครื่องแบบตามล่าและจัดการเหล่าทรชนด้วยตัวเองจนถลำลึกสู่เกมราคะ

“มีผัวไม่ดี ดีกว่ามีผัวไม่เอา” ซีรี่ย์ชุด Fast Food Sex : ลำดับที่ 12 เรื่อง “เมียข้างบ้าน” เป็นเรื่องราวของภรรยาสาวที่ถูกสามีทอดทิ้งให้อยู่อย่างเหงา ๆ คนเดียวที่บ้าน แต่แล้ววันหนึ่งสวรรค์ก็ส่งผู้ชายหุ่นแซ่บให้มาอยู่บ้านข้าง ๆ ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างอย่างไรไปติดตามกันค่ะ --------------------------------------------------------------- เหมียวดูดเลียน้ำหวานจากแท่งทองคำจนหมดทุกหยาดหยด เขาดึงแก่นกายออกจากปากเธอ “อุ่นจัง อยากโดนหนัก ๆ” หญิงสาวช้อนตาขึ้นมองเขาอย่างออดอ้อน พลางสาวแท่งทองคำที่ถูกรีดน้ำออกจนเฉา ให้กลับพองโตขึ้นมาอีกครั้ง “อู้ยยยยยย อ้อนขนาดนี้ เดี๋ยวพี่จัดหนัก ๆ ให้ !” ------------------------------------------------------------------------------

แล้วพริบตานั้นเอง ริมฝีปากแดงงามของชายผู้นั้นก็ประกบจูบกับชิงถิงในทันใด หญิงสาวตกใจแทบสิ้นสติ มือทั้งสิบของนางหงิกงอเกร็ง ทำท่าเหมือนจะยกขึ้นมาผลักอกเขาให้ไปห่างๆ แล้วก็เหมือนจะสิ้นเรี่ยวแรงในทันใด มือกิ่งหลิวสองข้างนั้นก็ค่อยๆ วางลงไว้แนบกายของตน ปากและลิ้นของคุณชายที่ดูดดื่มกลีบปากของนางนั้น ทำให้ชิงถิงหมดสิ้นความคิดที่จะปฏิเสธคุณชายท่านนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรที่นางจะต้านทานรสรักของเขาอีกแล้ว โธ่เอ๋ย ความใจกล้าบ้าบิ้นที่นางดิ้นรนกับชายโฉดผู้นั้นหายไปไหนเล่า ทำไมกับคุณชายท่านนี้ ร่างกายของนางกลับไม่ดิ้นรนเลยนะ เขาจูบนางอยู่นานแสนนาน ชิงถิงเคลิบเคลิ้มจิตล่องลอยไปกับรสจูบที่เขามอบให้ ไม่เพียงแต่เขาดื่มด่ำนางเท่านั้น ชิงถิงก็ยังโต้ตอบเขา ดูดลิ้นเขาอย่างเอร็ดอร่อยอีกด้วย แล้วเขาก็คลายจูบนาง กระซิบบอกกับชิงถิงว่า.... “ถ้าเจ้ายังไม่มีชายในดวงใจ ต่อให้เจ้าเป็นฮองเฮาของเจ้าเฒ่านั่น ข้าก็หาสนใจไม่ ข้าก็จะฝ่าองครักษ์ร้อยพันของวังหลวงไปชิงตัวเจ้ามา เจ้ารู้หรือไม่” คนบ้า! – ชิงถิงร้องด่าเขาในใจ

"ชิงถิง" เกิดมาในครอบครัวชาวนายากจนในประเทศจีนเมื่ออดีตอันไกลโพ้น ครอบครัวของนางกำลังประสบภาวะอดอยาก นางจึงจำใจต้องไปเป็นนางกำนัลในวังหลวง เพื่อมาจุนเจือให้ครอบครัวพ้นจากความตาย แม้นว่าชิงถิงมิอาจจะเป็นสนมได้เนื่องเพราะเกิดมาในครอบครัวอันต่ำต้อย แต่บุญญาธิการก็ติดตัวนางมาแต่กำเนิด ท่านอ๋องทั้งห้าผู้เป็นโอรสของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน แม้นจะมีรูปงามพิลาสดั่งหยกชั้นเลิศแต่ทว่าลำหยกของท่านอ๋องล่้วนแต่มีขนาดผิดแผกแปลกมนุษย์เพราะเป็นลำหยกของผู้มีเชื้อมังกร มีบุญญาธิการสูงส่งนัก หากสตรีใดที่มิได้ถูกกำหนดมาให้เป็นคู่สวาทของเหล่าองค์ชายทั้งห้าเหล่านี้มาบังอาจร่วมสังวาสกับเขา ย่อมต้องมีอันเป็นไป ฟ้าดินกำหนดมาแล้ว ว่าห้าอ๋องต้องมีคู่อภิรมย์ได้เพียงผู้เดียวเท่านั้น และนางผู้นั้นก็คือ...ชิงถิงผู้นี้

ยุค 90’s เป็นยุคทองของวัยรุ่นที่มีจังหวะชีวิตที่การรอคอยมีความหมาย ทุกอย่างที่อยู่ในยุคนั้นจึงมีเสน่ห์ และมีมนต์ขลัง ที่ไม่อาจลืมเลือนได้เลย บทเพลง และความรักครั้งแรกในยุคนั่นก็เช่นกัน

พระเวทมนตราที่เขาโอมอ่าน ดลบันดาลให้เกิดความกำหนัด… เรื่องราวแห่งกามโลกีย์ของหมอเสน่ห์หนุ่มใหญ่ไซส์ยักษ์กับบรรดาลูกศิษย์สาวที่เดินเข้ามาให้เขากินตับถึงที่ เมญ่ากระตุกยิ้ม กำตลับสีผึ้งโยนีเอาไว้ในมือพร้อมกับท่องคาถาปลุกสีผึ้งมหาเสน่ห์สามจบ จากนั้นก็เป่าลงไปเปิดตลับสีผึ้งออกมา กลิ่นของของสีผึ้งโยนีหอมรัญจวนอวบอวลไปทั่วห้อง แค่เพียงได้กลิ่นหอมนี้ชายใดในใต้หล้าล้วนแต่เกิดความกระสันอยากร่วมรักเสพสังวาทขึ้นมาในบัดดลทันใด เมญ่าใช้ปลายนิ้วแตะสีผึ้งแล้วถ่างขาออกป้ายสีผึ้งลงไปยังเนินสวาทของหล่อน รวมทั้งเนินถันทั้งสองเต้าทรวง “โอม… ผีฟ้า ผีป่า ผีเขา ขอให้เหล่าพวกเจ้ามาอวยชัย จงรักกูหลงกูไม่ห่างหาย อยากเสพสังวาทร่างกายเพียงแต่กู เพี้ยง”

