ใครๆก็มองว่านางคือสตรีตัวร้ายอันดับ1ของเมืองหลวง แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเบื้องหลังของนิสัยร้ายกาจมาจากคนชั่วกลุ่มหนึ่งซึ่งนางก็มารู้ความจริงเมื่อตอนสิ้นใจไปแล้ว แต่สวรรค์ยังส่งนางย้อนกลับมาเพื่อเอาคืน!

ฮองเฮาอย่างข้าต้องตายอนาจ ถูกกล่าวหาว่าโหดเหี้ยม ขี้อิจฉาริษยา เพราะทำร้ายนางในดวงใจของฮ่องเต้จนแท้งลูกและถึงแก่ความตาย ข้านึกว่าต้องเดินทางไปยังแดนน้ำพุเหลือง แต่จู่ๆ ...เทพเซียนกลับเล่นตลก ให้ข้าย้อนกลับมาเกิดใหม่ในช่วงที่พบนางในดวงใจของฮ่องเต้ชั่วเป็นครั้งแรก ที่น่าตลก...ฮ่องเต้ชั่วผู้นั้นกลับตามติดข้าดั่งเงา!!!

ขนเสบียงนับล้าน มาเป็นมาร(ดา)ของเหล่าวายร้าย เล่ม 7 (บทที่ 319-379) หลังจากหูเจียวเจียวและหลงโม่พรากจากลูก ๆ มานานนับเดือน ในที่สุดครอบครัวสุขสันต์ก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง! จากนั้นพวกเขาก็พากันมุ่งหน้ากลับบ้านของตัวเอง ในขณะเดียวกัน หลางซัวผู้เป็นหัวหน้าเผ่าหมาป่ากำลังคลั่ง เพราะหูเจียวเจียวทำกับเขาไว้เจ็บแสบมาก เขาจะบุกโจมตีเผ่าของเธออีกครั้งหรือไม่? แล้วคราวนี้หญิงสาวจะหาวิธีรับมือกับศัตรูอย่างไร? **Trigger Warning** - การทำร้ายร่างกาย - การทารุณกรรมเด็ก - การกักขังหน่วงเหนี่ยว - ความรุนแรงแบบเลือดโชก ถึงขั้นอวัยวะต่าง ๆ ฉีกขาด

หนุ่มอ้วนพบสาวร่างบอบบางที่สร้างแรงบันดาลใจให้เขา เรื่องการออกกำลังกาย ควบคุมอาหาร และทำให้หนุ่มอ้วนหันมารักสุขภาพ ฟิตหุ่นจนกลายเป็นชายรูปงาม แต่ความดีของเธอกลับกลายเป็นเชื้อไฟริษยาของแฟนสาว

เพราะคำพูดที่แสนร้ายกาจของเขาในวันนั้นทำให้เธอต้องหนีไปจากชีวิตเขา ตัวอย่างในเล่ม 'คนอย่างคุณอย่าวาดฝันจะได้แต่งงานกับผม!' 'ผมไม่มีทางยอมให้คุณเป็นแม่ของลูกผมหรอก' พรธิชาได้สติรีบปัดมือเขาออกจากใบหน้า เธอนิ่งขรึมเอ่ยเสียงเย็นชา "สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ดิฉันพรธิชาจาก Fair-Weather Friend ค่ะ วันนี้จะมาทำหน้าที่แทนคุณเจนิตาหนึ่งวันค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าอยากทำอะไรเป็นอันดับแรกคะ?" ดวงตาคมเหลือบขึ้นมองขณะเอ่ยเบา ๆ มุมปากปรากฏรอยยิ้มยียวน "นอนกับคุณ" "..."

หญิงสาวนาม "อันเยว่" บังเอิญทะลุมิติเข้ามาอยู่ในโลกที่สตรีเป็นใหญ่ในบ้าน ทำงานหาเลี้ยงครอบครัว ส่วนบุรุษเชื่อฟังภรรยาดูแลการบ้านการเรือน สถานการณ์ฟังดูคล้ายจะดีถ้าไม่ติดว่า สี่สามี(ในนาม)ของนางนั้น...

