Set ซีรีส์ชุดรักเร่าร้อน (เกมรักบรรณาการร้อน+เกมรักกับดักพิศวาส+โซ่ตรวนสวาท)
Set ซีรีส์ชุดรักเร่าร้อน (เกมรักบรรณาการร้อน+เกมรักกับดักพิศวาส+โซ่ตรวนสวาท)
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
***เกมรักบรรณาการร้อน*** “อย่ามาทำเป็นเล่นตัว ได้เวลาทำหน้าที่ของตัวเองแล้ว” ไมก้าห์ตามไปนั่งคร่อมร่างบางที่ตอนนี้มือทั้งสองข้างของหญิงสาวถูกเขาตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวแล้ว “นะ…หน้าที่บ้าบออะไรจะมาทำกันตอนนี้ คุณต้องการกาแฟเพิ่ม ปล่อยฉันสิเดี๋ยวจะไปชงให้ค่ะ” ไออุ่นพยายามพูดคุยอย่างใจเย็น ทั้งที่มาอีหรอบนี้หรือจะต้องการดื่มกาแฟ “ไม่ได้จะกินกาแฟ” “งั้นคุณจะเอาอะไร นี่มันดึกแล้ว จะใช้อะไรฉันก็รอพรุ่งนี้เซ่!” เธอตะโกนสุดเสียงดิ้นสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่สามารถหลุดออกจากการควบคุมของมือใหญ่ของไมก้าห์ได้ “หน้าที่กลางคืนก็ต้องทำกลางคืนสิ” ไม่พูดเปล่าไมก้าห์ยังก้มลงไปสูดกลิ่นสาวจากซอกคอหอมกรุ่นอย่างพอใจ แม้รูปร่างจะห่างไกลจากสเปกของเขาแต่กลิ่นเนื้อสาวนี้ถูกใจเขาอย่างประหลาด ดูท่ากลิ่นหอมอ่อนๆ ดูจะถูกจริตเขามากกว่ากลิ่นฉุนๆ ของน้ำหอมยี่ห้อดัง “ไม่ ไม่ มันไม่ใช่แบบนี้” ไออุ่นที่ขนลุกซู่บอกเสียงสะอื้น แต่ไมก้าห์ไม่คิดจะสน ผู้หญิงที่ชอบทำตัวอ่อนประสบการณ์เรียกร้องความใจแบบนี้เขาเจอมาเยอะแล้ว ร้อยทั้งร้อยเครื่องร้อนเต็มที่พวกเธอเหล่านั้นก็กลายร่างเป็นแม่เสือสาวพราวสวาททั้งนั้น “แบบนี้แหละถูกต้องที่สุดแล้ว” ตอบเสียงอู้อี้ ก่อนจะลากไล้ปลายจมูกและริมฝีปากไปทั่วลำคอขาวผ่อง ก่อนจะไล้ขึ้นมายังแก้มใสที่…เปียกชื่นน้ำตา และนั่นทำให้ไมก้าห์ที่กำลังเมากับกลิ่นกายสาวถึงนิ่ง แล้วค่อยๆ ยันตัวขึ้น “อย่ามาเรียกร้องความสนใจด้วยน้ำตา” เขาคำรามอย่างไม่สบอารมณ์ ให้ตาย เขาเกลียดที่สุดคือน้ำตาของผู้หญิง “ก็คุณกำลังจะข่มขื่นฉัน ฉันต้องดีใจหรือไง” ตะคอกกลับเสียงสะอื้น “ข่มขื่นเหรอ พูดให้ถูกมันคือหน้าที่ของเธอต่างหาก” ***เกมรักกับดักพิศวาส*** “ผมต้องการคุณ และรู้ว่าคุณเองก็ต้องการผม เราสองคนต้องการกันและกัน แต่ต่างคนต่างก็ไม่อยากมีพันธะ เซ็กเฟรนด์มันคือคำตอบที่ดีที่สุด” ชายหนุ่มอธิบายเสียงพร่า จมูกโด่งยังคลอเคลียไม่ห่างจากแก้มแดงระเรื่อ “ดียังไง” บุษบันถามเสียงสั่น ดวงตากลมโตยังฉ่ำปรืออย่างคนที่ยังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เรียกความร้อนและแรงปรารถนาของเธอให้ตื่นขึ้น “ระหว่างเรามันคือความพอใจในเซ็กส์ของกันและกัน มีอิสระที่จะคบหาคนอื่น ไม่มีการหึงหวงหรือก้าวก่ายล่วงล้ำการเป็นส่วนตัว