:: คำเตือน :: นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะแก่เด็กและผู้หญิงมี (คัน) ครรภ์ เพราะอาจจะสะกิดสามีข้าง ๆ ให้มานั่งเล่นจ้ำจี้มะเขือเปราะ และเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายรักใส ๆ หัวใจฟรุ้งฟริ้ง หรือรักโรแมนติกทั่วไป ภาษาเขียนและตัวหนังสือไม่สุภาพก็ขออภัยด้วยนะคะ ไรท์เตือนแล้วนะคะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไรท์รับคำติ คำชม พร้อมรับคำแนะนำค่ะ .. คำโปรย .. เมื่อปลายดาวตกเป็นของธีวราอย่างไม่เต็มใจ เขากลับทำป่่าเถื่อนใส่เธอขนาดนี้ แถมไม่เห็นเธอเป็นพี่ด้วยซ้ำ จากคนที่เธอเคยรักเหมือนพี่น้อง ปลายดาวกลับเกลียดธีวราเข้าไส้ เพราะ ธีวรา เพียงคนเดียวที่เธอไม่อยากเอามาทำผัว!!! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เนื้อหาบางส่วนของเรื่องนี้จ้า แควก! เป็นเสียงที่ธีวรากระชากชุดชั้นในของปรายดาวออกอย่างไม่ไยดี ก่อนที่จะปลุกปล้ำเธอด้วยความเหลืออด ไม่ว่าเขาจะพูดยังไง จะทำอะไร เขาก็คงจะไม่ได้หัวใจของเธอ ‘ในเมื่อไม่ได้หัวใจ ก็ขอได้ตัวไว้ครอบครองก็ยังดี’ “อือ…อุดอะ” ปากของปรายดาวยังโดนมัดด้วยผ้า แต่เธอก็ยังคงร้องโวยวายไม่หยุด “ผมไม่หยุด คืนนี้ผมจะทำให้พี่ขึ้นสวรรค์ด้วยของชิ้นนี้” ธีวราโผล่ศีรษะขึ้นมาจากซอกคอของปรายดาว พร้อมกับหยิบของชิ้นนั้นมาโชว์ให้เธอเห็น จากนั้นเขาก็กระชากกางเกงของเธอออกอย่างไม่ไยดี ขาของปรายดาวไขว้เข้าหากันพร้อมกับเอามือมาปิดของสงวนไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ธีวราได้รุกล้ำเข้าไปได้ แต่มีหรือที่แรงผู้หญิงจะต้านทานแรงของผู้ชายได้ แล้วเขาก็จับมันสอดเข้าไปในกางเกงชั้นในของเธอได้สำเร็จ +++++ เพิ่มตอนพิเศษ 2 ตอนด้วยนะคะ +++++

เรื่องของอารียาคุณครูสาวใหญ่วัย35กับหนุ่มน้อยลูกติดผัววัย19ที่ชื่อโจ โจเป็นเด็กช่างอาชีวะสายโหดและหื่นกาม เธอมักจะโดนลูกชายแอบลวนลามอยู่บ่อยๆ ทว่าเธอกลับเป็นสาวหัวโบราณที่ไม่กล้าแม้ปริปากบอกสามี ด้วยความกลัวว่าบ้านจะแตกสาแหรกขาดอารียาเลยปล่อยเลยตามเลย แค่คำพูดห้ามปรามทำให้คุณแม่พลาดท่าเสียทีให้ลูกเลี้ยงไปจนได้ เธอโดนโจจับกดจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปหลายหนจนตัวเองก็ติดใจ ในที่สุดอารียาก็ต้องจำใจมีผัวถึงสองคนอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน คนแรกคือผัวที่ถูกต้องตามกฏหมาย อีกคนคือลูกติดผัวที่หื่นเสียเหลือเกิน

เหมยหลิง สาวนักศึกษาเอกบัญชีการจัดการและบริหาร เธอมีชีวิตท่ามกลางหนุ่มหล่อ สาวสวยแต่ตัวเธอเองกลับไม่มีคุณสมบัติเหล่านั้น คืนนั้นเธออ่านนิยายเรื่อง "หงห์คู่มังกร" นิยายแฟนตาซี เหม่ยหลิงสาวใช้ เป็นเผ่าพันธุ์จิ้งจอกเก้าหาง มีรูปร่างสวยงาม มีเสน่ห์ยั่วยวน ทำให้ชายหลงใหล เธอพูดติดตลกว่าในเมื่อชื่อเหมือนกันแล้ว เธอก็อยากเป็นเหมยหลิงนัก เธอจะยั่วยวนไปผู้ชายให้ทั่วก่อนตายเลยทีเดียว ใครจะรู้เล่า หลังจากอ่านนิยายเรื่องนั้นจบ ตื่นขึ้นมาเธอก็มาอยู่ในนิยาย และได้รับเป็น เหมยหลิง สาวใช้คนนั้น ไม่นะ แค่ตอนที่ 4 สาวใช้คนนี้ก็โดนโบยตายเสียแล้ว เธอจะหาทางแก้ไขเรื่องนี้ ไหนๆ เธอก็รู้เรื่องราวนิยายเรื่องนี้เป็นอย่างนี้ เธอจะลิขิตเนื้อหาใหม่ซะเลย นางเอกก็จะเปลี่ยนให้เป็นคุณหนูของเธอซะเลย เธอจะต้องมีชีวิตรอดต่อไปให้ได้