หญิงสาวจากหน่วยสืบสวนราชการลับระดับเอสในโลกล้ำยุค จู่ ๆ ก็ตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองกลายเป็นตัวประกอบหญิงในนิยายที่เคยอ่าน (แต่ไม่จบ) ซึ่งตายตั้งแต่ยังไม่พ้นสามบทแรก! — จี้จือฮวน เธอแต่งงานกับเผยยวนผู้ได้รับสมญานาม ‘เทพสงครามแห่งความตาย’ และเป็นแม่เลี้ยงของเด็กแสบสามคน จี้จือฮวนปฏิเสธชะตากรรมนองเลือด ขอแค่มีชีวิตรอดปลอดภัย อยู่ต่อไปก็พอ แต่เรื่องกลับไม่ง่ายเช่นนั้น เพราะตัวประกอบที่เธอกำลังเป็นอยู่ ดันเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ลูกเลี้ยงทั้งสามกลายเป็นตัวมากเล่ห์ จอมมารร้าย ซึ่งจะนำพาพวกเขาไปสู่จุดจบอันเศร้าสลดเมื่อทั้งสามโตขึ้น...นั่นก็คือ ความตายอย่างน่าอนาถ ในเมื่อเลือกไม่ได้ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เธอจะเล่นบทนี้ให้อลังการกว่าเดิม!

สำหรับจิ่งอี้ คงไม่มีเจ้าบ่าวคนไหนจะน่าเศร้าไปกว่าเขาอีก เขาหมั้นหมายกับว่าที่ภรรยาในคุก เจอศพในห้องหอ ยังไม่พอ ช่วงดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ยังต้องวิ่งไล่จับฆาตกรจนหัวหมุนอีกด้วย! และทั้งหมดทั้งมวลมีที่มาจากคนวุ่นวายสองคน คนแรก... ว่าที่ภรรยาผู้มี ‘แรงจูงใจซ่อนเร้น’ บางอย่าง จึงมาดึงดันขอแต่งกับเขา คนที่สอง... เจ้านายที่สั่งงานแต่ละงาน เหมือนมีเรื่องล้างแค้นข้ามภพข้ามชาติ ไม่ได้การละ! เขา...จิ่งอี้เป็นใคร? เขาเป็นถึงขุนนางศาลต้าหลี่ที่อายุน้อย อนาคตไกล คารมเป็นเลิศ เขาจะถูกข่มขู่ด้วยเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ได้หรือ? อะไรนะ! เสียชีวิตไม่ทราบสาเหตุ ไม่เป็นไร เจ้าไปหาภรรยาข้า หา! ผู้ต้องหาหลบหนี? อ้อๆ เดี๋ยวจะส่งภรรยาข้าไปช่วยตรวจสอบ หืม! ผู้ต้องหาเก่งกังฟูรึ? อย่าให้เจอเหลิ่งเยว่เชียว นางอัดเละคาเท้าแน่ๆ เหลิ่งเยว่: “ถ้าข้าทำหมดแล้วตัวท่านจะมีประโยชน์อะไร!” จิ่งอี้: “ตัวข้าเกิดมาเพื่อรัก เพื่อประจบประแจง เลี้ยงดูฮูหยินสามภพสามชาติ แค่นี้ก็มากประโยชน์พอแล้ว”

สำหรับจิ่งอี้ คงไม่มีเจ้าบ่าวคนไหนจะน่าเศร้าไปกว่าเขาอีก เขาหมั้นหมายกับว่าที่ภรรยาในคุก เจอศพในห้องหอ ยังไม่พอ ช่วงดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ยังต้องวิ่งไล่จับฆาตกรจนหัวหมุนอีกด้วย! และทั้งหมดทั้งมวลมีที่มาจากคนวุ่นวายสองคน คนแรก... ว่าที่ภรรยาผู้มี ‘แรงจูงใจซ่อนเร้น’ บางอย่าง จึงมาดึงดันขอแต่งกับเขา คนที่สอง... เจ้านายที่สั่งงานแต่ละงาน เหมือนมีเรื่องล้างแค้นข้ามภพข้ามชาติ ไม่ได้การละ! เขา...จิ่งอี้เป็นใคร? เขาเป็นถึงขุนนางศาลต้าหลี่ที่อายุน้อย อนาคตไกล คารมเป็นเลิศ เขาจะถูกข่มขู่ด้วยเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ได้หรือ? อะไรนะ! เสียชีวิตไม่ทราบสาเหตุ ไม่เป็นไร เจ้าไปหาภรรยาข้า หา! ผู้ต้องหาหลบหนี? อ้อๆ เดี๋ยวจะส่งภรรยาข้าไปช่วยตรวจสอบ หืม! ผู้ต้องหาเก่งกังฟูรึ? อย่าให้เจอเหลิ่งเยว่เชียว นางอัดเละคาเท้าแน่ๆ เหลิ่งเยว่: “ถ้าข้าทำหมดแล้วตัวท่านจะมีประโยชน์อะไร!” จิ่งอี้: “ตัวข้าเกิดมาเพื่อรัก เพื่อประจบประแจง เลี้ยงดูฮูหยินสามภพสามชาติ แค่นี้ก็มากประโยชน์พอแล้ว”