ของกันและกัน เมื่อใครคนใดคนหนึ่งเจอคนที่ใช่ เรื่องของเราคือจบ และผมคิดว่ามันจะต้องจบด้วยดี” มือใหญ่ประคองใบหน้าสวย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มมองสบดวงตาสีดำกลมโต นานชั่วอึดใจ ก่อนบุษบันจะเป็นคนหลบสายตา เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ปฏิเสธและมีท่าทีเริ่มจะโอนอ่อนผ่อนตาม บอลด์วินจึงรีบเกลี้ยกล่อมต่อ “เราต่างฝ่ายต่างก็เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว การหาความสุขใส่ตัวมันไม่ใช่เรื่องผิดหรอก” บุษบันเหลือบตามองชายหนุ่มรูปงามตรงหน้าอีกครั้งแล้วถอนหายใจ เธอไม่ปฏิเสธหรอกว่าพึงพอใจในตัวของบอลด์วินมากเป็นพิเศษ และเขาก็พูดถูกเธอโตแล้ว จะเป็นอะไรไปเล่าถ้าช่วงเวลาหนึ่งเธอจะทำอะไรตามใจตัวเองแบบสุดๆ บ้าง “ตกลง” ***โซ่ตรวนสวาท*** “ผมจะกลืนกินคุณทั้งตัว” คาร์ลอสที่ถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่งบอกพลางจัดการเสื้อผ้าของทั้งตัวเองและหญิงสาวทิ้งกระจายบนพื้นอย่างคนใจร้อน “สวยเหลือเกิน” ชายหนุ่มครางเสียงพร่า จับเรียวแขนเล็กที่หญิงสาวยกขึ้นมาบดบังหน้าอกอวบอิ่มของตัวเองแล้วใช้ปากครอบครองดูดดึงราวกับทารกหิวกระหาย ขณะที่มือทั้งสองข้างก็สัมผัสลูบไล้ไปทั่วร่างบางอย่างถนัดถนี่ไม่ต้องเกรงใจเหมือนอย่างเมื่อคืน “คาร์ล...คะ...” กิ่งแก้วครางเสียงสั่นกระเซ้าบิดเร้าแอ่นอกขึ้นรับสัมผัส ที่ไม่ว่าชายหนุ่มจะแตะต้องลูบคลำส่วนไหนร่างกายของเธอก็เหมือนมันจะร้อนและวาบหวิวไปซะทุกที
เกมรักกับดักพิศวาส
เกมรักกับดักพิศวาส
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“ผมต้องการคุณ และรู้ว่าคุณเองก็ต้องการผม เราสองคนต้องการกันและกัน แต่ต่างคนต่างก็ไม่อยากมีพันธะ เซ็กเฟรนด์มันคือคำตอบที่ดีที่สุด” ชายหนุ่มอธิบายเสียงพร่า จมูกโด่งยังคลอเคลียไม่ห่างจากแก้มแดงระเรื่อ “ดียังไง” บุษบันถามเสียงสั่น ดวงตากลมโตยังฉ่ำปรืออย่างคนที่ยังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เรียกความร้อนและแรงปรารถนาของเธอให้ตื่นขึ้น “ระหว่างเรามันคือความพอใจในเซ็กส์ของกันและกัน มีอิสระที่จะคบหาคนอื่น ไม่มีการหึงหวงหรือก้าวก่ายล่วงล้ำการเป็นส่วนตัว ของกันและกัน เมื่อใครคนใดคนหนึ่งเจอคนที่ใช่ เรื่องของเราคือจบ และผมคิดว่ามันจะต้องจบด้วยดี” มือใหญ่ประคองใบหน้าสวย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มมองสบดวงตาสีดำกลมโต นานชั่วอึดใจ ก่อนบุษบันจะเป็นคนหลบสายตา เมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ปฏิเสธและมีท่าทีเริ่มจะโอนอ่อนผ่อนตาม