ชื่อได้ว่าทุกประวัติศาสตร์ย่อมมีเรื่องของผู้หญิงที่เป็นต้นตอ เช่นสงครามเพื่อแย่งชิงผู้หญิง และในบางประวัติศาสตร์ผู้หญิงกลับเป็นฝ่ายที่กุมอำนาจอยู่เบื้องหลังคอยชักนำผู้นำ ผู้ที่มีอำนาจให้ทำตามที่ตนปรารถนา ผู้หญิงทำเช่นนี้ได้เพราะอะไรกันรึ เพราะผู้หญิงแข็งแรงกว่า หรือเพราะผู้หญิงมีพลังบางอย่างที่ซ่อนอยู่และใช้มันบงการชักนำเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ ไม่ใช้มันเพื่อเสพย์สุขเท่านั้น และฉันได้ค้นพบพลังของมันแล้ว และได้ใช้มันบงการ ปั่นหัว เสพย์สุข เพื่อให้ได้มาซึ่งทุกสิ่งที่ฉันต้องการ

พิมมาดาลูกสาวเจนเป็นสาวออฟฟิตอายุ19ปีที่โตเกินไว ใบหน้าเธอสวยเหมือนแม่ เอาจริงๆแล้วหน้าพิมมาดาสวยกว่าแม่เธอตอนสาวซะด้วยซ้ำไป เธอมีหุ่นที่สวยราวกับสาวอายุ20ปี ทั้งหน้าอกทั้งก้นงอนๆของเธอดูเป็นสาวมากกว่าอายุของเธอเสียอีก เธอสูง155 ผิวขาวอมชมพู ไม่เหมือนเจนแม่ของเธอที่ขาวแบบขาวซีด ความสวยของเธอทำให้บรรดาผู้ชายในออฟฟิตและแม้กระทั่งแฟนใหม่ของแม่เธอแอบมองและจ้องจะฉวยโอกาสจะแอ้มเธออยู่ตลอดเวลา จนในที่สุดเธอก็พลั้งเผลอใจให้หนุ่มๆมากหน้าหลายตา ไม่เว้นแม้กระทั่งผัวใหม่ของแม่ตัวเอง

เรื่องเล่าเสียวๆจากสาวไซด์ไลน์ที่ผ่านลูกค้ามาแล้วทุกรูปแบบ

เยวลี่ซูคือเด็กสาวอายุ18ปีที่ถูกฆ่าล้างตระกูล เธอตามหาเทพดาบที่มีนามว่ามหาปุโรหิตเพื่อขอให้เขาล้างแค้นให้กับครอบครัว การตามหาเทพดาบนั้นลำบากสาหัสสากรรจ์นัก กว่าจะได้ล้างเค้นให้สาสมใจเธอต้องแลกกับความสาวและความสวยของตัวเอง แรงปรารถนาอาฆาตทำให้สาวน้อยยอมพลีกายถวายตัวแก่ผู้ชายหื่นแบบไร้ข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น

เมื่อสังคมมันเน่าเฟะ กฎหมายที่มีอยู่ไม่สามารถจัดการกับเหล่าทรชน เอมญดาหมวดสาวสุดเซ็กซี่จึงตัดสินใจลาออกจากราชการ เพื่อมาปฏิบัติภารกิจนอกเครื่องแบบตามล่าและจัดการเหล่าทรชนด้วยตัวเองจนถลำลึกสู่เกมราคะ