นางคือบุปผา ให้ความรู้สึกเย็นตา เปรียบดั่งดาราแห่งรัตติกาลมืดดำ ประดุจจันทร์ฉายในคืนค่ำนภาหม่น คนผู้หนึ่งชั่วชีวิตมิเคยขาดแคลน กลับรู้สึกแร้นแค้นเพียงใกล้ชิดนาง

ภูบดินทร์ (ภู) นักธุรกิจหนุ่มหล่อ รวย แต่งงานมีครอบครัวกับอัญญาดา หลังจากแต่งงานอยู่กินกันได้แค่ห้าปี ความรักของเขาที่เคยมีให้ภรรยาสาวก็จืดจางลง เมื่อเขาได้พบกับเลขาสาวสุดสวยของเขา อัญญาดา (ญาดา) อตีดนางแบบแนวเซ็กซี่ ตกลงปลงใจกับนักธุกิจหนุ่มหล่อ รวย ทุกคนต่างอิจฉาเธอ แต่หลังจากแต่งงานไปแล้วห้าปี มีโซ่ทองคล้องใจด้วยกันหนึ่งคน สามีหนุ่มหล่อก็เริ่มตีตัวออกห่าง ตั้งแต่เขารับเลขาสาวมาใหม่ เธอจะทำอย่างไร ที่จะสามารถประคับประครองความรักครั้งนี้ให้ไปรอด ทั้งคู่จะมีวิธีไหนที่จะทำให้ความรักครั้งนี้กลับมาหวานชื่นอีกครั้ง หรือจะปล่อยให้ทุกอย่างจบลงต่างคนต่างเดินไปตามทางของตนเอง... *บางตอนของนิยาย* "ไม่เอาค่ะ อย่ามาจับ" หญิงสาวปัดมือเขาออก "ไม่เอาน่า พี่ไม่ได้มีใครเลยนอกจากญาดา" เขาพยายามปลุกเร้าอารมณ์หญิงสาวใหม่ "แม่เลขาคนสวยของพี่ภูยังไงคะ ถ้าอยากมีอะไรกันพี่ภูต้องเลิกยุ่งกับเธอ เพราะญาดารู้สึกรังเกียจค่ะ" หญิงสาวยื่นข้อเสนอ คิดว่าสามีต้องคล้อยตามแน่นอน "อย่างี่เง่าได้ไหมญาดา!!" ชายหนุ่มหัวเสียมากกว่าเดิม เมื่อเห็นหญิงสาวเอาเรื่องของไปรยามาต่อรอง จึงหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วหายเข้าห้องน้ำไป โดยไม่สนใจร่างกายเปลือยเปล่าของภรรยา "พี่...ภู" กว่าจะเปล่งเสียงออกมาเป็นคำพูดได้ยากลำบากเหลือเกิน หญิงสาวหน้าชา เธอเจ็บจุกในอก หัวใจดวงน้อยต้องโดนทำร้ายอีกนานแค่ไหน

รุ้งมณี แพทย์สาวจากยุคปัจจุบัน จู่ๆ ก็ข้ามกาลไปยังยุคโบราณ เธอต้องเข้าไปเกี่ยวพันกับจ้าวผู้ครองเมืองทั้งหลาย จ้าวเหล่านั้นก็หื่นซะเหลือเกิ๊น อยากจะจับเธอทำเมียเสียจริง เธอจะรอดพ้นจากเงื้อมือพวกเขาหรือไม่

รุ้งมณี แพทย์สาวจากยุคปัจจุบัน จู่ๆ ก็ข้ามกาลไปยังยุคโบราณ เธอต้องเข้าไปเกี่ยวพันกับจ้าวผู้ครองเมืองทั้งหลาย จ้าวเหล่านั้นก็หื่นซะเหลือเกิ๊น อยากจะจับเธอทำเมียเสียจริง เธอจะรอดพ้นจากเงื้อมือพวกเขาหรือไม่

ขนเสบียงนับล้าน มาเป็นมาร(ดา)ของเหล่าวายร้าย เล่ม 6 (บทที่ 261-318) อีกด้านหนึ่ง ปัจจุบันพวกหลงอวี้ถูกกลุ่มภูตแปลกหน้าจับตัวมา ทำให้พวกเขาต้องเดินทางไกลอย่างยากลำบากโดยไม่รู้ว่า พวกตนถูกพาตัวไปที่ไหนและเผชิญกับชะตากรรมอะไรบ้าง ทว่าระหว่างทางกลับเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทุกคนต้องพลัดพรากจากกัน! **Trigger Warning** - การทำร้ายร่างกาย - การทารุณกรรมเด็ก - การกักขังหน่วงเหนี่ยว - ความรุนแรงแบบเลือดโชก ถึงขั้นอวัยวะต่าง ๆ ฉีกขาด