บอลด์วินจึงรีบเกลี้ยกล่อมต่อ “เราต่างฝ่ายต่างก็เป็นผู้ใหญ่กันแล้ว การหาความสุขใส่ตัวมันไม่ใช่เรื่องผิดหรอก” บุษบันเหลือบตามองชายหนุ่มรูปงามตรงหน้าอีกครั้งแล้วถอนหายใจ เธอไม่ปฏิเสธหรอกว่าพึงพอใจในตัวของบอลด์วินมากเป็นพิเศษ และเขาก็พูดถูกเธอโตแล้ว จะเป็นอะไรไปเล่าถ้าช่วงเวลาหนึ่งเธอจะทำอะไรตามใจตัวเองแบบสุดๆ บ้าง “ตกลง”
เกมรักบรรณาการร้อน
เกมรักบรรณาการร้อน
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“อย่ามาทำเป็นเล่นตัว ได้เวลาทำหน้าที่ของตัวเองแล้ว” ไมก้าห์ตามไปนั่งคร่อมร่างบางที่ตอนนี้มือทั้งสองข้างของหญิงสาวถูกเขาตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวแล้ว “นะ…หน้าที่บ้าบออะไรจะมาทำกันตอนนี้ คุณต้องการกาแฟเพิ่ม ปล่อยฉันสิเดี๋ยวจะไปชงให้ค่ะ” ไออุ่นพยายามพูดคุยอย่างใจเย็น ทั้งที่มาอีหรอบนี้หรือจะต้องการดื่มกาแฟ “ไม่ได้จะกินกาแฟ” “งั้นคุณจะเอาอะไร นี่มันดึกแล้ว จะใช้อะไรฉันก็รอพรุ่งนี้เซ่!” เธอตะโกนสุดเสียงดิ้นสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่สามารถหลุดออกจากการควบคุมของมือใหญ่ของไมก้าห์ได้ “หน้าที่กลางคืนก็ต้องทำกลางคืนสิ” ไม่พูดเปล่าไมก้าห์ยังก้มลงไปสูดกลิ่นสาวจากซอกคอหอมกรุ่นอย่างพอใจ แม้รูปร่างจะห่างไกลจากสเปกของเขาแต่กลิ่นเนื้อสาวนี้ถูกใจเขาอย่างประหลาด ดูท่ากลิ่นหอมอ่อนๆ ดูจะถูกจริตเขามากกว่ากลิ่นฉุนๆ ของน้ำหอมยี่ห้อดัง “ไม่ ไม่ มันไม่ใช่แบบนี้” ไออุ่นที่ขนลุกซู่บอกเสียงสะอื้น แต่ไมก้าห์ไม่คิดจะสน ผู้หญิงที่ชอบทำตัวอ่อนประสบการณ์เรียกร้องความใจแบบนี้เขาเจอมาเยอะแล้ว ร้อยทั้งร้อยเครื่องร้อนเต็มที่พวกเธอเหล่านั้นก็กลายร่างเป็นแม่เสือสาวพราวสวาททั้งนั้น “แบบนี้แหละถูกต้องที่สุดแล้ว” ตอบเสียงอู้อี้ ก่อนจะลากไล้ปลายจมูกและริมฝีปากไปทั่วลำคอขาวผ่อง ก่อนจะไล้ขึ้นมายังแก้มใสที่…เปียกชื่นน้ำตา และนั่นทำให้ไมก้าห์ที่กำลังเมากับกลิ่นกายสาวถึงนิ่ง แล้วค่อยๆ ยันตัวขึ้น “อย่ามาเรียกร้องความสนใจด้วยน้ำตา” เขาคำรามอย่างไม่สบอารมณ์ ให้ตาย เขาเกลียดที่สุดคือน้ำตาของผู้หญิง “ก็คุณกำลังจะข่มขื่นฉัน ฉันต้องดีใจหรือไง” ตะคอกกลับเสียงสะอื้น “ข่มขื่นเหรอ พูดให้ถูกมันคือหน้าที่ของเธอต่างหาก”
ฤา... รักนี้ต้องซ่อน
ฤา... รักนี้ต้องซ่อน
ชัชวาลย์
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