ไม่ได้ด้วยเล่ห์กลก็ต้องใช้มนต์เรียกเมีย

หากคิดจะรัก...ต้องเปลือยทั้งกาย เปลือยทั้งใจ

ชายหนุ่มสวมเพียงเสื้อคลุมผ้าขนหนูตัวสั้น ในมือมีอีกชุดที่สะบัดแล้วกางรอ “ขึ้นจากน้ำได้แล้ว ถึงเวลากินอาหารเช้า วันนี้ถ้าทำตัวดีจะให้ลงเล่นตอนเย็นได้อีกรอบ” ใจสั่นระทึก วาบหวามในอกทันทีที่เห็นเขา แต่พอถูกพูดหลอกล่อราวกับเป็นเด็กเล็กๆ รติรสก็เผลอตัวค้อนขวับๆ ลืมนึกไปเลยว่าชุดชั้นในสามชิ้นที่ใส่อยู่นั้นโดนน้ำแล้วจะรัดรึงโปร่งใสสักแค่ไหน จนกระทั่งเดินลุยขึ้นฝั่งมาถึงระดับเข่าแล้วเงยหน้าขึ้นมองเจ้านายหนุ่มถึงได้เห็นว่าสีหน้าและรอยยิ้มหยอกเย้าเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกอื่นที่แรงกล้าจนหล่อนสะท้านหวั่นไหว ยกมือขึ้นกอดอกราวกับเหน็บหนาว ทั้งที่สายตาเร่าร้อนของเขาจุดไฟในกายของหล่อนลุกโพลงขึ้นมาอีกครั้งเรียบร้อยแล้ว “นิดหน่อยชักช้า นายรอไม่ไหวแล้วนะ” เขาร้องเรียนเมื่อหล่อนหยุดเดินกลางคัน ไม่พูดเปล่าโยนเสื้อคลุมที่ถือมาให้หล่อนลงบนพื้นทราย แล้วถอดของตัวเองตามไปด้วย “ขอกินนิดหน่อยแทนข้าวละกัน” “นาย...” รติรสเบิกตากว้างเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่นุ่งลมห่มฟ้า ไม่มีอะไรอยู่ใต้ร่มผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว หล่อนควรหลับตาหรือเมินหน้าหนี แต่ร่องและเนินนูนของกล้ามเนื้อบนแผงอกและซิกซ์แพ็กตรงหน้าท้องสวยงามของเขาดึงดูดสายตาจนละไปไหนไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อกล้ามเนื้อท่อนสำคัญใต้ท้องน้อยพองตัวผงกผงาดท้าทาย “นิดหน่อย มาหานายสิครับ มาให้นายกินซะดีๆ” ปุณณ์เรียกเสียงแหบห้าวอีกครั้ง เมื่อหล่อนไม่ขยับก็เป็นฝ่ายเดินลุยน้ำเข้ามาหา มาถึงก็คว้ามือทั้งสองข้างที่กอดอกอยู่ไปกำไว้ในมือเดียว แล้วยืนกลืนน้ำลายจ้องมองอย่างกระหายหิวไปยังสองเต้าอวบที่บดเบียดกัน เห็นเป็นรูปเป็นรอยกระจะตาอยู่ใต้ยกทรงผ้าลูกไม้โปร่งคลุมทับด้วยบังทรงบางเบาที่พอชุ่มน้ำก็ขาวใสจนมองทะลุลงไปเห็นยอดอกสีชมพูเข้มชูชัน และจีสตริงสีดำตัวน้อยที่ปิดสองพูไม่มิด