ข้าอุตส่าห์ไปเที่ยวได้สามวัน ก็ต้องถ่อสังขารกลับวังเพราะเสด็จย่าบีบบังคับให้เสด็จพ่อต้องจัดพิธีคัดเลือกสาวงามหน้าพระที่นั่ง แต่เสด็จพ่อน่ะ...รักเสด็จแม่ (ที่สิ้นพระชนม์) ไปแล้วคนเดียว เช่นนั้นเรื่องอะไรข้าจะต้องยอมอยู่ภายใต้อาณัติแม่เลี้ยงที่ข้าไม่ชอบขี้หน้า ข้าจึงต้องเฟ้นหาสาวงามที่ข้าชื่นชอบด้วยตัวเอง ฟ้าสวรรค์เมตตาข้าให้พบสตรีผู้นั้น... แต่เสด็จพ่อก็พระทัยแข็งยิ่งนัก...ไม่ยอมเปิดใจรับนาง ขณะที่ข้าต้องฟาดฝีปากกับเสด็จย่าเพื่อปกป้องนาง ไหนจะต้องคิดแผนพานางขึ้นแท่นบรรทมของเสด็จพ่อให้ได้อีก เพื่อข้าจะได้ไม่ต้องนั่งบัลลังก์มังกรในวันข้างหน้า แต่...ไหง๋สตรีผู้นั้นกลับ...!!!

เพราะดวงซวย? เพราะสวรรค์จงใจแกล้ง? หรืออาจจะเป็นชะตาฟ้าลิขิตให้เธอต้องมาอยู่ที่นี่..ในภพนี้ เพื่อเป็น ‘ฮูหยินใหญ่ จวนสกุลหวัง’ ทั้งสวรรค์และชะตาฟ้าก็บ้าเต็มทนละ!!!

“กิ่งคะ ชีวิตที่เหลืออยู่ของกิ่งให้พี่เป็นคนดูแลได้ไหม” “พี่นนท์...” คนถูกขอแต่งงานถึงกับพูดไม่ออกและบอกไม่ถูกว่าตอนนี้กำลังรู้สึกเช่นไรกันแน่เลยได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อรู้เพียงแต่ว่าร่างกายด้านชาไปหมดทั้งตัว “แต่งงานกับพี่นะคะ” ร่างสูงที่คุกเข่าอยู่ยื่นกล่องกำมะหยี่สีแดงซึ่งภายในใส่แหวนเงินเกลี้ยงเรียบ ๆ ไว้ เขาหยิบแหวนเงินออกมาสวมนิ้วนางข้างซ้ายให้กับว่าที่เจ้าสาวก่อนเพื่อไม่ให้เธอปฏิเสธ แบบนี้เขาเรียกว่ามัดมือชกหรือเปล่านะ ว่าที่คู่หมั้นสาวที่ยังไม่ตอบตกลงได้แต่ตั้งคำถามถามตัวเองในใจ “ค่ะ กิ่งแต่งกับพี่นนท์” กรรณิกาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา พยักหน้ารับอย่างดีใจ เธอไม่คิดว่าเขาจะเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานในสถานที่แห่งความทรงจำอย่างนี้ เลยอดที่จะน้ำตาคลอออกมาด้วยความซึ้งใจไม่ได้

...จุมพิตพวงแก้มบาง เนียนน้อง นุ่มนวล ตวัดรัดกายรัญจวน เสน่หา ระริกเนื้อเต้นครางครวญ อิงแอบ เกล็ดกระหวัดเข้าโถมถา โอบถลา กอดกินรี ...ดั่งฝันหวานคลึงเคล้า เย้ากาย บุรุษนาคจับร่างหงาย คลึงเคล้น ขยับปีกรับลวดลาย ซุกซอก ซ่อนทรวง เนิบนาบนูนเนื้อเน้น ระริกเต้น สะท้านฤดี

คำโปรยปกหน้า : เมื่อเทพีแห่งความตายถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้สังหารว่าที่กษัตริย์ การถูกขับไล่มายังโลกมนุษย์กลายเป็นเพียงจุดเริ่มต้น คำโปรยปกหลัง: เมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้เขาและเธอต้องเวียนมาพบกันอีกครั้ง พร้อมกับเรื่องราววุ่นวายและคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่มีพันธะสัญญาระหว่างเขาและเธอเป็นเดิมพัน “ถ้าผมบอกว่าปีศาจมีอยู่จริง คุณจะเชื่อไหม”