ฤา... รักนี้ต้องซ่อน หนึ่งในซีรี่ย์ชุด : หนามกุหลาบ คำโปรย เมื่อธุรกิจครอบครัวล้มละลาย พ่อผู้เป็นเสาหลักก็ตัดช่องน้อยฆ่าตัวตายหนีหนี้ ชีวิตของ ปุณยวีร์ พลิกผันในชั่วข้ามคืน จากทายาทมหาเศรษฐีกลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัว ไร้ญาติ ไร้บ้าน ไร้หนทางให้ก้าวเดิน หากแต่ทั้งหมดนี้กลับไม่เจ็บปวดเท่าคำพูดของชรัณ ผู้ชายที่เธอเทิดทูล นับถือ และ... รัก อย่างสุดใจเพียงประโยคเดียว "ก็แค่ผู้หญิงไร้ค่า... ฉันให้เลขาโอนค่าตัวให้แล้ว ลุกมาใส่ผ้าแล้วไสหัวไปให้พ้น ต่อไปอย่ามาให้ฉันกับชาเห็นหน้าอีก" ***เนื้อเรื่องบางตอนมีการใช้คำพูด / การกระทำรุนแรง***
ปรนนิบัติรักนายหญิง
ปรนนิบัติรักนายหญิง
ลี่ลี่
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
มีโปร 14 วันแรกน้า __________________ “ปล่อย” อ๊ากก! จิงจิงทรุดนั่งบนพื้นเมื่อพันธนาการของหงจิ่วคลายลง นางกระอักไอสูดลมหายใจจนตัวโยน น้ำหูน้ำตาไหลเป็นทางใบหน้าแดงก่ำดุจทาชาด พยายามควบคุมลมหายใจใช้ดวงตาที่พร่าเลือนด้วยน้ำตาหันมองไปยังเสียงตุบตับอยู่ไม่ไกล พยายามหรี่ตาเพ่งมองคนผู้หนึ่ง... เพียงแค่เห็นแผ่นหลังกว้างก็รู้ได้คร่าวๆ แล้วว่าเขาเป็นชายรูปร่างสูงใหญ่กำยำ เส้นผมดำขลับขยับไหวราวแพรไหมแม้ยากจะมองเห็นใบหน้าอย่างชัดเจนแต่ความรู้สึกที่แผ่ออกมาจากร่างของคนผู้นี้ล้วนมีคำว่าหล่อเหลารูปงามตัวโตปรากฏ จิงจิงค่อยๆ ยันกายลุกนั่ง เมื่อครู่ยังพอได้ยินเสียงของเซียนหงจิ่วที่ร้องครางโอดครวญเสียงดังดุจหมูถูกเชือดแต่ตอนนี้กลับไม่ได้ยินเสียงแล้วมีเพียงแต่เสียงเนื้อกระทบเนื้อหนักๆ ดังต่อเนื่องไม่หยุด จิงจิงขยี้ตาแรงๆ ไล่หมอกควันในตาให้จางหายปรับสายตาดีแล้วสิ่งที่นางเห็นเป็นอันดับแรกคือสีแดง... สีแดงชาดราวโลหิตนี้ล้วนมาจากร่างของเซียนหงจิ่วที่แน่นิ่งไม่ได้สติสลบเหมือดดุจหมาตาย หน้าผากแตก จมูกหัก ตาทั้งสองข้างบวมฉึ่งดุจอึ่งอ่างพองลม เอาเป็นว่ากระจกแปดทิศที่เคยแตกร้าวไปทั้งบานยังนับว่าแตกน้อยกว่าใบหน้าของเซียนหงจิ่วในตอนนี้... เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเซียนต้อยต่ำตรงหน้าไม่หลงเหลือชิ้นดีจึงพอใจ ผุดกายลุกขึ้นยืนในขณะที่จิงจิงคิดว่าคงจบสิ้นแล้วนางกลับคิดผิดเมื่อบุรุษร่างสูงตรงหน้ายกเท้าขึ้นกระทืบเซียนหงจิ่วต่อไป... อ๊ากก! ดวงตากลมเบิกกว้างตอนนี้ไม่รู้ว่าจะตกใจเท้าของบุรุษตรงหน้าที่กระทืบลงบนจุดกึ่งกายบุรุษของเซียนหงจิ่วซ้ำๆ จนต้องส่งเสียงร้องโหยหวนราววิญญาณร้ายหรือว่าควรตกใจเมื่อเห็นเส้นผมสีดำขยับพัดปลิวจนทำให้จิงจิงเห็นเนื้อหนังและกล้ามเนื้อบนแผ่นหลังกว้าง ทั้งยังเห็นบั้นท้ายตึงแน่นอย่างชัดเจนเต็มสองตา...เขาไม่ได้สวมเสื้อผ้า เปลือยกายอยู่ตรงหน้า... ...และขาว ขาว...ยิ่งนัก __________________ นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้า