กินนม บำรุงหอย กินหอย บำรุง ฟัน ถ้าอยากมัน ต้องล่าหอย ! …..เกมที่ความหล่ออาจเป็นรอง และคารมไม่เป็นต่อ หากคุณอยากล่อ ต้องออกล่า !...... ------------------------------------------------------------------- ปัง ! “เฮ้ย ! ตาย ๆ ไอ้วุฒิ ไอ้นนท์มันเข้าไปในห้องของคุณอัญมณีแล้ว ทำไงดีวะ เคาะประตูเลยดีไหม” เอกพลวิ่งมาอย่างกระหืดกระหอบ แต่ก็ไม่ทันกาลเสียแล้ว เพราะเพื่อนของเขาได้เข้าไปในห้องหญิงสาวที่อันตรายที่สุดตามข่าวลือที่เขาได้ฟังมาจากท่านหญิงกิ่งแก้ว “เฮ้ย ! อย่า ๆ ขวางทางสวรรค์ของคนอื่นมันบาปนะเว้ย ฮ่า ๆ มึงอย่างลืมสิเพื่อนเรามันเป็นท่านชายปลาไหลนะเว้ย” “แต่กันกลัวว่ามันจะถูกผู้หญิงหลอกเอา ที่ฉันบอกแกไง ท่านหญิงกิ่งแก้วเล่าให้ฉันฟังว่า อัญมณีแต่งงานมาแล้วหลายครั้ง และก็เลิกราทุกครั้ง ตามข่าวลือคือเธอต้องการปอกลอกผู้ชาย เมื่อสูบเลือดจนหมดแล้วก็เขี่ยทิ้ง” เอกพลรีบอธิบายให้เพื่อนฟังอีกครั้งอย่างร้อนใจ เป็นห่วงเพื่อนของเขากลัวจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของผู้หญิงสมัยนี้ เพราะรัชชานนท์เป็นท่านชายไม่ค่อยได้เข้าสู่วงสังคมเท่าใดนักเมื่อเทียบกับเขาและเอกพล วัน ๆ ท่านชายรัชชานนท์คลุกตัวอยู่แต่ในวัง นาน ๆ ครั้งจะออกมางานสังคมตามคำเชิญของคนชั้นสูง “มันเป็นผู้ชาย ที่สำคัญมันเป็นท่านชายปลาไหลไม่ต้องห่วงมันหรอก” วรวุฒิยิ้มขำ กับความเป็นห่วงเพื่อนจนเกินไปของเอกพล “ก็กันกลัวปลาไหลจะถูกหอยเขมือบนะดิวะ” เอกพลยังนิ้วหน้าคิ้วขมวดอย่างหนักใจ “ฮ่า ๆ เลิกเป็นห่วงมันได้แล้ว เชื่อฉันสิ ฉายาท่านชายปลาไหลมิได้มาได้โดยง่าย ฮ่า ๆ ป่ะ ไปสนุกกับสาว ๆ ด้านล่างดีกว่า หอย ๆ หอยสด ๆ หอยงาม ๆ ยังมีอีกเยอะ” วรวุฒิคล้องคอเพื่อน กึ่งบังคับให้ลงไปสนุกที่งานเลี้ยงด้านล่างต่อ เอกพลหันมองหน้าห้องพักของคนทั้งคู่เป็นครั้งสุดท้าย แล้วเอ่ยออกมาเบา ๆ ว่า “โชคดีนะท่านชายปลาไหล”

