ฤา... รักนี้ต้องซ่อน
ฤา... รักนี้ต้องซ่อน
ชัชวาลย์
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
ฤา... รักนี้ต้องซ่อน หนึ่งในซีรี่ย์ชุด : หนามกุหลาบ คำโปรย เมื่อธุรกิจครอบครัวล้มละลาย พ่อผู้เป็นเสาหลักก็ตัดช่องน้อยฆ่าตัวตายหนีหนี้ ชีวิตของ ปุณยวีร์ พลิกผันในชั่วข้ามคืน จากทายาทมหาเศรษฐีกลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัว ไร้ญาติ ไร้บ้าน ไร้หนทางให้ก้าวเดิน หากแต่ทั้งหมดนี้กลับไม่เจ็บปวดเท่าคำพูดของชรัณ ผู้ชายที่เธอเทิดทูล นับถือ และ... รัก อย่างสุดใจเพียงประโยคเดียว "ก็แค่ผู้หญิงไร้ค่า... ฉันให้เลขาโอนค่าตัวให้แล้ว ลุกมาใส่ผ้าแล้วไสหัวไปให้พ้น ต่อไปอย่ามาให้ฉันกับชาเห็นหน้าอีก" ***เนื้อเรื่องบางตอนมีการใช้คำพูด / การกระทำรุนแรง***
ปรนนิบัติรักนายหญิง
ปรนนิบัติรักนายหญิง
ลี่ลี่
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
มีโปร 14 วันแรกน้า __________________ “ปล่อย” อ๊ากก! จิงจิงทรุดนั่งบนพื้นเมื่อพันธนาการของหงจิ่วคลายลง นางกระอักไอสูดลมหายใจจนตัวโยน น้ำหูน้ำตาไหลเป็นทางใบหน้าแดงก่ำดุจทาชาด พยายามควบคุมลมหายใจใช้ดวงตาที่พร่าเลือนด้วยน้ำตาหันมองไปยังเสียงตุบตับอยู่ไม่ไกล พยายามหรี่ตาเพ่งมองคนผู้หนึ่ง... เพียงแค่เห็นแผ่นหลังกว้างก็รู้ได้คร่าวๆ แล้วว่าเขาเป็นชายรูปร่างสูงใหญ่กำยำ เส้นผมดำขลับขยับไหวราวแพรไหมแม้ยากจะมองเห็นใบหน้าอย่างชัดเจนแต่ความรู้สึกที่แผ่ออกมาจากร่างของคนผู้นี้ล้วนมีคำว่าหล่อเหลารูปงามตัวโตปรากฏ จิงจิงค่อยๆ ยันกายลุกนั่ง เมื่อครู่ยังพอได้ยินเสียงของเซียนหงจิ่วที่ร้องครางโอดครวญเสียงดังดุจหมูถูกเชือดแต่ตอนนี้กลับไม่ได้ยินเสียงแล้วมีเพียงแต่เสียงเนื้อกระทบเนื้อหนักๆ ดังต่อเนื่องไม่หยุด จิงจิงขยี้ตาแรงๆ ไล่หมอกควันในตาให้จางหายปรับสายตาดีแล้วสิ่งที่นางเห็นเป็นอันดับแรกคือสีแดง... สีแดงชาดราวโลหิตนี้ล้วนมาจากร่างของเซียนหงจิ่วที่แน่นิ่งไม่ได้สติสลบเหมือดดุจหมาตาย หน้าผากแตก จมูกหัก ตาทั้งสองข้างบวมฉึ่งดุจอึ่งอ่างพองลม เอาเป็นว่ากระจกแปดทิศที่เคยแตกร้าวไปทั้งบานยังนับว่าแตกน้อยกว่าใบหน้าของเซียนหงจิ่วในตอนนี้... เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเซียนต้อยต่ำตรงหน้าไม่หลงเหลือชิ้นดีจึงพอใจ ผุดกายลุกขึ้นยืนในขณะที่จิงจิงคิดว่าคงจบสิ้นแล้วนางกลับคิดผิดเมื่อบุรุษร่างสูงตรงหน้ายกเท้าขึ้นกระทืบเซียนหงจิ่วต่อไป... อ๊ากก! ดวงตากลมเบิกกว้างตอนนี้ไม่รู้ว่าจะตกใจเท้าของบุรุษตรงหน้าที่กระทืบลงบนจุดกึ่งกายบุรุษของเซียนหงจิ่วซ้ำๆ จนต้องส่งเสียงร้องโหยหวนราววิญญาณร้ายหรือว่าควรตกใจเมื่อเห็นเส้นผมสีดำขยับพัดปลิวจนทำให้จิงจิงเห็นเนื้อหนังและกล้ามเนื้อบนแผ่นหลังกว้าง ทั้งยังเห็นบั้นท้ายตึงแน่นอย่างชัดเจนเต็มสองตา...เขาไม่ได้สวมเสื้อผ้า เปลือยกายอยู่ตรงหน้า... ...และขาว ขาว...ยิ่งนัก __________________ นิยายอิโรติกร้อนแรงและเป็นคู่เดี่ยวจ้า
芳荣 ยอดศิษย์เหนืออาจารย์
芳荣 ยอดศิษย์เหนืออาจารย์
เฉินคุน (晨焜)
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
เรื่อง "芳荣 ยอดศิษย์เหนืออาจารย์" เป็นเรื่องสั้นภาคพิเศษจากเรื่อง "芳娘 ยอดภรรยา 3 สามี" โดยเนื้อเรื่องจะกล่าวถึง ลู่ฟางหรง น้องสาวของลู่ฟางเหนียง ที่หลังพี่สาวแต่งงานชีวิตนางก็พลิกผันจากบุตรสาวชาวไร่ชาวนามาเป็นคุณหนูน้อยในสกุลหลิว สกุลใหญ่แห่งต้าเจิ้ง และเพื่อให้มีกิริยาคุณสมบัติที่เพรียกพร้อมไม่ให้ใครได้ครหานาง พี่เขยทั้งสามจึงสรรหาอาจารย์ที่เหมาะสมมาสอนสั่ง เช่นนี้แล้วเรื่องใดๆนางก็สมควรศึกษาจากอาจารย์ใช่หรือไม่ “อาจารย์ ท่านเคยบอกว่าจะสอนสั่งข้า” “ในฐานะอาจารย์เรื่องใดๆ ข้าล้วนสมควรสอนเจ้า แต่....” “เช่นนั้น... อาจารย์ท่านสอนตำราราคสูตรให้ข้าได้หรือไม่”
芳娘 ยอดภรรยา 3 สามี
芳娘 ยอดภรรยา 3 สามี
เฉินคุน (晨 焜)
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
เพื่อหาเงินไปรักษาบิดาที่ล้มป่วย ลู่ฟางเหนียงจึงยอมขายตัวเป็นสาวใช้สกุลหลิว สกุลคหบดีผู้มั่งคั่งเป็นอันดับหนึ่งแห่งต้าเจิ้ง เพียงแต่นับจากได้พบหน้าคุณชายใหญ่สกุลหลิว ฮูหยินหลิวผู้เป็นมารดาของเขาก็ยื่นข้อเสนอมอบหมอและยาที่ดีให้นาง แลกกลับ.... “สกุลหลิวไม่ขาดสาวใช้แต่ขาดทายาทสืบสกุล เจ้ายังยินดีทำให้ข้าหรือไม่” ลู่ฟางเหนียงที่มีใจห่วงบิดา พอได้ยินข้อเสนอของหลิวฮูหยินก็ตกลงรับปากในทันที “เช่นนั้นเมื่อไหร่ที่เจ้าคลอดทายาทให้สกุลหลิวหนึ่งคน ข้อตกลงนี้ก็ถือว่าสิ้นสุด” เพียงแต่คุณขายสกุลกหลิวมีถึงสามคน เช่นนั้นนางควรเลือกผู้ใดร่วมทำทายาทสกุลหลิวดี "ในเมื่อเจ้าต้องการทายาทสกุลหลิว พวกข้าสามคนก็ล้วนแซ่หลิว เช่นนั้นมิสู้ให้พวกข้าเป็นสามีเจ้าทั้งสามคน"