芳荣 ยอดศิษย์เหนืออาจารย์
芳荣 ยอดศิษย์เหนืออาจารย์
เฉินคุน (晨焜)
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
เรื่อง "芳荣 ยอดศิษย์เหนืออาจารย์" เป็นเรื่องสั้นภาคพิเศษจากเรื่อง "芳娘 ยอดภรรยา 3 สามี" โดยเนื้อเรื่องจะกล่าวถึง ลู่ฟางหรง น้องสาวของลู่ฟางเหนียง ที่หลังพี่สาวแต่งงานชีวิตนางก็พลิกผันจากบุตรสาวชาวไร่ชาวนามาเป็นคุณหนูน้อยในสกุลหลิว สกุลใหญ่แห่งต้าเจิ้ง และเพื่อให้มีกิริยาคุณสมบัติที่เพรียกพร้อมไม่ให้ใครได้ครหานาง พี่เขยทั้งสามจึงสรรหาอาจารย์ที่เหมาะสมมาสอนสั่ง เช่นนี้แล้วเรื่องใดๆนางก็สมควรศึกษาจากอาจารย์ใช่หรือไม่ “อาจารย์ ท่านเคยบอกว่าจะสอนสั่งข้า” “ในฐานะอาจารย์เรื่องใดๆ ข้าล้วนสมควรสอนเจ้า แต่....” “เช่นนั้น... อาจารย์ท่านสอนตำราราคสูตรให้ข้าได้หรือไม่”
芳娘 ยอดภรรยา 3 สามี
芳娘 ยอดภรรยา 3 สามี
เฉินคุน (晨 焜)
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
เพื่อหาเงินไปรักษาบิดาที่ล้มป่วย ลู่ฟางเหนียงจึงยอมขายตัวเป็นสาวใช้สกุลหลิว สกุลคหบดีผู้มั่งคั่งเป็นอันดับหนึ่งแห่งต้าเจิ้ง เพียงแต่นับจากได้พบหน้าคุณชายใหญ่สกุลหลิว ฮูหยินหลิวผู้เป็นมารดาของเขาก็ยื่นข้อเสนอมอบหมอและยาที่ดีให้นาง แลกกลับ.... “สกุลหลิวไม่ขาดสาวใช้แต่ขาดทายาทสืบสกุล เจ้ายังยินดีทำให้ข้าหรือไม่” ลู่ฟางเหนียงที่มีใจห่วงบิดา พอได้ยินข้อเสนอของหลิวฮูหยินก็ตกลงรับปากในทันที “เช่นนั้นเมื่อไหร่ที่เจ้าคลอดทายาทให้สกุลหลิวหนึ่งคน ข้อตกลงนี้ก็ถือว่าสิ้นสุด” เพียงแต่คุณขายสกุลกหลิวมีถึงสามคน เช่นนั้นนางควรเลือกผู้ใดร่วมทำทายาทสกุลหลิวดี "ในเมื่อเจ้าต้องการทายาทสกุลหลิว พวกข้าสามคนก็ล้วนแซ่หลิว เช่นนั้นมิสู้ให้พวกข้าเป็นสามีเจ้าทั้งสามคน"
ปรารถนาราคะ
ปรารถนาราคะ
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“ไปเสม็ด” เกวิลนทวนคำเสียงตื่นแล้วรีบถามต่อ “ไปกลับหรือค้างคืน” “ค้างคืน” ชมพูนุชตอบอย่างไม่คิดจะปิดบัง นั่นทำให้เกวลินตาโต เดินเข้าไปจับต้นแขนของชมพูนุชเพื่อให้อีกฝ่ายมองหน้าของเธอ “นี่อย่าบอกนะว่าเธอกับแทน...” “แล้วถ้าใช้เธอจะทำไม” ชมพูนุชถามกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่คนฟังกลับนิ่งไม่ได้ “เธอก็รู้ว่าแทนคือผู้ชายที่ฉันรัก แล้วเธอจะยัง...” พูดยังไม่ทันจบชมพูนุชก็พูดแทรกขึ้นทันควัน “ยังกล้าพูดเหรอว่าแทนคือผู้ชายที่เธอรัก ทั้งๆ ที่เพิ่งกลับมาจากหาผู้ชายอีกคน และอีกอย่างเธอเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอว่าถ้าสงสารเขาก็เอาไว้เอง ตอนนี้ฉันเอาเขาไว้แล้วเธอจะมาทวงคืนอีกทำไม”