คำโปรยปกหน้า เธอคือนางเงือกที่สวยที่สุดในมหาสมุทร...และเขาสัญญาว่าจะกลับมาเมื่อพิธีกวนเกษียรสมุทรเสร็จสิ้น ในเมื่อผิดสัญญา !! จะผ่านกี่ภพชาติ เธอก็ยังรอ! คำโปรยปกหลัง เทวดาแปลงเป็นหนุ่มหล่อ ลงสู่ โลกมนุษย์ ด้วยรูปลักษณ์เทพบุตร เลอโฉม คิ้วคางเข้มสมบุรุษ พร่างผิว สว่างตา ไฟเสน่ห์ดั่งลุกโหม เทวาโลม เลียบเคียงดิน อีกหนึ่งนางมัศยา ดวงหน้า สมสตรี ผิวผาดขาวงามมณี พริ้งเพริด ปากคอแก้มอิ่มวจี ยามยิ้ม เพลินตา เปลือยอกชมพูเชิด บานเบิก ปทุมนรี หากท่อนล่างเป็นปลา เรียงเกล็ด ระยิบระยับ สีแดงเข้มอ่อนสลับ สลักสวย ใสสะท้อนเป็นเงาขลับ เด่นโดด วิบตา ครีบหางยาวอ่อนย้วย ผมสลวย ด้วยคลื่นแรง

คำโปรยปกหน้า : เธอผู้เป็นนักลอบสังหารมือวางอันดับหนึ่งกลับพลาดท่าให้แมวจรตัวอ้วน ได้สติขึ้นมาอีกทีกลายเป็นคุณหนูจวนเสนาบดีไปเสียแล้ว! คำโปรยปกหลัง : ไป๋หลิวอิงนักลอบสังหารมือวางอันดับหนึ่งวัยยี่สิบหกปี ที่ไม่ขึ้นตรงกับองค์กรใด เธอถูกเพื่อนในวงการตั้งฉายาให้ว่า ‘ไร้เงา' เนื่องจากไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอ และไม่ว่าภารกิจจะเป็นอย่างไร ไป๋หลิวอิงก็ไม่เคยทิ้งร่องรอยให้สาวไปถึงตัวได้เลย ทว่าใครจะรู้เล่าว่าวันหนึ่งเธอกลับหายหน้าไปจากวงการอย่างลึกลับ สาเหตุกลับไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเพียงแมวจรอ้วนๆ ตัวหนึ่งเท่านั้น! เมื่อความตายเป็นเพียงจุดเริ่มต้นให้ไป๋หลิวอิงไปสิงร่างของคุณหนูแห่งจวนเสนาบดีที่ขึ้นชื่อว่าร่างกายอ่อนแอ บอบบาง ยามลมพัดก็แทบจะปลิวตามลม แท้จริงแล้วใครเล่าจะล่วงรู้... "ร่างกายอ่อนแอ บอบบางอะไรกัน เห็นทีคนทั้งเมืองหลวงจะถูกคุณหนูจวนเสนาบดีหลอกเข้าซะแล้ว!" มิใช่ว่าสิ่งที่คุณหนูจวนเสนาบดีทำลงไปจะเพื่อความสบายเพียงอย่างเดียว แต่มันยังเป็นข้ออ้างในการหลบหน้าชินอ๋องเฉินเฟยหลงคู่หมั้นที่ขึ้นชื่อว่าตายด้านคนนี้นี่สิ!

เว่ยชีเยว่ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของนางรองที่แสนโง่งม ในนิยายของตัวเองหลังเธอสิ้นอายุขัยในวัยเบญจเพส ทั้งๆ ที่พยายามหลีกเลี่ยงพวกตัวเอกเพื่อเปลี่ยนแปลงเส้นเรื่อง ทว่ากลับกลายเป็นพัวพันไม่สิ้นสุด

เมื่อโชคชะตากลั่นแกล้งให้คนที่เธอรักจากไปถึงสี่ปีเต็มโดยที่เขาไม่รู้เลยว่า...ได้ฝากชีวิตน้อยๆไว้ในท้องของเธอ 'เธอจำเขาได้ไม่มีวันลืม' 'เขาจำอะไรเกี่ยวกับเธอไม่ได้เลย'

ความสัมพันธ์(รัก)ระหว่างเขากับเธอ เกิดสะดุด เมื่อเขามีตัวจริงที่ไม่ใช่เธอ