ปรารถนาราคะ
ปรารถนาราคะ
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“ไปเสม็ด” เกวิลนทวนคำเสียงตื่นแล้วรีบถามต่อ “ไปกลับหรือค้างคืน” “ค้างคืน” ชมพูนุชตอบอย่างไม่คิดจะปิดบัง นั่นทำให้เกวลินตาโต เดินเข้าไปจับต้นแขนของชมพูนุชเพื่อให้อีกฝ่ายมองหน้าของเธอ “นี่อย่าบอกนะว่าเธอกับแทน...” “แล้วถ้าใช้เธอจะทำไม” ชมพูนุชถามกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่คนฟังกลับนิ่งไม่ได้ “เธอก็รู้ว่าแทนคือผู้ชายที่ฉันรัก แล้วเธอจะยัง...” พูดยังไม่ทันจบชมพูนุชก็พูดแทรกขึ้นทันควัน “ยังกล้าพูดเหรอว่าแทนคือผู้ชายที่เธอรัก ทั้งๆ ที่เพิ่งกลับมาจากหาผู้ชายอีกคน และอีกอย่างเธอเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอว่าถ้าสงสารเขาก็เอาไว้เอง ตอนนี้ฉันเอาเขาไว้แล้วเธอจะมาทวงคืนอีกทำไม”
ม่านลวงใจ
ม่านลวงใจ
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
เมื่อเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อระหว่าง เกณิกา กับ ปรินทร์ ที่ชายหนุ่มกำลังจะแต่งงานกับแฟนสาว แต่ก็ดันมาเกิดเรื่องดันไปเกินเลยกับเพื่อนสนิทอย่าง เกณิกา แต่ก่อนจะเกิดปัญหา เกณิกาก็ชิงแก้ปัญหาด้วยการหนีไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ แต่เมื่อเธอกลับมา ก็มาพร้อมกับลูกสาวตัวน้อย แต่เธอไม่ยอมรับว่า ปรินทร์ คือพ่อของลูก แต่มีหรือปรินทร์จะยอม จากนั้นการเปิดปากคนปากแข็งที่สุดแสนจะเร่าร้อนก็เกิดขึ้น... “ถ้านั่งคุยไม่รู้เรื่องสงสัยจะต้องนอนคุย” ไม่พูดเปล่าปรินทร์ยังโถมตัวเข้าหาเกณิกาจนล้มลงไปบนที่นอน “ไอ้บ้า! แกจะทำอะไรน่ะ” เกณิการ้องถามเสียงสั่น “น้องปรายเป็นลูกใคร” ปรินทร์ไม่ตอบแต่กลับถามคนที่นอนหน้าตื่นอยู่ใต้ร่าง “ลูกฉันคนเดียว” เกณิกาตอบเน้นๆ ชัดๆ อย่างไม่คิดจะยอมพ่อของลูก นั่นทำให้ปรินทร์กระตุกยิ้ม “สงสัยจะลืมว่าของแบบนี้มันทำคนเดียวไม่ได้” เกณิกาไม่ตอบโต้ได้แต่นอนเม้มปากหันหน้าหนีไม่ยอมสบตาคนที่อยู่เหนือร่าง “เอะ หรืออาจจะลืม งั้นเรามาย้อนความจำกันหน่อยดีกว่าจะได้รู้ว่าใครคือพ่อน้องปรายตัวจริง” “แกจะทำอะไร” คราวนี้เกณิกาดิ้นขัดขืนสุดแรง “ทำลูกไงทำน้องให้น้องปรายสักคน” “ไม่นะ...” เกณิกาตะโกนออกมาได้แค่นั้นก็ถูกปิดปากด้วยปาก นั่นทำให้หญิงสาวถึงกับเบิกตากว้างนอนนิ่งตัวแข็งอย่างคาดไม่ถึง เปิดปากให้ชายหนุ่มสอดปลายลิ้นลุกล้ำได้อย่างง่ายดาย จะขัดขืนก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเธอโดนปลุกเร้าจนในเวลาต่อมาอ่อนระทวย มือที่เคยผลักไสเลื่อนขึ้นไปโอบรอบต้นคอแข็งแรงพร้อมจูบตอบอย่างโหยหา
โซ่ตรวนสวาท
โซ่ตรวนสวาท
มายา
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
“ผมจะกลืนกินคุณทั้งตัว” คาร์ลอสที่ถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่งบอกพลางจัดการเสื้อผ้าของทั้งตัวเองและหญิงสาวทิ้งกระจายบนพื้นอย่างคนใจร้อน “สวยเหลือเกิน” ชายหนุ่มครางเสียงพร่า จับเรียวแขนเล็กที่หญิงสาวยกขึ้นมาบดบังหน้าอกอวบอิ่มของตัวเองแล้วใช้ปากครอบครองดูดดึงราวกับทารกหิวกระหาย ขณะที่มือทั้งสองข้างก็สัมผัสลูบไล้ไปทั่วร่างบางอย่างถนัดถนี่ไม่ต้องเกรงใจเหมือนอย่างเมื่อคืน “คาร์ล...คะ...” กิ่งแก้วครางเสียงสั่นกระเซ้าบิดเร้าแอ่นอกขึ้นรับสัมผัส ที่ไม่ว่าชายหนุ่มจะแตะต้องลูบคลำส่วนไหนร่างกายของเธอก็เหมือนมันจะร้อนและวาบหวิวไปซะทุกที
กลีบบัวแย้มสวาท
กลีบบัวแย้มสวาท
พันสิงห์
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
นิยายย้อนยุค เน้นเฉพาะความสัมพันธ์ของพระนางเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เขารังเกียจคู่หมั้นคู่หมายที่บิดามารดาหาให้ยิ่งนัก เพราะเธอมีชายมาข้องเกี่ยวมากมาย แถมการมาอยู่ของเธอก็ทำให้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม แต่ทำไมปากบอกว่าเกลียดแต่กายกลับแนบชิดทุกค่ำคืน ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “เดี๋ยวบ่าวไปเอาขมิ้นกับมะขามเปียกก่อนนะเจ้าคะ คุณบัวรออยู่ที่ท่าน้ำก่อนนะเจ้าคะ” “จ้ะพี่” กลีบบัวตอบรับ นั่งรออยู่ที่ท่าน้ำด้วยจิตใจเลื่อนลอย “พี่พุดซ้อนมาแล้วเหรอจ๊ะ อุ๊ย! พี่พฤกษ์” หล่อนร้องอุทานเมื่อหันไปก็เจอเข้ากับพฤกษ์ที่วางมือร้อนๆ อยู่ตรงไหล่บอบบางของหล่อน “จะอาบน้ำเหรอ” เขาเอ่ยถาม “ค่ะพี่พฤกษ์” คนพูดมีท่าทีเขินอาย เสียงสั่นสะท้าน ก้มงุดเพราะตัวเองอยู่ในสภาพอันล่อแหลมนัก “ตัวหอมอยู่แล้ว ไม่ต้องอาบก็ได้” เขากระซิบลงตรงริมหู ใช้ริมฝีปากดุนดันกลีบปากของหล่อนเบาๆ พอหล่อนเบี่ยงหลบเขาก็หอมแก้ม ขบเม้มติ่งหูสาวอย่างมีชั้นเชิง “อย่าเจ้าค่ะพี่พฤกษ์ เดี๋ยวบ่าวในเรือนมาเห็นเข้า” “ไม่มีใครมาเห็นหรอก ข้าสั่งไอ้เข้มเอาไว้แล้วว่าไม่ให้ใครเข้ามา” “ตรงนี้เป็นท่าน้ำนะเจ้าค่ะ มันไม่เหมาะสม” “ท่าน้ำแล้วทำไม” เขาปลดอาภรณ์ออกจากกาย ไม่ได้สนใจเสียงประท้วงของหล่อนอีก เขาอยากได้อะไรก็ต้องได้ และเวลานี้เขาต้องได้หล่อนให้สมใจอยาก
คณิกาไร้มารยา เล่ม 2 (จบ) (จีนโบราณ)
คณิกาไร้มารยา เล่ม 2 (จบ) (จีนโบราณ)
Vicksan
  • วรรณกรรมผู้ใหญ่
คำโปรยปกหน้า คณิกาฝันอยากมีบุตรนับว่าเรียบง่ายธรรมดาสามัญ ติดก็แต่หนทางที่จะสานฝันนั้นช่างทุลักทุเลเหลือเกิน… คำโปรยปกหลัง มี่จื่อเป็นคณิกาตัวเล็กๆ ที่มีความฝันแสนจะสามัญธรรมดาเช่นการมีบุตร และใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบท ทว่าชีวิตไม่ราบรื่นเท่าไหร่ออกรับแขกทีไรเป็นต้องตะกุยหน้าแขกเหล่านั้นจนเสียโฉม อยู่ท่ามกลางดงบุรุษผู้มาหาความสำราญแต่กลับบริสุทธิ์ผุดผ่องไร้ราคีเช่นนี้ ไม่เรียกนางว่าตัวประหลาดแล้วจะเป็นอะไร ชีวิตที่ไม่มีโอกาสสานสัมพันธ์กับบุรุษสักครึ่ง คนเช่นนี้ยังจะสานฝันธรรมดาของนางให้เป็นจริงได้อย่างไร ถึงกระนั้นในความมืดยังมีแสงอันริบหรี่ สวรรค์ยังเข้าข้างอยู่บ้างเมื่อโจรหนุ่มผู้ลึกลับปรากฏตัวขึ้น ประเด็นสำคัญคือยามตกใจนางหาได้ตะกุยหน้าเขา นางชักชวนให้เขาย่ำยีนางโดยหารู้ไม่ว่าบุรุษผู้นี้ จะทำให้ความฝันแสนธรรมดาไม่ง่ายดายอย่างที่ควรเป็นเสียแล้ว... จินจิ่นกวางไม่รู้ว่าระหว่างเขากับคณิกาน้อยนางนี้ใครลึกลับกว่ากันแน่ เพราะยิ่งรู้จักนางมากเท่าไรเขาก็ยิ่งแน่ใจว่านางไม่เหมือนคณิกาแม้แต่น้อย แล้วเหตุใดนางถึงทำท่าจะรุกล้ำเข้ามาในหัวใจเขาได้ง่ายดายเช่นนั้นเล่า บางทีที่เขาเข้าใจว่าทรวงอกของตนไร้หัวใจคงต้องคิดใหม่เสียแล้วกระมัง “แม่นางเจ้าทำอะไร?” ชายหนุ่มเลิกคิ้วมองหญิงสาวจับมือตนไปวางบนหน้าอกนาง สัมผัสนุ่มหยุ่นทำให้ดวงตาเขาลุกวาว “ข้า...” นางแก้มแดง มือน้อยๆ บีบมือเขาแน่น เพื่อความฝัน นางต้องยอมกล่าวประโยคน่าขายหน้าอีกรอบด้วยเสียงดังขึ้นเล็กน้อย “ข้าอยากให้ท่านย่ำยีข้าเจ้าค่ะ”