ยามที่ฝ่ามือร้อนๆ ตะปบลงบนโหนกนูนก็ทำให้ไฉ่ไฉ่สะดุ้ง ขนอ่อนทั่วร่างลุกชันขึ้นมา ร่างบางที่กำลังดิ้นรนหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง อู๋เซียวมองเห็นโอกาสมือข้างหนึ่งก็รวบข้อมือนางกดไว้เหนือหัว แผ่นหลังโน้มลง ใบหน้าประชิดกับไฉ่ไฉ่ ดวงตากวาดมองใบหน้าและใบหูที่แดงเรื่อของนางมุมปากก็ยิ่งกดลึก มือหนาข้างที่วางไว้บนเนินเนื้อก็เริ่มขยับเบาๆ ลูบไล้สัมผัสความเรียบเนียนและนุ่มนิ่มช้าๆ อย่างไม่รีบร้อน อู๋เซียวเบี่ยงใบหน้าเล็กน้อย ก้มหน้าเข้าหาซอกคอขาวผ่อง ใช้ปลายจมูกไล้สัมผัสผิวพรรณของนาง ผิวกายนางนั้นเรียบลื่นและนุ่มนิ่ม ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งเพลิดเพลิน ปลายนิ้วหนาที่ไล้วนอยู่ที่กลีบเนื้อนั้นหยอกเย้าแต่ภายนอก มุมปากยกยิ้มขึ้นมาเมื่อเห็นขนอ่อนของนางนั้นลุกชัน ริมฝีปากอุ่นร้อนซุกไซ้ขบเม้มที่ลำคอจนเกิดรอยแดงแต่งแต้มงดงาม ฝ่ามือร้ายกาจก็ยังไล้วนที่กลีบบุปผานวลเนียนไม่ขาด นางทั้งนิ่มและเรียบลื่น ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งหลงใหลยากผละจาก " สตรี ไม่เลวเลย " อู๋เซียวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย จ้องมองใบหน้าของนางที่ยามนี้แดงก่ำ ดวงตาสองคู่สบประสาน คู่หนึ่งคมเข้มดุดันอยู่เสมอยามนี้กลับมองนางด้วยแววตาอ่อนลง ส่วนดวงตาอีกคู่นั้นกลมโตงดงามแฝงไว้ด้วยความตื่นตระหนกแต่ยังเจือไว้ด้วยอารมณ์ปรารถนาที่ผุดขึ้น " ได้หรือไม่ " อู๋เซียวถามเสียงแหบ ริมฝีปากขบริมใบหูบางด้วยความมันเขี้ยว ไม่มีครั้งใดที่เลยที่ตนจะต้องเอ่ยถามสตรีว่าได้หรือไม่ได้ แต่เพิ่งนึกคิดขึ้นได้ว่าตนต้องทำให้นาง... รู้สึกดี พลางมองร่างบางที่แข็งทื่อสั่นน้อยๆ ด้วยความตื่นตระหนกของนาง สตรีอื่นนั้นยินยอมมอบให้ที่ตนไม่ต้องเอ่ยปากถาม แม้จะมั่นใจในฝีมือของตนเองกว่ายอดเยี่ยมเชี่ยวชาญ แต่คนเช่นตนนั้นไม่ต้องฝืนใจหักหาญผู้ใด หากตนลงมือปลุกเร้าแล้วนางยังไม่ยินยอมก็จะถอยให้... " มะ... ไม่ได้ " ไฉ่ไฉ่แม้จะเคลิบเคลิ้มไปกับความรู้สึกขนลุกแปลกๆ ในยามที่เขาแตะสัมผัส แต่ความรู้สึกนั้นก็ยังไม่ได้หอบหิ้วเอาสมองและสติของนางให้ปลิวหาย " เหตุผล " อู๋เซียวชะงักไปเล็กน้อย คิ้วขมวดมุ่นถามนางเสียงแข็ง ไฉ่ไฉ่รู้ดีว่ายามนี้จะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง หลับหูหลับตากลั้นใจเอ่ยออกมาเสียงดัง " ข้าไม่อยากนำท่านกลับตำหนักไปด้วย! ข้าไม่อยากรับผิดชอบท่าน! ข้าต้องการบุรุษหน้าขาว " ------------------------------ นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้าา

ความรักที่เกิดขึ้นตั้งแต่ แรกพบ กลับกลายมาเป็นเพื่อนของพี่ชาย เขา จะทำยังไงเพื่อให้ได้ครอบครอง เธอ หญิงสาวผู้เป็นรักแรก และเหมือนสวรรค์เข้าข้าง สุดท้ายเธอก็ตกเป็นของเขา เรื่องราวครั้งนี้จะจบลงอย่างไร ติดตามอ่านได้ใน เล่ห์รัก ลวงสวาท (ภาคต่อ เสน่ห์ รัก นักธุรกิจหนุ่ม)

เมแกน หญิงสาวจอมพยศและดื้อรั้น วันๆไม่ทำอะไรนอกจากออกเที่ยวยามราตรี เธอคือความท้ายทายเดียวในชีวิตของ จอห์น นักธุรกิจหนุ่มผู้สุดแสนจะเพอร์เฟค ชายหนุ่มผู้มีรสสวาทร้อนแรง จนเป็นที่พูดถึงของสาวๆเกือบครึ่งค่อนประเทศ เขาจะทำอย่างไร เมื่ออำนาจของเขาขึ้นอยู่กับเธอ อีกคนก็แข็งกระด้าง ส่วนอีกคนก็แสนจะดื้อรั้น เรื่องราวจะจบลงอย่างไร...ติดตามได้ใน พยศร้าย พ่ายสวาท